Tibet-Birman dilleri
| Tibet-Birman dilleri | |
|---|---|
| Coğrafi dağılım | Güneydoğu Asya, Doğu Asya, Güney Asya |
| Sınıflandırma |
Çin-Tibet dilleri
|
| ISO 639-5 | tbq |
 | |
Tibet-Birman dilleri, Çin-Tibet dil ailesinin Çin dili olmayan dilleri kapsayan koludur. Bu kola ait dillerin 400'den fazlası, Güneydoğu Asya'nın dağlık bölgeleri çapında ve Doğu ile Güney Asya'nın bazı bölgelerinde konuşulur. Tibet-Birman dillerini konuşan yaklaşık 60 milyon kişi var; bunların yaklaşık yarısı (35 milyondan fazla kişi) Birmanca, %13'ü (8 milyondan fazla kişi) de Tibet dillerini konuşur.[1] Bu kolun kapsamındaki en fazla konuşulan dillerin bu iki dalın olmasından ötürü, kolun ismi bu iki daldan türemektedir. Bu dalların ayrıca bol kapsamlı edebî gelenekleri var; Birmancanınki 12. yüzyıla kadar dayanırken Tibetçeninki 7. yüzyıla kadar dayanır. Kolun kapsamındaki diğer dillerse çok daha küçük topluluklar tarafından konuşulur ve bu dillerin bir çoğunun üzerinde dilbilimciler tarafından henüz ayrıntılı şekilde çalışılmamıştır.
Bazı taksonomiler Çin-Tibet dil ailesini Çin ile Tibet-Birman kollarına ayırırken (ör. Benedict, Matisoff), diğer dilbilimcilerse Tibet-Birman kolunun monofiletik bir grup teşkil ettiği fikrini reddetmektedir.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Tibet-Birman dilleri ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Tibeto". www.languagesgulper.com (İngilizce). 13 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2017.
