Ceza hükmü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ceza hükmü, bir suça ilişkin ceza muhakemesinde verilen mahkûmiyetin ardından duruşmada mahkeme tarafından hükmedilen cezadır. Ceza, hapis, para cezası veya diğer yaptırımlardan oluşabilir. Birden fazla suç için verilen cezalar, hapis cezalarının hepsinin aynı anda verildiği eş zamanlı ceza veya hapis süresinin birbiri ardına verilen tüm cezaların toplamı olduğu ardışık ceza olabilir.[1]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Roma hukukunda bir hukukçunun belirli bir soruya ilişkin yazılı veya sözlü responsa olarak ifade edilen görüşü, ceza hükmü teriminin ilk kez bu anlamıyla kullanımını belirtiyordu. Aynı zamanda Roma Senatosu senatörlerinin Latincesenatus consultus olarak tercüme edilen görüşlerine de atıfta bulunabilir. Son olarak, hem hukuk hem de ceza davalarında jürisiz duruşma (bench trial) kararına ve hakemlerin tahkim kararına da atıfta bulunabilir.

Modern Latin sistemlerinde, ceza hükmü esas olarak bir yargıç veya yargıçlar kurulunun değerlendirmelerini ifade etmeye çağrıldığı herhangi bir prosedürün son eylemidir. Bu nedenle, bir yargıç veya yargılama organı tarafından bir şeyin değerlendirilmesi işlevini gerektiren pratik olarak herhangi bir hukuk alanında verilebilir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Consecutive Sentence". Legal Information Institute. 2 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2019.