D'Hondt yöntemi: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Enemyx (mesaj | katkılar)
Nanahuatl (mesaj | katkılar)
Enemyx tarafından yapılan 20413509 sayılı değişiklik geri alınıyor. kullanıcının mesaj sayfasında açıkladığım gibi güvenilir olmayan kaynaktan kopyalanan metin
Etiket: Geri al
87. satır: 87. satır:


Sonuç olarak; bu bölgeden A Partisi 4, B Partisi 2, C Partisi de 1 milletvekili çıkarır.
Sonuç olarak; bu bölgeden A Partisi 4, B Partisi 2, C Partisi de 1 milletvekili çıkarır.

== Eşik/Baraj ==
Bazı durumlarda, bir eşik veya baraj belirlenir ve bu eşiği elde edemeyen herhangi bir liste, başka bir koltukla ödüllendirilmek için yeterli oy alsa bile, kendisine tahsis edilmiş sandalyelere sahip olmaz D'Hondt sistemi eşik kullanan ülkelerin örnekleri arasında Arnavutluk (tek partiler için %3, iki veya daha fazla partinin koalisyonları için %5, bağımsız bireyler için eşik uygulanmaz); Danimarka (%2); Doğu Timor, İspanya ve Karadağ (%3); İsrail (%3,25); Slovenya (%4); Hırvatistan, Fiji, Romanya, Tanzanya ve Sırbistan (%5); Rusya (%5); Türkiye (%10); Polonya (koalisyonlar için %5 veya %8; ancak etnik azınlık partileri için geçerli değildir); Çek Cumhuriyeti (tek parti için %5, iki parti koalisyonu için %10,3 parti koalisyonu için %15,4 veya daha fazla partinin koalisyonu için %20), Macaristan (tek parti için %5, iki parti için %10) koalisyonlar, 3 veya daha fazla partinin koalisyonları için %15) ve Belçika (bölgesel bazda %5).<ref name=bb/>

Hollanda'da, bir parti kesinlikle orantılı bir tam oturma yeri için yeterli oyu kazanmak zorundadır (bunun D'Hondt'ta gerekmediğine dikkat edin), alt mecliste 150 sandalyeyle %0.67 etkili bir eşik değeri verilir.<ref name=bb/> Estonya'da, seçim bölgelerinde basit kotayı alan adaylar seçilmiş sayılır, ancak ikinci (ilçe düzeyinde) ve üçüncü sayma turunda (ülke çapında, değiştirilmiş D'Hondt sistemi) oyların %5'inin ulusal düzeyde görevliler yalnızca eşikten daha fazla alan aday listelerine verilir.<ref name=bb/> Oy barajı koltuk tahsisi sürecini basitleştiriyor ve diğer tarafların (çok az oy kullanma olasılığı bulunanlar) seçimlerde rekabet etmekten vazgeçiriyor.<ref name=bb/> Açıkçası, oy eşiği ne kadar yüksek olursa, parlamentoda temsil edilecek partiler o kadar az olur.<ref name=bb>[https://bilgibank.tk/D%27Hondt_sistemi D'Hondt sistemi Eşik/Baraj]</ref>


== Kaynakça ==
== Kaynakça ==

Sayfanın 18.26, 4 Mart 2019 tarihindeki hâli

D'Hondt sistemi, Belçikalı hukukçu ve matematikçi Victor D'Hondt tarafından 1878'de tasarlanmış nispi temsil sistemidir. Türkiye’de 1961’den bu yana –1965 Millet Meclisi genel seçimi ile 1966 Millet Meclisi ara seçimi dışında– bütün milletvekili genel ve ara seçimlerinde d’Hondt sistemi uygulanmıştır; günümüzde de yürürlükte olan sistem budur.[1]

Arjantin, Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Çek Cumhuriyeti, Doğu Timor, Ekvador, Finlandiya, Galler, Hırvatistan, İskoçya, İsrail, İzlanda, Japonya, Kolombiya, Macaristan, Makedonya, Paraguay, Polonya, Portekiz, Romanya, Sırbistan, Slovenya, Şili, KKTC ve Türkiye'de uygulanan seçim yöntemidir.

Örnek

Bir seçim çevresinde her partinin aldığı oy toplamı, sırasıyla 1’e, 2’ye, 3’e, 4’e ... bölünür ve o seçim çevresinin çıkaracağı milletvekili sayısına ulaşıncaya kadar bu işleme devam edilir. Elde edilen paylar, parti farkı gözetmeksizin, büyükten küçüğe doğru sıralanır. Milletvekillikleri bu sıralamaya göre partilere tahsis edilir.

7 milletvekili çıkaracak bir seçim bölgesinde A Partisi 60 000, B Partisi 25 000, C Partisi 14 000 oy alsın.

A Partisi
B Partisi
C Partisi
Oy
60 000
25 000
14 000
1. milletvekili
60 000
25 000
14 000
2. milletvekili
30 000
25 000
14 000
3. milletvekili
20 000
25 000
14 000
4. milletvekili
20 000
12 500
14 000
5. milletvekili
15 000
12 500
14 000
6. milletvekili
12 000
12 500
14 000
7. milletvekili
12 000
12 500
7 000
Partinin çıkardığı milletvekili sayısı
4
2
1
Milletvekili başına düşen oy
15 000
12 500
14 000

A Partisi'ne 1. olduğu için bir milletvekili verilir. A Partisi'nin oyu 2'ye bölünür. A Partisi'nin oyu hala en çok olduğu için A Partisi'nin oyu bu sefer 3'e bölünür.(60000/3=20000) Bu işlemden sonra en çok oy B Partisi'nde olduğu için B'ye bir milletvekili verilir ve oyu 2'ye bölünür. (25000/2=12500) Kalan sayılar arasında en büyük A olduğu için bir milletvekili daha verilir ve A'nın oyu bu defa 4'e bölünür. (60000/4=15000) Ortaya çıkan sayılar arasında en büyük oy yine A'nın oyu olduğundan yine bir milletvekili verilir ve bu kez de oyları 5'e bölünür (60000/5=12000). Bu işlemden sonra en büyük oy C'ye aittir ve C'nin hanesine 1 milletvekili eklenir; C'nin oyları 2'ye bölünür (14000/2=7000). Bu 7. ve son işlem sonucunda en büyük sayı B'ye ait olduğu için son milletvekilliğini B Partisi alır.

Sonuç olarak; bu bölgeden A Partisi 4, B Partisi 2, C Partisi de 1 milletvekili çıkarır.

Kaynakça

  1. ^ 25.5.1961 tarih ve 306 sayılı Milletvekili Seçimi Kanunu m. 32/II, 10.6.1983 tarih ve 2839 sayılı Milletvekili Seçimi Kanunu m. 34/III