Çin-Myanmar boru hatları

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yünnan Eyaleti, Longling İlçesindeki Çin-Myanmar boru hatlarının bir alt pompa istasyonu

Çin-Myanmar boru hatları, Myanmar'ın Bengal Körfezi'ndeki derin su limanı Kyaukphyu ile Çin'in Yünnan eyaletindeki Kunming'i birbirine bağlayan petrol ve doğal gaz boru hatlarını ifade ediyor.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Çin ile Myanmar arasında projenin fizibilitesine ilişkin görüşmeler 2004 yılında başladı. Aralık 2005'te PetroChina, Myanmar Hükûmeti ile 30 yıllık bir süre boyunca doğal gaz satın almak için bir anlaşma imzaladı.[1] Bu anlaşmaya dayanarak, PetroChina'nın ana şirketi China National Petroleum Corporation (CNPC), 25 Aralık 2008'de Daewoo International liderliğindeki konsorsiyum ile A-1 açık deniz bloğundaki Shwe gaz sahasından doğal gaz satın almak için bir sözleşme imzaladı.[2]

Petrol ve gaz boru hatlarının inşası planı, Nisan 2007'de Çin Ulusal Kalkınma ve Reform Komisyonu tarafından onaylandı.[3] Kasım 2008'de Çin ve Myanmar, 1,5 milyar ABD Doları tutarında bir petrol boru hattı ve 1,04 milyar ABD Doları tutarında doğal gaz boru hattı inşa etme konusunda anlaştılar. İnşaatın başlangıcına ilişkin açılış töreni 31 Ekim 2009'da Maday Adası'nda yapıldı.[4][5]

Doğalgaz boru hattının Myanmar kısmı 12 Haziran 2013'te tamamlanmış, 21 Ekim 2013'te Çin'e gaz akışı başlamıştır.[6][7][8] Petrol boru hattı Ağustos 2014'te tamamlanmıştır.[9]

Rota[değiştir | kaynağı değiştir]

Birbirlerine paralel olarak inşa edilen petrol ve doğal gaz boru hatları Myanmar'daki Bengal Körfezi'ndeki Kyaukphyu yakınında bulunan Made adasından başlıyor (19°21'52.39"K, 93°41'3.91"D), denizin altında 5.3 kilometre boyunca ilerliyor (3,3 mil) anakaraya (19°21'26.09"K, 93°44'3.41"D) ve ardından Yünnan eyaletindeki sınır şehri Ruili'de Çin'e girmeden önce Myanmar'daki Mandalay, Pyin Oo Lwin ve Namkham'dan geçiyor.[10] Sonunda Yünnan eyaletinin başkenti Kunming'de sona eren petrol boru hattı 771 kilometre (479 mil) uzunluğundadır. Doğal gaz boru hattı, Kunming'den Çin'deki Guizhou ve Guangxi'ye kadar uzanacak ve toplam 2.806 kilometre (1.700 mil) uzunluğunda olacak.[11] Bu, Çin'in ham petrol ithalatının kalabalık Malakka Boğazı'nı atlamasını sağlayacak. Çin, önümüzdeki yıllarda ek boru hatları inşa etmeyi planlıyor.[12]

Boru hattının özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Petrol boru hattı yılda 12 milyon ton ham petrol kapasitesine sahip olacak.[13] Bu, Çin'in Orta Doğu ve Afrika'dan ham petrol ithalat rotalarını çeşitlendirecek ve Malakka Boğazı üzerinden trafikten kaçınacaktır.[14] Petrol depolama tankları, Kyaukphyu limanına yakın bir adada inşa edilecek.[15] Petrol işleme için Çin, Çongçing, Siçuan ve Yünnan'da rafineriler inşa edecek.[16]

Doğal gaz boru hattı, Myanmar'ın açık deniz alanlarından Çin'e, yıllık 12 bcm doğal gaz kapasitesiyle doğal gazın teslim edilmesini sağlayacak.[17] Boru hattı, A-1 ve A-3 Shwe petrol sahasından tedarik edilecek.[18] Çin, Nisan 2013'te Myanmar'ın Shwe gaz sahasından doğal gaz almaya başladı. A-1 ve A-3 bloklarındaki Shwe, Shwe-Phyu ve Mya bölgelerinin toplamda 127–218 bcm doğal gaz içerdiği tahmin ediliyor.[19] Daewoo International Corp liderliğindeki bir grup tarafından işletilmektedir. Operatörler grubu ayrıca Myanma Oil and Gas Enterprise, GAIL ve Korea Gas Corporation'ı da içermektedir.

Toplam boru hattı projesinin 2,5 milyar ABD dolarına mal olması bekleniyor.

Temmuz 2014'te CNPC, Myanmar-Çin doğal gaz boru hattının başlatılmasının birinci yıldönümünü, Hint Okyanusu oyunlarından Asya kıtasına yaklaşık iki milyar metreküp gazın taşındığını açıklayarak kutladı.[20]

Proje aynı zamanda Muse ve Lashio'yu birbirine bağlayacak bir demiryolu da projede yer alıyor. Demiryolu 80 mil uzunluğunda olacak ve 41 köprü, 36 tünel ve 7 istasyondan oluşacak.[21][22][23]

Tartışma[değiştir | kaynağı değiştir]

Myanmar'da ve yurtdışında boru hattının inşasına karşı bir dizi protesto düzenlendi.[24] Boru hatları, çevre ve güvenlik endişeleri ve yerel sakinler için yetersiz tazminat düzenlemeleri nedeniyle protestolara yol açtı. Eleştirmenler ayrıca askeri rejim altında imzalanan sözleşmenin yeniden gözden geçirilmesi gerektiğini ve Myanmar nüfusun dörtte üçünün elektriği olmadığında gaz ihraç etmemesi gerektiğini söylediler.

İşleten şirketler[değiştir | kaynağı değiştir]

Proje, China National Petroleum Corporation (CNPC) ve Myanma Oil and Gas Enterprise (MOGE) tarafından ortaklaşa işletilecektir.[25] CNPC %50,9 hisseye sahip olacak ve projeyi yönetecek ve MOGE geri kalanına sahip olacak.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  18. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  19. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  21. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  22. ^ https://web.archive.org/web/20131001123331/ [yalın URL]
  23. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  24. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
  25. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Çin-Myanmar_boru_hatları&oldid=32673848" sayfasından alınmıştır