Vico Magistretti
| Vico Magistretti | |
|---|---|
[[Dosya: | |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 6 Ekim 1920 |
| Ölüm | 19 Eylül 2006 (85 yaşında) |
| Vatandaşlık | İtalyan |
| Çalışma ve başarıları | |
| Ünlü yapıtları | QT8 Kilisesi |
Vico Magistretti (6 Ekim 1920 - 19 Eylül 2006), mobilya tasarımcısı ve mimar olarak da bilinen İtalyan bir endüstriyel tasarımcıydı.[1] Hümanist mimar Ernesto Nathan Rogers'ın ortaklarından biri de olan Magisretti'nin ilk işlerinden birisi Milano'nun deneysel semti QT8'deki "şiirsel" yuvarlak kiliseydi.[1] Daha sonra Cassina S.p. A. gibi şirketler için seri olarak üretilen cihazlar ve mobilyalar tasarladıve 1986'da Lisanslı Endüstriyel Sanatçılar ve Tasarımcılar Derneği'nin Altın Madalyası da dahil olmak üzere birçok ödül kazandı.[1]
_-_BEIC_6356024.jpg)
Erken yaşam, eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]
Vico Magistretti 6 Ekim 1920'de Milano, İtalya'da doğdu.[1] Babası bir mimardı. İkinci dünya savaşı sırasında Almanya'ya sürülmekten kaçınmak için 8 Eylül 1943'te askerlik hizmeti sırasında İtalya'dan ayrıldı ve İsviçre'ye taşındı. Ülkede yerel üniversitede ders verdi ve Lozan'daki Champ Universitaire Italien'de ders aldı.[2]
İsviçre'deyken, daha sonra Magisretti'nin ustası olduğu ortaya çıkan Ernesto Nathan Rogers ile tanıştı.[1] The Guardian'a göre, "Kısa süre sonra savaş sonrası İtalya'nın yeniden inşası için hümanist fikirleri bir dizi entelektüele ilham veren mimar Ernesto Nathan Rogers'ın etkisi altına girdi. O sırada Magistretti, Milan'ın QT8 olarak bilinen olağanüstü bir deneysel mahallede, bir grup mimar ve planlamacıya tam özgürlük verilen çalışmalarda yer aldı. Magistretti "şiirsel" yuvarlak kilisesini inşa etti."[2]
1945'te Milano'ya döndü,[2] 1945'te Politecnico di Milano Üniversitesi'nden mezun oldu.[1]
Üretim kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]
Mezun olduktan sonra, babası Pier Giulio'nun sahibi olduğu firmada mimar Paolo Chessa ile çalıştı.[2]
Başlangıçta Milano'da kentsel tasarım alanında çalıştı. 1950'lerde seri üretim mobilya ve lamba alanına girdi. Bunlardan bazıları müzelik parçalar oldu. Bazı diğerleriyle birlikte şu şirketler için çalıştı: Artemide, Cassina, De Padova, Flou, Fritz hansen, Kartell, Schiffini. [kaynak belirtilmeli]
The Guardian'a göre, "İlk büyük başarısı Cassina şirketi tarafından üretilen dünyaca ünlü Carimate sandalyesi ile geldi. Sandalye yıllarca en çok satanlar arasındaydı ve kırsal sadelik (koltuğun samanı) ile kentsel zevkleri harmanlıyordu. Ahşap desteklerin ve bacakların düzgün çizgileri, rengi, pop-art parlak kırmızı çerçevesi ve İskandinav tasarım unsurları vardı."[1]
- Architectures by Magistretti in Lombardy (Italy) photographed by Paolo Monti
-
Corso Europa 22, Milano'da Bina (1955-1957), ayrıntı
-
Villa Arosio, Arenzano (1958): İç mekanlar -
Milano Leopardi ile bina (Guido Veneziani ile), 1961 -
Carimate Golf kulübü (Guido Veneziani ile) -
Milan, Piazzale Aquileia 8'de kule evi, 1964-1965
_-_BEIC_6356028.jpg)
_-_BEIC_6328946.jpg)
Müze sergileri[değiştir | kaynağı değiştir]
Magistretti'nin eserleri Avrupa, ABD ve Japonya'daki en önemli uluslararası müzelerde sergilenmiştir. Bazıları MoMa gibi çeşitli kalıcı sergi müzelerine de dahil edilmiştir.[1]
Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]
Vico Magistretti birçok ödüle layık görüldü: 1951 Trienali'nde Altın Madalya, 1954 Trienali'nde Grand Prix, 1967 ve 1979 yıllarında iki Compasso d'Oro ödülü ve 1986'da Lisanslı Endüstriyel Sanatçılar ve Tasarımcılar Derneği'nin Altın Madalyası.[1]
| Yıl | ödül | Aday gösterilen çalışma | Kategori | Sonuç |
|---|---|---|---|---|
| 1951 | Triennale | Magistretti | Altın Madalya | |
| 1954 | Triennale | Magistretti | Grand Prix | |
| 1967 | Compasso d'Oro | Magistretti | Kazandı | |
| 1979 | Compasso d'Oro | Magistretti | Kazandı | |
| 1986 | Lisanslı Endüstriyel Sanatçılar ve Tasarımcılar Derneği | Magistretti | Altın Madalya |
Üyelikler ve burslar[değiştir | kaynağı değiştir]
Londra'daki Kraliyet Sanat Koleji'nde 20 yıl öğretmenlik yaptı ve kraliyet tasarımcısı olarak aday gösterildi.[1] Ayrıca Milano'daki Domus Akademisi'nde ders verdi ve aynı zamanda Kraliyet İskoç Mimarlar Birliği'nin fahri üyesi oldu.
Kişisel yaşam, ölüm[değiştir | kaynağı değiştir]
Magistretti'nin karısı Paola 1998'de öldü. 19 Eylül 2006'daki ölümüyle ardında oğlu Stefano ve kızı Susanna'yı bıraktı.[1] Mirası Vico Magistretti Vakfı tarafından denetlenir.[3]
Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]
-
Carimate Sandalye Arkası 1959 -
Eclisse lambası 1965 -
Eclisse lambası 1965 -
Oluce lamba 1977 -
Şezlong 1996
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d e f g h i j k "Vico Magistretti ölümü". The Guardian. 30 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b c d "Vico Magistretti". Fondazione studio museo Vico Magistretti. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Fondazione studio museo Vico Magistretti". Fondazione Vico Magistretti. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Vico Magistretti Vakfı1 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- The Guardian ölüm ilanı, 18 Ekim 2006
- "Designboom.com", Vico Magistretti27 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
