Nikiforos Briennios (yaşlı): Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
YBot (mesaj | katkılar)
k Şablon güncelleme
21. satır: 21. satır:


=== İkincil Kaynaklar ===
=== İkincil Kaynaklar ===
* {{Kaynak| last = Norwich | first = John Julius | title =Byzantium: The Apogee | publisher = Penguin | year = 1993 | isbn = 0-14-011448-3}}
* {{Kaynak| last = Norwich | first = John Julius | title =Byzantium: The Apogee | yayıncı = Penguin | year = 1993 | isbn = 0-14-011448-3}}
* {{Kaynak| last = Canduci | first = Alexander | title =Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors | publisher = Pier 9 | year = 2010 | isbn = 978-1741965988}}
* {{Kaynak| last = Canduci | first = Alexander | title =Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors | yayıncı = Pier 9 | year = 2010 | isbn = 978-1741965988}}
* {{Oxford Dictionary of Byzantium}}
* {{Oxford Dictionary of Byzantium}}
* [[George Finlay]], ''History of the Byzantine and Greek Empires from 1057 - 1453'', Volume 2, William Blackwood & Sons, 1854
* [[George Finlay]], ''History of the Byzantine and Greek Empires from 1057 - 1453'', Volume 2, William Blackwood & Sons, 1854

Sayfanın 08.08, 22 Ağustos 2019 tarihindeki hâli

Nikeforos Bryennios (Yaşlı) (YunancaΝικηφόρος Βρυέννιος ο πρεσβύτερος), LatinceNicephorus Bryennius, Bizanslı general, kendisini geç 11. yüzyılda imparator ilan etmiştir. Çağdaşları onu imparatorluğun en iyi taktisyeni olarak kabul ederler.[1]

Erken dönem

Nikeforos orduda sürekli yükselmiş, Romen Diyojen tarafından 1071 yılında Malazgirt Meydan Muharebesi'nde kendisine önemli bir görev verilmiştir.[2] Bizans ordusunun sol kanadını kumanda etmiştir. Savaşta iyi yönetim gösterebilen birkaç Bizans generalinden biridir.[1][3]

1072-1073 yıllarında, Bulgaristan dükü olarak görev yaparken bir sıra isyanı bastırarak Bizans kontrolünü sağlamıştır,[4] daha sonra daha önemli bir pozisyon olan Dyrrhachium dux (Dıraç valisi) olmuştur.[5] VII. Mihail'in Selçuklularla yaptığı anlaşmayı onlara çok fazla taviz verildiği gerekçesiyle eleştirdi,[6] Mikhail'ın yetersiz ve beceriksiz olduğuna karar verdi.[7] İmparatorun zayıflığı, bakanlarının aç gözlülüğü ve Mikhail'ın bakanı Nikeforitzes'in ona suikast düzenleyeceğini öğrenmesi, kendisini tacı ele geçirmek konusunda cesaretlendirdi.[7]

İsyan ve sonrası

Trakyalılar, Bulgarlar, Makedonlar, Slavlar, İtalyanlar, Frenkler ve Yunanlardan bir ordu topladı,[6] Kasım 1077'de kuvvetleri Konstantinopolis surlarına ulaştı.[7] Konstantinopolis sakinlerini düşünmeksizin, birliklerinin şehri yağmalamasına ve banliyöleri yakmasına izin vermiştir.[6] Birliklerini yönetimi söylemi ile tezat oluşturmuştur. Nefret edilen Mikhail, Peçeneklerin Trakya'ya girmesini sebep gösterip,[6] onun kuşatmayı kaldırıp Trakya'ya dönmeye zorlamıştır[3].

Politik zayıflığı, III. Nikiforos'un imparator olmasına neden olmuştur. Nikeforos, ona itaat ederse Caesar unvanı vermeyi önermiştir. Bryennios reddetmiş,[1] ve Nikeforos, onun üzerine genç I. Aleksios'un komutasında Asyalı hristiyanlar, Türk ve Frank kanyonlarından oluşmuş bir ordu göndermiştir.[8] Nikeforos önemli bir güce sahip olmasına rağmen, Halmyros Irmağı kenarında Kalavrye Muharebesi'nde yenilmiş ve yakalanmıştır. Daha sonra kör edilmiştir.[9] Artık bir tehdit görülmediği için, Nikeforos ona mülk ve servetini vermiştir. Üst olarak kullandığı Hadrianapolis'de emekli olmuştur.[10] Kör olmasına rağmen 1094/1095 yılında Kumanların saldırısında şehrin savunmasını[1] ve 1094 yılında, 1072 yılında ölmüş Romen Diyojen'in oğlu olduğunu iddia eden Konstantinos Diogenis'in isyanına karşı hareketi yönetmiştir.[11]

Aile

Bryennios'un en az bir oğlu vardır. İmparator I. Aleksios'un kızı Anna Komnini ile evlenen general ve tarihçi Nikeforos Bryennios'un oğlu mu torunu mu olduğu belirsizdir.[12]

Kaynakça

  1. ^ a b c d Canduci, pg. 276
  2. ^ Norwich, pg. 348
  3. ^ a b Norwich, Byzantium: The Decline and Fall, pg. 3
  4. ^ Norwich, pg. 359
  5. ^ Comnena, Book 1, Ch 4
  6. ^ a b c d Finlay, pg. 55
  7. ^ a b c Norwich, pg. 360
  8. ^ Finlay, pg. 57
  9. ^ Norwich, pg. 361
  10. ^ Kajdan, pg. 331
  11. ^ Comnena, Book 10, Ch 2
  12. ^ Kajdan, pg. 329

Birincil Kaynaklar

İkincil Kaynaklar