Elizabeth Loftus: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Flanoz (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
691 değişiklik
Flanoz (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
691 değişiklik
191. satır: 191. satır:


=== Yayınlar ===
=== Yayınlar ===
Öne çıkan makaleleri
Öne çıkan akademik yayınlar
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | author-mask = 0 | year = 1974 | title = Reconstructing memory: The incredible eyewitness | journal = Psychology Today | volume = 8 | pages = 116–119}}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | last2 = Palmer | first2 = J.C. | author-mask1 = 1 | year = 1974 | title = Reconstruction of automobile destruction: An example of the interaction between language and memory | journal = Journal of Verbal Learning and Verbal Behavior | volume = 13 | issue = 5| pages = 585–589 | doi = 10.1016/S0022-5371(74)80011-3}}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | author-mask = 0 | year = 1975 | title = Leading questions and the eyewitness report | journal = Cognitive Psychology | volume = 7 | issue = 4| pages = 560–572 | doi = 10.1016/0010-0285(75)90023-7| s2cid = 16731808 }}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | author-mask1 = 1 | last2 = Miller | first2 = D.G. | last3 = Burns | first3 = H.J. | s2cid = 9734949 | year = 1978 | title = Semantic integration of verbal information into a visual memory | journal = Journal of Experimental Psychology: Human Learning and Memory | volume = 4 | pages = 19–31 | doi = 10.1037/0278-7393.4.1.19}}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | author-mask = 0 | year = 1979 | title = The malleability of human memory | journal = American Scientist | volume = 67 | issue = 3| pages = 312–320| pmid = 475150 | bibcode = 1979AmSci..67..312L }}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | author-mask = 0 | year = 1983 | title = Silence is not golden | journal = American Psychologist | volume = 38 | issue = 5| pages = 564–572 | doi = 10.1037/0003-066x.38.5.564}}
* {{cite journal | last1 = Christianson | first1 = S. | last2 = Loftus | first2 = E.F. | author-mask2 = 1 | year = 1987 | title = Memory for traumatic events | journal = Applied Cognitive Psychology | volume = 1 | issue = 4| pages = 225–239 | doi = 10.1002/acp.2350010402}}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | last2 = Hoffman | first2 = H.G. | s2cid = 14101134 | author-mask1 = 1 | year = 1989 | title = Misinformation and memory: The creation of memory | doi= 10.1037/0096-3445.118.1.100 | journal = Journal of Experimental Psychology: General | volume = 118 | pages = 100–104}}
* {{Cite journal | date = January 1991 | last = Loftus | first = E.F | author-mask = 0 | title = The glitter of everyday memory...and the gold | journal = [[American Psychologist]] | volume = 46 | issue = 1 | pages = 16–18 | doi = 10.1037/0003-066X.46.1.16 | pmid = 1996855}}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | s2cid = 2015626 | author-mask = 0 | year = 1993 | title = The reality of repressed memories | journal = American Psychologist | volume = 48 | issue = 5| pages = 518–537 | doi = 10.1037/0003-066x.48.5.518 | pmid=8507050}}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | last2 = Garry | first2 = M. | last3 = Feldman | first3 = J. | s2cid = 28196920 | author-mask1 = 1 | year = 1994 | title = Forgetting sexual trauma | journal = Journal of Consulting and Clinical Psychology | volume = 62 | issue = 6| pages = 1177–1181 | doi = 10.1037/0022-006x.62.6.1177}}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | last2 = Pickrell | first2 = J.E. | s2cid = 59286093 | author-mask1 = 1 | year = 1995 | title = The formation of false memories | journal = Psychiatric Annals | volume = 25 | issue = 12| pages = 720–725| doi = 10.3928/0048-5713-19951201-07 }}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | author-mask = 0 | year = 1995 | title = Remembering dangerously | journal = Skeptical Inquirer | volume = 19 | pages = 20–29}}
* {{cite journal | last1 = Garry | first1 = M. | last2 = Manning | first2 = C. | last3 = Loftus | first3 = E.F. | last4 = Sherman | first4 = S.J. | author-mask1 = 1 | year = 1996 | title = Imagination Inflation: Imagining a childhood event inflates confidence that it occurred | journal = Psychonomic Bulletin and Review | volume = 3 | issue = 2| pages = 208–214 | doi = 10.3758/bf03212420| pmid = 24213869 | doi-access = free }}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | author-mask = 0 | year = 1998 | title = Illusions of Memory | journal = Proceedings of the American Philosophical Society | volume = 142 | pages = 60–73}}
* {{cite journal | last1 = Loftus | first1 = E.F. | author-mask = 0 | year = 1999 | title = Lost in the mall: Misrepresentations and misunderstandings | journal = Ethics & Behavior| volume = 9 | issue = 1 | pages = 51–60 | doi = 10.1207/s15327019eb0901_4 | pmid = 11657488}}
* {{cite journal | last1 = Mazzoni | first1 = G.A.L. | last2 = Loftus | first2 = E.F. | last3 = Kirsch | first3 = I. | author-mask2 = 1 | year = 2001 | title = Changing beliefs about implausible autobiographical events | journal = Journal of Experimental Psychology: Applied | volume = 7 | issue = 1 | pages = 51–59 | doi = 10.1037/1076-898x.7.1.51}}
* {{cite news | last1 = Loftus | first1 = E.F. | last2 = Guyer | first2 = M. | date = May–June 2002 | title = Who abused Jane Doe?: The hazards of the single case history. Part I | magazine = Skeptical Inquirer | volume = 26 | issue = 3 | pages = 24–32 | ref = {{SfnRef|Loftus & Guyer|2002a}} |author-mask1= 1}}
* {{cite news | last1 = Loftus | first1 = E. F. | last2 = Guyer | first2 = M. J. | author-mask1 = 1 | date = July–August 2002 | title = Who abused Jane Doe? Part II | magazine = Skeptical Inquirer | volume = 26 | issue = 4 | pages = 37–40, 44 | ref = {{SfnRef|Loftus & Guyer|2002b}}}}
* {{cite journal | last1 = Bernstein | first1 = D.M. | last2 = Laney | first2 = C. | last3 = Morris | first3 = E.K. | last4 = Loftus | first4 = E.F. | author-mask4 = 1 | year = 2005 | title = False beliefs about fattening foods can have healthy consequences | journal = Proceedings of the National Academy of Sciences | volume = 102 | issue = 39| pages = 13724–13731 | doi = 10.1073/pnas.0504869102 | pmid = 16079200 | pmc = 1236554| bibcode = 2005PNAS..10213724B }}
* {{cite journal | last1 = Berkowitz | first1 = S.R. | last2 = Laney | first2 = C. | last3 = Morris | first3 = E.K. | last4 = Garry | first4 = M. | last5 = Loftus | first5 = E. F. | s2cid = 2701253 | display-authors = 4 | year = 2008 | title = Pluto Behaving Badly: False beliefs and their consequences | journal = American Journal of Psychology | volume = 121 | issue = 4| pages = 643–660 | doi = 10.2307/20445490| jstor = 20445490 | pmid = 19105582 }}


==== Kitapları ====
==== Kitapları ====

Sayfanın 17.45, 1 Mart 2021 tarihindeki hâli

Elizabeth Loftus
Loftus, 2010
DoğumElizabeth Fishman
Şablon:Birth-date and age
Los Angeles, Kaliforniya, ABD [1]
MilliyetAmerikan
VatandaşlıkABD
EğitimStanford Üniversitesi
Kaliforniya Üniversitesi, Los Angeles
ÖdüllerGrawemeyer Ödülü (2005)
National Academy of Sciences Üyesi (2004)
Royal Society of Edinburgh Akademik Üyesi (2005)
Kariyeri
DalıPsikoloji, Bilişsel Psikoloji ve Hukuk
Çalıştığı kurumlarKaliforniya Üniversitesi, Irvine
Washington Üniversitesi
New School Üniversitesi
Ulusal Adli Kolej, Nevada Üniversitesi
Harvard Üniversitesi
Georgetown Üniversitesi Hukuk Merkezi
Doktora
danışmanı		Patrick Suppes

Elizabeth F.Loftus FRSE ( Elizabeth Fishman 16 Ekim 1944 doğumlu) [2] [3] [4] Amerikalı bilişsel psikolog ve insan belleği konusunda uzmandır. İnsan belleğinin şekillendirilebilirliği üzerine araştırmalar yapmıştır. Loftus en çok yanlış bilgi etkisi, tanık belleği [5] ve çocukluktaki cinsel istismarın geri kazanılan anıları da dahil olmak üzere sahte anıların [6] yaratılması ve doğası konusundaki çalışmaları ile bilinmektedir. [7] Loftus, laboratuvar içindeki çalışmalarının yanı sıra araştırmasını yasal ortamlara uygulamakla da ilgilenmiştir; yüzlerce dava için danışma ya da bilirkişi tanıklığı sağlamıştır. [8] 2002 yılında, Loftus Genel Psikoloji İncelemesi'nde 20. yüzyılın en etkili 100 psikolojik araştırmacıları listesinde 58. sırada yer alarak listede en üst sırada yer alan kadın araştırmacı olmuştur. [9]

Eğitim ve Hayatı

Elizabeth Fishman, Kaliforniya, Bel Air'de Yahudi bir ailede büyümüştür. [10] [11] Ebeveynleri Sidney ve Rebecca Fishman'dı; babası bir doktordu ve annesi bir kütüphaneciydi. Loftus 14 yaşındayken annesi bir kazada boğularak hayatını kaybetmiştir. [8]

Elizabeth Fishman, 1966'da Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi'nden matematik ve psikoloji dallarında lisans derecesini üstün başarı ile tamamlamıştır. Yüksek lisansını 1967'de ve doktora derecesini 1970'de matematiksel psikoloji alanında Stanford Üniversitesi'nden grubundaki tek kadın olarak almıştır. [3] Tezi "Bilgisayar Tabanlı Bir Teletipte Problem Çözme Zorluğunu Belirleyen Yapısal Değişkenlerin Analizi" başlığını taşımaktadır. [12]

1968'de Elizabeth Fishman, psikolog Geoffrey Loftus ile soyadını alarak evlendi. 1991'de [8] [11] boşanmış ancak arkadaş olarak kalmayı sürdürmüşlerdir [13] [14].

Loftus, ilk akademik atamasını 1970 yılında New York City'deki New School for Social Research'de almıştır. [3] Oradaki araştırmaları , uzun süreli bellekte semantik bilginin organizasyonuna odaklanmakla birlikte, Loftus çok geçmeden sosyal bağıntısı kuvvetli bir araştırma yapmak istediğini fark etmiştir. [12] Loftus, bu farkındalığı kısmen, semantik bellek hakkındaki bulgularını anlattığı ve değerine kıyasla araştırmanın maliyetini sorgulayan bir tanıdığıyla yaptığı konuşmaya atfetmektedir.

Yanlış bilgi etkisi

Loftus, 1973'te Washington Üniversitesi'nde yardımcı doçentliği kabul etmiş ve yeni pozisyonunu, belleğin gerçek bağlamlarda nasıl çalıştığına dair yeni bir araştırma yolu[3] [7] [11] ve görgü tanığı ifadelerinin ampirik çalışılmasının başlangıcı olarak kullanmıştır. [8] Yaptığı ilk çalışmalardan biri, tanık belleğinin bir olaydan sonra tanıklara sağlanan bilgilerle, örneğin yönlendirici soruların kullanılmasıyla, [15], değiştirilip değiştirilemeyeceğini araştırmak için tasarlanan otomobil yıkımının yeniden inşası çalışması olmuştur . Önceki çalışmalar, anıların gerçek olayların kesin olarak doğru temsilleri olmadığını, aslında geçmiş deneyimler ve diğer manipülasyonlar kullanılarak inşa edildiğini ortaya koymuştur. Loftus'un bu çalışması ise, soruların ifade edilme şeklinin katılımcıların bildirdiği anıları şekillendirdiğini göstermiştir. [5] Loftus'un bir sonraki adımı, yönlendirici sorular sormanın veya başka şekillerde yanıltıcı bilgi sağlamanın, insanların orijinal olaya yönelik belleğini etkileyip etkilemeyeceğini araştırmak olmuştur. Bu soruyu yanıtlamak için, bir olay hakkında yanlış bilgilere maruz kaldıktan sonra görgü tanıklarının anılarının değişebildiğini gösteren yanlış bilgi etkisi paradigmasını geliştirmiştir.  Bunu yönlendirici sorular veya diğer olay sonrası bilgi biçimleri aracılığıyla sağlamıştır; ve bu durumda bellek oldukça şekillendirilebilir ve öneriye açık haldedir. [13] Yanlış bilgi etkisi, psikolojide en etkili ve yaygın olarak bilinen etkilerden biri haline gelmiş ve Loftus'un bu etkiyle ilgili erken dönem çalışmaları, anıların doğruluğunu iyileştiren veya kötüleştiren faktörleri ve bu etkilerin altında yatan bilişsel mekanizmaları araştıran yüzlerce çalışmaya ilham olmuştur.

Loftus, çeşitli davalarda tanık belleğinin doğası hakkında mahkemelere tanıklık etmiş ve tavsiyelerde bulunmuştur. [7] [11] [13] Çalışmalarının hukuk sistemine uygulanmasıyla doğrudan ilgisi, Loftus'un 1974'te yayınladığı, psikoloji biliminden elde edilen bulgular ve çelişkili tanık anılarının kanıtlarda anahtar rol oynadığı bir cinayet davasındaki tanık ifadesi arasındaki ilişki hakkında yayınlanan bir makaleden doğmaktadır. [3] Makaleyi okuyan avukatlar, davaları hakkında kendisine danışmak için Loftus ile temasa geçmeye başlamış ve yargıçlar görgü tanığı kanıtları hakkında eğitim seminerleri talep etmiştir, bu da Loftus'un hukuk pratisyenleri eğitmeni olarak çalışmaya başlamasının öncüsü olmuştur 1975'te Loftus, Washington Eyaleti'ne tanık belleği hakkında (özellikle görgü tanığının belirlenmesi konusunda) ilk bilirkişi tanıklığını sağladığında yasal bir emsal oluşturmuştur . [14] O zamandan beri 250'den fazla davada ifade vermiş ve daha pek çok konuda danışılmıştır.

Bilirkişiliği nedeniyle dahil olduğu kayda değer davalar arasında McMartin okul öncesi davası, OJ Simpson, toplu katiller Ted Bundy, Willie Mak ve Angelo Buono Jr.'ın davaları, Abscam davaları, Oliver North davası, memurların Rodney King'i dövmekle suçlandığı dava, Harvey Weinstein davası, [16] Menendez kardeşlerin davası, Lahey'deki Bosna Savaşı davaları, Oklahoma'nın bombalanması davası, Michael Jackson, Martha Stewart, Lewis Scooter "Libby ve Duke Üniversitesi Lacrosse ekibi ile ilgili davalar yer almaktadır. [7] [8] [11] [13] [17]

1990'ların başlarında, Loftus'un çalışmaları, hiç gerçekleşmemiş olaylar için sahte anılar yerleştirmenin mümkün olup olmadığını araştırmaya yönelmiştir. Bu yeni araştırma hattının itici gücü, Loftus'tan 1990'da bilirkişi tanıklığı sunmasının istendiği bir vakadan doğmaktadır. [11] [13] [12] [18] Bu davadaki benzersiz olan nokta, George Franklin'in cinayetle suçlanmış olmasına karşın, aleyhine olan tek kanıtın Franklin'in kızı Eileen Franklin-Lipsker tarafından sunulmuştur; kızı Franklin'in çocukluk arkadaşı Susan Nason'a 20 yıl önce tecavüz edip onu öldürdüğünü ve kendisi anısını bastırdığını ancak yakın zamanda terapi sonucu bu anıları geri kazandığını ifade etmiştir . Loftus hafızanın şekillendirilebilirliği hakkında kanıtlar vermiş, ancak Franklin-Lipsker'in sahip olduğunu iddia ettiği belirli bellek türü hakkında herhangi bir araştırma bilmediğini de kabul etmek zorunda kalmış, böylecek Franklin mahkum edilmiştir (1996'da temyiz üzerine serbest bırakılmıştır).

O sıralarda, travma anılarına dayanarak hem mahkeme içinde hem de mahkeme dışında suçlamalar yapılmasına rastlanmaktaydı. [18] Loftus, bu geri kazanılan anılardan bazılarının aslında bazı terapistler tarafından kullanılan önerisel teknikler sonucu yaratılan ve kimi kişisel gelişim kitaplarınca da teşvik edilen sahte anılar olup olmadığını bulmak için çalışmaya başlamıştır. [11] [13] Bunu test etmek üzere etik sebeplerden ötürü araştırma katılımcılarını çocukken bir akrabası tarafından cinsel istismara uğradıkları gibi bilgilerle ikna etmeye çalışamamıştır, bu yüzden Loftus katılımcalara zarar vermeyecek bir biçimde çocukluk travmasını içeren bir paradigma bulmak zorunda kalmıştır. Bu sırada, öğrencisi Jim Coan , "alışveriş merkezinde kayıp" tekniğini geliştirmiştir . Bu teknik, bir alışveriş merkezinde çocukken kaybolunulduğuna dair sahte bir anıyı katılımcılara yerleştirmeyi ve yanlış bir olayı tartışmanın asla gerçekleşmemiş bir olayın "anısını" üretip üretemeyeceğini test etmeyi içermektedir. Loftus, ilk çalışmasında, deneklerin% 25'inin aslında hiç gerçekleşmemiş bir olay için "zengin sahte anı" [19] olarak da bilinen anı çeşitlerini geliştirdiğini gözlemlemiştir. "Alışveriş merkezinde kayıp" tekniğinin uzantıları ve varyasyonları, katılımcıların ortalama üçte birinin, çocuklukta gerçekten hiç gerçekleşmemiş durumları- hatta son derece travmatik ve imkansız olayları - deneyimlediklerine ikna olabileceklerini göstermiştir. Loftus'un çalışmaları, mahkemede sağlanan geri kazanılmış anı kanıtlarına karşı çıkmak için kullanılmış ve bu tür anıların duruşmalarda kullanımı için daha katı gereksinimlerin gerektiği ve doğrulayıcı kanıt için daha fazla ihtiyaç olduğu sonuçlarını doğurmuştur. Ek olarak, bazı eyaletler artık geri kazanılmış anı ifadesine dayalı kovuşturmaya izin vermemekte olup belli sigorta şirketleri de terapistleri geri kazanılmış anılarla ilgili yanlış uygulamalara karşı sigortalamak konusunda daha isteksiz hale gelmiştir. [8]

Araştırmalaryla ilgili eleştiriler ve taciz

Loftus'un alışveriş merkezinde kayıp tekniğini kullanan ilk çalışması, Lynn Crook ve Martha Dean tarafından katılımcı alım yöntemlerinin etikselliğine dayandırılarak eleştirilmiştir. [20] Ayrıca Kenneth Pope, sahte anılar ve terapötik teknikler hakkında sonuçlar çıkarmak için Loftus'un bulguları uygunsuz bir şekilde genellediğini iddia etmiştir. [21] Bu yazarlar, Loftus'un araştırmalarındaki hataları, abartıları ve ihmalleri tespit ettikleri iddiasında bulunmuşlardır. Loftus, bu eleştirmenlere karşı bir çürütme yayınlamış ve eleştirilerin, araştırmanın geçerli bir kavranışından daha çok kişisel düşmanlığa dayandığını belirtmiştir. Çalışmanın yaratılmasının etikselliğine yönelik olarak ise, Loftus, çalışmanın pilot aşamasına kızıyla birlikte dahil olan kişinin öncelikle bir meslektaş olduğunu ve daha sonra verdiği bir lisans dersinin bir parçası olarak bu fikri yeniden değerlendirdiğini belirtmiştir. Ayrıca, Loftus katılımcıların çalışma sonrası takibinde hiçbir yan etki göstermediklerini belirtmiş, çalışma tasarımı ve bulgularının yinelenebilir olduklarını ve bunun sonuçların sağlamlığını gösterdiğini vurgulamıştır. [22] Diğer araştırmacıların karşı çıkmalarına ek olarak Loftus, bir savcı tarafından hakarete uğramış, kendisini fark eden bir uçak yolcusu tarafından saldırıya uğramıştır, [8] [13] ayrıca nefret içerikli posta ve ölüm tehditleri almış [23] ve davet edildiği konuşmalar sırasında güvenlik görevlileri tarafından korunmak zorunda kalmıştır. [11] 2000 yılında Yeni Zelanda Psikoloji Derneği'nin konferansında açılış konuşmasını yapma daveti, oluşumun bilimsel işler direktörü John Read'i görevinden istifa etmeye ve konferans katılımcılarının Loftus'un çalışmalarını eleştiren materyalleri dağıtmasına neden olmuştur. [24] Loftus buraya ulaşmadan önce uyarılmış, kendisi "en iyi ceketini uçan domateslerden korumak için giymediğini" belirtmiştir.

Taciz

Geri kazanılan anı teorisini eleştirdikten ve belleğin doğası ve çocuklara yönelik cinsel istismar histerisinin bir parçası olarak yanlış iddialara tanıklık ettikten sonra Loftus, Loftus'un şeytani bir törensel istismar ile meşgul olduğuna inanan komplo teorisyeni Diana Napolis tarafından sanal tacize maruz kalmış, veya daha büyük bir komplonun parçası olarak bu suçları örtbas etmede yardımcı olmakla suçlanmıştır. [25]

"Jane Doe" davası

Muhtemelen Loftus üzerinde en büyük olumsuz etkiye sahip olan vaka "Jane Doe" (gerçek adı Nicole Taus) vakasıdır. 1997'de, David Corwin ve meslektaşı Erna Olafson, çocukluktaki cinsel istismarın doğru, geri kazanılmış anısına dair görünüşte gerçek bir olayın vaka çalışmasını [26] yayınlamıştır. [23] [27] Buna karşı şüpheci yaklaşan Loftus ve meslektaşı Melvin Guyer ise daha fazla araştırma yapmaya karar vermiştir. Halka açık kayıtları kullanarak ve Taus ile bağlantılı kişilerle röportaj yaparak, Taus'un istismara yönelik anısının yanlış olduğunu kuvvetle önerdiğini düşündükleri ve Corwin'in orijinal makalesine eklemediği bilgileri ortaya çıkarmışlardır. [11] [13] Loftus ve Guyer soruşturmalarını yürütürken Taus , Washington Üniversitesi ile temasa geçmiş ve Loftus'u mahremiyetini ihlal etmekle suçlamıştır. [28] Buna cevaben, üniversite Loftus'un dosyalarına el koymuş, Loftus'u 21 ay boyunca soruşturma altına aldı ve bu sırada bulgularını paylaşmasını yasaklamıştır. Sonunda üniversite tarafından, yöneltilen tüm suçlamalarından aklanmış olup bulgularını [29] [30] 2002'de yayınlamasına izin verilmiştir.

2003 yılında, Loftus, Washington Üniversitesi ve birkaç taraf daha, 2002 tarihli yayınla ilgili olarak Taus tarafından dava edilmiştir . [11] [27] Dava başlangıçta mahremiyet ihlali, iftira, dolandırıcılık ve manevi zarara neden olma iddiaları da dahil olmak üzere toplamda 21 suçlama ve dava nedeni içermiş olup ; Şubat 2007'de Kaliforniya Yüksek Mahkemesi, halkın katılımı mevzuatına karşı stratejik dava kapsamında biri hariç tüm suçlamaları reddetmiştir. Geriye kalan tek suçlama, Loftus'un, Taus'un üvey annesiyle yaptığı röportajda Corwin'in süpervizörü olarak kendisini yanlış tanıttığı iddiası olmuştur. Dava, Ağustos 2007'de Loftus'un sigorta şirketinin, kalan tek bir iddianın duruşmasının maliyetini karşılamak yerine 7.500 $ 'lık uzlaşmayı kabul etmesiyle sonuçlanmıştır. Taus'a, tüm sanıklar için 450.578.50 ABD Doları tutarında yasal faturaları ödemesi emredilmiştir. Bu emir daha sonra temyiz edilmiştir. Loftus, 2009'da vakayla ilgili kendi analizini yayınlamıştır. [31] [32]

Sonraki çalışmaları

2001 yılında Loftus , Washington Üniversitesi'nden ve Seattle'daki 29 yıl yaşadığı evinden ayrılmış, sosyal ekoloji alanında seçkin profesör, hukuk profesörü, bilişsel bilimler profesörü unvanlarını bulundurduğu California Üniversitesi, Irvine'de çalışmaya başlamıştır. [33] [34] Loftus aynı zamanda Psikoloji ve Hukuk Merkezi'nin [35] direktörü ve Öğrenme ve Bellek Nörobiyolojisi Merkezi'nin bir üyesi haline gelmiştir. [36] Loftus'un UCI'ye geçişinden sonra yaptığı çalışmalar, sahte anıların belirli yiyecekleri yeme arzusunu azaltma yeteneğinde olduğu gibi, davranışsal sonuçlarına ve potansiyel faydalarını içermiştir. [6] [7] [11]

Başarı ve ödüller

Yıl Ödül
1991 İngiliz Psikoloji Derneği Onursal Üyesi (ve ömür boyu üye)
1994 Doğaüstü Olayların İddialarının Bilimsel Araştırma Komitesi'nden Akıl Övgüsü Ödülü [37] [38]
1995 Amerikan Adli Bilimler Akademisi'nden Adli Psikolojiye Değerli Katkı Ödülü
1996 Amerikan Uygulamalı ve Önleyici Psikoloji Birliği'nden Temel ve Uygulamalı Bilimsel Psikolojiye Değerli Katkı Ödülü
1997 Psikolojik Bilimler Derneği'nden James McKeen Cattell Fellow Ödülü
2001 Psikolojik Bilimler Derneği'nden William James Fellow Ödülü [28] [39]
2002 Bilimsel Cinsellik Araştırmaları Derneği'nden Cinsel Bilime Katkı Ödülü
2002 New Mexico Üniversitesi'nden Quad-L Ödülü
2003 American Psychological Association'dan Seçkin Bilimsel Psikoloji Uygulamaları Ödülü; 2003 APA kongresinde ödül konuşması [34]
2003 Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi Seçilmiş Üyesi [2]
2003 Amerikan Siyasal ve Sosyal Bilimler Akademisi'nin Seçilmiş Thorsten Sellin Üyesi
2004 Seçilmiş Ulusal Bilimler Akademisi Üyesi
2005 Psi Chi'nin Değerli Üyesi
2005 Royal Society of Edinburgh (FRSE) Seçilmiş Muhabir Üyesi
2005 Louisville Üniversitesi'nden Psikoloji alanında Grawemeyer Ödülü [40]
2005 Lauds & Laurels Fakülte Başarı Ödülü , California Üniversitesi, Irvine
2006 Amerikan Felsefe Derneği'ne seçildi.
2007 Uluslararası Hümanizm Akademisi tarafından Seçkin Hümanist Ödülü
2009 American Psychology-Law Society'den Psikoloji ve Hukuka Değerli Katkı Ödülü
2010 Deneysel Psikologlar Derneği'nden Howard Crosby Warren Madalyası
2010 American Association for the Advancement of Science [41] Bilimsel Özgürlük ve Sorumluluk Ödülü
2012 California Adli Ruh Sağlığı Derneği'nden William T. Rossiter Ödülü
2016 Amerikan Hümanist Derneği'nden Isaac Asimov Ödülü
2016 Nature, Kohn Vakfı ve Sense About Science tarafından ortaklaşa verilen John Maddox Ödülü [42]
2018 Batı Psikoloji Birliği Yaşam Boyu Başarı Ödülü [43]
2018 University College Dublin tarafından verilen en yüksek onur olan Ulysses Madalyası [44]

Loftus, Bilimsel Özgürlük ve Sorumluluk Ödülü için yaptığı kabul konuşmasında, "özgürlük" kelimesinin kendisi için kişisel olarak önemli olduğunu, özellikle de bastırılmış bellek hakkında konuşmaya başladığında, "organize, amansız, ağır eleştirilerin, tacizin hedefi olacağını asla hayal etmediğini" belirtmiştir . Loftus, günümüz dünyasının bilim için tehlikeli olduğunu ve bilim insanlarının özgürlüklerini korumak istiyorlarsa "asılsız mitleri yansıtan en değerli inançlara karşı bile" konuşabilmeleri gerektiğini düşünmektedir. [45]

Fahri doktoraları

Loftus ayrıca çeşitli alanlarda yedi fahri derece sahibidir.

Yıl Kurum Onur derecesi
1982 Miami Üniversitesi Bilim Doktoru
1990 Leiden Üniversitesi, Hollanda Doktora Honoris Causa
1994 John Jay Ceza Adaleti Koleji, New York City Kanunlar Doktoru
1998 Portsmouth Üniversitesi, İngiltere Bilim Doktoru
2005 Hayfa Üniversitesi, İsrail Felsefe Doktoru, Honoris Causa
2008 Oslo Üniversitesi, Norveç Doktor Honoris Causa
2015 Goldsmiths, Londra Üniversitesi Psikoloji Doktoru [46] [47]

Liderlik pozisyonları ve bağlantıları

Loftus, Şüpheci Soruşturma Komitesi Yürütme Konseyi Üyesidir. [48] Sahte Bellek Sendromu Vakfı Bilimsel ve Profesyonel Danışma Kurulu üyesidir. [49] Ayrıca 1990'dan beri Deneysel Psikologlar Derneği üyesidir.

Loftus, Psikolojik Bilimi Birliği (1998-99), Batı Psikoloji Birliği (1984, 2004-05) ve Amerikan Psikoloji-Hukuk Topluluğu'nun başkanıdır. Loftus ayrıca Psikonomik Birlik'in (1990–1995) ve Mahkeme Çalışmaları Enstitüsü'nün (1979–81) yönetim kurulunda yer almıştır.

Kamuoyunda Loftus

Ağustos 2000'de Loftus , Yeni Zelanda'nın Hamilton kentinde düzenlenen Yeni Zelanda Psikoloji Derneği'nin konferansının ana konuşmacısı olmuştur. [24] 2004 yılında sunucu Alan Alda'ya Scientific American Frontiers hakkında sahte bir anı yerleştirmeye çalışmıştır. [50] Loftus, Kasım 2006'da İnancın Ötesinde sempozyumuna katılmış ve konuşmacı olarak yer almıştır. [51] 4–6 Mayıs'ta Glasgow'da düzenlenen (2011) İngiliz Psikoloji Birliği Yıllık Konferansı'nda açılış konuşmacısı olarak yer almıştır. [52]

Haziran 2013'te Loftus, Edinburgh, İskoçya'daki TEDGlobal Konferansı'nda konuşma yapmıştır. Kasım 2018 itibarıyla, bu konuşmanın video kaydı dört milyondan fazla görüntülenmiştir. [53] Ayrıca 14-16 Kasım tarihlerinde Kanada'nın Toronto kentinde düzenlenen 2013 Psikonomik Birlik Yıllık Toplantısının açılış konuşmacısı olarak yer almıştır. [54]

Yayınlar

Öne çıkan akademik yayınlar

  • "Reconstructing memory: The incredible eyewitness". Psychology Today. 8: 116–119. 1974. 
  • —; Palmer, J.C. (1974). "Reconstruction of automobile destruction: An example of the interaction between language and memory". Journal of Verbal Learning and Verbal Behavior. 13 (5): 585–589. doi:10.1016/S0022-5371(74)80011-3. 
  • "Leading questions and the eyewitness report". Cognitive Psychology. 7 (4): 560–572. 1975. doi:10.1016/0010-0285(75)90023-7. 
  • —; Miller, D.G.; Burns, H.J. (1978). "Semantic integration of verbal information into a visual memory". Journal of Experimental Psychology: Human Learning and Memory. 4: 19–31. doi:10.1037/0278-7393.4.1.19. 
  • "The malleability of human memory". American Scientist. 67 (3): 312–320. 1979. Bibcode:1979AmSci..67..312L. PMID 475150. 
  • "Silence is not golden". American Psychologist. 38 (5): 564–572. 1983. doi:10.1037/0003-066x.38.5.564. 
  • Christianson, S.; — (1987). "Memory for traumatic events". Applied Cognitive Psychology. 1 (4): 225–239. doi:10.1002/acp.2350010402. 
  • —; Hoffman, H.G. (1989). "Misinformation and memory: The creation of memory". Journal of Experimental Psychology: General. 118: 100–104. doi:10.1037/0096-3445.118.1.100. 
  • "The glitter of everyday memory...and the gold". American Psychologist. 46 (1): 16–18. January 1991. doi:10.1037/0003-066X.46.1.16. PMID 1996855. 
  • "The reality of repressed memories". American Psychologist. 48 (5): 518–537. 1993. doi:10.1037/0003-066x.48.5.518. PMID 8507050. 
  • —; Garry, M.; Feldman, J. (1994). "Forgetting sexual trauma". Journal of Consulting and Clinical Psychology. 62 (6): 1177–1181. doi:10.1037/0022-006x.62.6.1177. 
  • —; Pickrell, J.E. (1995). "The formation of false memories". Psychiatric Annals. 25 (12): 720–725. doi:10.3928/0048-5713-19951201-07. 
  • "Remembering dangerously". Skeptical Inquirer. 19: 20–29. 1995. 
  • —; Manning, C.; Loftus, E.F.; Sherman, S.J. (1996). "Imagination Inflation: Imagining a childhood event inflates confidence that it occurred". Psychonomic Bulletin and Review. 3 (2): 208–214. doi:10.3758/bf03212420. PMID 24213869.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  • "Illusions of Memory". Proceedings of the American Philosophical Society. 142: 60–73. 1998. 
  • "Lost in the mall: Misrepresentations and misunderstandings". Ethics & Behavior. 9 (1): 51–60. 1999. doi:10.1207/s15327019eb0901_4. PMID 11657488. 
  • Mazzoni, G.A.L.; —; Kirsch, I. (2001). "Changing beliefs about implausible autobiographical events". Journal of Experimental Psychology: Applied. 7 (1): 51–59. doi:10.1037/1076-898x.7.1.51. 
  • —; Guyer, M. (May–June 2002). "Who abused Jane Doe?: The hazards of the single case history. Part I". Skeptical Inquirer. 26 (3). ss. 24–32. 
  • —; Guyer, M. J. (July–August 2002). "Who abused Jane Doe? Part II". Skeptical Inquirer. 26 (4). ss. 37–40, 44. 
  • Bernstein, D.M.; Laney, C.; Morris, E.K.; — (2005). "False beliefs about fattening foods can have healthy consequences". Proceedings of the National Academy of Sciences. 102 (39): 13724–13731. Bibcode:2005PNAS..10213724B. doi:10.1073/pnas.0504869102. PMC 1236554 $2. PMID 16079200. 
  • Berkowitz, S.R.; Laney, C.; Morris, E.K.; Garry, M.; ve diğerleri. (2008). "Pluto Behaving Badly: False beliefs and their consequences". American Journal of Psychology. 121 (4): 643–660. doi:10.2307/20445490. JSTOR 20445490. PMID 19105582. 

Kitapları

  • Learning. Mednick, S.A., Pollio, R. H. & Loftus, E.F. (1973). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
  • Human Memory: The Processing of Information. Loftus, G.R. & Loftus, E.F. (1976) Hillsdale, NJ: Erlbaum Associates.
  • Cognitive Processes. Bourne, L.E., Dominowski, R. L., & Loftus, E.F. (1979). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
  • Eyewitness Testimony. Loftus, E.F. (1979). Cambridge, MA: Harvard University Press. (National Media Award, Distinguished Contribution, 1980). (Reissued with new Preface in 1996).
  • Memory. Loftus, E.F. (1980). Reading, MA: Addison-Wesley. (Reprinted by NY: Ardsley Press 1988).
  • Psychology. Wortman, C.B. & Loftus, E.F. (1981). New York: Random House (Knopf).
  • Essence of Statistics. Loftus, G.R. & Loftus, E.F. (1982). Monterey, CA: Brooks/Cole.
  • Psychology Today Bootzin, R., Loftus, E., & Zajonc, R. (1983). (5th ed.). NY: Random House.
  • Mind at Play. Loftus, G.R. & Loftus, E.F. (1983). New York: Basic Books.
  • Eyewitness Testimony—Psychological perspectives. Wells, G. & Loftus, E.F. (Eds.) (1984). NY: Cambridge University Press.
  • Psychology (2nd ed.) Wortman, C.B. & Loftus, E.F. (1985). NY: Random House (Knopf).
  • Cognitive Processes. Bourne, L.E., Dominowski, R.L., Loftus, E.F., & Healy, A. (1986). Englewood Cliffs: Prentice-Hall.
  • Eyewitness Testimony: Civil and Criminal. Loftus, E.F. & Doyle, J. (1987). NY: Kluwer.
  • Statistics. Loftus, G.R. & Loftus, E.F. (1988). New York: Random House.
  • Psychology (3rd ed.). Wortman, C.B. & Loftus, E.F. (1988). NY: Random House (Knopf).
  • Witness for the Defense; The Accused, the Eyewitness, and the Expert Who Puts Memory on Trial Loftus, E.F. & Ketcham, K. (1991) NY: St. Martin's Press.
  • Psychology (4th ed.) Wortman, C.B. & Loftus, E.F. (1992) NY: McGraw Hill.
  • Eyewitness Testimony – Civil and Criminal. Loftus, E.F. & Doyle, J.M. (1992) Charlottesville, VA: The Michie Co.
  • The Myth of Repressed Memory. Loftus, E.F. & Ketcham, K. (1994) NY: St. Martin's Press.
  • Eyewitness testimony: Civil & Criminal, 3rd edition. Loftus, E.F. & Doyle, J.M. (1997) Charlottesville, Va: Lexis Law Publishing.
  • Psychology (5th edition). Wortman, C.B., Loftus, E.F., & Weaver, C. (1999) NY: McGraw Hill.
  • Eyewitness testimony: Civil & Criminal, 4th edition. Loftus, E.F., Doyle, J.M. & Dysert, J. (2008) Charlottesville, Va: Lexis Law Publishing. (482 pages)

Referanslar

  1. ^ "Elizabeth Loftus - Psychology History, on the webpage of Muskingum University (archived copy)". May 20, 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: November 18, 2012. 
  2. ^ a b "Book of Members, 1780–2010: Chapter L" (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Erişim tarihi: 2011-04-28. 
  3. ^ a b c d e Bower, G. H., (2007). Tracking the birth of a star. In M. Garry & H. Hayne (Eds.), Do Justice and Let the Sky Fall: Elizabeth F. Loftus and Her Contributions to Science, Law, and Academic Freedom (pp. 15–25). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates
  4. ^ Loftus (22 April 2013). "Elizabeth Loftus: Distinguished Professor of Social Ecology, and Professor of Law, and Cognitive Science at the University of California, Irvine". In-Sight (2.A): 24–39. 
  5. ^ a b Zaragoza, M. S., Belli, R., & Payment, K. E., (2007). Misinformation effects and the suggestibility of eyewitness memory. In M. Garry & H. Hayne (Eds.), Do Justice and Let the Sky Fall: Elizabeth F. Loftus and Her Contributions to Science, Law, and Academic Freedom (pp. 35–63). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates
  6. ^ a b Bernstein (2005). "Inaugural Article: False beliefs about fattening foods can have healthy consequences". Proceedings of the National Academy of Sciences. 102 (39): 13724–13731. doi:10.1073/pnas.0504869102. PMC 1236554 $2. PMID 16079200. 
  7. ^ a b c d e Zagorski (2005). "Profile of Elizabeth F. Loftus". Proceedings of the National Academy of Sciences. 102 (39): 13721–13723. doi:10.1073/pnas.0506223102. PMC 1236565 $2. PMID 16172386. 
  8. ^ a b c d e f g Neimark (1996). "The diva of disclosure, memory researcher Elizabeth Loftus". Psychology Today. 29 (1): 48–53. Erişim tarihi: 2012-06-12. 
  9. ^ Haggbloom (2002). "The 100 most eminent psychologists of the 20th century". Rev. Gen. Psychol. 6 (2): 139–152. doi:10.1037/1089-2680.6.2.139. 
  10. ^ "Evidence-based Justice Acknowledges Our Corrupt Memories". 
  11. ^ a b c d e f g h i j k Saletan (2010-06-04). "The memory doctor: the future of false memories". Slate. Erişim tarihi: 2012-05-08. 
  12. ^ a b c "Memory distortions: Problems solved and unsolved". Do Justice and Let the Sky Fall: Elizabeth F. Loftus and Her Contributions to Science, Law, and Academic Freedom. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. 2007. ss. 1–14. ISBN 978-0805852325. 
  13. ^ a b c d e f g h Wilson (2002-11-03). "War & remembrance: Controversy is a constant for memory researcher Elizabeth Loftus, newly installed at UCI". The Orange County Register. Erişim tarihi: 2009-01-19. 
  14. ^ a b "Elizabeth F. Loftus: The early years". Do Justice and Let the Sky Fall: Elizabeth F. Loftus and Her Contributions to Science, Law, and Academic Freedom. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. 2007. ss. 27–31. ISBN 978-0805852325. 
  15. ^ Loftus (1974). "Reconstruction of Automobile Destruction : An Example of the Interaction Between Language and Memory" (PDF). Journal of Verbal Learning and Verbal Behavior. 13 (5): 585–9. doi:10.1016/S0022-5371(74)80011-3. 
  16. ^ "Harvey Weinstein trial hears from expert on unreliable memories". the Guardian (İngilizce). 2020-02-07. Erişim tarihi: 2021-01-11. 
  17. ^ "Memory Expert Pressed In C.I.A. Leak Case". The New York Times. Associated Press. 2006-10-27. Erişim tarihi: 2012-06-12. 
  18. ^ a b "False memories". Do Justice and Let the Sky Fall: Elizabeth F. Loftus and Her Contributions to Science, Law, and Academic Freedom. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. 2007. ss. 137–68. ISBN 978-0805852325. 
  19. ^ French (2017). "The John Maddox Prize Nomination for Elizabeth Loftus". Skeptical Inquirer. 41 (2): 20–23. 
  20. ^ Crook (1999). ""Lost in a Shopping Mall"–A Breach of Professional Ethics". Ethics & Behavior. 9 (1): 39–50. doi:10.1207/s15327019eb0901_3. PMID 11657487. Erişim tarihi: 2008-01-18. 
  21. ^ Pope (1996). "Memory, Abuse, and Science: Questioning Claims about the False Memory Syndrome Epidemic". American Psychologist. 51 (9): 957–974. doi:10.1037/0003-066X.51.9.957. PMID 8819364. Erişim tarihi: 2008-01-31. 
  22. ^ Loftus (1999). "Lost in the mall: Misrepresentations and misunderstandings" (PDF). Ethics & Behavior. 9 (1): 51–60. doi:10.1207/s15327019eb0901_4. PMID 11657488. 2010-06-19 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2010-02-23. 
  23. ^ a b Abramsky (2004-08-19). "Memory and Manipulation: The trials of Elizabeth Loftus, defender of the wrongly accused". LA Weekly. Erişim tarihi: 2012-06-10. 
  24. ^ a b "A Good Time Was Had By All". NZ Skeptics. 1 November 2000. 6 March 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 November 2016. 
  25. ^ Cyberstalking: harassment in the Internet age and how to protect your family. New York: Praeger Publishers. 2004. ss. 34. ISBN 978-0-275-98118-1. 
  26. ^ Corwin (1997). "Videotaped Discovery of a Reportedly Unrecallable Memory of Child Sexual Abuse: Comparison with a Childhood Interview Videotaped 11 Years Before". Child Maltreatment. 2 (2): 91–112. doi:10.1177/1077559597002002001. 
  27. ^ a b Tavris (2008). "Whatever Happened to 'Jane Doe'?". Skeptical Inquirer. 32 (1): 28–30. ISSN 0194-6730. 2015-02-04 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2010-02-23. 
  28. ^ a b Tavris (2002). "The high cost of skepticism". Skeptical Inquirer. 26 (4): 41–44. 2015-01-30 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2011-04-28. 
  29. ^ Loftus & Guyer 2002a.
  30. ^ Loftus & Guyer 2002b.
  31. ^ Loftus (May 2008). "Perils of Provocative Scholarship". Observer. 21 (5): 13–15. ISSN 1050-4672. 
  32. ^ Loftus (2009). "Taus v. Loftus: Determining the Legal Ground Rules for Scholarly Inquiry". Journal of Forensic Psychology Practice. 9 (2): 147–62. doi:10.1080/15228930802575524. 
  33. ^ "Elizabeth F. Loftus faculty page". University of California, Irvine. n.d. Erişim tarihi: 2012-06-12. 
  34. ^ a b No Authorship Indicated (2003). "Award for Distinguished Scientific Psychology" (PDF). American Psychologist. 58 (11): 864–73. doi:10.1037/0003-066X.58.11.864. PMID 14609373. 
  35. ^ "Center for Psychology and Law Faculty". University of California, Irvine. n.d. 2012-01-28 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2012-06-12. 
  36. ^ "CNLM Fellows at UC Irvine". University of California, Irvine. n.d. 2012-11-07 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2012-06-12. 
  37. ^ Karr (1994). "Five Honored with CSICOP Awards". Skeptical Inquirer. 18 (5): 461–462. 
  38. ^ Frazier (1995). "Editor's Note: Three Culture Clashes". Skeptical Inquirer. 19 (2): 2. 
  39. ^ "William James Fellow Award: Elizabeth Loftus, University of California, Irvine". Association for Psychological Science. Erişim tarihi: 2009-01-20. 
  40. ^ "2005- Elizabeth Loftus". 2015-05-18 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  41. ^ "False Memory Investigator Elizabeth Loftus Receives 2010 \Scientific Freedom and Responsibility Award". AAAS. Erişim tarihi: 2011-02-20. 
  42. ^ Editor (2016-11-17). "'We can't let the bullies win': Elizabeth Loftus awarded 2016 John Maddox Prize". The Guardian. Guardian News. Erişim tarihi: 2016-11-17. 
  43. ^ "WPA Awards and Fellows Information". WPA Web Site (İngilizce). 2013-09-04. Erişim tarihi: 2019-05-17. 
  44. ^ "Loftus Receives Dublin's Ulysses Medal". Skeptical Inquirer. 43 (2): 10. 2019. 
  45. ^ Loftus (May–June 2011). "We Live in Perilous Times for Science". Skeptical Inquirer. 35 (3): 13. 
  46. ^ Loftus. "Illusions of Memory". Skeptical Inquirer. 40 (1): 22–23. 
  47. ^ "Honorary Degree for top psychologist Elizabeth Loftus". University of London. Goldsmiths. Erişim tarihi: 12 December 2015. 
  48. ^ "CSI Adds to Executive Council". Skeptical Inquirer. May 5, 2011. Erişim tarihi: 2011-06-13. 
  49. ^ "The FMSF Scientific and Professional Advisory Board – Profiles". 2012-05-12 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2009-01-19. 
  50. ^ "Elizabeth Loftus, on season 14, episode 2". simple [Scientific American Frontiers] (İngilizce). PBS. 2004. 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  51. ^ "TSN: Beyond Belief: Science, Reason, Religion & Survival". Thesciencenetwork.org. Erişim tarihi: 2012-04-14. 
  52. ^ "Abstract Details: Conference Proceedings: 2011 BPS Annual Conference". British Psychological Society (BPS). May 2011. 2013-12-02 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2013-11-22. 
  53. ^ "How reliable is your memory?". TED. June 2013. Erişim tarihi: 27 November 2018. 
  54. ^ "54th Annual Meeting" (PDF). Abstracts of the Psychonomic Society. 18: cover. November 2013. 2013-12-03 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 

Kaynaklar

İleri okuma önerileri

Dış bağlantılar

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Elizabeth_Loftus&oldid=25006833" sayfasından alınmıştır