Volvo FM
| Volvo FM | |
|---|---|
 | |
| Genel Bakış | |
| Üretici | Volvo Trucks |
| Diğer adı | AMW 4928 TR (Hindistan) |
| Üretim | 1998 – günümüz |
| Montaj |
|
| Selefi | FL7/FL10/FL12 |
| Gövde ve Şasi | |
| Sınıf | Ağır kamyon |
| Gövde tipi | Tır kupası
|
| Benzerleri | Volvo FH Volvo FMX |
| Teknik Özellikler | |
| Motor | Sıralı 6 silinidrli, turboşarjlı ve ara soğutuculu
|
| Şanzıman |
|
Volvo FM, Volvo Trucks tarafından üretilen bir ağır kamyon serisidir. İlk olarak 1998'de FM7, FM10 ve FM12 modelleri ile tanıtıldı. FM, Forward Control Medium Cab (İleri Kontrol Orta Kabin) anlamına gelir; burada sayılar litre cinsinden motor kapasitesini belirtir. 2005 itibarıyla motor boyutu artık model değerine eklenmemektedir. FM serisi, dağıtım, inşaat ve karayolu taşımacılığı görevleri için çok amaçlı bir kamyon serisidir.[3] 2013 yılında Volvo Trucks, Volvo FM'nin güncellenmiş Euro VI versiyonunu duyurdu.[4]
Tanıtım[değiştir | kaynağı değiştir]
FM serisinin tanıtımı, başarılı F7, FL7 ve FL10 kamyon serisini geliştirmeye devam etti ve aynı zamanda Volvo Trucks'ın FM'nin FH ve NH/VN kamyonlarını tamamlayacağı "Küresel Kamyon Ailesi"[5] için planlama stratejisinin bir parçasıydı. Makyajlı FH serisi ile birlikte piyasaya sürülen FM7,10 ve 12, Volvo elektronik mimarisini ve yükseltilmiş D12 motorunu içerirken, kökenlerini erken itme çubukları TD70 ve TD100 motorlarına kadar izleyen eski D7 ve D10 motorlarını taşırken, modern güç çıkışlarını artırmak ve yakıt verimliliğini ve emisyonları iyileştirmek için elektronik kontrol modülleri kullandı.
Tasarım ve teknoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
FM serisi, modellerin bileşenlerin sayısını paylaştığı, üretim ve geliştirme maliyetlerini daha da düşürürken, ürünlerin yerleşik verimliliğini ve kalitesini iyileştirdiği FH serisi ile yakından ilişkilidir. Prensipte FM ve FH ve bir dereceye kadar NH kabinleri, ortak özellik olarak sürücü ve yolcu alanı, gösterge paneli ve koltuklarla aynı yerleşim düzenine sahiptir. FM kabinlerinin daha düşük konumu, FM ve FH serileri arasındaki temel farktır.
Birinci nesil (1998–2001)[değiştir | kaynağı değiştir]
Kabinler[değiştir | kaynağı değiştir]
Küçültülmüş olmaları dışında FH kabinleri ile tamamen aynı olan kabinler, başlangıçta üç temel boyutta mevcuttu, yataksız, yataklı ve Globetrotter. Çeşitli süslemeler ve renk seçeneği mevcuttu. Elektrikli kabin eğimi bir seçenekti.
Elektrik ve elektronik[değiştir | kaynağı değiştir]
FH serisi ile paylaşılan elektrik ve elektronik sistem, elektronik kontrol üniteleri ve veri yolu teknolojisine dayanıyordu. İki veri bağlantısı SAE J1939 ve SAE J1708 aracılığıyla yürütülen farklı kontrol üniteleri arasındaki iletişim, gösterge paneli ekranı aracılığıyla araç sisteminin teşhis, analiz ve takibine olanak sağladı.
Motorlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Motorların ilk nesilde beygir gücü değeri 250 bg ile 420 bg arasındaydı.
- D7A -> 203 bg
- D7C -> 250-290 bg
- D10B -> 320-360 bg
- D12C -> 380-420 bg
D7C, D7 nesli motorların daha da geliştirilmiş versiyonudur, ancak D7 motorları ile arasındaki en büyük fark, zamanlama ve silindir çapındaki artış sayesinde motor kapasitesinin 6,7 litreden 7,3 litreye yükselmesidir. EDC motor yönetimi ayrıca, onu "ailenin" geri kalanıyla aynı hizaya getirmek ve TEA 98 ile uyumlu olmak için geliştirildi. D12C motorunun piyasaya sürülmesi, daha önce yalnızca FH sınıfında mevcut olan ekstra güç ve güçlü motor freni sayesinde sınıfında tamamen yeni bir canavar yaratmıştı. FM12, bu sayede FH12'den bazı satışlar çaldı.
Aktarma organları[değiştir | kaynağı değiştir]
FM7, FM10 ve FM12, 4x2 ve 6x4 traktör ve rijit, 8x2 ve 8x4 rijit ve göbek redüksiyonlu veya tek nihai tahrikli 6x6 özel yapım modelleri olarak manuel ve otomatik şanzımanlı çeşitli konfigürasyonlarda mevcuttu.
İkinci nesil (2001–2020)[değiştir | kaynağı değiştir]
2001 yılında FM serisi, FH serisi ile birlikte büyük bir makyaja uğradı.[6] Ortaya çıkan değişiklikler arasında 7 ve 10 litrelik motorların düşürülmesi ve tamamen yeni bir 9 litrelik D9A motorla değiştirilmesi, yeni şanzımanı I-Shift'in ve önden çarpışma durumunda daha küçük araçların ezilmesini veya kamyonun önünde sıkışmasını önlemek için tasarlanmış bir sistem olan yeni pasif güvenlik özelliği FUPS (Ön Ezilme Koruma Sistemi)'nin sunulması yer aldı.
Motor ve şanzıman[değiştir | kaynağı değiştir]
İkinci nesil FM kamyonlarında üstten tek eksantrik mili ve silindir başına dört supaplı ve elektronik ünite enjektörlü, daha sonra bütün kamyonlarda standart bir özellik olan, ancak o zamanlar Volvo için yeni bir tasarım özelliği olan motorun volan tarafında (arka) olan zamanlama dişlilerine sahip olan D12 temelinde geliştirilen yeni D9A motoru tanıtıldı, D9A'nın güç çıkışı 300 - 380 beygir gücü (280 kW) arasında değişir ve tork sırasıyla 1400 - 1700 Nm'dir. I-Shift'in tanıtımı, Geartronic (AGS) ve eksiklikleri için de son oldu, ancak I-Shift, Geartronic'in mevcut manuel şanzımana yapılan bir ek modifikasyon olmasının aksine sıfırdan tasarlandı. 2003 yılında 460 beygir gücü (340 kW) ile FM12 D12D, Powertronic otomatik şanzımanın yeni versiyonunun yanı sıra piyasaya sürüldü.[7]
2005 yükseltmesi[değiştir | kaynağı değiştir]
Volvo FM serisinin evrimi 2005'te[8] tamamen yeni 13 litrelik D13A motor ve geliştirilmiş 9 litrelik D9B ünitesi ve ikinci nesil I-Shift şanzımanla çalışan yeni nesil FM kamyonların piyasaya sürülmesiyle devam etti.[9] Serinin adı da değişti: litre cinsinden motor boyutu artık FM adından atıldı. Yeni motorlar, her iki seçici katalitik indirgemede de Euro IV emisyon standardında mevcuttu. Volvo ayrıca, SKİ'li D13A motorunda, ek yardımcı külbütör koluna ve silindir başına dördüncü kam lobuna sahip "VEB+" motor sıkıştırma freninin geliştirilmiş bir versiyonunu sunmuştu. Güç çıkışları, 360-480 bg aralığında mevcuttu. 2007'de Volvo, egzoz gazı geriçevirimi konfigürasyonunu ve VGT turboşarjlı, ancak egzoz partikül filtresi olmayan D13B[10] motorunu tanıttı ve şimdiye kadar bu çözümü sunan tek üretici oldu. Motorlar, 360 ila 440 bg arasında değişen biraz azaltılmış güç çıkışında mevcuttu.
Volvo Trucks, aynı zamanda[11] 390 ve 430 bg olmak üzere iki güç çıkışında sunulan D11B'nin yeni bir versiyonunu duyurdu, yanı sıra Sürücü Uyarı Desteği monitörü, Elektronik Denge Programı (ESP), Şerit Değiştirme Desteği, viraj lambaları ve yağmur sensörlü ön cam silecekleri gibi yeni güvenlik özelliklerini de tanıttı.
Makyajlar[değiştir | kaynağı değiştir]
2010 yılında Volvo, tamamen makyajlanmış FM'yi piyasaya sürdü. FM, ilk kez LED gündüz farları ile donatıldı. Ayrıca Volvo, FM'ye benzer FMX'i piyasaya sürdü.
İkinci kez makyajlanmış versiyon 19 Mart 2013'te tanıtıldı ve ilk kez Nisan ayında Birleşik Krallık'taki 2013 Ticari Araç Fuarı'nda kamuoyuna sunuldu. Ayrıca Volvo Dinamik Direksiyon Sistemi ile standart olarak geldi. Her ikisi de mevcut nesil FH'den ödünç alınan iki far (halojen HID ve projektör HID) seçeneğine sahiptir. Aynı zamanda yenilenmiş bir ızgaraya ve iki dijital kadran ve iki analog gösterge seçeneğine sahip yeniden tasarlanmış gösterge panelinin yanı sıra yeni bir direksiyon simidi ve bir bilgi-eğlence sistemi ile donatılmıştı. Euro-VI'ya sahip aktarmalı motor seçenekleriyle mevcuttu. Satışlar Eylül 2013'te başladı. 2020 itibarıyla, üçüncü nesil FM'nin piyasaya sürüldüğü pazarlarda makyajlı ikinci nesil FM, Volvo FM Classic adıyla pazarlanıyor.
Üçüncü nesil (2020–günümüz)[değiştir | kaynağı değiştir]
Üçüncü nesil FM, 27 Şubat 2020'de piyasaya sürüldü. Bu, markanın yakın zamanda başa geçen başkanı Roger Alm tarafından piyasaya sürülen ilk yeni modeldir. Globetrotter versiyonu da dahil olmak üzere her konfigürasyonda mevcuttur.
Üçüncü nesil FM, yenilenmiş FH'den ödünç alınan halojen ve projektör üniteleriyle birleştirilmiş yeni LED farlara sahiptir. Ayrıca yeni nesil bir direksiyon simidi, tamamen dijital bir gösterge paneli ve geniş bir dokunmatik ekranlı bilgi-eğlence sistemi de bulunuyor.
Üçüncü nesil FM 2020'nin sonlarında satışa başladı.
Pazarlama[değiştir | kaynağı değiştir]
Kasım 2013'te Volvo, FM'in dinamik direksiyon sistemini tanıtmak için YouTube'da viral olan "Epic Split" reklamını yayınladı. Videoda Jean-Claude Van Damme, geri viteste giden iki FM'nin yan aynalarında dururken splitler gerçekleştiriyor.[12]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2022.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2022.
- ^ "FM7, FM10 and FM12 - 1990s : Volvo Trucks - Volvo Trucks Global". 9 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2022.
- ^ Press release: "New Volvo FM revealed at CV show 11 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi."
- ^ "FM – 2001 – 2000s : Volvo Trucks – Volvo Trucks Global". 7 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2022.
- ^ VOLVO TRUCKS INVESTS SEK 5.5 BILLION IN NEW HEAVY TRUCK RANGE
- ^ VOLVO FM12 WITH 460 HORSEPOWER – THE VERSATILE SPECIALIST - NOW STRONGER THAN EVER
- ^ "FM – 2005 – 2000s : Volvo Trucks – Volvo Trucks Global". 17 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2022.
- ^ Volvo Trucks launches the cleanest and most fuel efficient trucks ever
- ^ Volvo adds EGR exhaust gas recirculation to its successful 13-litre engine series
- ^ Volvo Trucks improves driver environment and traffic safety
- ^ Chai, Barbara (15 Kasım 2013). "How Volvo Created the Jean-Claude Van Damme Video". The Wall Street Journal. 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2013.