Bizans İç Savaşı (1321-1328): Revizyonlar arasındaki fark

Bizans İç Savaşı (1321–1328)
	Bizans isyan ve iç savaşları
	; 1307 yılında Bizans İmparatorluğu ve çevre ülkeleri, İlk Paleologos İç Savaşı hemen öncesi.
Tarih	1321-1328
Bölge	Trakya, Makedonya, Konstantinopolis
Sonuç	III. Andronikos Paleologos ortak imparator ve sonunda tek imparator oldu.
Taraflar
II. Andronikos Paleologos; Sırp İmparatorluğu	III. Andronikos Paleologos; İkinci Bulgar İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
II. Andronikos; Syrgiannes Palaiologos	III. Andronikos; İoannis Kantakuzinos,; Theodore Synadenos,; Syrgiannes Palaiologos
Güçler
Bilinmiyor, ; - pek çok Bulgar, Sırp ve Tartar paralı askerleri, ; - daha az sayıda destekçi. ; - Konstantinopolis halkı.	Bilinmiyor, ; - pek çok paralı asker ; - Genç asiller; - daha fazla destekçi, savaşçı olmayanlar dahil, ; - Trakya ve Makedonya halkı.
Kayıplar
İlk ihtilaf (1321): bilinmiyor; İkinci ihtilaf (1322): çok az, yada hafif; ; Üçüncü ihtilaf (1327–28): muhtemelen daha ağır, fakat nispeten hafif.;	Bilinmiyor, fakat bu tarafta da nispeten hafif
	^ a b Aralık 1321 tarihinde II. Andronikos'a taraf değiştirmişlerdir ;

Etkileşimli olarak geçmişe göz at

[kontrol edilmiş revizyon]

← Önceki sürümle aradaki fark Sonraki sürümle aradaki fark →

İçerik silindi İçerik eklendi

GörselVikimetin

Satır içi

Sayfanın 14.41, 10 Haziran 2016 tarihindeki hâli

Bizans İç Savaşı (1321–1328) Bizans İmparatorluğu'nun yönetimi üzerine Bizans imparatoru II. Andronikos Paleologos ile torunu III. Andronikos Paleologos arasında gerçekleşen bir dizi ihtilaftır.

1321: İlk ihtilaf

III. Andronikos'un önemli destekçileri vardı, onların arasında en önemlileri yaşlı imparatora memnuniyetsizliğin yüksek olduğu Trakya'da kendilerine rüşvetle valilik elde eden İoannis Kantakuzinos ve Syrgiannes Palaiologos'tu. 1321 paskalyasında, III. Andronikos başkentten sarayını kurup, büyükbabasına karşı isyanı başlatacağı Hadrianapolis'e kaçtı. Eski imparatoru müzakere zorlamak için, Syrgiannes Palaiologos büyük bir orduya komuta etti.^[1]^[2]^[3] 6 Haziran 1321 tarihinde barış anlaşması imzalandı, bu anlaşmaya göre III. Andronikos ortak imparator olarak tanınıyor ve Trakya, Makedonya bölümlere atanırken Konstantinopolis dahil kalan yerler kıdemli İmparator olan II. Andronikos'un yönetiminde kalıyordu, kıdemli İmparator olarak II. Andronikos aynı zamanda dış politikadan da sorumluydu.^[4]

1322: İkinci ihtilaf

2 Şubat 1325 tarihinde, III. Andronikos resmen büyükbabası tarafından ortak imparator olarak taçlandırıldı. Bu ihtilafta çok az muharebe olmasına rağmen, sonuçlarının imparatorluk üzerinde büyük etkileri oldu: özgür olmayan köylü sınıfından alınan daimi birlikler yüzünden tarım üretimi azaldı ve ticaret sert bir biçimde kesildi.^[5]

1327–28: Üçüncü ihtilaf

Neticeleri

Ayrıca bakınız

Bizans isyan ve iç savaşları listesi

Kaynakça

^ Fine (1994), p. 251
^ Nicol (1993), p. 157
^ Bartusis (1997), p. 87
^ Ostrogorsky, pp. 499-501
^ Ostrogorsky, p. 501

Kaynaklar

Bartusis, Mark C. (1997), The Late Byzantine Army: Arms and Society 1204–1453, University of Pennsylvania Press, ISBN 0-8122-1620-2
Bosch, Ursula Victoria (1965), Kaiser Andronikos III. Palaiologos. Versuch einer Darstellung der byzantinischen Geschichte in den Jahren 1321–1341 (German), Adolf M. Hakkert KB1 bakım: Tanımlanamayan dil (link)
Fine, John Van Antwerp (1994), The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest, University of Michigan Press, ISBN 978-0-472-08260-5
Kazhdan, Alexander, (Ed.) (1991), Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-504652-6
Jeffreys, Elizabeth; Haldon, John; Cormack, Robin, (Ed.) (2009), The Oxford Handbook of Byzantine Studies, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-925246-6
Nicol, Donald MacGillivray (1993), The Last Centuries of Byzantium, 1261–1453, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-43991-6
Nicol, Donald MacGillivray (1996), The Reluctant Emperor: A Biography of John Cantacuzene, Byzantine Emperor and Monk, C. 1295–1383, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-52201-4
Treadgold, Warren T. (1997), A History of the Byzantine State and Society, Stanford University Press, ISBN 0-8047-2630-2
Ostrogorsky, George (1969), History of the Byzantine State, Rutgers University Press, ISBN 0-8135-0599-2

[a-1] Aralık 1321 tarihinde II. Andronikos'a taraf değiştirmişlerdir

[Fine251-3] Fine (1994), p. 251

[Nicol157-4] Nicol (1993), p. 157

[5] Bartusis (1997), p. 87

[6] Ostrogorsky, pp. 499-501

[7] Ostrogorsky, p. 501

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ 39. satır: / 39. satır: @@
 <!--
 The peace agreement of 1321 did not last long, as both Andronikoi pursued virtually independent foreign policies.  Within the faction of Andronikos III a rift arose between the Syrgiannes and ''[[megas domestikos]]'' John Kantakouzenos. Syrgiannes felt that he had not been sufficiently rewarded for his support, and he also resented the greater favour shown by Andronikos II to Kantakouzenos. Furthermore, there is also a story that Andronikos III attempted to seduce Syrgiannes' wife.<ref name="Fine251"/><ref name="Cumans121">Vásáry (2005), p. 121</ref> As a result, in December 1321 Syrgiannes switched support to the old emperor, fleeing to Constantinople. Rewarded with the title of ''[[megas doux]]'', he then convinced Andronikos II to resume the war.<ref name="Nicol157"/><ref name="ODB">Kazhdan (1991), p. 1997</ref><ref>Norwich (1996), p. 278</ref>  After several cities in the area of Constantinople went over to the younger Andronikos, another agreement in July 1322 restored the previous status quo. This agreement between grandfather and grandson left Syrgiannes in an awkward position.  Having failed in his endeavours, he began plotting to assassinate Andronikos II and seize the throne for himself. The plot was foiled however, and Syrgiannes was sentenced to life imprisonment.<ref name="ODB"/><ref>Norwich (1996), p.282</ref><ref>Nicol (1993), p. 158</ref>
-On 2 February 1325, Andronikos III was formally crowned as co-emperor by his grandfather. Although there was little fighting during this conflict, the effects had a major impact on the empire: constant troop movements from [[Unfree labour|levied]] [[peasants]] reduced agricultural production and trade was severely interrupted.<ref>Ostrogorsky, p. 501</ref>
 -->
+Şubat 1325 tarihinde, III. Andronikos resmen büyükbabası tarafından ortak imparator olarak taçlandırıldı. Bu ihtilafta çok az muharebe olmasına rağmen, sonuçlarının imparatorluk üzerinde büyük etkileri oldu: özgür olmayan [[köylü sınıfı]]ndan alınan daimi birlikler yüzünden tarım üretimi azaldı ve ticaret sert bir biçimde kesildi.<ref>Ostrogorsky, p. 501</ref>
 == 1327–28: Üçüncü ihtilaf ==
 <!--