Teşebbüs

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Teşebbüs, ceza hukukunda, bir failin suç işlemek üzere harekete kalkışması ancak elinde olmayan nedenlerle sonucu elde edememiş olması halini ifade eder.[1]

Kısacası, ceza hukuku anlamında teşebbüs, öznel anlamda tamamlanmış, ancak nesnel anlamda tamamlanmamış bir fiildir. Teşebbüste, fail gönüllü vazgeçmeden farklı olarak neticenin gerçekleşmesi için elinden gelen çaba gösterilir, lakin iradesi dışında bir sebeple suç tamamlanamaz. Kanun koyucu her ne kadar ortada tamamlanmış bir suç olmasa da failin suç işlemeye yönelik bu kastını, Türk Ceza Kanunu'nun 35. maddesi uyarınca yine de cezalandırmakta fakat tamamlanmış bir suça göre daha az ceza vermektedir.

Şartları[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Fail doğrudan kast ile hareket etmelidir.
  2. Fail suçun icra hareketlerine doğrudan ve elverişli araçlarla başlamış olmalıdır.
  3. Netice, failin elinde olmayan bir sebep dolayısıyla alınamamış olmalıdır.

Gönüllü vazgeçme[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğer fail suç işlemeye yönelik icra hareketlerini elinde olmayan nedenlerden değil de, gönüllü olarak yarıda bırakır veya neticenin gerçekleşmesini ya da suçun tamamlanmasını kendi çabalarıyla engellerse (gönüllü vazgeçme), Türk Ceza Kanunu'nun 36. maddesi gereğince teşebbüsten cezalandırılmaz.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Aydın, Devrim (2006). "Suça Teşebbüs Suçu". Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 55 (1). ss. 85-113. 14 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2023.