İstisnai asteroitler listesi

Aşağıda Güneş Sistemi'nde bulunan ve büyüklükleri ya da yörüngeleri gibi bir şekilde istisnai olan asteroitlerin bir listesi yer almaktadır. Bu maddenin amaçları doğrultusunda, "asteroit" Neptün yörüngesindeki küçük gezegenleri, cüce gezegen 1 Ceres'i, Jüpiter Truvalarını ve Centaurları kapsamakta, ancak Neptün ötesi nesneleri (Kuiper kuşağındaki, dağınık diskteki veya iç Oort bulutundaki nesneler) içermemektedir. Küçük gezegenlerin sayısal sıraya göre tam listesi için küçük gezegen listesine bakınız.

Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

Asteroitlere küçük gezegen numaraları verilir, ancak tüm küçük gezegenler asteroit değildir. Asteroit kuşağına benzeyen ancak daha uzakta (yaklaşık 30-60 AU) olan Kuiper kuşağındaki nesnelere de küçük gezegen numaraları verilirken, asteroitler çoğunlukla Güneş'ten 2-3 AU arasında ya da Jüpiter'in yörüngesinde Güneş'ten 5 AU uzaklıkta bulunur. Ayrıca, kuyruklu yıldızlar tipik olarak küçük gezegen numaraları altında yer almazlar ve kendilerine özgü adlandırma kuralları vardır.

Asteroitlere, yörüngeleri kesin olarak belirlendikten sonra benzersiz bir sıralı tanımlama numarası verilir. Bundan önce, yalnızca sistematik adları ya da 1950 DA gibi geçici adlarıyla bilinirler.

Fiziksel özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Çapa göre en büyükler[değiştir | kaynağı değiştir]

Asteroitlerin boyutlarını gözlemlerden tahmin etmek, düzensiz şekilleri, değişen albedoları ve küçük açısal çapları nedeniyle zordur. Çoğu büyük asteroidin Çok Büyük Teleskop tarafından yapılan gözlemleri 2019-2021 yılları arasında yayınlanmıştır.^[1]^[2]

Adı	Çap (km) (Geometrik Ortalama)	Boyut (km)	Güneş'e olan ortalama uzaklık (AU)	Keşif tarihi	Kaşif	Sınıfı
1 Ceres	939,4±0,2	964,4 × 964,2 × 891,8	2,766	1 Ocak 1801	Piazzi, G.	G
0044 Vesta	525,4±0,2	572,6 × 557,2 × 446,4 ± 0,2	2,362	29 Mart 1807	Olbers, H. W.	V
0022 Pallas	511±4	568×530×450	2,773	28 Mart 1802	Olbers, H. W.	B
01010 Hygiea	433±8	450×430×424	3,139	12 Nisan 1849	de Gasparis, A.	C
704704 Interamnia	332±5	362×348×310	3,062	2 Ekim 1910	Cerulli, V.	F
05252 Europa	319±4	378×336×255	3,095	4 Şubat 1858	Goldschmidt, H.	C
511511 Davida	298±4	359×293×253	3,168	30 Mayıs 1903	Dugan, R. S.	C
08787 Sylvia	271±5	363×249×191 or 374×248×194	3,485	16 Mayıs 1866	Pogson, N. R.	X
01515 Eunomia	270±3	357×255×212	2,643	29 Haziran 1851	de Gasparis, A.	S
03131 Euphrosyne	268±4	294×280×248	3,149	1 Eylül 1854	Ferguson, J.	C
06565 Cybele	263±3	297 × 291 × 213	3,439	8 Mart 1861	Tempel, E. W.	C
624624 Hektor	256±12(if bilobe)	403 × 201	5,235	10 Şubat 1907	Kopff, A.	D
0033 Juno	254±2	288×250×225	2,672	1 Eylül 1804	Harding, K. L.	S
451451 Patientia	254±3		3,059	4 Aralık 1899	Charlois, A.
107107 Camilla	254±12^[3]		3,476	17 Kasım 1868	Pogson, N. R.	C
324324 Bamberga	227±3	234×224×225	2,684	25 Şubat 1892	Palisa, J.	C
01616 Psyche	223±3	279×232×189 ± 10%	2,924	17 Mart 1852	de Gasparis, A.	M
08888 Thisbe	218±3	255×232×193	2,769	15 Haziran 1866	Peters, C. H. F.	B
04848 Doris	215±3	257×211×185	3,108	19 Eylül 1857	Goldschmidt, H.	C
01919 Fortuna	211±2	225×205×195	2,442	22 Ağustos 1852	Hind, J. R.	G
121121 Hermione	209±5?^[4]		3,457	12 Mayıs 1872	Watson, J. C.	C
02424 Themis	208±3	232×220×176	3,136	5 Nisan 1853	de Gasparis, A.	C
09494 Aurora	205±4 ? (< 200 km)	225×173	3,160	6 Eylül 1867	Watson, J. C.	C
02929 Amphitrite	204±2	222×209×183	2,554	1 Mart 1854	Marth, A.	S
01313 Egeria	202±3	238×199×182	2,576	2 Kasım 1850	de Gasparis, A.	G
130130 Elektra	199±2	262×205×164	3,127	17 Şubat 1873	C. H. F. Peters	Ch
0077 Iris	199±10	268×234×180^[5]	2,386	13 Ağustos 1847	Hind, J. R.	S
0066 Hebe	195±3	205x185x170	2,426	1 Haziran 1847	Hencke, K. L.	S
375375 Ursula	192±4		3,126	18 Eylül 1893	Charlois, A.
702702 Alauda	191±2		3,195	16 Haziran 1910	Helffrich, J.	C/B
04545 Eugenia	188±2	252×191×138	2,720	27 Haziran 1857	Goldschmidt, H.	F
04141 Daphne	187±13	235×183×153	2,765	22 Mayıs 1856	Goldschmidt, H.	C
423423 Diotima	176±4		3,065	7 Aralık 1896	Charlois, A.	C
259259 Aletheia	174±1		3,135	28 Haziran 1886	Peters, C. H. F.	C/P/X
372372 Palma	174±3		3,149	19 Ağustos 1893	Charlois, A.	B
0099 Metis	173±2	222×182×130	2,385	25 Nisan 1848	Graham, A.	S
532532 Herculina	168±1		2,772	20 Nisan 1904	Wolf, M.	S
354354 Eleonora	165±3	191×162×144	2,798	17 Ocak 1893	Auguste Charlois	A-type
128128 Nemesis	163±5	178×163×147	2,751	25 Kasım 1872	Watson, J. C.	C
(4:1 rezonans) [tabloya yerleştirmek için 'Güneşten Ortalama Mesafe'ye göre sıralayın]			2,06	(Ana asteroit kuşağının ilk bölgelerini tanımlar)
(3:1 rezonans)			2,50	(Ana asteroit kuşağının orta bölgelerini tanımlar)
(5:2 rezonans)			2,82	(Ana asteroit kuşağının dış bölgelerini tanımlar))
(7:3 rezonans)			2,95
(2:1 rezonans)			3,27	(Asteroit kuşağının en dış bölgesini tanımlar)
(1:1 rezonans)			5,20	(Truvalı asteroitler-Asteroit kuşağının sonu)

Boyut küçüldükçe cisim sayısı hızla artmaktadır. IRAS verilerine göre çapı 120 km'den büyük olan yaklaşık 140 ana kuşak asteroidi vardır, bu da yaklaşık olarak günümüze ulaşan ilkel asteroidler ile ilkel asteroid parçaları arasındaki geçiş noktasıdır.^[6] Daha eksiksiz bir liste için boyutlarına göre Güneş Sistemi cisimleri listesine bakınız.

İç asteroit kuşağında (2,50 AU'daki 3:1 Kirkwood boşluğunun iç bölgesi olarak tanımlanır) az sayıda büyük asteroit bulunur. Yukarıdaki listede yer alanlardan sadece 4 Vesta, 19 Fortuna, 6 Hebe, 7 Iris ve 9 Metis burada yörüngede bulunmaktadır. (Tabloyu ortalama uzaklığa göre sıralayın.)

En büyükler[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda ölçülen en büyük kütleli on altı asteroit yer almaktadır.^[7] Asteroit kuşağının tahmini kütlesinin üçte biri olan Ceres, sonraki on beş asteroidin toplamının yarısı kadar büyüktür. Asteroitlerin kütleleri, doğrudan kütle hesaplamasının mümkün olduğu uzay aracı tarafından ziyaret edilmiş veya gözlemlenebilir bir uydusu olan asteroitler hariç, diğer asteroitlerin yörüngelerinde neden oldukları pertürbasyonlardan tahmin edilmektedir. Farklı astrometrik gözlem setleri farklı kütle belirlemelerine yol açar; en büyük sorun tüm küçük asteroitlerin neden olduğu toplam pertürbasyonları hesaba katmaktır.^[8]

Nominal kütlesi > 10×10¹⁸ kg olan asteroitler
Adı	Kütle (×10¹⁸ kg)	Kesinlik	Tüm asteroitlere olan tahmini oranı
1 Ceres	938,35	0.001% (938,34–938,36)	39%
4 Vesta	259,076	0.0004% (259,075–259,077)	10.8%
2 Pallas	204	1.5% (201–207)	8,5%
10 Hygiea	87	8% (80–94)	3,6%
704 Interamnia	35	14% (30–40)	1,5%
15 Eunomia	30	6% (29–32)	1,3%
3 Juno	27	9% (25–29)	1,1%
511 Davida	27	27% (19–34)	1,1%
52 Europa	24	16% (20–28)	1,0%
16 Psyche	23	13% (20–26)	1,0%
532 Herculina	≈ 23	?	≈ 1%
31 Euphrosyne	17	18% (14–19)	0,7%
65 Cybele	15	12% (13–17)	0,6%
87 Sylvia	14,76	0.4% (14,7–14.82)	0,6%
7 Iris	14	17% (11–16)	0,6%
29 Amphitrite	13	16% (11–15)	0,5%
6 Hebe	12	20% (10–15)	0,5%
88 Thisbe	12	20% (9–14)	0,5%
107 Camilla	11,2	1% (11,1–11,3)^[3]	0,5%
324 Bamberga	10	9% (9–11)	0,4%
Total	1781	NA	74%

Oranlar, asteroit kuşağının toplam kütlesinin 2,39×1021 kg veya (12,4±1,0)×10-10 M☉ olduğunu varsaymaktadır.

İlk dördün dışındaki tüm asteroitlerin sıralaması belirsizdir, çünkü tahminler arasında büyük ölçüde farklılaşma vardır.

Dawn sondası tarafından incelendikleri için doğru ölçülmüş kütleye sahip en büyük asteroitler (939,3±0,5)×1018 kg kütleye sahip 1 Ceres ve (259,076±0,001)×1018 kg kütleye sahip 4 Vesta'dır. Uyduları olduğu için kütlesi doğru olarak ölçülebilen üçüncü en büyük asteroit (14,76±0,06)×1018 kg ile 87 Sylvia'dır. Kütleleri uydularından ölçülen diğer büyük asteroitler 107 Camilla ve 130 Elektra'dır.^[1]^[3]^[3]

Daha eksiksiz bir liste için boyutlarına göre Güneş Sistemi nesneleri listesine bakınız. 423 Diotima gibi diğer büyük asteroitler şu anda sadece tahmini kütlelere sahiptir.^[9]^[10]

Dünyadan en parlak görünenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Sadece Vesta düzenli olarak çıplak gözle görülebilecek kadar parlaktır. Çok karanlık gökyüzünde ideal izleme koşulları altında, keskin bir göz Ceres'in yanı sıra Pallas ve Iris'i de nadir günberi karşıtlıklarında görebilir.^[11] Aşağıdaki asteroitlerin tümü, Satürn'ün uydusu Titan'ın en parlak olduğu anda ulaştığı +8,3'ten daha parlak veya ona eşit bir görünür büyüklüğe ulaşabilir; zira Titan, kolayca gözlemlenebilen Satürn'e yakınlığı nedeniyle ilk asteroidin bulunmasından 145 yıl önce keşfedilmiştir.

Asteroit kuşağının dış kısmındaki asteroitlerin hiçbiri bu parlaklığa ulaşamaz. Hygiea ve Interamnia bile nadiren 10.0'ın üzerindeki büyüklüklere ulaşır. Bunun nedeni asteroit kuşağının farklı bölümlerindeki spektral tiplerin farklı dağılımlarıdır: en yüksek albedoya sahip asteroitlerin hepsi Mars'ın yörüngesine yakın yerlerde yoğunlaşmıştır ve çok daha düşük albedoya sahip C ve D tipleri dış kuşakta yaygındır.

Çok yüksek eksantrikliğe sahip asteroidler maksimum büyüklüklerine nadiren, günberileri Dünya ile Güneş merkezli bir kavuşuma çok yakın olduğunda veya (99942 Apophis, (152680) 1998 KJ9, (153814) 2001 WN5 ve 367943 Duende durumunda) asteroid Dünya'ya çok yakın geçtiğinde ulaşacaktır.

Asteroid	En parlak olduğundaki görünür büyüklük	Yarı büyük eksen (AU)	Yörünge eksantrikliği	Çap (km)	Keşif yılı
99942 Apophis	3,4^*	0,922	0,191	0,32	2004
4 Vesta	5,20	2,361	0,089172	529	1807
2 Pallas	6,49	2,773	0,230725	544	1802
1 Ceres	6,65	2,766	0,079905	952	1801
7 Iris	6,73	2,385	0,231422	200	1847
433 Eros	6,8	1,458	0,222725	34 × 11 × 11	1898
(153814) 2001 WN5	6,85	1,711	0,467207	0,93	2001
367943 Duende	7,04	0,910	0,089319	0,04 × 0,02	2012
6 Hebe	7,5	2,425	0,201726	186	1847
3 Juno	7,5	2,668	0,258194	233	1804
18 Melpomene	7,5	2,296	0,218708	141	1852
(152680) 1998 KJ9	7,74	1,448	0,639770	0,5	1998
15 Eunomia	7,9	2,643	0,187181	268	1851
8 Flora	7,9	2,202	0,156207	128	1847
324 Bamberga	8,0	2,682	0,338252	229	1892
1036 Ganymed	8,1	2,6657	0,533710	32	1924
9 Metis	8,1	2,387	0,121441	190	1848
192 Nausikaa	8,2	2,404	0,246216	103	1879
20 Massalia	8,3	2,409	0,142880	145	1852
*Apophis bu parlaklığa ancak 13 Nisan 2029'da ulaşacaktır.^[12]^[13] Tipik olarak 20-22 arasında bir görünür büyüklüğe sahiptir.

En yavaş hızda dönenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu liste, en az 1000 saat veya 412⁄3 gün periyoda sahip bilinen en yavaş dönen küçük gezegenleri içerirken, çoğu cismin dönüş periyodu 2 ila 20 saat arasındadır. Ayrıca yeterince kesin olmayan periyoda (U < 2) sahip küçük gezegenler için Potansiyel olarak yavaş dönenler olarak sınıflandırılmaktadır.

#	Küçük gezegen tanımı	Dönme süresi(saat)	Δmag	Kalite(U)	Yörünge veya aile	Tayf tipi	Çap(km)	Görünür büyüklük(H)	Refs
1.	(162058) 1997 AE12	1880	0,6	2	NEO	S	0,782	17,9	1997+AE12 · List
2.	846 Lipperta	1641	0,30	2	Themis	CBU:	52,41	10,26	Lipperta · List
3.	2440 Educatio	1561	0,80	2	Flora	S	6,51	13,1	Educatio · List
4.	912 Maritima	1332	0,18	3−	Ana kuşak (outer)	C	82,14	9,30	Maritima · List
5.	9165 Raup	1320	1,34	3−	Hungaria	S	4,62	13,60	Raup · List
6.	1235 Schorria	1265	1,40	3	Hungaria	CX:	5,04	13,10	Schorria · List
7.	50719 Elizabethgriffin	1256	0,42	2	Eunomia	S	3,40	14,65	2000+EG140 · List
8.	(75482) 1999 XC173	1234,2	0,69	2	Vestian	S	2,96	15,01	1999+XC173 · List
9.	288 Glauke	1170	0,90	3	Ana kuşak (outer)	S	32,24	10,00	Glauke · List
10.	(39546) 1992 DT5	1167,4	0,80	2	Ana kuşak (outer)	C	5,34	15,09	1992+DT5 · List
11.	496 Gryphia	1072	1,25	3	Flora	S	15,47	11,61	Gryphia · List
12.	4524 Barklajdetolli	1069	1,26	2	Flora	S	7,14	12,90	Barklajdetolli · List
13.	2675 Tolkien	1060	0,75	2+	Flora	S	9,85	12,20	Tolkien · List
14.	(219774) 2001 YY145	1007,7	0,86	2	Ana kuşak (inner)	S	1,54	16,43	2001+YY145 · List

başa dön

En hızlı dönenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu liste, periyodu 100 saniyeden veya 0,027 saatten az olan en hızlı dönen küçük gezegenleri içermektedir. Periyodu oldukça belirsiz olan ve kalitesi 2'den az olan cisimler koyu gri renkle vurgulanmıştır. En hızlı dönen cisimlerin tümü 100 metreden küçük çapa sahip numaralandırılmamış Dünya'ya yakın cisimlerdir (NEO'lar).

Kesin periyot çözümüne sahip numaralandırılmış küçük gezegenler arasında 352 saniyelik periyoda sahip 60 metre büyüklüğünde taşlı bir NEO olan (459872) 2014 EK24'ün yanı sıra sırasıyla 0,86 ve 2,25 kilometre çapa ve 1,29 ve 1,95 saatlik periyoda sahip iki ana kuşak asteroidi olan (335433) 2005 UW163 ve (60716) 2000 GD65 bulunmaktadır.

#	Küçük gezegen tanımı	Dönme süresi		Δmag	Kalite kodu(U)	Yörünge veya aile	Tayf tipi	Çap(km)	Görünür büyüklük(H)	Referanslar
#	Küçük gezegen tanımı	(saniye)	(saat)	Δmag	Kalite kodu(U)	Yörünge veya aile	Tayf tipi	Çap(km)	Görünür büyüklük(H)	Referanslar
1.	2014 RC	16	0,004389	0,10	n.a.	NEO	S	0,012	26,80	2014+RC · MPC
2.	2015 SV₆	18	0,00490	0,74	2	NEO	S	0,009	27,70	2015+SV6 · MPC
3.	2010 JL88	25	0,0068295	0,52	3	NEO	S	0,013	26,80	2010+JL88 · MPC
4.	2017 EK	30	0,0083	0,30	2	NEO	S	0,045	24,10	2017+EK · MPC
5.	2010 WA	31	0,0085799	0,22	3	NEO	S	0,003	30,00	2010+WA · MPC
6.	2017 UK8	31	0,0086309	1,30	3	NEO	S	0,007	28,20	2017+UK8 · MPC
7.	2016 GE₁	34	0,009438	0,13	2	NEO	S	0,014	26,60	2016+GE1 · MPC
8.	2008 HJ	43	0,01185	0,80	3−	NEO	S	0,021	25,80	2008+HJ · MPC
9.	2009 TM₈	43	0,012	–	n.a.	NEO	S	0,006	28,40	2009+TM8 · MPC
10.	2015 SU	46	0,0127	0,20	2−	NEO	S	0,025	25,40	2015+SU · MPC
11.	2010 SK₁₃	52	0,0144	–	n.a.	NEO	S	0,01	27,40	2010+SK13 · MPC
12.	2009 BF₂	57	0,01593	0,80	3	NEO	S	0,02	25,90	2009+BF2 · MPC
13.	2016 GS₂	66	0,0182725	0,06	1	NEO	S	0,075	23,00	2016+GS2 · MPC
14.	2010 TG₁₉	70	0,0193935	1,10	3	NEO	S	0,049	23,90	2010+TG19 · MPC
15.	2008 WA₁₄	70	0,0195	–	n.a.	NEO	S	0,075	23,00	2008+WA14 · MPC
16.	2007 KE₄	77	0,021408	0,38	3−	NEO	S	0,027	25,20	2007+KE4 · MPC
17.	2000 DO₈	78	0,0217	1,39	3	NEO	S	0,037	24,54	2000+DO8 · MPC
18.	2014 GQ₁₇	78	0,0217	0,08	2−	NEO	S	0,011	27,10	2014+GQ17 · MPC
19.	2014 TV	79	0,02190	0,32	2	NEO	S	0,039	24,40	2014+TV · MPC
20.	2000 WH₁₀	80	0,02221	0,66	3−	NEO	S	0,094	22,50	2000+WH10 · MPC
21.	2012 HG₂	82	0,0227	–	n.a.	NEO	S	0,012	27,00	2012+HG2 · MPC
22.	2010 TD54	83	0,0229317	0,92	3	NEO	S	0,005	28,90	2010+TD54 · MPC
23.	2010 TS₁₉	83	0,023	–	n.a.	NEO	S	0,022	25,70	2010+TS19 · MPC
24.	2009 UD	84	0,023246	0,66	2+	NEO	S	0,011	27,20	2009+UD · MPC
25.	2014 WB₃₆₆	86	0,0238	0,46	2+	NEO	S	0,033	24,80	2014+WB366 · MPC
26.	2015 RF₃₆	90	0,025	0,15	2	NEO	S	0,062	23,40	2015+RF36 · MPC
27,	2015 AK₄₅	93	0,0258	0,24	2	NEO	S	0,016	26,40	2015+AK45 · MPC
28.	2010 XE₁₁	96	0,0265846	0,50	3	NEO	S	0,075	23,00	2010+XE11 · MPC
29.	2000 UK₁₁	96	0,026599	0,28	2	NEO	S	0,026	25,30	2000+UK11 · MPC
30.	2016 RB₁	96	0,02674	0,18	2+	NEO	S	0,007	28,30	2016+RB1 · MPC
31.	2015 CM	96	0,0268	0,53	3−	NEO	S	0,018	26,10	2015+CM · MPC
32.	2008 TC3	97	0,0269409	1,02	3	NEO	F	0,004	30,90	2008+TC3 · MPC

back to top

Yörünge özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ters yönlü yörüngede olanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yörünge eğimleri 90°'den büyük olan küçük gezegenler (mümkün olan en büyük eğim 180°'dir) ters yönlü yörüngede dönerler. Mart 2018 itibarıyla, bilinen 800.000'e yakın küçük gezegenden sadece 99 tanesi ters yönlü küçük gezegendir (bilinen toplam küçük gezegenlerin %0,01'i).^[14] Buna karşılık, ters yönlü yörüngeye sahip 2.000'den fazla kuyruklu yıldız vardır. Bu da ters yönlü küçük gezegenleri en nadir grup haline getirmektedir. Bunlar yüksek eğimli asteroidler ya Mars-kesişen (muhtemelen Güneş Sistemi'nden dışarı atılma sürecinde olanlar) ya da damokloidlerdir. Bunlardan bazıları geçici olarak gaz devleri ile ters yönlü rezonansa yakalanırlar.^[15]

Küçük gezegen tanımı	Yörünge eğikliği (°)	İlk gözlem/ Keşif tarihi	Belirsizlik parametresi	Gözlem Sayısı × Gözlem yayı^[1]	Açıklama	Referans
2017 UX₅₁	90,517°	Ekim 27, 2017	0	79254	—	MPC
2018 SQ₁₃	90,973°	Eylül 21, 2018		17407	—	MPC
2015 TN₁₇₈	91,093°	Ekim 8, 2015	0	38805	—	MPC
2005 SB₂₂₃	91,294°	Eylül 30, 2005	1	12200	İyi belirlenmiş bir yörüngeye sahiptir.	MPC
2014 MH₅₅	91,486°	Haziran 29, 2014	6	96	—	MPC
2010 EQ₁₆₉	91,607°	Mart 8, 2010	?	15	—	MPC
2015 RK₂₄₅	91,616°	Eylül 13, 2015	0	184680	—	MPC
2016 TK₂	92,336°	Temmuz 13, 2016	2	6075	—	MPC
(518151) 2016 FH₁₃	93,551°	Mart 29, 2016	0	91561	—	MPC
2014 PP₆₉	93,652°	Ağustos 5, 2014	1	8085	—	MPC
2015 BH₃₁₁	94,160°	Ocak 20, 2015	?	39	—	MPC
2017 OX₆₈	94,748°	Temmuz 26, 2017		8720	—	MPC
2014 JJ₅₇	95,924°	Mayıs 9, 2014	0	95710	—	MPC
2013 HS₁₅₀	97,434°	Nisan 16, 2013		220	—	MPC
2013 BL76	98,592°	Ocak 20, 2013		46716	1254 AU'luk yarı büyük ekseni vardır. Bilinen küçük gezegenler arasında en büyük üçüncü yarı büyük eksene sahiptir.	MPC
2010 GW₁₄₇	99,835°	Nisan 14, 2010	0	97888	—	MPC
2011 MM₄	100,482°	Haziran 24, 2011	0	364936	—	MPC
2017 NM₂	101,295°	Temmuz 6, 2017	1	28014	—	MPC
2014 XS₃	101,381°	Aralık 8, 2014	0	23544	—	MPC
2013 BN₂₇	101,828°	Ocak 17, 2013		1400	—	MPC
(528219) 2008 KV42	103,396°	Mayıs 31, 2008	1	198550	—	MPC
(342842) 2008 YB3	105,058°	Aralık 18, 2008	0	1608789	—	MPC
2016 PN₆₆	105,113°	Ağustos 14, 2016	0	63879	—	MPC
2010 GW₆₄	105,226°	Nisan 6, 2010	0	9072	—	MPC
2012 YO₆	106,883°	Aralık 22, 2012	3	6674	—	MPC
2009 DD₄₇	107,449°	Şubat 27, 2009	?	1584	—	MPC
2017 UR₅₂	108,218°	Ekim 29, 2017		1638	—	MPC
2007 VW₂₆₆	108,328°	Kasım 12, 2007	5	2204	—	MPC
2011 SP₂₅	109,074°	Eylül 20, 2011	3	3654	—	MPC
(471325) 2011 KT19	110,104°	Mayıs 31, 2011	1	234828	—	MPC
2005 TJ₅₀	110,226°	Ekim 5, 2005	5	1488	—	MPC
2011 OR₁₇	110,504°	Mayıs 21, 2010		71808	—	MPC
2005 VX3	112,224°	Kasım 1, 2005		4212	Yarı büyük ekseni 837AU'dur. Ancak bu kadar büyük bir yörüngeye göre 81 günlük bir gözlem periyoduna sahiptir.	MPC
2017 SV13	113,243°	Eylül 17, 2017	4	2160	—	MPC
2016 LS	114,338°	Haziran 27, 2015	0	26688	—	MPC
2015 YY₁₈	118,243°	Aralık 29, 2015	0	33454	—	MPC
2010 OM₁₀₁	118,797°	Temmuz 28, 2010	2	3535	—	MPC
(65407) 2002 RP120	118,970°	Eylül 4, 2002	0	648554	Bu dış gezegen kesişen nesnesi bir damocloid ve dağınık disk nesnesidir.	MPC
2010 PO₅₈	121,179°	Ağustos 5, 2010	8	120	—	MPC
2010 LG₆₁	123,886°	Haziran 2, 2010	7	935	—	MPC
(468861) 2013 LU28	125,356°	Haziran 8, 2013	0	238336	—	MPC
2014 SQ₃₃₉	128,506°	Eylül 29, 2014	4	1334	—	MPC
2000 DG8	129,246°	Şubat 25, 2000	2	42408	Bir Damokloid ve dağınık disk objesi, Neptün dışındaki tüm dış gezegenlerin yörüngesiyle kesişir. 1930'da Ceres'in 0,03 AU yakınına kadar gelmiştir.^[16]	MPC
2016 CO₂₆₄	129,820°	Şubat 14, 2016	0	23800	—	MPC
2013 NS₁₁	130,333°	Temmuz 5, 2013	0	143510	—	MPC
2005 NP₈₂	130,505°	Temmuz 6, 2005	1	662673	—	MPC
2006 RG₁	133,437°	Eylül 1, 2006	4	750	25 günlük veri yayına sahip bir yörüngeye sahip	MPC
2012 YE₈	136,049°	Aralık 21, 2012	5	1066	—	MPC
2017 AX₁₃	137,204°	Ocak 2, 2017	3	1785	—	MPC
2009 QY₆	137,668°	Ağustos 17, 2009	1	43990	—	MPC
2016 TP₉₃	138,330°	Ekim 9, 2016	?	704	—	MPC
2016 YB₁₃	139,682°	Aralık 23, 2016	1	50718	—	MPC
2019 EJ₃	139,758°	Mart 4, 2019	?	576	—	MPC
2015 AO₄₄	139,934°	Kasım 27, 2014	0	115821	—	MPC
(336756) 2010 NV1	140,773°	Temmuz 1, 2010	0	330022	9,4 AU'da günberisi vardır. yalnızca 2008 KV₄₂'nin günberisi daha uzaktadır.	MPC
2011 WS₄₁	141,645°	Kasım 24, 2011	?	108	—	MPC
2010 OR₁	143,912°	Ocak 25, 2010	1	35032	—	MPC
2010 BK118	143,914°	Ocak 30, 2010		374596	Nisan 2012'de gerçekleşen 6,1 AU günberi ile 408 AU yarı büyük ekseni vardır.	MPC
(523797) 2016 NM₅₆	144,034°	Kasım 1, 2012	0	227052	—	MPC
2017 UW₅₁	144,203°	Ekim 23, 2017		68442	—	MPC
2010 CG₅₅	146,262°	Şubat 15, 2010	0	129000	—	MPC
2012 HD₂	146,883°	Nisan 18, 2012	0	31408	—	MPC
2009 YS₆	147,767°	Aralık 17, 2009	0	195734	—	MPC
2016 VY₁₇	148,419°	Kasım 5, 2016	0	108624	—	MPC
2017 QO₃₃	148,826°	Ağustos 16, 2017	1	45360	—	MPC
2006 EX₅₂	150,148°	Mart 5, 2006	0	62310	q=2,58 AU ve yörünge periyodu=274 yıl	MPC
1999 LE31	151,816°	Haziran 12, 1999	2	905838	Damocloid, Jüpiter-kesişen,Saturn-kesişen,^[17]	MPC
2017 SN₃₃	152,044°	Eylül 19, 2017		7590	—	MPC
2018 WB₁	152,136°	Kasım 19, 2018	7	351	—	MPC
2016 JK₂₄	152,326°	Mart 3, 2016	0	181965	—	MPC
2017 CW₃₂	152,438°	Şubat 2, 2017		51500	—	MPC
343158 Marsyas	154,367°	Nisan 29, 2009	0	771834	NEO, Dünya'nın 0,5 AU yakınına gelen bilinen nesneler arasında Dünya'ya göre en yüksek bağıl hıza (79 km/s) sahiptir. Ancak, güneşten 1 AU mesafede bağıl hızı 72 km/s'den azdır,	MPC
2013 LD₁₆	154,736°	Haziran 6, 2013	0	14148	—	MPC
2021 TH165	154,924°	Ekim 11, 2021	3	2510	Neptün ile 3:–2 ortalama hareket yörünge rezonansına yakın, ters yönlü Neptün ötesi nesne,	MPC
2015 FK₃₇	155,842°	Mart 20, 2015	?	748	—	MPC
2010 EB₄₆	156,376°	Mart 12, 2010	4	2460	—	MPC
2015 XR₃₈₄	157,514°	Aralık 9, 2015	2	5580	—	MPC
2000 HE₄₆	158,535°	Nisan 29, 2000	2	25960	—	MPC
2015 XX₃₅₁	159,092°	Aralık 9, 2015	0	21120	—	MPC
2012 TL₁₃₉	160,027°	Ekim 9, 2012	3	900	—	MPC
2019 CR	160,341°	Şubat 4, 2019	1	36993	—	MPC
20461 Dioretsa	160,428°	Haziran 8, 1999	0	256779	8 Haziran 1999'dan 13 Temmuz 2004'e kadar en yüksek eğimli küçük gezegen	MPC
2018 DO₄	160,475°	Şubat 25, 2018	0	261726	—	MPC
2017 JB₆	160,735°	Mayıs 4, 2017	?	6844	—	MPC
(523800) 2017 KZ₃₁	161,695°	Haziran 23, 2015	0	119280	—	MPC
514107 Kaʻepaokaʻawela	163,022°	Kasım 26, 2014	0	74898	Bir Jüpiter eş yörüngelisi, Gezegenlerden herhangi biri ile ters yönlü eş yörüngeli bir asteroidin bilinen ilk örneği, Yıldızlararası bir kökene sahip olabilir,	MPCSrc
2006 RJ2	164,601°	Eylül 14, 2006	5	2849	—	MPC
2006 BZ8	165,311°	Ocak 23, 2006	0	207459	—	MPC
2004 NN₈	165,525°	Temmuz 13, 2004		23944	05 Haziran 2007'de Satürn'ün 0,80 AU yakınına geldi, 2004/07/13-2005/11/01 tarihleri arasında bilinen en yüksek eğimli küçük gezegendir.	MPC
(459870) 2014 AT₂₈	165,558°	Kasım 26, 2013	0	186598	—	MPC
2016 DF₂	167,030°	Şubat 28, 2016	?	26	—	MPC
(330759) 2008 SO₂₁₈	170,324°	Eylül 30, 2008	0	1058616	—	MPC
2014 UV₁₁₄	170,569°	Ekim 26, 2014	?	34	—	MPC
2014 CW₁₄	170,764°	Şubat 10, 2014	4	1938	—	MPC
2018 TL₆	170,919°	Ekim 5, 2018	7	270	—	MPC
2016 EJ₂₀₃	170,988°	Mart 11, 2016	0	18081	—	MPC
2006 LM1	172,138°	Haziran 3, 2006	?	48	Sadece 2 günlük bir veri yayına sahiptir, ancak çok yüksek bir eğime sahiptir	MPC
(434620) 2005 VD	172,872°	Kasım 1, 2005	0	228965	1 Kasım 2005'ten 1 Haziran 2013'e kadar bilinen en yüksek eğimli küçük gezegen	MPC
2013 LA2	175,095°	Haziran 1, 2013	6	1075	Bilinen en yüksek eğime sahip küçük gezegen.	MPC

^ gözlem sayısı gözlem yayı ile çarpıldığında verilen değer; Hata terimine bağlı olarak daha büyük değerler genellikle daha küçük değerlerden daha tutarlıdır,

Yüksek eğimliler[değiştir | kaynağı değiştir]

Küçük gezegen tanımı	Eğim	keşif tarihi	Yorum	referanslar
1 Ceres	10,593°	1 Ocak 1801	1 Ocak 1801'den 28 Mart 1802'ye kadar bilinen en yüksek eğimli küçük gezegen	MPC
2 Pallas	34,841°	28 Mart 1802	28 Mart 1802'den 31 Ekim 1920'ye kadar bilinen en yüksek eğimli küçük gezegen	MPC
944	42,525°	31 Ekim 1920	31 Ekim 1920'den 22 Mayıs 1950'ye kadar bilinen en yüksek eğimli küçük gezegen	MPC
1373 Cincinnati	38,949°	30 Ağustos 1935	2 Pallas'tan daha büyük bir eğime sahip olduğu keşfedilen ilk küçük gezegen. 30 Ağustos 1935'ten 14 Haziran 1980'e kadar bilinen en yüksek eğimli ana kuşak asteroidi	MPC
1580 Betulia	52,083°	22 Mayıs 1950	22 Mayıs 1950'den 4 Temmuz 1973'e kadar bilinen en yüksek eğimli küçük gezegen	MPC
2938 Hopi	41,436°	14 Haziran 1980	14 Haziran 1980'den 20 Eylül 2000'e kadar bilinen en yüksek eğimli ana kuşak asteroidi	MPC
(5496) 1973 Yok	67,999°	4 Temmuz 1973	Bir Apollo asteroidi, Mars-kesişen ve +1 km NEO ; 4 Temmuz 1973'ten 8 Ağustos 1999'a kadar bilinen en yüksek eğimli küçük gezegen.	MPC
(22653) 1998 QW₂	45,794°	17 Ağustos 1998	17 Ağustos 1998'den 19 Ekim 1998'e kadar bilinen en yüksek eğimli ana kuşak asteroidi	MPC
(88043) 2000 UE₁₁₀	51,998°	29 Ekim 2000	50°'den daha büyük bir eğime sahip olduğu keşfedilen numaralandırılmış ilk ana kuşak asteroidi.	MPC
(138925) 2001 AU₄₃	72,132°	4 Ocak 2001	Mars-kesişen ve Dünya'ya yakın bir nesne .	MPC
(127546) 2002 XU93	77,904°	4 Aralık 2002	Bir damokloid ve dağınık disk nesnesi. Neredeyse bir Uranüs dış otlayıcısıdır.	MPC
(196256) 2003 EH1	70,790°	6 Mart 2003	Bir Mars-kesişen, Dünya'ya yakın nesne ve Jüpiter iç-yaklaşan.	MPC
1998 UQ₁	64,281°	19 Ekim 1998	1998/10/19-2007/11/01 tarihleri arasındaki bilinen en yüksek eğimli ana kuşak asteroidi	MPC
(467372) 2004 LG	70,725°	9 Haziran 2004	Merkür-kesişen, Mars-kesişen ve Dünya'ya yakın nesne .	MPC
2007 VR₆	68,659°	1 Kasım 2007	1 Kasım 2007'den 26 Eylül 2008'e kadar bilinen en yüksek eğimli ana kuşak asteroidi	MPC
2008 SB₈₅	74,247°	26 Eylül 2008	26 Eylül 2008'den 8 Mart 2010'a kadar bilinen en yüksek eğimli ana kuşak asteroidi	MPC
2010 EQ₁₆₉	91,606°	8 Mart 2010	Bilinen en yüksek eğimli ana kuşak asteroidi (yörüngesi henüz tespit edilemedi)	MPC

Truvalılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dünya truvalıları : 2010 TK7 ve (614689) 2020 XL5 .
Mars truvalıları : (121514) 1999 UJ7, 5261 Eureka, (101429) 1998 VF31, (311999) 2007 NS2, (385250) 2001 DH47, 2011 SC191, 2011 UN63 ve aday 2011 SL25 SL
Jüpiter truvalıları : İlki 588 Aşil 1906'da keşfedildi, toplam 6.000'in üzerinde olduğu tahmin ediliyor.

Dünya'ya en yakın yaklaşımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıntılı olarak görüntülenenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Uzay aracı hedefleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İsim	Çap(km)	Keşif	Uzay aracı	Yıl	En yakın nokta (km)	Asteroit yarıçapına göre en yakın nokta	Notlar	Landmark(s)
1 Ceres	952	1 Ocak 1801	Dawn	2014–present	&0000000000000375.000000375	0,80	Dawn, Ceres'in ilk "yakın plan" fotoğrafını Aralık 2014'te çekti ve Mart 2015'te yörüngeye girdi.	Bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen ilk olası cüce gezegen, bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen en büyük asteroit
4 Vesta	529	29 Mart 1807	Dawn	2011–2012	&0000000000000210.000000210	0,76	Dawn, 5 Eylül 2012'de yörüngeden çıktı ve Mart 2015'te geldiği Ceres'e yöneldi.	Bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen ilk "dört büyük" asteroit, o sırada bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen en büyük asteroit
21 Lutetia	120×100×80	15 Kasım 1852	Rosetta	2010	3,162	64,9	10 Temmuz 2010'da uçuşuna başladı.	O sırada bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen en büyük asteroit
243 Ida	56×24×21	29 Eylül 1884	Galileo	1993	2,390	152	Yakın geçiş; Dactyl tarafından keşfedildi.	Bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen bir uyduya sahip ilk asteroit, o sırada uzay aracı tarafından ziyaret edilen en büyük asteroit
253 Mathilde	66×48×46	12 Kasım 1885	NEAR Shoemaker	1997	1,212	49,5	Yakın geçiş	O sırada bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen en büyük asteroit
433 Eros	13×13×33	13 Ağustos 1898	NEAR Shoemaker	1998–2001	0	0	1998 yakın geçiş; 2000 yörüngeye giriş (yörüngede incelenen ilk asteroit); 2001 iniş	İlk asteroit inişi, bir uzay aracının yörüngesinde dönen ilk asteroit, bir uzay aracının ziyaret ettiği Dünya'ya yakın ilk asteroit
951 Gaspra	18,2×10,5×8,9	30 Temmuz 1916	Galileo	1991	1,600	262	Yakın geçiş	bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen ilk asteroit
2867 Šteins	4,6	4 Kasım 1969	Rosetta	2008	&0000000000000800.000000800	302	Yakın geçiş	ESAtarafından ziyaret edilen ilk asteroit
4179 Toutatis	4,5×~2	10 Şubat 1934	Chang'e 2	2012	3,2	0,70	Yakın geçiş^[18]	En yakın asteroit geçişi, Çin tarafından ziyaret edilen ilk asteroit
5535 Annefrank	4,0	23 Mart 1942	Stardust	2002	3,079	1230	Yakın geçiş
9969 Braille	2,2×0,6	27 Mayıs 1992	Deep Space 1	1999	&0000000000000026.00000026	12,7	Yakın geçiş; Borrelly kuyruklu yıldızı gözlemlenirken
25143 Itokawa	0,5×0,3×0,2	26 Eylül 1998	Hayabusa	2005	0	0	İniş, geri dönüş ve toprak örnekleri	Geri dönen örnekleri olan ilk asteroit, bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen en küçük asteroit, NASA dışı bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen ilk asteroit
162173 Ryugu	1,0	10 Mayıs 1999	Hayabusa2	2018–2019	0	0	Çoklu iniş/araç, numune getirme	Bir asteroit üzerinde ilk araç
101955 Bennu	0,492	11 Eylül 1999	OSIRIS-REx	2018–present	0	0	Numune örneği	Yörüngede incelenen en küçük asteroit, potansiyel olarak tehlikeli nesne

Teleskop veya ışık eğrisiyle yüzeyi çözümlenenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Teleskopla çözülen çoklu sistemler[değiştir | kaynağı değiştir]

90 Antiope

Kuyruklu yıldız benzeri aktivite[değiştir | kaynağı değiştir]

2006 VW139
P/2013 P5

Parçalanma[değiştir | kaynağı değiştir]

6478 Galya
S/2013 R3

Zaman çizelgesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Dönüm noktası asteroitler[değiştir | kaynağı değiştir]

Name	Diameter (km)	Discovered	Comment
1 Ceres	939	Ocak 1, 1801	Keşfedilen ilk asteroit
5 Astraea	117	Aralık 8, 1845	Orjinal dörtlü sonrası keşfedilen ilk asteroit (38 yıl sonra)
20 Massalia	136	Eylül 19, 1852	Şehir adı verilen ilk asteroit
45 Eugenia	202	Haziran 27, 1857	Adını yaşayan bir insandan alan ilk asteroit
87 Sylvia	261	Mayıs 16, 1866	En az bir tane uydusu olduğu tespit edilen ilk asteroit (2005)
90 Antiope	80×80	Ekim 1, 1866	Neredeyse biririnin aynısı iki bileşene sahip çiftli asteroit;Uyarlanabilir optik kullanılarak keşfedilen ilk doğal çiftli (2000)
92 Undina	126	1867 Temmuz 7	Son 100 milyon yılın en büyük asteroid-asteroid çarpışmalarından birinde ortaya çıkmıştır.
216 Kleopatra	217×94	Nisan 10, 1880	"kemik" şeklinde, 2 uydulu metalik asteroit
243 Ida	56×24×21	Eylül 29, 1884	Bir uydusu olduğu tespit edilen ilk asteroit 1994
243 Ida I Dactyl	1,4	Şubat 17, 1994	243 Ida'nın uydusu, bir asteroidin ilk onaylanmış uydusu
279 Thule	127	Ekim 25, 1888	Jüpiter ile 3: 4 yörüngesel rezonansta, asteroit kuşağının en dış kenarındaki yörüngede
288 Glauke	32	Şubat 20, 1890	Yaklaşık 1200 saatlik (2 ay) son derece yavaş rotasyon süresi
323 Brucia	36	Aralık 22, 1891	Görsel gözlem yerine astrofotografi yoluyla keşfedilen ilk asteroit
433 Eros	13×13×33	Ağustos 13, 1898	Keşfedilen ilk dünya yakını asteroit, en büyük ikinci dünya yakını cisim, radar ile tespit edilen ilk asteroit, yörüngesine girilen ve iniş yapılan ilk asteroit
482 Petrina	23,3	Mart 3, 1902	Adını bir köpekten alan ilk asteroit
490 Veritas	115	Eylül 3, 1902	Son 100 milyon yılın en büyük asteroid-asteroid çarpışmalarından birinden meydana geldi.
588 Achilles	135,5	Şubat 22, 1906	Keşfedilen ilk Jüpiter truvalısı
624 Hektor	370×195	Şubat 10, 1907	Keşfedilen en büyük Jüpiter truvalısı
719 Albert	2,4	Ekim 3, 1911	Kaybedildikten sonra yeniden bulunan son numaralı asteroit
935 Clivia	6,4	Eylül 7, 1920	Adını bir çiçekten alan ilk asteroit
1090 Sumida	13	Şubat 20, 1928	İngilizce Wikipedia girişi olmayan en küçük numaralı asteroit
1125 China	27	Ekim 30, 1957	Adını bir kişiden ziyade bir kurumdan alan ilk asteroit keşfi
1566 Icarus	1,4	Haziran 27, 1949	Keşfedilen ilk Merkür-kesişen
1902 Shaposhnikov	97	Nisan 18, 1972	Keşfedilen en son ~100+ km çapında asteroit
2309 Mr. Spock	21,3	Ağustos 16, 1971	Adını bir kediden alan ilk asteroit
3200 Phaethon	5	Ekim 11, 1983	Uzaydan keşfedilen ilk asteroit; İkizler meteor yağmuru kaynaklı
3753 Cruithne	5	Ekim 10, 1986	Dünya ile ilişkili olağandışı yörünge
4179 Toutatis	4,5×2,4×1,9	Ocak 4, 1989	29 Eylül 2004'te Dünya'ya en yakın noktaya yaklaştı
4769 Castalia	1,8×0,8	Ağustos 9, 1989	3B modelleme için yeterli ayrıntıda radarla görüntülenen ilk asteroit
5261 Eureka	~2–4	Haziran 20, 1990	İlk Mars truvalısı
11885 Summanus	1,3	Eylül 25, 1990	Dünyaya yakın bir nesnenin (NEO) ilk otomatik keşfi
(29075) 1950 DA	1,1	Şubat 23, 1950	2880'de Dünya'ya çok yakından yaklaşacak, çarpışma olasılığı düşük (8.300'de 1 veya %0,012)
69230 Hermes	0,3	Ekim 28, 1937	2003'te (65 yıl sonra) yeniden değerlendirilene kadar adlandırılmış ancak numaralandırılmamış
99942 Apophis	0,3	Haziran 19, 2004	Torino Ölçeğinde sıralaması birden fazla olan ilk asteroit (sıralaması 2, ardından 4; şimdi 0'a düştü). Daha önce geçici adı 2004 MN₄ ile daha iyi biliniyordu.
(433953) 1997 XR2	0,23	Aralık 4, 1997	Çarpma riski Torino Ölçeğinde sıfırdan büyük olan ilk asteroit (1. sıradaydı; şimdi 0'da)
1998 KY26	0,030	Haziran 2, 1998	Dünya'nın 800.000 km yakınından geçti
2002 AA29	0,1	Ocak 9, 2002	Dünya ile ilişkili olağandışı yörünge
2004 FH	0,030	Mart 15, 2004	18 Mart 2004'te Dünya'ya 43.000 km yaklaşmadan önce keşfedildi.
2008 TC3	~0,003	Ekim 6, 2008	Çarpışmadan önce tespit edilen ilk Dünya çarpanı (7 Ekim 2008'de)
2010 TK7	~0,3	Ekim 2010	Keşfedilen ilk Dünya truvalısı
2014 RC	~0,017	Eylül 1, 2014	En hızlı dönüşe sahip asteroit: 16,2 saniye

Aynı zamanda bir kuyruklu yıldız olan numaralandırılmış küçük gezegenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Adı	Kuyruklu yıldız adı	Açıklama
2060 Chiron	95P/Chiron	Keşfedilen ilk centaur (1977), daha sonrasında ise kuyruklu yıldız geçmişi olduğu bulunmuştur. Halka sistemi olduğu binen iki küçük gezegenden biridir.
4015 Wilson–Harrington	107P/Wilson–Harrington	1992'de 1979 VA adlı asteroidin yörüngesinin kayıp kuyuklu yıldız Wilson–Harrington (1949 III) ile örtüştüğü keşfedilmiştir.
7968 Elst–Pizarro	133P/Elst–Pizarro	1996 yılında ilk def bir kuyruklu yıldız olarak keşfedilmiş ancak daha sonrasında asteroit 1979 OW₇ ile yörüngesinin aynı olduğu bulunmuştur.
60558 Echeclus	174P/Echeclus	2000'de bir centaur olarak keşfedilen cismin 2006 yılında aslında bir kuyruklu yıldız olduğu anlaşılmıştır.
118401 LINEAR	176P/LINEAR (LINEAR 52)	Ana kuşak kuyruklu yıldızı–asteroit'in bir koması olduğu 26 Kasım 2005'te anlaşılmıştır.

Yukarıda yer alan tablo yalnızca numaralandırılmış hem kuyruklu yıldız hem de asteroit olan cisimleri içermektedir. Henüz numaralandırılmamış cisimlerin de kuyruklu yıldız olduğunun anlaşılabileceği göz önüne alınmalıdır. Buna örnek olarak; ilk kez 2001 OG₈ olarak keşfedilen ancak daha sonra bir kuyruklu yıldız olduğu anlaşılan C/2001 OG₁₀₈ (LONEOS) verilebilir.

Yeniden veya yanlış adlandırılan küçük gezegenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Modern numaralandırma ve adlandırma kurallarının bulunmadığı erken dönemlerde asteroitler bazı durumlarda henüz yörüngeleri tam anlamıyla bilinmeksizin isimlendirilmiştir. Bazı durumlarda ise aynı cisim için birden fazla isim ataması yapılmıştır. Modern dönem bilgisayarlı yörünge tespiti yapan makinelerin ortaya çıkışıyla bu sorun ortadan kalkmıştır. Bu tarz durumlar nedeniyle bazı asteroitlerin yeniden adlandırılması gerekmiştir.^[19]

Küçük gezegen adı	Tanım
330 Adalberta	18 Mart 1892'de Max Wolf tarafından geçici olarak "1892 X" adıyla keşfedilen bir nesne, 330 Adalberta olarak adlandırıldı, ancak daha sonra kayboldu ve asla bulunamadı. 1982'de, gözlemlenen cismin bir yıldız olduğu ve nesnenin hiçbir zaman var olmadığı belirlendi. 330 Adalberta adı ve numarası daha sonra 2 Şubat 1910'da yine Max Wolf tarafından keşfedilen ve geçici olarak A910 CB olarak adlandırılan başka bir asteroit için yeniden kullanıldı.
525 Adelaide ve 1171 Rusthawelia	14 Mart 1904'te Max Wolf tarafından keşfedilen A904 EB nesnesinin adı 525 Adelaide idi ve daha sonra kayboldu. Daha sonra, 3 Ekim 1930'da Sylvain Arend tarafından keşfedilen 1930 TA nesnesine 1171 Rusthawelia adı verildi. Bilgisayar öncesi o günlerde, bunların tek ve aynı nesne olduğu 1958 yılına kadar anlaşılamadı. Cisme verilen Rusthawelia adı korunarak keşif Arend'e atfedildi; 525 Adelaide adı, 21 Ekim 1908'de Joel Hastings Metcalf tarafından keşfedilen 1908 EKa nesnesi için yeniden kullanıldı.
715 Transvaalia ve 933 Susi	H.E. Wood tarafından 22 Nisan 1911'de keşfedilen 1911 LX nesnesine 715 Transvaalia adı verildi. 23 Nisan 1920'de 1920 GZ nesnesi keşfedildi ve 933 Susi olarak adlandırıldı. 1928'de bunların tek ve aynı nesne olduğu anlaşıldı. Transvaalia adı korunarak 933 Susi adı ve numarası, 10 Şubat 1927'de Karl Reinmuth tarafından keşfedilen 1927 CH nesnesi için yeniden kullanıldı.
864 Aase ve 1078 Mentha	Max Wolf tarafından 13 Şubat 1917'de keşfedilen A917 CB nesnesine 864 Aase adı verildi ve 7 Aralık 1926'da Karl Reinmuth tarafından keşfedilen 1926 XB nesnesine ise 1078 Mentha adı verildi. 1958'de bunların tek ve aynı nesne olduğu keşfedildi. 1974'te bu sorun, cisme verilen 1078 Mentha adını koruyarak ve 30 Eylül 1921'de Karl Reinmuth tarafından keşfedilen 1921 KE nesnesi için 864 Aase adını ve numarasını yeniden kullanılmasıyla çözüldü.
1095 Tulipa ve 1449 Virtanen	24 Şubat 1928'de Karl Reinmuth tarafından keşfedilen 1928 DC nesnesine 1095 Tulipa adı verildi ve 20 Şubat 1938'de Yrjö Väisälä tarafından keşfedilen 1938 DO nesnesine 1449 Virtanen adı verildi. 1966'da bunların tek ve aynı nesne olduğu keşfedildi. 1449 Virtanen adı tutuldu ve 1095 Tulipa adı ve numarası, Karl Reinmuth tarafından 14 Nisan 1926'da keşfedilen 1926 GS nesnesi için yeniden kullanıldı.
1125 China ve 3789 Zhongguo	25 Ekim 1928'de Zhang Yuzhe (YC Chang) tarafından keşfedilen 1928 UF nesnesine 1125 China adı verildi ve daha sonra bu cisim kayboldu. Daha sonra, 1957 UN₁ nesnesi 30 Ekim 1957'de Purple Mountain Gözlemevi'nde keşfedildi. Başlangıçta bu keşfin yanlış bir şekilde 1928 UF nesnesinin yeniden keşfi olduğuna inanılıyordu. 1125 China adı ve numarası daha sonra 1957 UN₁ nesnesi için yeniden kullanıldı ve 1928 UF kayıp olarak kaldı. 1986'da, 1986 QK1 nesnesi keşfedildi ve 1928 UF'nin gerçek yeniden keşfi olduğu kanıtlandı. Bu nesneye yeni numara ve 3789 Zhongguo adı verildi. Zhongguo, pinyin harf çevirisiyle Mandarin Çincesinde "Çin" anlamına gelir.
Asteroit 1317 ve 787 Moskva	20 Nisan 1914'te GN Neujmin tarafından keşfedilen 1914 UQ nesnesine 787 Moskva adı verildi (ve bu adı bugüne kadar koruyor). 19 Mart 1934'te C. Jackson tarafından keşfedilen 1934 FD nesnesine 1317 sıra numarası verildi. 1938'de GN Neujmin, asteroid 1317 ve 787 Moskva'nın tek ve aynı nesne olduğunu buldu. 1317 sıra numarası daha sonra 1 Eylül 1935'te Karl Reinmuth tarafından keşfedilen 1935 RC nesnesi için yeniden kullanıldı; o nesne artık 1317 Silvretta olarak biliniyor.

Dönüm noktası adlandırmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Asteroitlerin isimlendirilmesinde ilk olarak kadın isimleri kullanılması geleneği benimsenmiş ancak daha sonrasında bu kural gevşetilmiştir.

Bu kuralın bozulduğu, klasik veya latin dönemden kaynaklı olmadan isimlendirilen ilk cisim 64 Angelina'dır. Keşfedildiği araştırma merkezinin adını almıştır.

Bir kadın ismi olmayan ilk adlandırma ise 139 Juewa (Çince bir deyiş) veya 141 Lumen (bir kitap adı) asteroitleri için yapılmıştır.

Bir asteroit için verilen ilk erkek ismi ise 903 Nealley'dir.

2001 yılı itibarıyla henüz bir isimlendirme yapılmayan en düşük asteroit numarasına sahip cisim ise (4596) 1981QB 'dir.

Dönüm noktası numaralar[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazı önemli numaraların hangi asteroide atanacağı konusu çeşitli tartışmalara neden olmuştur. Bunlardan belki de en önemlisi Pluto'ya atanan 10000 numarasıdır. Aşağıdaki liste asteroit olmayan bazı cisimleri de içermektedir.

10x1 katları

10x2 katları

10x3 katları

10x4 katları

10x5 katları

10x6 katları

10x7 katları

10x8 katları

10x9 katları

Tekrar eden 1

Tekrar eden 2

Tekrar eden 3

Tekrar eden 4

Tekrar eden 5

Tekrar eden 6

Tekrar eden 7

Tekrar eden 8

Tekrar eden 9

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kitaplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dictionary of Minor Planet Names, 5th ed.: Prepared on Behalf of Commission 20 Under the Auspices of the International Astronomical Union, Lutz D. Schmadel, 3-540-00238-3

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
^ As of Jan 2019, good rotational coverage (≥ 4 epochs) had also been obtained for 476 Hedwig and 596 Scheila.
^ ^a ^b ^c ^d M. Pajuelo, Benoit Carry, Frédéric Vachier, Michael Marsset et al. (Mart 2018) Physical, spectral, and dynamical properties of asteroid (107) Camilla and its satellites, Icarus 309
^ "Small-Body Database Lookup". ssd.jpl.nasa.gov. 28 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2023.
^ Hanuš, J.; Marsset, M.; Vernazza, P.; Viikinkoski, M.; Drouard, A.; Brož, M.; ve diğerleri. (24 Nisan 2019). "The shape of (7) Iris as evidence of an ancient large impact?". Astronomy & Astrophysics. 624 (A121). ss. A121. arXiv:1902.09242 $2. Bibcode:2018DPS....5040406H. doi:10.1051/0004-6361/201834541.
^ Bottkejr, W; Durda, D; Nesvorny, D; Jedicke, R; Morbidelli, A; Vokrouhlicky, D; Levison, H (Mayıs 2005). "The fossilized size distribution of the main asteroid belt". Icarus (İngilizce). 175 (1). ss. 111-140. Bibcode:2005Icar..175..111B. doi:10.1016/j.icarus.2004.10.026. 26 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2023.
^ "Recent Asteroid Mass Determinations" 2 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Maintained by Jim Baer. Last updated 2010-12-12. Access date 2011-09-02.
^ Baer, James; Steven R. Chesley (2008). "Astrometric masses of 21 asteroids, and an integrated asteroid ephemeris". Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy. 100 (2008). Springer Science+Business Media. ss. 27-42. Bibcode:2008CeMDA.100...27B. doi:10.1007/s10569-007-9103-8 .
^ Michalak, G. (2001). "Determination of asteroid masses". Astronomy & Astrophysics. 374 (2). ss. 703-711. Bibcode:2001A&A...374..703M. doi:10.1051/0004-6361:20010731 . 4 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2008.
^ Michalak, G. (2001), assumed masses of perturbing asteroids used in calculations of perturbations of the test asteroids.^{[kaynak belirtilmeli]}
^ Martinez, Patrick (1994). The Observer's Guide to Astronomy. Cambridge University Press. s. 298.
^ "NEODyS". newton.spacedys.com. 9 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2023.
^ "Minor Planet Ephemeris Service: Query Results". www.minorplanetcenter.net. 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2023.
^ "JPL Small-Body Database Search Engine: Asteroids and i > 90 (deg)". JPL Solar System Dynamics. 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2019.
^ Morais, M.H.M.; F. Namouni (2013). "Asteroids in retrograde resonance with Jupiter and Saturn". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society Letters. Cilt 436. ss. L30-L34. arXiv:1308.0216 $2. Bibcode:2013MNRAS.436L..30M. doi:10.1093/mnrasl/slt106.
^ 2008 DG8 and Ceres in 1930
^ 1999 LE31 approaches to Jupiter and Saturn
^ "Chang'E 2 images of Toutatis – Aralık 13, 2012 – The Planetary Society". 18 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2023.
^ "Discnote". 3 Temmuz 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2004.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Listeler ve çizimler: Küçük Gezegenler 29 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
PDS Asteroid Veri Arşivi 18 Ekim 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
SBN Küçük Gövdeler Veri Arşivi
NASA Yakın Dünya Nesnesi Programı
Küçük Nesneler Hakkında Büyük Haberler 2 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Asteroitler ve Göktaşları Hakkında Son Haberler 18 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[VLT3-1] P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56

[2] As of Jan 2019, good rotational coverage (≥ 4 epochs) had also been obtained for 476 Hedwig and 596 Scheila.

[Pajuelo20185-3] M. Pajuelo, Benoit Carry, Frédéric Vachier, Michael Marsset et al. (Mart 2018) Physical, spectral, and dynamical properties of asteroid (107) Camilla and its satellites, Icarus 309

[4] "Small-Body Database Lookup". ssd.jpl.nasa.gov. 28 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2023.

[Hanus20192-5] Hanuš, J.; Marsset, M.; Vernazza, P.; Viikinkoski, M.; Drouard, A.; Brož, M.; ve diğerleri. (24 Nisan 2019). "The shape of (7) Iris as evidence of an ancient large impact?". Astronomy & Astrophysics. 624 (A121). ss. A121. arXiv:1902.09242 $2. Bibcode:2018DPS....5040406H. doi:10.1051/0004-6361/201834541.

[6] Bottkejr, W; Durda, D; Nesvorny, D; Jedicke, R; Morbidelli, A; Vokrouhlicky, D; Levison, H (Mayıs 2005). "The fossilized size distribution of the main asteroid belt". Icarus (İngilizce). 175 (1). ss. 111-140. Bibcode:2005Icar..175..111B. doi:10.1016/j.icarus.2004.10.026. 26 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2023.

[Baer2011-7] "Recent Asteroid Mass Determinations" 2 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Maintained by Jim Baer. Last updated 2010-12-12. Access date 2011-09-02.

[Baer2007-8] Baer, James; Steven R. Chesley (2008). "Astrometric masses of 21 asteroids, and an integrated asteroid ephemeris". Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy. 100 (2008). Springer Science+Business Media. ss. 27-42. Bibcode:2008CeMDA.100...27B. doi:10.1007/s10569-007-9103-8 .

[Michalak2001-9] Michalak, G. (2001). "Determination of asteroid masses". Astronomy & Astrophysics. 374 (2). ss. 703-711. Bibcode:2001A&A...374..703M. doi:10.1051/0004-6361:20010731 . 4 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2008.

[10] Michalak, G. (2001), assumed masses of perturbing asteroids used in calculations of perturbations of the test asteroids.^{[kaynak belirtilmeli]}

[11] Martinez, Patrick (1994). The Observer's Guide to Astronomy. Cambridge University Press. s. 298.

[12] "NEODyS". newton.spacedys.com. 9 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2023.

[13] "Minor Planet Ephemeris Service: Query Results". www.minorplanetcenter.net. 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2023.

[jpl-90degree-14] "JPL Small-Body Database Search Engine: Asteroids and i > 90 (deg)". JPL Solar System Dynamics. 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2019.

[15] Morais, M.H.M.; F. Namouni (2013). "Asteroids in retrograde resonance with Jupiter and Saturn". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society Letters. Cilt 436. ss. L30-L34. arXiv:1308.0216 $2. Bibcode:2013MNRAS.436L..30M. doi:10.1093/mnrasl/slt106.

[16] 2008 DG8 and Ceres in 1930

[17] 1999 LE31 approaches to Jupiter and Saturn

[18] "Chang'E 2 images of Toutatis – Aralık 13, 2012 – The Planetary Society". 18 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2023.

[19] "Discnote". 3 Temmuz 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2004.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[1]

[16]

[17]

[18]

[19]