İçeriğe atla

Karpiç Lokantası: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Nanahuatl (mesaj | katkılar)
18. satır: 18. satır:
[[Kategori:Ulus, Altındağ]]
[[Kategori:Ulus, Altındağ]]
[[Kategori:Ankara’daki lokantalar]]
[[Kategori:Ankara’daki lokantalar]]
[[Kategori:Bilgi kutusu bulunmayan sayfalar]]
[[Kategori:Bilgi kutusu bulunmayan yapılar]]
[[Kategori:1928'de kurulan şirketler]]
[[Kategori:1928'de kurulan şirketler]]

Sayfanın 00.13, 10 Şubat 2019 tarihindeki hâli

Karpiç Lokantası (Ankara Şehir Lokantası), Ankara'nın Altındağ ilçesine bağlı Ulus semtinde 1928 yılında şehrin ilk modern lokantası olarak hizmete giren ve 1953'te kapanmasına kadar şehrin sosyal yaşamında çok etkili olan lokantadır.

1917'deki Bolşevik İhtilali'nden kaçarak geldiği İstanbul'da lokantacılık yapmakta iken Ankara'daki Taşhan’ın sahibi Cemal Taşhan’ın önerisi ile[1] Ankara’ya giden Juri Georges Karpovitch (Karpiç Baba) tarafından açıldı. İlk olarak Ulus Meydanı'nda (o zamanki adı “Taşhan Meydanı” idi) bulunan ve otel olarak hizmet veren Taşhan’ın alt katında hizmet verdi. Taşhan'ın 1933’te istimlak edilip yıktırılmasından sonra lokanta aynı meydandaki Belediye Dükkanları Sitesi'nde (sonraki adı 100. Yıl Çarşısı) hizmete devam etti. Personelinin büyük bölümü Hemşinli idi.[1]

Başlangıçta “Şölen” adında hizmet veren lokanta, yeni mekanına taşındığında resmi olarak “Şehir Lokantası” adını aldı[2] ancak sık gelen bir müşteri olan devrin cumhurbaşkanı Mustafa Kemal’in lokanta sahibi Karpovitch'e “Karpiç” demesinden sonra lokanta Karpiç olarak anılmaya başladı.[3]

İlk açıldığı sırada aileleri Ankara dışında olan milletvekilleri ve yüksek bürokratların zorunlu karın doyurma mekanı olan Karpiç; zamanla bir prestij mekanı ve yarı-resmi bir buluşma mekanı haline geldi[4]

Batılı tarzda yeme içme alışkanlıkları ve sofra adabını Ankara'ya yerleştirmek misyonunu üstlenen[5] lokanta, kravatsız müşterinin kabul edilmediği; müzikli ve danslı yemek alışkanlığının yerleştirildiği, alaturka damak tadında ve sofra adabında değişim yaratan bir tesisti. Menüsünde Osmanlı mutfağı yer almaz, müşterilere Rus ve Fransız mutfağı yemekleri sunulurdu.[4]

Devlet ekranı ve diplomatlar dışında aydınlara da hizmet veren Karpiç’te aydınlar/yazarlar için ayrılmış, yalnız onların oturduğu masalar vardı. Tarihte iz bırakmış edebi tartışmaların bir kısmı bu masalarda yapıldı[4].

Lokanta, 1950’den sonra şehir merkezinin Kızılay'a kayması ve siyasetinin el değiştirmesinin etkisiyle önemini yitirdi ve kapandı[4].

Kaynakça