Phyllis Chesler

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Phyllis Chesler
Doğum1 Ekim 1940 (83 yaşında)
MilliyetAmerican
Eğitim
Meslek
  • Psikoterapist
  • Profesör
  • Yazar
Önemli eser(ler)

Phyllis Chesler (1 Ekim 1940 doğumlu) Amerikalı bir yazar, psikoterapist ve College of Staten Island'da (CUNY ) psikoloji ve kadın çalışmaları profesörüdür.[1][2] Tanınmış bir ikinci dalga feminist psikolog ve en çok satan Kadınlar ve Çılgınlık (1972), With Child: A Diary of Motherhood (1979) ve An American Bride in Kabil: A Memoir (2013) dahil 18 kitabın yazarıdır. Chesler cinsiyet, akıl hastalığı, boşanma ve çocuk velayeti, taşıyıcı annelik, ikinci dalga feminizm, pornografi, fuhuş, ensest ve kadına yönelik şiddet gibi konular hakkında kapsamlı yazılar yazmıştır.

Chesler , antisemitizm, İslam'da kadın ve namus cinayetleri gibi konularda çok sayıda eser yazmıştır. Chesler, solcular ve feministler de dahil olmak üzere birçok Batılı entelektüelin çok kültürlü görelilik adına Batılı değerleri terk ettiğini ve bunun İslamcılarla ittifaka, anti-Semitizmin artmasına ve Müslüman çoğunluklu ülkelerde müslüman kadınların ve dini azınlıkların terk edilmesine yol açtığını savunur.

Chesler , Brooklyn, New York'ta işçi sınıfından Ortodoks Yahudi bir ailenin üç çocuğundan en büyüğüdür.[3]

Yıllığın ve edebiyat dergisinin editörü olduğu New Utrecht Lisesi'ne gitmiştir. Dindar Müslüman bir anne babanın oğlu olan Afganistanlı Batılılaşmış Müslüman Ali ile tanıştığı Bard Koleji'nde tam burs kazanmıştır. 1961'de New York Eyaletinde resmi bir törenle evlenmişler ve kayınpederinin büyük, çok eşli hanesinde Kabil'i ziyaret etmişlerdir. Bu deneyimin kendisine ateşli bir feminist olması için ilham verdiğine inanır.[4][5]

Chesler'e göre sorunları Afganistan'a vardığında başlamıştır. Afgan yetkililer onu ABD pasaportunu teslim etmeye zorlamış ve sonunda kayınpederinin evinde sanal bir mahkûm olmuştur. Chesler bunu yabancı eşlere nasıl davranıldığı olarak tanımlar.[6] ABD büyükelçiliğinin ülkeyi terk etmesine yardım etmeyi reddettiğini bildirmiştir. Beş ay sonra hepatite yakalanmış ve ağır bir şekilde hastalanmıştır. Bu noktada kayınpederi, geçici vizeyle ABD'ye dönmesine izin vermeyi kabul etmiştir.[5][7]

Döndükten sonra Bard Koleji'nden son dönemini tamamlayarak mezun olmuş ve doktora programına başlamıştır, E. Roy John için bir beyin araştırma laboratuvarında çalışmış, Science [8][9] dergisinde çalışmaları yayınlanmış ve Flower Fifth Avenue Hastanesi'ndeki New York Tıp Fakültesi'nde nörofizyoloji alanında burs kazanmıştır. Daha sonra, 1969'da New School for Social Research'te psikoloji alanında doktora derecesi almış ve özel muayenehanede profesör, yazar ve psikoterapist olarak kariyerine başlamıştır.[10]

Chesler, ilk kocasından boşanma davası açmıştır ve daha sonra boşanacağı bir İsrailli-Amerikalı ile evlenmiştir. Bir oğlu vardır ve With Child: A Diary of Motherhood'da ilişkilerini, hamileliğini, doğumunu ve anne olarak ilk yılını anlatmıştır. 1998 baskısında oğlu kitabın önsözünü yazmıştır.[11]

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Psikolog[değiştir | kaynağı değiştir]

1969'da Chesler, Psikolojide Kadınlar Derneği'ni kurmuştur.[12] 1972'de, tezi "akıl sağlığı ve hastalığında çifte standartların var olduğu ve kadınların genellikle cinsiyet, ırk, sınıf veya cinsel tercihin bir işlevi olarak cezalandırıcı bir şekilde etiketlendiği" olan Kadınlar ve Delilik' i yayınlamıştır. Kitap dünya çapında 3 milyondan fazla kopya satmıştır.[13] Kitap, Adrienne Rich tarafından "yoğun, hızlı, parlak, tartışmalı ... psikiyatrik düşünce ve uygulamanın kadınlaştırılmasına öncü bir katkı" olarak nitelendiren bir ön sayfa New York Times incelemesi almıştır.[14]

Hasta ve terapist arasındaki seks, tecavüz, ensest, aile içi şiddet, gözaltı, namus cinayetleri ve hapishanelerde ve psikiyatri kurumlarında kadınlara kötü muamele dahil olmak üzere çeşitli konularda avukatlar, psikologlar ve psikiyatristler Chesler'a danışmıştır.[15] Uzun yıllar küçük bir psikoterapi pratiği sürdürmüş ve 1997'de John Jay College'da Adli Psikoloji dersi vermiştir.[16] 1997'de Nebraska'da cinsel, fiziksel, tıbbi ve psikolojik tacize uğramış kadın psikiyatri hastaları adına açılan toplu davada tek bilirkişi olmuştur.[17] 1998'de Brandeis Üniversitesi'nde İleri Psikoloji ve Kadın Çalışmaları dersi vermiştir.[16] 2008'den 2012'ye kadar Chesler, kızların ve kadınların namus cinayetinden kaçıp Amerika'da sığınma başvurusunda bulundukları davalarda mahkeme salonunda yeminli ifadeler sunmuştur.[18]

Feminizm[değiştir | kaynağı değiştir]

Chesler, radikal bir feminist ve ikinci dalga feminist bir lider olarak kabul edilmiştir.[19][20] Chesler, erkeklerin feminist olabileceğine ve olması gerektiğine inanır ve Genç Bir Feministe Mektuplar adlı kitabında mirasçılarını hem kadın hem de erkek olarak tasavvur ettiğini yazmıştır.[21] Chesler erkek psikolojisi okumuş ve bu konuda baba-oğul, anne-oğul ve erkek kardeş- erkek kardeş ilişkilerini tartışan bir kitap (Erkekler Hakkında ) yayınlamıştır; kitap aynı zamanda erkeklerin uyumunu, erkeklerin erkek tiranların emirlerine nasıl ve neden itaat ettiğini ve buna ne tür erkeklerin direndiğini anlamaya çalışmıştır.[22]

Chesler, 1969-1970 öğretim yılında New York City'deki Richmond College'da (daha sonra Staten Island Community College ile birleşerek Staten Island College'ı oluşturdu) ABD'deki ilk Kadın Çalışmaları derslerinden birini öğretmiştir. Kadın Çalışmaları dersini üniversitede yan dal ve ardından ana dal haline getirmiştir.[20] Richmond College'da geçirdiği süre boyunca, kız öğrenciler için kendini savunma dersleri, bir tecavüz kriz merkezi ve bir çocuk bakım merkezi dahil olmak üzere birçok hizmet kurmuştur. Ayrıca CUNY (College of Staten Island) 'ye karşı kadınlar adına açılan ve çözülmesi 17 yıl süren toplu davada da lider olmuştur. 1975'te Barbara Seaman, Alice Wolfson, Belita Cowan ve Mary Howell ile Ulusal Kadın Sağlığı Ağı'nın beş kurucu ortağından biri olmuş ve Kadın Forumu'nun kurucu üyesi olmuştur.

1969'da Chesler, diğerleriyle birlikte Psikolojide Kadınlar Derneği'ni kurmuştur. Chesler, Dr. Dorothy Riddle ile birlikte, Amerikan Psikoloji Derneği'nin 1969 yıllık toplantısında, Psikolojide Kadınlar Derneği grubunun birlikte üzerinde çalıştığı bir dizi talep sunmuştur. Chesler, APA'nın kadınlara karşı yükümlülükleri hakkında bir bildiri hazırlamış ve akıl hastası ve travma geçirmiş olduğu iddia edilen kadınlara psikolojinin verdiği zarar için bir milyon dolar tazminat talep etmiştir.[23][24]

İlk çalışmalarında, Chesler entegrasyonu savunmasına rağmen, 1972'de "feministlerin" ve feminist değerlerin, kadınlara karşı kullanılmamasını sağlamak için kademeli olarak ve nihayetinde kamusal sosyal kurumlara hakim olması gerektiğini [25] de belirtmiş ve her zaman "cinsiyetler arasında bir savaş" olduğunu savunmuştur.[26][27] 1977'de Chesler, Basın Özgürlüğü Kadın Enstitüsü'nün (Women's Institute for Freedom of The Pass) ortağı olmuştur.[28] Chesler Birleşmiş Milletler için çalışmış (1979-1980) ve 1980 Birleşmiş Milletler kadın konferansından hemen önce Oslo'da düzenlenen uluslararası bir feminist konferansı koordine etmiştir.[29]

1986'da Chesler, New York'taki John Jay Ceza Adaleti Koleji'nde (John Jay College Of Criminal Justice) annelerin çocuklarının velayetini kaybetmesiyle ilgili bir konuşma düzenlemiştir. Ti-Grace Atkinson, EM Broner, Paula Caplan, Toi Derricotte, Andrea Dworkin ve Kate Millett dahil olmak üzere yaklaşık 500 velayet durumundaki anne ve konuşmacı katılmıştır. Ayrıca, New York Eyaleti ve ulusal yasa koyucular ve feminist liderler de katılmıştır.[30] Yine 1986'da Chesler, Washington, DC'de anneler ve çocukların velayeti hakkında bir kongre basın brifingi düzenlemiştir. O zamanki Temsilciler Charles Schumer (D-NY) ve Barbara Boxer (D-CA) sponsor olmuştur. 1986 tarihli Anneler Yargılanıyor kitabı için röportaj yaptığı annelerden bazıları brifingde konuşmuştur.[31]

1987'de Chesler, Mary Beth Whitehead'in avukatı Harold Cassidy ile New Jersey Yüksek Mahkemesi'nin taşıyıcı annelik sözleşmelerinin New Jersey yasasını ihlal ettiğini ilan ettiği dönüm noktası niteliğindeki Baby M davasında çalışmıştır.[32] 1989'da Chesler, On the Issues dergisinde yayın yapmaya başlamış ve aynı zamanda onun Genel Yayın Yönetmeni olarak görev yapmıştır.

1990-1991'de Chesler, bir kadın seri katil olan Aileen Wuornos davasında uzman tanıklar düzenlemiştir. Chesler'in belirttiği hedef, jüriyi ve ülkeyi fahişelik yapan kadınların yaşamları ve rutin olarak karşılaştıkları tehlikeli koşullar hakkında eğitmektir. Kamu savunucusu, Wuornos'un avukatlarının Florida Yüksek Mahkemesi'nde başlattığı temyiz gerekçelerinden biri haline gelen bu tanıklardan hiçbirini çağırmamıştır. Chesler, davanın gündeme getirdiği yasal ve psikiyatrik sorunlar hakkında The New York Times ve St. John's Law Review [33] ve Criminal Practice Law Report'ta yazmıştır.[34]

Kadınlara ve Yahudiliğe Bakışı[değiştir | kaynağı değiştir]

1976'da, Kuzey Amerika'daki ilk feminist Fısıh Bayramı, Chesler'in New York City'deki dairesinde ve Chesler dahil 13 kadının katıldığı Broner liderliğinde düzenlenmiştir.[35] Chesler ayrıca Yahudi feminist yaşam döngüsü ritüellerini yaratmış ve bunlara katılmıştır.[36][37]

1988'de Chesler, Kudüs'teki Batı Duvarı'nda tamamı kadınlardan oluşan, çok mezhepli, minyan olmayan bir grupta ilk kez Tevrat ile dua eden kadınlar arasında bulunmuştur. 1989'da Chesler, Kudüs'teki Yahudi kadınların dini haklarını desteklemek için Uluslararası Duvar Kadınları Komitesi'ni kurmuş; bu konuda İsrail devletine karşı açılan davada isim davacılarından biri olmuştur. 2002'de, o ve ortak yazar Rivka Haut, bu konuyla ilgili bir antolojinin hem editörlüğünü yapmış hem de katkıda bulunmuştur.[38] 1989'da Chesler, Tevrat'ı incelemeye başlamıştır. İlk dvar Torah'ını (İncil yorumu) [39] 2002 yılında yayınlamıştır.

Irkçılık ve Antisemitizme Karşı Aktivizmi[değiştir | kaynağı değiştir]

1960'larda Chesler, Kuzey Öğrenci Hareketi'nde aktif olmuştur.[20] Chesler, 1960'larda Afrikalı-Amerikalı kadınların Amerikan sivil haklar hareketine katılımı hakkında yazmış [40] ve Ku Klux Klan üyeleri tarafından öldürülen beyaz bir kadın sivil haklar aktivisti olan Viola Liuzzo hakkında bir belgeselde kamera önünde röportaj yapmıştır.[41] 1981'de Chesler, Storrs, Connecticut'ta Ulusal Kadın Çalışmaları Derneği için ırkçılık, anti-Semitizm ve feminizm üzerine ilk paneli düzenlemiştir.[42]

2013 yılında Chesler, Orta Doğu Forumu Üyesi olarak atanmıştır.[43]

Bazı kitapları ile ilgili Bilgiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Kadınlar ve Delilik (1972)[değiştir | kaynağı değiştir]

Kadınlar ve Delilik (Women and Madness) artık klasik bir eser olarak kabul ediliyor. Şair ve deneme yazarı Adrienne Rich'in The New York Times'daki (yukarıda adı geçen) baş sayfa eleştirisi, feminist bir çalışma için türünün ilk örneği olmuştur. İlk ortaya çıktığında, en az bir eleştirmen çalışmayı "radikal" ve "abartılı" olarak görmüştür.[44] Diğer incelemeler daha olumlu olmuştur. The Saturday Review, "bu son derece önemli bir kitap, kadın kurtuluş hareketinin reşit olduğunun bir işareti ... yüksek tutku ve şefkatle yazıyor" şeklinde görüş bildirmiştir.[45] Los Angeles Times, kitabı "çarpıcı bir kitap ... her kadın için büyüleyici ve önemli" olarak tanımlamış;[46] Boston Phoenix, kitabı "bir kadının psişik deneyiminin kapsamlı bir şekilde araştırılmış ve derinlemesine sezgisel bir keşfi ... paha biçilmez" olarak görmüştür.[47] Kitap Avrupa dillerine çevrildiğinde birçok inceleme yayınlanmıştır. Le Monde için yaptığı incelemede Roland Jaccard, "Herhangi bir önemli kitap gibi, Kadınlar ve Delilik'in de 'dünyayı rahatsız etme' gibi muazzam bir değeri olduğunu" yazmıştır.[48]

Erkekler Hakkında (1978)[değiştir | kaynağı değiştir]

Erkekler Hakkında (About Men) erkek kardeşler, oğullar ve babalar ile oğullar ve anneler arasındaki ilişkileri anlatıyor. 1978'de yayınlandığında, kitap "psikolojik olarak şehvetli, erkek-erkek ilişkilerinin kanlı çalılıklarının arasından dalıyor ... erkeklere taze ve korkusuz gözlerle bakmamız konusunda ısrar ediyor" olarak tanımlanmıştır.[49] SUNY'de Klinik Psikiyatri Profesörü Robert Seidenberg, Chesler'in erkekliği "göreve eşit bir parlaklık ve bilgelikle" tanımladığını yazmış ve Chesler'ı erkeklerin " Tocqueville "'i olarak tanımlamıştır. The New York Times'tan John Leonard, Chesler'ın "cesur, üzgün, düzensiz, bazen kendini beğenmiş, genellikle çileden çıkaran, her zaman kışkırtıcı bir kitap yazdığını" yazmıştır.[50]

Çocukla: Anneliğin Günlüğü (1979)[değiştir | kaynağı değiştir]

Chesler, anneliğe odaklanan az sayıda ikinci dalga feministten biri olmuştur. Çocukla: Anneliğin Günlüğü (With Child: A Diary of Motherhood) 'da Chesler hamilelik, doğum ve "yenidoğan" anneliğin ilk yılı deneyimini psikolojik, ruhsal ve efsanevi terimlerle araştırmıştır. Kitap hem erkekler (Alan Alda, Gerold Frank) hem de kadınlar (Judy Collins, Tillie Olsen, Marilyn French ) tarafından desteklenmiştir. Ayrıca ana akım medyada da incelenmiştir.[51] The New York Times'tan Caroline Seebohm, bu kitabın radikal bir feminist tarafından yazıldığı için öne çıktığını belirtti ve kitabı "romantik çekicilik ile entelektüel içgörünün güzel bir karışımı" olarak tanımlamıştır.[52] 1998'de Chesler'in on sekiz yaşındaki oğlu kitaba yeni bir giriş yazmıştır.

İslam Eleştirisi[değiştir | kaynağı değiştir]

14 Aralık 2005'te Chesler, Amerika Birleşik Devletleri Senatosu komitesinde "İran'da Cinsiyet Ayrımı ve Müslüman Dünyası" başlıklı bir sunum yapmıştır. ABD hükûmetini "İslami cinsiyet ayrımcılığı" olarak tanımladığı şeye karşı çıkmaya ve köktendinci İslami rejimlerde yaşayan kadınların haklarını desteklemeye çağırmıştır.[53]

Namusa Dayalı Şiddet ve Namus Cinayetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Chesler, 2009, 2010, 2012 ve 2015 yıllarında Amerikan dergisi Middle East Quarterly'de namus cinayetleri hakkında dört çalışma yayınlamıştır.[54][55][56][57] Böyle bir denemede, dünya çapındaki toplam namus cinayeti vakalarının %91'inin (İngilizce basında bildirildiği üzere), Kuzey Amerika ve Avrupa'da işlenenler de dahil olmak üzere Müslümanların Müslümanlara karşı işlediği suçlar olduğunu yazmıştır.[58] Bu kaynaklara dayanarak Chesler, "en az iki tür namus cinayeti ve iki kurban popülasyonu olduğu" sonucuna varmıştır. Birinci grubu, aileleri tarafından öldürülen ortalama on yedi yaşındaki kızlardan, ikinci grubu ise ortalama otuz altı yaşındaki kadınlardan oluştuğunu belirlemiştir.

Chesler, namus cinayetlerinin niteliksel olarak Batı'daki ev içi kadın cinayetlerinden farklı olduğunu savunur. "Pek çok onurlu feministin" bu pozisyona katılmadığını kabul etmiştir ve "anlaşılır bir şekilde, bu tür feministlerin tüm gruplarda ortak olabilecek davranışlar için bir grubu ayırmaktan korktuklarını" yazmıştır. Chesler'in görüşü, ülke içinde şiddet içeren kadın cinayetlerinin faillerinin batıda suçlu olarak görüldüğü, ancak aynı damganın diğer toplumlardaki namus cinayetlerine uygulanmadığı yönündedir.[59]

Son Aktiviteleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Son yıllarda Chesler, hem namus cinayetleri de dahil olmak üzere namusa dayalı şiddet konusundaki çalışmaları hem de Yahudi karşıtı ırkçılığı açık sözlü eleştirisi nedeniyle tartışmalara yol açmıştır. 1990'lardan başlayarak Chesler, Batı feminizmi, anti-Semitizm, İslami cinsiyet ve namus cinayetlerinin başarısızlıkları hakkında altı kitap yazmış ve Batılı feministleri Batılı olmayan toplumlarda kadınları savunamamakla eleştirmiştir.[60]

Bu konulardaki çalışmaları tepkilere yol açmıştır. Nisan 2017'de Chesler'in Arkansas Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde namusa dayalı şiddet konulu bir konferansa yaptığı açılış konuşması iptal edilmiştir.[61] Tartışma, sosyal medyada geniş çapta yazılmış ve Dr. Chesler, Kasım 2017'de University College London'daki bir grup taban aktivisti tarafından o kurumda bir konferansta konuşma yapması için neredeyse anında davet edilmiştir.[62][63]

Chesler aynı zamanda İslami feminist örgütlerden de övgüler almıştır. 2018 yılında Londra'da düzenlenen bir törenle İran ve Kürt Kadın Hakları Örgütü'nden (IKWRO) "Gerçek Onur" ödülü almıştır. Aynı yıl, A Family Conspiracy: Honor Killing (Nisan 2018) adlı cildini seçmiş, düzenlemiş ve yeniden tanıtmıştır.. Henryk M. Broder'ın grubu tarafından Almancaya çevrilmiş ve Die Achse des Guten blogunda yayınlanmıştır.[64]

Bir Alman feminist dergisi olan EMMA'da Dr. Chesler ile önemli bir röportaj yayınlanmıştır.[65]

Ek olarak, 2012'den 2020'ye kadar Chesler, menşe ülkelerinde namusa dayalı şiddet riski taşıyan kız çocukları ve kadınlara yönelik sığınma başvurularını desteklemek için mahkeme salonunda yeminli ifadeler sunmuştur.[66][67]

Tablet Dergisi için 2021'de "Feminizmin Aşamalı Silinmesi" başlıklı bir makalede Chesler, Eşitlik Yasası'nın "kadınların spor açısından cinsiyete dayalı haklarını ve cezaevlerine, evsiz barınaklarında ve orduda yalnızca kadınlara özel güvenli alanları tehlikeye atarak bir azınlığı çoğunluk üzerinde tehlikeli bir şekilde ayrıcalıklı tutacağını" yazmıştır.[68]

2021-2022 yılları arasında Dr. Chesler, Afganistan'dan 400 kadını kurtaran uluslararası bir ekibin eş liderliğini yapma ayrıcalığına sahip olmuştur. Bu görev için para toplamaya yardımcı olan bununla ilgili 25 makale 1 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. yazmıştır.

Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Kadınlar ve Delilik (1972 ve 2005'te revize edildi)
  • Kadınlar, Para ve Güç (1976)
  • Erkekler Hakkında (1979)
  • Çocukla: Anneliğin Günlüğü (1979)
  • Anneler Yargılanıyor: Çocuklar İçin Savaş ve Velayet (1986)
  • Kutsal Bağ: Bebek M'nin Mirası (1988)
  • Ataerkillik: Bir Uzman Tanığın Notları (1994)
  • Kadın Çalışmaları, Psikoloji ve Ruh Sağlığında Feminist Anneler (1995)
  • Genç Bir Feministe Mektuplar (1997)
  • Kadının Kadına İnsanlıksızlığı (2002)
  • Duvarın Kadınları: Yahudiliğin Kutsal Sitesinde Kutsal Topraklara Sahip Çıkmak (2002)
  • Yeni Anti-Semitizm. Mevcut Kriz ve Bu Konuda Ne Yapmamız Gerekiyor? (2003)
  • Feminizmin Ölümü: Kadınların Özgürlüğü Mücadelesinde Sırada Ne Var (2005)
  • Yargılanan Anneler: Çocuklar ve Velayet Savaşı (25. Yıldönümü Sürümü) (2011)
  • Kabil'de Bir Amerikalı Gelin: Bir Anı (2013)
  • Yaşayan Tarih: İsrail ve Yahudiler İçin Cephede: 2003-2015 (2015)
  • İslami Cinsiyet Ayrımı. Kadınlara Karşı Örtülü Savaş (2017)
  • Bir Aile Komplosu: Töre Cinayeti (2018)
  • Politik Olarak Yanlış Bir Feminist: Kaltaklar, Deliler, Lezbiyenler, Dahiler, Savaşçılar ve Harika Kadınlarla Bir Hareket Yaratmak (2018)
  • Bir Kadın Seri Katil İçin Ağıt (2020)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Rich (31 Aralık 1972). "Women and Madness". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 26 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2020. 
  2. ^ "Phyllis Chesler". Macmillan Publishers. 10 Şubat 2020. 26 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  3. ^ McGinity, Keren R. "Phyllis Chesler". Encyclopedia Judaica, 2004.
  4. ^ "The ardent feminism that she embraced on her return to America was forged in Afghanistan, she told me last week." Baxter, Sarah. "Feminism's Blind Spot", The Sunday Times, August 15, 2006.
  5. ^ a b Chesler, Phyllis. "How Afghan Captivity Shaped My Feminism" 16 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Middle East Quarterly, Winter 2006, pp. 3-10.
  6. ^ Chesler, Phyllis. "My Afghan Captivity".
  7. ^ Chesler, Phyllis. "How my eyes were opened to the barbarity of Islam" 23 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Sunday Times, March 7, 2007.
  8. ^ Chesler (November 1969). "Maternal Influence in Learning by Observation in Kittens". Science. 166 (3907): 901-903. doi:10.1126/science.166.3907.901. PMID 5345208. 
  9. ^ "Observation Learning in Cats". E.R. John, P. Chesler, I. Victor, P. Bartlett, Science, v. 159, 1489-90, 1968.
  10. ^ Phyllis Chesler Organization Web site, CV page
  11. ^ Phyllis Chesler, With Child: A Diary of Motherhood. New York: Four Walls Eight Windows, 1998.
  12. ^ Feminist Foremothers in Women's Studies, Psychology, and Mental Health, Phyllis Chesler, Esther D. Rothblum, Ellen Cole, Haworth Press, 1995, p. 1. 1-56023-078-9
  13. ^ Phyllis Chesler Organization Web site
  14. ^ Adrienne Rich (31 Aralık 1972). "Review of Women and Madness". The New York Times. 16 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  15. ^ Phyllis Chesler (1994), Patriarchy: Notes of an Expert Witness, Common Courage Press 
  16. ^ a b "Curriculum Vitae: Phyllis Chesler, PH.D." (PDF). 3 Eylül 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2011. 
  17. ^ Phyllis Chesler, "No Safe Place", On The Issues, Winter 1998.
  18. ^ Phyllis Chesler (3 Mart 2011). "On the 100th Anniversary of International Women's Day – What Are Feminists Doing About Honor Killings?". Fox News. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  19. ^ Feminist Foremothers in Women's Studies, Psychology, and Mental Health (İngilizce). Routledge. 12 Mayıs 2014. ISBN 9781317764328. 
  20. ^ a b c Love, Barbara J., (Ed.) (2006), Feminists Who Changed America, 1963-1975, University of Illinois Press 
  21. ^ Phyllis Chesler, Letters to a Young Feminist. New York: Four Walls Eight Windows, 1997.
  22. ^ Phyllis Chesler, About Men. New York: Simon & Schuster, 1978.
  23. ^ "Timeline". 26 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2014. 
  24. ^ Robert Reinhold, "Women Criticize Psychology Unit; $1-Million in Reparations Is Demanded at Convention 22 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", The New York Times, September 6, 1970.
  25. ^ Chesler, Phyllis, Women and Madness (Garden City, N.Y.: Doubleday, 1972 (0-385-02671-4)), p. 299 (emphasis so in original), and Chesler, Phyllis, Women and Madness (N.Y.: Palgrave Macmillan, rev'd & updated ed., 1st ed., 2005 (1-4039-6897-7)), p. 347 (similar text).
  26. ^ Chesler, Phyllis, Women and Madness (1972), op. cit., p. 297.
  27. ^ Chesler, Phyllis, Women and Madness (2005), op. cit., p. 345.
  28. ^ "Associates". The Women's Institute for Freedom of the Press (İngilizce). 10 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2017. 
  29. ^ Feminist Foremothers in Women's Studies, Psychology, and Mental Health, ed. Phyllis Chesler, Esther D. Rothblum, Ellen Cole. Hayworth: New York, 1995. 13.
  30. ^ Sharon Johnson, "The Odds on Custody Change", The New York Times, March 17, 1986; Sharon Johnson, "Casualties of Custody Battles", March 24, 1986.
  31. ^ Phyllis Chesler. Mothers on Trial. Chicago: Lawrence Hill Books, 2011.
  32. ^ Phyllis Chesler, Sacred Bond. New York: First Vintage Books, 1988.
  33. ^ Phyllis Chesler, "A Woman's Right to Self-Defense: The Case of Aileen Wuornos", St. John's Law Review 66, (Fall-Winter 1993): 933-977.
  34. ^ Phyllis Chesler, "Sexual Violence Against Women and a Woman's Right to Self-Defense: The Case of Aileen Carol Wuornos", Criminal Practice Law Report, October 1993, Vol 1, No. 9.
  35. ^ This Week in History – E.M. Broner publishes "The Telling" | Jewish Women's Archive 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Jwa.org (1 March 1993). Retrieved on 18 October 2011.
  36. ^ E.M. Broner. The Telling: Including the Women's Haggadah. San Francisco: Harper Collins, 1993.
  37. ^ Phyllis Chesler, "Sanctified by Ritual", in The Women's Passover Companion: Women's Reflections on the Festival of Freedom, ed. Sharon Cohen Anisfeld, Tara Mohr, and Catherine Spector. Woodstock, Vermont: Jewish Lights Publishing, 2003.
  38. ^ Phyllis Chesler and Rivka Haut, Claiming Sacred Ground at Judaism's Holy Site. Woodstock, Vermont: Jewish Lights Publishing, 2002.
  39. ^ Chesler (31 Ağustos 2000). "Rape of Dina: On the Torah Portion of Vayishlach". Nashim: A Journal of Jewish Women's Studies and Gender Issues (Vayishlach Dvar #1). 16 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  40. ^ Phyllis Chesler, "Sister, Fear Has No Place Here", On the Issues, Fall 1994.
  41. ^ "Home of the Brave", dir. Paola di Florio, Counterpoint Films, 2004.
  42. ^ Phyllis Chesler, The New Antisemitism: The Current Crisis and What we Must Do About It. San Francisco: Jossey-Bass, 2003.
  43. ^ "Writing Fellows". Middle East Forum. 19 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2016. 
  44. ^ "Women on the Couch 19 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", review of Women and Madness. Time Magazine, January 22, 1973. Accessed 2016-06-16.
  45. ^ Salvatore R. Maddi, "On Women-II: The Couch as Rack", review of Women and Madness, The Saturday Review, December 23, 1972.
  46. ^ Carolyn See, "Is a 'Crazy' Woman Normal", review of Women and Madness, Los Angeles Times, February 11, 1973.
  47. ^ Cynthia Glauber, Review of Women and Madness, The Boston Phoenix, December 12, 1972.
  48. ^ Jaccard, Roland. "Les femmes et la folie 20 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." Le Monde. June 13, 1975. Accessed 2016-06-16. The quote in French reads: "Réquisitoire violent et tendre, juste et injuste à la fois, Les femmes et la folie, comme tout livre important, a l'immense mérite de 'troubler le sommeil du monde'."
  49. ^ Gail Sheehy, "What Do Men Want?" The New York Times, March 19, 1978.
  50. ^ Leonard, John (9 Mart 1978). "Books of the Times". The New York Times. s. 1 – ProQuest vasıtasıyla. 
  51. ^ "Phyllis Chesler website". The Phyllis Chesler Organization. 4 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2014. 
  52. ^ Seebohm, Caroline (21 Ekim 1979). "NONFICTION IN BRIEF". The New York Times. s. 1 – ProQuest vasıtasıyla. 
  53. ^ "Moral relativism begets gender apartheid", UPI, 25 Aralık 2005, 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Nisan 2023 
  54. ^ Phyllis Chesler (1 Mart 2009). "Are Honor Killings Simply Domestic Violence?". Middle East Quarterly (İngilizce). 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  55. ^ Phyllis Chesler (1 Mart 2010). "Worldwide Trends in Honor Killings". Middle East Quarterly (İngilizce). 16 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  56. ^ Chesler (1 Haziran 2012). "Hindu vs. Muslim Honor Killings". Middle East Quarterly (İngilizce). 28 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  57. ^ Chesler (1 Eylül 2015). "When Women Commit Honor Killings". Middle East Quarterly (İngilizce). 16 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  58. ^ Phyllis Chesler, "Are Honor Killings Simply Domestic Violence", Middle East Quarterly, Spring 2009; Phyllis Chesler, "Worldwide Trends in Honor Killings", Middle East Quarterly, Spring 2010.
  59. ^ Phyllis Chesler, "The Sisterhood's most Important Struggle", National Post, March 12, 2011, A28.
  60. ^ "Phyllis Chesler: Against Faux-Feminists Who Deny the Rights of Muslim Women and Jews". Tablet Magazine (İngilizce). 2 Ekim 2017. 2 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2020. 
  61. ^ "U of A Suspends Professor for Phyllis Chesler Disinvitation". The Arkansas Project. 4 Mayıs 2017. 29 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  62. ^ "Phyllis Chesler: Why Honor Killing Is Not Just a Muslim Problem". Tablet Magazine (İngilizce). 16 Nisan 2018. 12 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2020. 
  63. ^ "UCL Speakers Conference". 19 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  64. ^ "Phyllis Chesler: Violence as a Form of Islamist Speech". www.achgut.com (Almanca). 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2020. 
  65. ^ "Frauen gegen Frauen". Emma (Almanca). 14 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2020. 
  66. ^ "External Advisory Board: Phyllis Chesler – Ellyn Uram Kaschak Institute for Social Justice for Women and Girls | Binghamton University". Ellyn Uram Kaschak Institute for Social Justice for Women and Girls – Binghamton University (İngilizce). 13 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2020. 
  67. ^ An American Bride in Kabul: A Memoir (İngilizce). St. Martin's Publishing Group. 1 Ekim 2013. ISBN 978-1-137-36557-6. 8 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2023. 
  68. ^ "The Progressive Erasure of Feminism". Tablet Magazine. 4 Ağustos 2021. 4 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Phyllis_Chesler&oldid=32623911" sayfasından alınmıştır