Uygur milliyetçiliği

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Uygur milliyetçileri ve Doğu Türkistan Sürgün Hükûmeti tarafından kullanılan "Gök Bayrak"

Uygur milliyetçiliği (Uygurcaئۇيغۇر مىللەتچىلىكى), Çin'de etnik bir azınlık olan Uygur halkının ayrı bir ulus olduğunu ileri süren milliyetçi bir harekettir. Uygur milliyetçiliği, bağımsız bir grup veya bölgesel bir grup olarak Uygur halkının kültürel birliğini teşvik eder. Uygurlar çoğunlukla Batı Çin'de bulunan eyalet düzeyinde özerk bir bölge olan Sincan'da yaşar.[1] Dilleri Uygurca Türkî bir dildir[2] ve çoğu Sünni İslam'a mensuptur.[3][4] Çin hükümeti tarafından resmi olarak "56 çiçekten" biri olarak tanınırlar.[5]

Uygur milliyetçiliği, Sincan'ı Çin'den ayırmayı ve bağımsız bir ulus olarak kendi kendini yönetmeyi amaçlayan Doğu Türkistan bağımsızlık hareketiyle (Uygur bağımsızlık hareketi olarak da bilinir) bağlantılıdır. "Doğu Türkistan", bağımsızlık savunucuları tarafından Sincan için kullanılan yaygın bir alternatif isimdir. Kendi bağımsızlığını ilan eden[6] ve Çin tarafından tanınmayan[7] Doğu Türkistan Sürgün Hükûmeti bu ismi kullanmaktadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Dillon 2004, s. 24
  2. ^ Arik, Kagan (2008). Austin, Peter (Ed.). One Thousand Languages: Living, Endangered, and Lost (illu.rated bas.). University of California Press. s. 145. ISBN 0520255607. 26 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2014. 
  3. ^ Paula Schrode (12 Nisan 2008). "Islam und religiöse Praxis in Ostturkestan". tethys.caoss.org (Tehtys – Central Asia Everyday) (Almanca). 14 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2020. 
  4. ^ Palmer, David; Shive, Glenn; Wickeri, Philip (2011). Chinese Religious Life. Oxford University Press. ss. 61-62. ISBN 9780199731381. 1 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2015. 
  5. ^ 胡鸿保 (Hú Hóngbǎo); 张丽梅 (Zhāng Lìméi) (2009). 民族识别原则的变化与民族人口 [Milletleri ayırt etmekteki prensiplerin değişmesi ve milletlerin nüfusları]. Güneybatı Minzu Üniversitesi Yayınları (Çince). 
  6. ^ The Uyghurs: Strangers in their own land. New York: Columbia University Press. 2010. s. 150. ISBN 9780231519410. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2020. 
  7. ^ "China Protests Establishment of Uighur Government-in-Exile in Washington". Voice of America. 21 Eylül 2004. 17 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2020.