Sture Bergwall
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Haziran 2024) |
Sture Bergwall | |
|---|---|
.jpg) Sture Bergwall, 2016. | |
| Doğum | 26 Nisan 1950 Korsnäs, Falun, İsveç |
| Diğer ad(lar)ı | Thomas Quick Sätermannen ("Säterli Adam") |
| Tanınma nedeni | İşlemediği seri cinayetleri itiraf etmesi |
Sture Ragnar Bergwall, (26 Nisan 1950, Källviken, Falun) 1992-2002 yılları arasında Thomas Quick olarak bilinen ve 1994 ile 2001 yılları arasında herhangi bir tanığın veya teknik delilin bulunmadığı birkaç cinayetten hüküm giymiş İsveçli bir adam. 1964 ile 1993 yılları arasında İsveç, Norveç, Danimarka ve Finlandiya'da işlendiği iddia edilen yaklaşık otuz cinayeti itiraf etti ve bunların sekizinden hüküm giydi. Ancak 2013'te bu davalardan beraat etti. Bergwall daha önce ağırlaştırılmış soygun, çocuklara yönelik cinsel suçlar ve cinayete teşebbüs gibi diğer ciddi şiddet içeren suçlardan yargılanmıştı ve gençlik yıllarından beri psikiyatrik tedavi görüyordu.
Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]
Sture Bergwall, ailesinin 1950'lerin ortasında taşındığı Falun dışındaki Korsnäs'ta, biri ikiz kız kardeş olmak üzere altı kardeşle büyüdü. Çocukluğunda tüberküloza yakalandı ve bir süre sanatoryumda tedavi gördü. İkiz kız kardeşi, onun genç yaşta oyunculuk yeteneğine sahip olduğunu belirtmiştir. Ayrıca onu oldukça kışkırtıcı ve manipülatif olarak görüyordu.[1] Kendi ifadesine göre Bergwall, 1960'ların ortalarında trikloroetilen çekmeye başladı.[2]
Liseden sonra giderek daha dindar hâle geldi ve rahip olmaya karar verdi, bu hayalini hiç gerçekleştiremedi ve bunun yerine Falu Hastanesi'nde çalışmaya başladı.[1] Thomas Quick'in 1990'lı yıllarda Säter Hastanesi'nde psikoterapi sırasında ortaya çıkan hikâyesine göre, çocukluğunda babası tarafından cinsel istismara uğramış, annesi tarafından da çok sert muamele görmüştü. Quick ayrıca, gözlerinin önünde doğan, öldürülüp gömüldüğü söylenen Simon adında bir kardeşten de bahsetti. 2008 yılında yayınlanan bir belgesel filmde Simon'un hikâyesinin aslında gerçekle hiçbir bağlantısının olmadığını söylemişti. Ebeveynlerinin kendisine maruz bıraktığı iddia edilen tacizin bile yalan olduğunu belirtti. Bu, Quick'in kardeşlerinin başından beri sürdürdüğü bir yalandı.[2]
Bergwall'un 1980'lerdeki terapisti Birgitta Rindberg, polis sorgusunda babasının bu cinsel istismarının, onun hastası olduğu dönemde ortaya çıkanlarla bağdaşmayan bir şey olduğunu belirtti. Ancak bu dönemde Bergwall'un ablasının bir tür cinsel istismarı hatırladığını düşündüğü ortaya çıktı.
Bergwall'un gençliğine cinsel sorunlar damgasını vurdu. 19 yaşında (1969) Falu Hastanesi'nde çalışırken dört erkek çocuğunu taciz etti. Çocuklardan biri Bergwall'un çalıştığı hastanenin çocuk kliniğine kaldırıldı. Bergwall çocuğu ona oral seks yapmaya zorladıktan sonra onu boğdu, bu yüzden cinayete teşebbüsle suçlandı. Ulusal Sağlık ve Refah Kurulu tarafından atanan muayeneyi yapan eski başhekim Otto Brundin, adli psikiyatri raporunda olayı "şehvetle öldürmeye teşebbüs" olarak nitelendirdi. Ertesi yıl (1970) Bergwall, erkek çocuklara karşı yukarıda belirtilen eylemlerden dolayı akıl hastanesine yatırıldı. Brundin tarafından yürütülen adlî psikiyatrik muayeneye göre Bergwall, "pedofili ve sadizm türündeki yüksek derecede cinsel sapkınlıktan" muzdaripti. Başhekim Yngve Holmstedt, Ulusal Sağlık ve Refah Kurulu adına açıklamayı inceledi ve bazı noktalarda Brundin'in görüşünü paylaşmadı. Holmstedt, çocuğu öldürme niyetinin muhtemel olduğunu ve Bergwall'daki sadomazoşist bileşenin "diğer cinsel açıdan sapkınlardan" daha farklı olabileceğini düşünmedi. Holmstedt, Bergwall'un hayatının "ergenlik öncesinden bu yana ciddi cinsel sorunlarla işaretlendiğini" ve Bergwall'un kaygısının kısmen "erken ergenlik döneminde kadınsı erkeklerle cinsel olarak birlikte olma kompulsif arzusundan" kaynaklandığını belirtti. Holmstedt, pedofilinin doğru bir tanı olup olmadığını değerlendirmedi, ancak yalnızca Bergwall'un "akıl hastalığına eşdeğer sayılması gereken kadar derin bir zihinsel anormallikten" muzdarip olduğunu, bu yüzden Bergwall'un "kapalı psikiyatrik bakıma kaçınılmaz olarak ihtiyaç duyduğunu" belirtti. Holmstedt'in değerlendirmesini dikkate alan ve "Bergwall'un [çocuğu] öldürmeye niyetli olduğunun kanıtlandığını düşünmediğini" yazan bölge mahkemesi, adlî psikiyatrik bakıma ilişkin kararına Holmstedt'in davadaki ifadesini dayanak olarak kullandı.
Bergwall daha sonra 1970 yılında antisosyal kişilik bozukluğu tanısıyla bir akıl hastanesine kapatıldı. 1977 yılına kadar kişilik bozuklukları nedeniyle tedavi gördü.
Bergwall 1974 yılında 23 yaşındayken Uppsala'da bir adamı bıçakladı. Hâlâ gözetim altında olduğu için kendisine herhangi bir suçlama yöneltilmedi ancak savcı, zaten Bergwall'un sabıka kaydında bulunan bir suç olan cinayete teşebbüs suçundan dava açılmamasına karar verdi. Bergwall, adamı bıçaklağı sırada alkol, barbitürat ve trikloroetilen etkisi altında olduğunu iddia etti. Ayrıca ikinci İlacın etkisiyle adamı bıçaklamayı bıraktığını iddia etti.
1991'de yapılan bir adlî psikiyatrik soruşturmaya göre, 1980'lerin sonlarında Bergwall'un "genç oğlanlara karşı cinsel çekimi" vardı ve 1989 baharında kendi isteği üzerine Säter'in hastanesinde psikolojik terapiye yeniden başladı. Bunun nedenini ise "kontrolü kaybetme korkusu" olarak açıkladı.
Sture Bergwall'un daha ciddi bir suç işlediğinden yeniden şüphelenilmesi 16 yıl alacaktı. Haziran 1991'de Bergwall, diğer şeylerin yanı sıra büyük bir soygunun ardından yine bir akıl hastanesine kapatıldı. Soygun, Bergwall'un 16 yaşındaki bir arkadaşıyla birlikte 14 Aralık 1990'da gerçekleştirdiği bir rehin alma olayıydı. Bergwall bir aileyi rehin alırken, suç ortağı da ailenin babasını hesabından 245.000 kron çekmeye zorladı.
Bir akrabasının söylediğine göre, birkaç yıl sonra Bergwall'un sağlıklı olduğu açıklanacak ve daha sonra Säter dışındaki bir köyde bir apartman dairesine taşınacaktı. Ancak Bergwall hastaneden taburcu edilmedi ancak Johan Asplund'u öldürdüğünü itiraf etti. Sonraki on yıllık dönemde (2001'e kadar), büyük miktarlarda psikotrop ilaçlarla tedavi edildi -kendi ifadesine göre "bu dönemde tek bir gün bile ayık değildi"- ve neredeyse her gün gözlem altında psikolog Birgitta Ståhle'den psikoterapi gördü. Tedavi sırasında Quick, 1964 ile 1993 yılları arasında İsveç, Norveç, Danimarka ve Finlandiya'da yaklaşık 30 cinayet işlediğini itiraf etmeye başladı. Ayrıca "Nana", "Cliff" ve "Ellington" gibi birden fazla kişiliğe sahip olduğunu iddia etti.
2003 ile 2005 yılları arasında Bergwall'a herhangi bir denetimsiz izin verilmedi ancak diğer şeylerin yanı sıra hücresinde bir DVD oynatıcı bulunmasına izin verildi. Bergwall, 24 Kasım 2005'te hastanedeki bir hasta arkadaşı tarafından saldırıya uğradı. Saldırının kaynağının Bergwall'un güvenilirliğine ilişkin bir tartışma olduğuna dair bilgiler mevcut.
1991'deki incelemede Quick'in "12-14 yaş arası genç erkeklere karşı her zaman güçlü bir çekimi olduğu ve hâlâ da güçlü olduğu" kaydedildi. Gözlemi yapan Anita Sterky, açıklamasında "[Quick]'te şu anda suçlanan suçlara yol açan, şüphesiz sapkın cinsel dürtüler var" diye yazdı. 2010 yılında Säter Hastanesi Baş Doktoru Erik Kall, Bergwall'un teşhisleriyle ilgili olarak şunları söyledi: "Biraz farklı teşhislere rağmen, tüm teşhislerde gösterilen temel sorun, dürtü kontrol bozukluğu ve yetersiz stresle başa çıkma yolları ile birlikte büyük kişilik sorunları, sadomazoşist özelliklere sahip pedofili formundaki cinsel açıdan sapkın davranışlardır."
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Richard Aschberg ve Anders Johansson, Han kan inte ha begått morden 27 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ a b Sture ve Sten-Ove Bergwall, Thomas Quick är död, 2009