İdomeneos
Yunan mitolojisinde, Idomeneos, Truva Savaşı'na Yunanların safında katılan Girit kralı ve komutanıydı.[1] Aynı zamanda Helen'in taliplerinden biriydi ve Telamon oğlu Aias'ın bir yoldaşıdır. Meriones onun savaş arabacısı ve silah arkadaşdır.
Aile[değiştir | kaynağı değiştir]
Idomeneos, Deucalion ve Kleopatra'nın oğludur ve Orsilochus, Cleisithyra ve Iphiclus'un babasıdır.[2][3] Ayrıca Girit Kralı Minos'un torunudur.
Mitoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
Homeros'un İlyada'sında, Idomeneos, Yunan generallerinin arasındadır, birliklerine önderlik eder ve düşmanla kafa kafaya çarpışır ve ciddi yaralanmalardan kurtulur. Idomeneos, Agamemnon'un güvenilir danışmanlarından biridir. Diğer Akhalı kahramanlarının çoğu yaralandığında savunur; ve hatta Hektor'la kısa bir süre savaşır ve onu geri püskürtür.[4] Yunanların diğer liderlerinin çoğu gibi, İlyada sona ererken o da hayatta kalanlardandır. Truva Atı'na giren Akhalardan biridir. Idomeneos, Truva'da yirmi erkek ve Bremusa da dahil olmak üzere en az üç Amazon kadını[5] öldürür.[6]
Mitograf Apollodorus[7] hikâyeyi şöyle devam ettirir: savaştan sonra, Idomeneos'un gemisi korkunç bir fırtınaya denk gelir. Poseidon'a, eğer Poseidon gemisini ve mürettebatını kurtarırsa, eve döndüğünde gördüğü ilk canlıyı feda edeceğine söz verir. İlk canlı, Idomeneos'un oğludur ve onu, söz verdiği gibi tanrıya kurban eder. Tanrılar kendi oğlunun öldürülmesine kızarlar ve Girit'e bir veba gönderirler. Giritliler onu Calabria'ya (Salento'nun eski adı), İtalya'ya[8] ve ardından vefat ettiği yer olan Küçük Asya'daki Kolophon'a sürgüne gönderir.[9] Marcus Terrentius Varro'ya göre, İdomeneos, Girit'ten İllyria'ya, oradan da yanında İllyrialılar ve Lokrislilerle birlikte Salento'ya gelmiştir. Salentoluların kökenini İdomenos'a dayandırır.[10]
Alternatif olarak, Idomeneos'un üvey oğlu Leucus, İdomeneos'un karısı Meda'yı baştan çıkarıp, sonra da onu öldürmüş ve Girit tahtını gasp ederek, İdomeneos'u Girit'ten sürmüştür.[11]
Hikâye aynı zamanda 4. yüzyılda İtalyan yazar Maurus Servius Honoratus ve 17. yüzyılda Fransız yazar François Fénelon tarafından da ele alınmıştır.
Mozart'ın 1781 tarihli opera sersi Idomeneo, Idomeneos'un Girit'e dönüş hikâyesine dayanır. Bu versiyonda, Poseidon (operada Neptün), Idomeneos'un oğlu Idamante'yi, Idomeneos'un tahtını yeni nesle bırakması şartıyla bağışlar.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Achterberg, Winfried; En iyi, Ocak; Enzler, Kees; Rietveld, Lia; Woudhuizen, Fred, Phaistos Diski: Nestor'a Luvi Mektubu, Henry Frankfort Vakfı Yayınları vol XIII, Hollanda Arkeoloji ve Tarih Kurumu, Amsterdam 2004.
- Apollodorus, Sir James George Frazer tarafından İngilizce Çevirili Kütüphane, FBA, FRS in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard University Press; Londra, William Heinemann Ltd. 1921. ISBN 0-674-99135-4 . Perseus Digital Library'deki çevrimiçi versiyonu. 12 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yunanca metin aynı web sitesinde mevcuttur 27 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
- Gaius Julius Hyginus, The Myths of Hyginus'tan Fabulae, Mary Grant tarafından çevrildi ve düzenlendi. Hümanistik Çalışmalarda Kansas Üniversitesi Yayınları. Topos Metin Projesi'nin çevrimiçi versiyonu. 29 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Homer, İlyada İngilizce Çevirisi, AT Murray, Ph.D. iki ciltte. Cambridge, MA., Harvard University Press; Londra, William Heinemann, Ltd. 1924.978-0674995796 . Perseus Digital Library'deki çevrimiçi versiyonu. 6 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Homer, Homeri Opera beş cilt halinde. Oxford, Oxford Üniversitesi Yayınları. 1920.978-0198145318ISBN'si 978-0198145318 . Yunanca metin Perseus Dijital Kütüphanesinde mevcuttur 17 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
- Quintus Smyrnaeus, Truva'nın Düşüşü Way tarafından çevrilmiştir. AS Loeb Klasik Kütüphane Cilt 19. Londra: William Heinemann, 1913. theio.com'da çevrimiçi sürüm 24 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Quintus Smyrnaeus, Truva'nın Düşüşü . Arthur S. Yolu. Londra: William Heinemann; New York: GP Putnam'ın Oğulları. 1913. Yunanca metin Perseus Dijital Kütüphanesinde mevcuttur 26 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
- Publius Vergilius Maro, Aeneid. Theodore C. Williams. trans. Boston. Houghton Mifflin Şirketi 1910. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi versiyonu. 9 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Publius Vergilius Maro, Bucolics, Aeneid ve Georgics . JB Greenough. Boston. Ginn & Co. 1900. Latince metin Perseus Dijital Kütüphanesinde mevcuttur 8 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Homer, Iliad 2.645 27 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Tzetzes, Homeric Allegories Prologue 587
- ^ Tzetzes on Lycophron, Alexandra 431
- ^ Iliad, repeated appearances
- ^ Quintus Smyrnaeus, The Fall of Troy, Book I.
- ^ Hyginus, Fabulae 114.
- ^ Thus the Encyclopædia Britannica s. v. "Idomeneus"; cf., however, Apollodorus, The Library, ed. and trans. Sir James George Frazer (Cambridge, MA: Harvard University Press, 1921), Vol. 2, 394-5 (https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=iau.31858052742800&view=1up&seq=406&q1=Idomeneus 9 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.).
- ^ Virgil. Aeneid. Book III, 400.
- ^ Scholiast on Homer Odyssey ν 259
- ^ Operum quae exstant, p. 174, Marcus Terentius Varro, printed by Christophorus Raphelengius, 1601.
- ^ Bibliotheca, Epitome of Book 4, 6. 10