Urumçi Muharebesi (1933)
 | Bu maddenin içeriğinin Türkçeleştirilmesi veya Türkçe dilbilgisi ve kuralları doğrultusunda düzeltilmesi gerekmektedir. Bu maddedeki yazım ve noktalama yanlışları ya da anlatım bozuklukları giderilmelidir. (Yabancı sözcükler yerine Türkçe karşılıklarının kullanılması, karakter hatalarının düzeltilmesi, dilbilgisi hatalarının düzeltilmesi vs.) Düzenleme yapıldıktan sonra bu şablon kaldırılmalıdır. |
| Urumçi Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kumul İsyanı | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Çin |
 Sincan eyalet hükûmeti | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Ma Shih-ming |
Jin Shuren Sheng Shicai Pavel Pappengut | ||||||
| Güçler | |||||||
| 10.000 |
Kuzeydoğu Kurtuluş Ordusu 1.800 Beyaz Ordu[1] | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 6.000 | |||||||
Birinci Urumçi Muharebesi (Çince: 第一次迪化之戰), 1933 baharında Sincan Eyalet Hükûmeti orduları ile Çin Merkezi Hükûmeti'nin Çinli Müslüman 36. Tümeni (Ulusal Devrimci Ordusu) arasında gerçekleşen muharebedir. Çin hükûmeti, General Ma Zhongying'i gizlice Jin Shuren'e saldırmayı planlarken aynı zamanda Jin'e meşru vali olarak tanındığına dair güvence verdi. Şehrin kapılarında şiddetli çatışmalar çıktı ve Çinli komutanlardan biri Müslüman birliklerinin Batı Kapısından girmeyi başardığı bir caddeyi kundakladı ve mülteciler de dahil olmak üzere çevredeki herkesi öldürdü. 36. Tümen daha sonra makineli tüfekle ateş menziline çekilmek zorunda kaldı ve bu da pek çok kişinin yaşamını kaybetmesine sebep oldu.
Albay Pappengut komutasındaki 1.800 kişilik bir Beyaz Rus kuvveti daha sonra 36. Tümen askerleri ile çatıştı.[1] Wu Aichen'e bu noktada en az 2.000 kişinin öldüğü söylendi. 36. Tümen Büyük Batı Köprüsü'ndeki duvarlara tırmanmaya çalıştı ve birçoğu öldürüldü. Vali Sheng Shicai'nin eyalet güçleri yaklaşıp 36. Tümen birlikleri kaçtığında şehir rahatladı. Çatışmalarda yaklaşık 6.000 Çinli ve Müslüman asker hayatını kaybetti.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Archibald Cary Coolidge; Hamilton Fish Armstrong; Council on Foreign Relations (1954). Foreign affairs, Volume 32. Council on Foreign Relations. s. 493. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2021.
- ^ Andrew D. W. Forbes (1986). Warlords and Muslims in Chinese Central Asia: A Political History of Republican Sinkiang 1911–1949 (illustrated bas.). Cambridge, İngiltere: CUP Archive. s. 103. ISBN 0-521-25514-7. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2021.