Therese Brandl

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Therese Brandl
Brandl tutuklandığı sırada (1945)
Suçlama(lar)İnsanlığa karşı suçlar
CezaÖlüm

Therese Brandl (1 Şubat 1902 - 24 Ocak 1948) bir Nazi toplama kampı gardiyanıydı.

Mart 1942'de Brandl, Auschwitz I toplama kampına atanan SS kadınları arasındaydı. Görevleri arasında tasnif barakalarında ve SS Rapportaufseherin olarak kadınları gözetlemek vardı.[1] Ekim 1942'de, Birkenau'da yeni açılan Auschwitz II imha kampına gönderildi. Brandl, savaştan sonra Kraków'daki Auschwitz Mahkemesi sırasında insanlığa karşı suçlardan hüküm giydi ve idam edildi.[2]

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Bavyera Staudach-Egerndach'ta doğan Brandl, eğitimine SS-Oberaufseherin Johanna Langefeld altında başlamak üzere Mart 1940'ta Ravensbrück toplama kampına gönderildi . Mart 1942'de Auschwitz I'e gönderilen Brandl, çamaşırhanede çalışıyordu ve kısa süre sonra yükseldi ve doğrudan Margot Dreschel ve Maria Mandl altında Erstaufseherin (Birinci Muhafız) oldu. 1943 yazında, kamplardaki "iyi halinden" dolayı Reich'tan bir madalya aldı.

İtalya'nın Cles kentinden dokuz yaşındaki Andreas Larinciakos'un hatırladığı gibi, Brendl, gaz odalarında öldürülecek kadın ve çocukların yanı sıra çocuklar da dahil olmak üzere mahkûmlara fiziksel tacizde bulunulacak seçimlerde yer aldı: "Kamptayken, Doktor Mengele defalarca kanımı aldı. Kasım 1944'te tüm çocuklar çingene kampı olan Camp A'ya transfer edildi. Bizi saydıklarında biri kayıptı, bu yüzden kadın kampının yöneticisi Mandl ve asistanı Brandl sabah saat birde bizi sokağa çıkardı ve ertesi gün öğlene kadar ayazda orada bekletti".[3]

Kasım 1944'te Sovyet Ordusu'nun yaklaşmasıyla, Mandl ile birlikte Dachau'nun yan kampı olan Mühldorf toplama kampı kompleksine atandı ve rütbesi Aufseherin'e indirildi. Brandl'in Mühldorf'taki davranışı hakkında çok az rapor ortaya çıktı. Nihayetinde , Birleşik Devletler Ordusu'nun gelişinden haftalar önce, 27 Nisan 1945'te Mühldorf'tan kaçtı. 

Tutuklanması ve ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

29 Ağustos 1945'te ABD Ordusu, onu Almanya'nın Bavyera dağlarında tutukladı ve sorgulanmak üzere bir tutma kampına gönderdi. Kasım 1947'de Polonyalı yetkililer tarafından Kraków'daki Auschwitz Duruşmasında, Maria Mandl, Luise Danz, Hildegard Lächert ve Alice Orlowski ile birlikte, oradaki ikinci Auschwitz duruşmalarının bir parçası olarak Kraków'daki Polonya Yüksek Ulusal Mahkemesi önünde suçlandı. Bu süre zarfında Montelupich hapishanesinde, Maria Mandl ile bir hücrede tutuldu. Bunun hemen yanında, Auschwitz-Birkenau toplama kampının eski bir mahkûmu olan ve savaş sonrası faaliyetler nedeniyle orada hapsedilen Stanisława Rachwałowa'nın hücresi vardı. İki fail ve eski kurban ortak bir tuvaleti paylaşmak zorunda kaldı.[4]

22 Aralık 1947'de Brandl, öldürülecek mahkûmların seçimine katılmaktan suçlu bulundu. 24 Ocak 1948'de, 46. yaş gününden yaklaşık bir hafta önce (Maria Mandl ve 19 adamla birlikte) hapishanede asıldı.[2] Vücudu, çalışma materyali (kadavra) olarak Kraków Üniversitesi Anatomik Enstitüsüne sunuldu.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Fresh Wounds: Early Narratives of Holocaust Survival. The University of North Carolina Press. 1998. s. 432. ISBN 0-8078-2393-7.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ a b Hermann Langbein (2013). "Auschwitz Trials (Cracow)". Auschwitz-Birkenau. Jewish Virtual Library/Encyclopaedia Judaica. 16 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2013. Source: Encyclopaedia Judaica. Bibliography: Naumann, Auschwitz (Eng., 1966); H. Langbein, Der Auschwitz-Prozess: eine Documentation, 2 vols. (1965); Brand, Yad Vashem Bulletin, 15 (1964), pp. 43–117. 
  3. ^ Bloch, Anne L., Fox, Patricia Lowe, McClernan, Frances, Poznanski, Gitel, Radin, Max and Wasserman, Ursula, The Black Book (New York: Duell, Sloan and Pearce, 1945) pp. 246–247. The Child-Survivor erroneously refers to “Branded” (Brandl) as the chief and “Manded” (Mandl) as her assistant.
  4. ^ Quelle und detailliertere Ausführungen dazu: Lucyna Filip: „Frauen im KL Auschwitz: Opfer und Täterinnen“. In: auschwitz information, 61. Ausgabe, Juni 2003, hrsg. vom Institut für Sozial- und Wirtschaftsgeschichte der Johannes Kepler Universität Linz, S. 3 ff. online 30 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF; 137 kB). Siehe ebenso: Maximilian-Kolbe-Werk (Hrsg.): Fragt uns, wir sind die letzten …: Zeugnisse von Überlebenden der nationalsozialistischen Konzentrationslager und Gettos, Freiburg i.Br. 1998, S. 44f.