Geçici Barınma Merkezi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Geçici Barınma Merkezi, ülkesinden ayrılmaya zorlanmış, ayrıldığı ülkeye geri dönemeyen, kitlesel olarak Türkiye sınırlarına giden veya sınırları geçen yabancıların toplu olarak barınma ve iaşelerinin sağlanması amacıyla Türkiye'nin çeşitli illerinde 2015 yılından itibaren kurulmuş, konteyner veya çadırlardan oluşan merkezlerdir.

İlki Hatay'da kurulan Altınözü Boynuyoğun Geçici Barınma Merkezi olmak üzere başlangıçta 10 ilde 26 geçici koruma merkezi kurulmuştur; 2023 itibarıyla geçici barınma merkezi 7 ilde 9 adettir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

2011 yılının Mart ayından itibaren Suriye'de başlayan iç karışıklıklar nedeniyle Türkiye'ye giden,[1] kendilerine geçici koruma statüsü verilen Suriye vatandaşlarının barınması ve iaşelerinin temini için geçici barınma merkezleri ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Geçici Barınma merkezlerinin kurulması, yönetilmesi ve bu merkezlerde verilecek hizmetlerde tekdüzeliğin sağlanabilmesi için AFAD Başkanlığı ve Göç İdaresi Gene Müdürlüğü tarafından 9 Kasım 2015 itibarıyla "Geçici Barınma Merkezlerinin Kurulması, Yönetimi ve İşletilmesi Hakkında Yönerge hazırlanmıştır.[2]

Başlangıçta 10 şehirde (Urfa, Antep, Kilis, Kahramanmaraş, Mardin, Hatay, Adana, Adıyaman, Osmaniye, Malatya) 26 geçici barınma merkezi kuruldy, bu merkezlerde 2016 itibarıyla 260binden fazla Suriyeli yabancı ağırlandı.[3] İlk geçici barınma merkezi Hatay'da kurulan Altınözü Boynuyoğun Geçici Barınma Merkezi'dir.

Kalış süreleri uzayan Suriyeliler, zamanla Türkiye içinde farklı illere göç etmiştir. Göç İdaresi Genel Müdürlüğü verilerine göre; 22 Haziran 2023 tarihi itibarıyla Adana, Kilis, Kahramanmaraş, Hatay, Gaziantep, Osmaniye, Malatya olmak üzere 7 ilde 9 geçici barınma merkezinde 65.636 Suriyeli, geçici barınma merkezi dışında ise 3.278.456 Suriyeli yaşamaktadır.[4]

Hizmetler[değiştir | kaynağı değiştir]

Geçici barınma merkezlerinde mevzuat gereği kreş, okul, market, sağlık merkezi, ibadet alanı, psikososyal destek hizmet merkezi, spor tesisleri, çamaşırhane, içme suyu ve atık su arıtma tesisi, oyun parkı, kurs alanı bulunması zorunludur. Hizmetler geçici koruma kapsamındaki Suriye uyruklu kişilere ücretsiz olarak verilir. Merkezler, valilikler tarafından yönetilir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Geçici Korumamız Altındaki Suriyeliler". www.goc.gov.tr. 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2023. 
  2. ^ ÖMÜRGÖNÜLŞEN, Mine; MENTEN, Cem (25 Ocak 2021). "The Selection of Temporary Shelter Areas with Fuzzy TOPSIS Method for the Ankara Province". Doğal Afetler ve Çevre Dergisi. 7 (1): 159-175. doi:10.21324/dacd.691088. ISSN 2528-9640. 
  3. ^ "Türkiye'nin Afet Yönetimindeki Başarılı Uygulamaları" (PDF). AFAD. 2016. 5 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Temmuz 2023. 
  4. ^ "GEÇİCİ KORUMA". www.goc.gov.tr. 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2023. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]