Yükselmiş Üstatların Öğretisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yükselmiş Üstatların Öğretisi (İngilizce: Ascended Master Teachings; aynı zamanda Bilgeliğin Üstatları Öğretisi) — Yükselmiş Üstatlar’dan (Bilgeliğin Üstatları) gelen mesajlar olduğu iddia edilen ve bu metinlere dayanan dini bir öğretidir. Bu doktrine göre onlara (mesaj verenlere), yükselmiş hallerinden hareket etmekte olan, tüm zamanların ruhani öğretmenleri olarak adlandırılırlar.[1][2][3][4][5] Yükselmiş üstatlar adına mesajlar yayınlayan en tanınmış kişiler: Guy Ballard, Geraldine Innocente, Mark Prophet ve Elizabeth Prophet, Tatyana Mikuşina'dır.[6][7][8][9] Onların kurduğu dini örgütler, modern sınıflandırmaya göre new age grubuna dahil edilebilir (The I AM Activity, The Bridge to Freedom, The Summit Lighthouse, Church Universal and Triumphant, Sirius).[10] Öğretinin kendisi ise daha önce çeşitli dinler aracılığıyla ifade edilen, belirli zamana, kişilere ve onların ruhsal gelişim düzeyine göre uyarlanan, günümüzde ise insanlığın ihtiyaçlarını karşılayan ve ruhsal arayışlarına en iyi şekilde cevap veren, edebi bilgelik olarak konumlandırılır.[11][12]

Adlandırma[değiştir | kaynağı değiştir]

"Yükselmiş üstat" (Ascended master) terimi ilk olarak Baird T. Spalding tarafından 1924'te “Life and Teaching of the Masters of the Far East” kitap serisinde kullanmıştır.[13][14] Yükselmiş Üstat ifadesi, Guy Ballard'ın çalışmalarının (1930-1939) merkezi haline gelmiş ve geniş çapta yayılmıştır. "Yükselmiş Üstatlar" veya "Bilgelik Üstatları” kavramı, teozofik gelenekten gelmektedir.[3]
Bu görüşe göre, yükselmiş üstatlar, daha önce dünyaya bedenlenmiş, fakat artık reenkarnasyon döngüsünden kurtulmuş, yani aydınlığa ulaşmış, ruhsal olarak gelişmiş varlıklardır. Yükselmiş hallerinden onlar insanlığın ruhsal gelişimini kolektif olarak koordine etmekte ve desteklemektedirler.[15]
"Üstatlar" terimi, 7 ışının doktrinine dayanmaktadır. Onlara göre Mutlak'ın şekiller dünyasında ifade edildiği 7 temel nitelik (güç, bilgelik, sevgi vb.) mevcut olup, bunlar ışık tayfının 7 ışını (pembeden mora) ile sembolize edilir. Bu 7 ilahi nitelikten en az birinde mükemmel bir şekilde ustalaşanlara üstat denilir.[16]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Yükselmiş üstatlar öğretisinin tarihi, onlardan mesajlar aldıklarını iddia eden insanların çalışmalarıyla yakından ilgilidir. Her birinin belirli bir aktif dönemi olmakla beraber, kural olarak günümüze kadar faaliyetlerini sürdüren belirli örgütler kurmuşlardır. Farklı zamanlarda, farklı elçiler aracılığıyla verilen öğretinin özünde aynı hükümlere sahip olmasına rağmen, takipçileri örgütsel olarak birbirinden ayrılar.[5][13][17]

Ortaya çıkması için önkoşullar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yükselmiş üstatların öğretilerine ait dini organizasyonlar, araştırmacılar tarafından teosofik gelenekten geldikleri öne sürerler.[3][5] Buna göre Öğretinin ortaya çıkması için koşullar, Helena Blavatsky'nin çalışmaları sayesinde temeli atılmıştır.[15] Blavatsky'nin iddia ettiğine göre 1851'de Hyde Park'ta (Londra), Hindu Rajput Morya ile ilk kez karşılaşmıştır.[18] Bu konuşmada Morya, yapacağı işe onun da dahil olması gerektiğini bildirmiştir. 1875'te Helena Blavatsky, Teosofi Cemiyeti'ni kurmuş. 1880'lerin sonlarında, en önemli eseri "Gizli Doktrin”i yazmış ve yayınlamıştır. Takipçileri, gerçek yazarlarının Blavatsky'ye "Gizli Doktrini"ni telepatik yoluyla dikte eden Morya, Koot Hoomi (Kuthumi) ve Djwal Kuhl oldukları iddia ediyorlar.[19]

Guy Ballard[değiştir | kaynağı değiştir]

Öğretinin bugünkü şekle gelmesi, Guy Ballard'ın çalışmaları sonucu gerçekleşmiştir. Ballard, 1930'ların başlarında Shasta Dağı'nı (Kuzey Kaliforniya/ABD) ziyaret etmiş ve burada kendisini yükselmiş üstatlardan biri olan Saint Germain olarak tanıtan bir adamla tanıştığını iddia etmiştir. Bu tanışmanın ve işbirliğin sonucu olarak Ballard, eşi Edna Ballard ile birlikte I AM Activity (Ben'im hareketini) kurdu. Kendi mistik deneyimini ayrıntılı olarak anlattığı ve periyodik olarak Saint Germain’den ve diğer yükselmiş üstatlardan aldıkları mesajları "The Voice of the I Am" adlı yayınevi aracılığıyla üç kitap şeklinde yayınlamıştır. Guy Ballard, 1939'daki ani ölümünden kısa bir süre önce ABD'de aktif bir çalışma geliştirmiştir. Derslerine toplam katılanların sayısı bir milyon kişiyi aşmıştır.[20][21]

Geraldine Innocente[değiştir | kaynağı değiştir]

Geraldine Innenent, “I AM Activity” (Ben’im) hareketinin bir üyesiydi. 1944'te, Guy Ballard'ın ölümünden birkaç yıl sonra, yükselmiş üstat El Morya’nın kendisiyle temasa geçtiğini ve bir elçi olarak eğitildiğini iddia etmiştir. 1951'de G. Innocente, Yükselmiş Üstatlar’dan “I AM” hareketinin takipçileri arasında yankı uyandıran mesajlar yayınlamaya başlamış, ancak çalışmaları, hareketin lideri Edna Ballard tarafından onaylanmamıştır. 1950'lerin ortalarında, G. Innocente, 1961'deki ölümünden sonra da faaliyetlerini sürdüren kendi dini örgütünü “The Bridge to Freedom”ı (Özgürlük Köprüsü) kurdu.[22]

Mark Prophet ve Elizabeth Clare Prophet[değiştir | kaynağı değiştir]

Mark Prophet, yükselmiş üstatlar adına mesajlar almaya ve yayınlamaya başlayan bir sonraki kişiydi. 1958'de dini bir örgüt olan The Summit Lighthousee'u kurdu. 1964 yılında, eşi Elizabeth Prophet de yükselmiş üstat mesajlar almaya başladığını resmen açıklamıştır. Mark Prophet'in 1973'te ölümünden sonra örgütün başına geçerek ona yeni bir isim Church Universal and Triumphant (Evrensel ve Muzaffer Kilisesi) verdi. Elizabeth Prophet ABD’de aktif bir çalışma geliştirmiştir. Konferanslar vermiş, uzun bir tur yapmış, eğitim merkezleri kurmuş, ülke çapındaki televizyon programlarına katılmış ve kitaplar yayınlamıştır. 2000 yılında sağlık sorunları (Alzheimer hastalığı) nedeniyle örgütün ruhani liderliği görevinden ayrılmıştır.[23][24]

Tatyana Mikuşina[değiştir | kaynağı değiştir]

T. Mikuşina 2001 yılında "Sirius" adıyla ruhani ve eğitim merkezi kurmuş ve 2005 yılında yükselmiş üstatlardan aldığı mesajları yayınlamaya başlamıştır. Mesajlar genellikle yaz ve kış gündönümü dönemlerinde birkaç düzinelik gruplar halinde yayınlandı. 2008 yılında, gelecekte bir yerleşm yeri olarak düşünülen Omsk (Rusya) şehri yakınlarında bir eğitim merkezi inşa edildi. Öncelikli hedef, dünya çapında gelecekteki yerleşimler için bir model olacak "Ruh’u Topluluğu" yaratılmasıydı. 2005-2019 yılları arasında yaklaşık 70 kitap yayınlandı. Ana eserleri Türkçe dahil pek çok dile çevrildi. 2014 yılında uluslararası kamu kuruluşu "Ahlak için” hareketini kurdu.[9][25][26][27]

Öğreti[değiştir | kaynağı değiştir]

Öğretinin Temelleri[değiştir | kaynağı değiştir]

3 ana yasaya dayanır: Karma Yasası, Reenkarnasyon Yasası ve Ahlak Yasası.[28]

Karma Yasası[değiştir | kaynağı değiştir]

Öğretiye göre, Karma yasasının bu evrenin temel yasasından biri olduğu kabul ediliyor. Yaptığımız her şeyin birer sonuçları olması ve buna karma denilmektedir. Geçmişte yaptıklarımız şimdi meydana çıkıyor. Şu anda yaptığımız her şey, gelecekteki enkarnasyonlar da dahil olmak üzere, ileride sonuçları ortaya çıkacaktır.[29]
Karmanın bir tür enerji olduğu kabul ediliyor. Kişi enerjiyi Tanrı'dan alır, kendi içinden geçirir, düşünceleri, duyguları ve eylemleriyle onu dönüştürür, bunun sonucunda pozitif veya negatif karma oluşturur. Buna bağlı olarak ise kişinin aurasında negatif veya pozitif, belirli özelliklere sahip bir enerji birikir.[30][31]

Daha sonra benzerlik yasası devreye giriyor.

Reenkarnasyon Yasası[değiştir | kaynağı değiştir]

Reenkarnasyon yasası, bir gelişme yasası olarak kabul edilir. Buna göre, enkarnasyonlar, geçmişteki yanlışları düzeltmemize, gerçek doğamızı fark etmemize ve imgeler dünyasındaki ruhsal potansiyelinizi kademeli olarak ortaya çıkartmamıza izin veren bir yasa olarak çalışır.[29] Bu açıdan bakıldığında insan ömrü denilen şey, zamanın sonsuzluğundan bakıldığında, bir günden fazla değildir.[34][35]
Reenkarnasyon süreci boyunca kişinin fiziksel, duygusal, astral ve mental bedenlerin tekamül ettiğini ve ruhun geliştiğini fikri kabul görür.[36]

Ahlaki Yasa[değiştir | kaynağı değiştir]

Ahlak yasası, kişinin kendi bencilliğinin yenmesini ve ilahi doğasını ortaya çıkartmasını amaçlar.[37] Bunun için benmerkezciliğe dayalı ahlaksız davranışlar yerine, Tanrı merkezli bir dünya modeline dayalı davranış ilkeleri takip edilmesine yöneltir. Tüm dinlerdeki ahlaki ilkelerinin birliğini gösterir.[38]

Bütün gerçek dinlerinin temelinde, insan doğasının ilahi yanını güçlendirmesini ve bencilliğinin ortadan kaldırmasını amacı taşır.[40][41]

Ruhsal uygulamaları/pratikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Temel ruhsal uygulamanın tüm yaşam koşullarında doğru seçimler yapmak olduğu prensibi ileri sürülmektedir. Doğru seçimler insanı Yaradan’a yaklaştırır, yanlış seçimler ise O’ndan uzaklaştırır. Diğer tüm uygulamalar ise sadece yardımcı pratiklerdir.[42]
Bu Öğretide birçok dinde bulunan geleneksel uygulamaları (dua, meditasyon, mantralar, yoga, namaz, niyaz, ruhsal ilahiler, ruhsal metinlerin okuması) yanı sıra, yükselmiş üstatların insanoğluna verdiği çağrılar da kullanılır. "İlahi Ben” varlığına yönelik çağrılar ve mor alev çağırıları buna örnek gösterilebilir.[35][37][43]

  • Dualar

Kişilerin mensup olduğu dininin duaların söylenmesi yanı sıra, kendi İlahi Benliği ile bağlanmasını sağlayan farklı dualar ve çağrılar da söylenir. İlahi benliği ile irtibatını sağlayan bir kişi, tüm yükselmiş üstatlarla iletişime geçme fırsatı elde ettiği iddia edilmektedir.[38][44]

  • Meditasyon/Tefekkür

Tanrı ile bir olmanın hedeflenmesi sonucunda, Tanrı'ya odaklanmak ve günlük düşüncelerden arınma pratiği olarak kabul görüyor.[45]

  • "Ben Varlığım" (İlahi benliğine) yönelik çağrıları

Tanrı ile yeterli derecede birlik içinde olan bir kişinin "Ben'im" çağrısını kullanma yeteneğine sahip olduğu belirtilir. Başka bir değimle kişinin ilahi tabiatının adına çağrıda bulunması ve ondan yardım dilemesi.[35][38][46][47]

  • Mor alev çağrıları

Mor renginin, spektrumda en üst seviyesinde bulunması sebebiyle, bazı negatif karma enerjilerini temizlediğini ileri sürülür. Buna göre hem bireylerin hem de tüm insanlığın negatif eylemlerinin karmik kayıtlarının tamamen çözülmesini (yakılmasına) sağlayan güçlü bir araç olarak ilan edilir. Böylece geçmişteki yanlışlar nedeniyle ortaya çıkan güç sonuçlarını ortadan kaldırdığını ve ruhsal gelişim için daha kolay bir yol açtığına inanılır.[35][37][48]
Fakat bu ruhsal uygulamanın geçmişte kötüye kullanılması nedeniyle, günümüzde mor alev çağrıların etkisi sınırlı olduğunu ileri sürülmektedir.

Öğretinin ilave hükümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Evrenin yapısı[değiştir | kaynağı değiştir]

Evren, Tanrı'nın bir tezahürü olduğu ileri sürülür.[49][50] Evreni oluşturan tek şey, farklı frekanslarda titreşen ilahi enerjidir.[51] Görünür dünya (fiziksel düzlem) düşük frekansta titreştiğini kabul edilir. Fiziksel düzlemin dışında astral düzlem vardır. İnsanların duyguları ve arzuları bu astral düzlemde bulunur. Ardından, düşüncelerin yarattığı formların bulunduğu mental düzlem gelir. İnsanların yaratıkları astral ve zihinsel düzlemlerde, değişken ve yüksek enerjili formlara sahip farklı varlıklar yaşarlar. Bu düzlemler (astral ve zihinsel) kendi içinde çeşitli katmanlara göre ayrılmış ve orada yaşayan varlıklar bulundukları frekans katmanlara bağlı olarak karanlık mahlukatlardan, ışık dolu varlıklara kadar değişik varlıklar yaşarlar.[52] Mental düzlemin ötesinde daha yüksek planlar da mevcuttur. Onlar yükselmiş üstatların bulunduğu yerlerdir.[53]

İnsanın yapısı[değiştir | kaynağı değiştir]

İnsanın yapısı matruşka oyuncağına benzediğine inanılır. Bir kişinin 7 bileşeni vardır:[35][36][54]

  • Ben Varlığım benliği
  • Yüksek (İsa) benliği
  • kauzal (nedensel) beden
  • efir beden
  • zihinsel beden
  • astral beden
  • fiziksel beden[30][55]

Bu bedenler, ana omurga boyunca yer alan bir enerji merkezleri sistemi (çakralar) ile birbirine bağlanırlar.[38][56]

Kosmik hiyerarşisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Farklı evrimsel aşamalarda bulunan varlıkların oluşturduğu bir hiyerarşi sistemidir. Işık hiyerarşisi dünyanın tüm yapısına nüfuz etmektedir. Daha yüksek seviyelerde bulunan hiyerarşiler oğlanüstü sayılmazlar. Onlar uzun bir ruhsal gelişim yolunu kat etmiş, kendi ilahi doğasını ortaya çıkartmış ve şimdi başkalarına bu amacı gerçekleşmesine yardım eden varlıklardır. Bazı büyük ruhlar insan gelişiminin kritik dönemlerinde, bedenlenirler.[57] İnsanlara kaybettikleri gerçekleri getirirler ve tekrar hatırlatırlar. Dinlerin kurucuları, felsefe ve sosyal reformcular buna örnek gösterilebilirler.[38][52]
Şu anki dönemde, insanlığın Tanrı'dan aşırı derece uzaklaşması nedeniyle, yükselmiş üstatların enkarnasyonunun neredeyse imkânsız olduğu ileri sürülmektedir. Bu nedenle onlar elçiler kullanılır. Bu elçiler mükemmel insanlar değildir. Onlar yalnızca, Kardeşliğin çıkarlarını fiziksel düzlemde temsil etme konusunda güvenilir kişilerdir ve görevleri yükselmiş üstatlardan mesajlar almak ve onları tüm insanlığa iletmek ve yaymaktır.[58][59]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Editör profesör Kolodny, A. N. (2010). Вчення Вознесених Володарів як релігія синтезу// Нові релігії України./, Історія релігії в Україні (в 10т.) [Bir Sentez Din Olarak Yükselmiş Üstatların Öğretileri // Ukrayna'nın Yeni Dinleri / Ukrayna'nın Dinler Tarihi (10 ciltte)] (Ukraynaca). ss. 795-797. ISBN 966-531-201-4. 
  2. ^ Greer, John Michael (2003). "Ascended Masters Teachings". The new encyclopedia of the occult. Llewellyn Worldwide. s. 40. ISBN 1567183360. 
  3. ^ a b c "Ascended Master". 3 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Осипов, В. Е. (2010). ""Yaşayan Ahlak" öğretileri ile "Yükselmiş Üstatların Öğretileri" arasındaki çelişkiler üzerine". Felsefe, inanç, maneviyat: kökenler, konum ve gelişim eğilimleri. s. 232—259. 
  5. ^ a b c Lewis, James R. (2005). Controversial New Religions. Oxford University Press. ss. 281—286. ISBN 9780195156829. 
  6. ^ Melton, J. Gordon (1991). "Prophet, Markus L.". Religious Leaders of America. Gale Research Inc. s. 376. ISBN 0810349213. 
  7. ^ "Western Esoteric Family I: Ancient Wisdom". 5 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ Hammer, Olav (2013). "The Summit Lighthouse: Its Worldview and Theosophical Heritage". Handbook of the Theosophical Current. Brill. s. 178. ISBN 978-90-04-23597-7. 
  9. ^ a b "Ruhsal eğitici portalı «Düşünür» (Domatajs.lv)" (Letonca). 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ Gallagher, Eugene V. (2004). "The I AM Religious Activity and the Church Universal and Triumphant /// The New Age and Its Antecedents". The New Religious Movements Experience in America. Greenwood Publishing Group. ss. 85—91. ISBN 9780313328077. 
  11. ^ Editör profesör Kolodny, A. N. (2010). "Yükselmiş Üstatlar Derneği". Ukrayna'nın Yeni Dinleri / Ukrayna'nın Dinler Tarihi (10 ciltte). Київ. s. 790. ISBN 966-531-201-4. 
  12. ^ Mikushina, T.N. (2012). "Öğretinin sürekliliği". Eski Öğretilerin Sutraları. СириуС. ss. 46—50. ISBN 978-5-903894-40-6. 
  13. ^ a b Mather, George A. (2006). "Church Universal and Triumphant (CUT); The "I AM" Ascended Masters". Encyclopedic Dictionary of Cults, Sects, and World Religions. Zondervan. ss. 83-87. ISBN 978-0-31023954-3. 
  14. ^ "Depth research of selected topics". world-news-research.com. 21 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  15. ^ a b "Ascended Masters". 12 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  16. ^ Melton, J. Gordon. Encyclopedia of Occultism and Parapsychology. Gale Group, Inc. s. 1057. ISBN 0-8103-8570-8. 
  17. ^ York, Michael (2004). The A to Z of New Age Movements. Scarecrow Press. ss. 164—168. ISBN 978-0-8108-6332-3. 
  18. ^ Editör Maslin, M. A. (1995). Rus Felsefesi: Sözlük. Республика. ISBN 5-250-02336-3. 
  19. ^ Judge, W. Q. (2001). ""Gizli Doktrin"in Yazarları". Gizli Bilgeliğin Ustaları. Сфера. ss. 265—268. ISBN 5-93975-045-1. 
  20. ^ Jones, Lindsay (2005). "I Am". Encyclopedia of Religion (vol.6). Thomson Gale. ss. 4245—4247. ISBN 978-0-8108-6332-3. 
  21. ^ Tim Rudbøg. "I AM Activity" (İngilizce). 30 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  22. ^ "Bridge to Spiritual Freedom". 16 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  23. ^ Jones, Lindsay (2005). "Church Universal and Triumphant". Encyclopedia of Religion (vol.3). Thomson Gale. ss. 1781—1784. ISBN 0-02-865736-5. 
  24. ^ Erin Prophet, Susan Palmer. "Church Universal & Triumphant / Summit Lighthouse" (İngilizce). 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  25. ^ "Tatyana Mickushina". prabook.com (İngilizce). 13 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  26. ^ "Yazar hakkında // «Sirius» yayınevi – 2017 Sektör Lideri". Rusya ulusal sektörel derecelendirmesi (Rusça). 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  27. ^ "Об авторе // Книги, несущие Добро" [Yazar hakkında // İyilik taşıyan kitaplar]. Kitap endüstrisi (Rusça). Cilt 4-5 (146-147). 2017. s. 45. 28 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  28. ^ "Hayat Etiği Üniversitesi". 24 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  29. ^ a b Lewis, James R. (2005). Controversial New Religions. Oxford University Press. s. 285. ISBN 9780195156829. 
  30. ^ a b Mather, George A. (2006). "Church Universal and Triumphant (CUT); The "I AM" Ascended Masters". Encyclopedic Dictionary of Cults, Sects, and World Religions. Zondervan. s. 86. ISBN 978-0-31023954-3. 
  31. ^ Hammer, Olav (2013). Handbook of the Theosophical Current. Brill. s. 164. ISBN 978-90-04-23597-7. 
  32. ^ "« Sizin tek bir aşk ve merhamet titreşiminiz bu gezegende yanan pek çok ruhun cehennemi ateşini söndürebilir » - Hilarion". 19 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  33. ^ a b "« Bizler yalnizca kibriti çocuklardan sakladik » - Surya". 19 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  34. ^ Hammer, Olav (2013). Handbook of the Theosophical Current. Brill. s. 184. ISBN 978-90-04-23597-7. 
  35. ^ a b c d e Melton, J. Gordon. Encyclopedia of Occultism and Parapsychology. Gale Group, Inc. s. 293. ISBN 0-8103-8570-8. 
  36. ^ a b Melton, J. Gordon (2002). Religions of the world : a comprehensive encyclopedia of beliefs and practices. ABC-CLIO. s. 347. ISBN 1-57607-761-6. 
  37. ^ a b c Greer, John Michael (2010). "Ascended Masters Teachings". The Element Encyclopedia of Secret Societies and Hidden History. Harper Collins Publishers. s. 165. ISBN 978-0-007-35917-2. 
  38. ^ a b c d e Melton, J. Gordon (2002). Religions of the world : a comprehensive encyclopedia of beliefs and practices. ABC-CLIO. s. 348. ISBN 1-57607-761-6. 
  39. ^ "« Fani akıl, İlahi akla yerini bırakması gerekir » - Zerdüşt". 19 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  40. ^ Tøllefsen, Inga Bårdsen (2017). "Elizabeth Clare Prophet". Female Leaders in New Religious Movements. Palgrave Macmillan. ss. 59-60. ISBN 978-3-319-61527-1. 
  41. ^ "Şiddetsizlik Öğretisi". 20 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  42. ^ "« Dünya gezeninin fiziksel planını Işıkla dolduracak elektrotlar olmalısınız » - Atina Palada". 5 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  43. ^ York, Michael (2004). "Church Universal And Triumphant". The A to Z of New Age Movements. Scarecrow Press. s. 168. ISBN 978-0-8108-6332-3. 
  44. ^ Tøllefsen, Inga Bårdsen (2017). "Elizabeth Clare Prophet". Female Leaders in New Religious Movements. Palgrave Macmillan. s. 66. ISBN 978-3-319-61527-1. 
  45. ^ Mikushina, T.N. (2016). Yoga ve meditasyon hakkında. СириуС. ISBN 978-5-903894-75-8. 
  46. ^ Hanegraaff, Wouter J. (2006). Dictionary of Gnosis and Western Esotericism. Brill Academic Publishers. s. 1094. ISBN 978-90-04-15231-1. 
  47. ^ Gallagher, Eugene V. (2004). The New Religious Movements Experience in America. Greenwood Publishing Group. s. 87. ISBN 9780313328077. 
  48. ^ Hammer, Olav (2013). Handbook of the Theosophical Current. Brill. s. 165. ISBN 978-90-04-23597-7. 
  49. ^ Mather, George A. (2006). "Church Universal and Triumphant (CUT); The "I AM" Ascended Masters". Encyclopedic Dictionary of Cults, Sects, and World Religions. Zondervan. s. 85. ISBN 978-0-31023954-3. 
  50. ^ Hammer, Olav (2013). Handbook of the Theosophical Current. Brill. s. 163. ISBN 978-90-04-23597-7. 
  51. ^ Tøllefsen, Inga Bårdsen (2017). "Elizabeth Clare Prophet". Female Leaders in New Religious Movements. Palgrave Macmillan. s. 63. ISBN 978-3-319-61527-1. 
  52. ^ a b Düzenleyen: Yablokov, I. N. (2005). "Mezhepler üstü senkretik din felsefesi". Dini Araştırmaların Temelleri. Ders Kitabı. Высшая школа. ss. 364—381. ISBN 5-06-004254-5. 
  53. ^ York, Michael (2004). "Church Universal And Triumphant". The A to Z of New Age Movements. Scarecrow Press. s. 166. ISBN 978-0-8108-6332-3. 
  54. ^ Hammer, Olav (2013). Handbook of the Theosophical Current. Brill. s. 182. ISBN 978-90-04-23597-7. 
  55. ^ "Bilgelik Üstatlarının Mesajlarında ruh hakkındaki öğreti". 1 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  56. ^ Hammer, Olav (2013). Handbook of the Theosophical Current. Brill. s. 183. ISBN 978-90-04-23597-7. 
  57. ^ Mather, George A. (2006). Encyclopedic Dictionary of Cults, Sects, and World Religions. Zondervan. ss. 83, 87. ISBN 978-0-31023954-3. 
  58. ^ Hammer, Olav (2013). Handbook of the Theosophical Current. Brill. s. 155. ISBN 978-90-04-23597-7. 
  59. ^ "« Üstatlar'ın enkarnasyonu ve elçilik kurumu hakkında bir sohbet » - İsa". 5 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Resmi siteler:

Yararlı linkler:

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yükselmiş_Üstatların_Öğretisi&oldid=31003289" sayfasından alınmıştır