Tunus'un Fethi (1535)
| Tunus'un Fethi | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Halkü'l-Vad'a yapılan saldırıyı gösteren Jan Cornelisz Vermeyen'e ait bir tablo. Arka planda Tunus görülmektedir.  V. Karl'ın 1535'te Tunus'a girişini gösteren Jan Cornelisz Vermeyen'e ait bir gravür. | |||||||||
| |||||||||
| Taraflar | |||||||||
 Ceneviz.svg){kind=small} Portekiz Krallığı Papalık Devleti Malta Şövalyeleri |
 Osmanlı İmparatorluğu Fransa | ||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||
 V. Karl Álvaro de Bazán García Álvarez de Toledo Fernando Álvarez de Toledo Andrea Doria Luís |
 Barbaros Hayreddin Paşa | ||||||||
| Güçler | |||||||||
|
Toplam asker: 60.000 Toplam gemi: 398 207 gemi[1] 10 kalyon 6 kalyon 19 kalyon 1 man-of-war ve 20 karavel 8 kalyon 4 kalyon 60 hulks |
82 savaş gemisi[2] 2 kalyon[3] | ||||||||
Tunus'un Fethi, Osmanlı İmparatorluğu'nun elindeki Tunus'un 1535'in Haziran ayında İspanyolların eline geçmesiyle sonuçlanan muharebedir.
Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]
1532 yılında Osmanlı Padişahı I. Süleyman, Cezayir'de bulunan Barbaros Hayreddin Paşa'yı İstanbul'a çağırarak bir donanma oluşturmasını istedi. Hasan Ağa'yı vekil olarak bırakarak 1532 Ağustos'unda yola çıkan Barbaros Hayreddin Paşa, 1533 yılının Aralık ayı sonlarında İstanbul'a vardı.[4][5] Burada Kaptan-ı derya'lığa yükseltilmesinin ardından ilk seferini 1534 Mayıs'ında, seksen gemiyle İtalya üzerine yaptı. Burada bazı ufak saldırılar düzenledikten sonra Tunus'a yöneldi. Düzenlediği saldırılar sonucu Hafsilerin kontrolündeki şehri, 16 Ağustos 1534 tarihinde ele geçirdi.[6] Bu mağlubiyetin ardından Hafsilerin lideri konumundaki Mevlây Hasan, Kutsal Roma Cermen İmparatoru V. Karl'dan yardım istedi.[7]
Fetih[değiştir | kaynağı değiştir]
V. Karl, 1535 Mayıs'ında Andrea Doria kumandasında bir donanma hazırlattı ve bizzat kendisinin de katılımıyla Halkü'l-Vad'a asker çıkarttı. V. Karl'a bağlı devletlerin yanında Ceneviz Cumhuriyeti, Portekiz Krallığı, Papalık Devleti ve Malta Şövalyeleri de bu kuşatmaya destek oldu. Osmanlı İmparatorluğu ise, müttefiki konumundaki Fransa Krallığı'nın yardımını aldı. Yapılan çarpışmalarda Osmanlı tarafı yenilgiye uğrarken, Barbaros Hayreddin Paşa Cezayir'e çekildi. Tunus'u ele geçirdikten sonra Mevlây Hasan'a hükümdarlığını geri veren ve şehirde bazı askerlerini bırakan V. Karl, Ağustos ayında buradan ayrıldı.[7]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
İlgili resimler[değiştir | kaynağı değiştir]
-
Halkü'l-Vad'a yapılan bombardıman -
Halkü'l-Vad'a yapılan bir saldırı -
Muharebeyi yansıtan bir eser -
20.000 kadar Hristiyan esirin serbest bırakılması -
V. Karl, Tunus'u ele geçirdiğini Papa III. Paulus'a söylerken -
Muharebeyi gösteren bir tablo, Jan Cornelisz Vermeyen -
Muharebedeki Osmanlı kuvvetleri
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Crowley, Roger (2008). Empires of the Sea: The Siege of Malta, the Battle of Lepanto, and the Contest for the Center of the World (İngilizce). Faber and Faber. ISBN 978-0-571-23231-4.
- Uzunçarşılı, İsmail Hakkı (1983). Osmanlı Tarihi, II. cilt. Ankara. ISBN 975-16-0012-X.
- Arıkan, Muzaffer; Toledo, Paulino (1992). "Türk Deniz Tarihi ile İlgili Belgeler IV: II. İspanya, Kuzey Afrika ve Barbaros Hayreddin Paşa". Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi.
