İçeriğe atla

Strouhal sayısı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Boyut analizinde, Strouhal sayısı (St, veya bazen Stanton sayısı ile karışıklığı önlemek için Sr) salınımlı akış mekanizmalarını tanımlayan bir boyutsuz sayıdır. Bu parametre, 1878 yılında vorteks saçıntısı (İng. vortex shedding) oluşturan tellerle ve rüzgarda ses çıkaran tellerle deney yapan Çek fizikçi Vincenc Strouhal'ın adını taşır.[1][2] Strouhal sayısı, akışkanlar mekaniğinin temel ilkelerinin önemli bir bileşenidir.

Strouhal sayısı genellikle şu şekilde ifade edilir:

burada f vorteks saçıntısı frekansı, L karakteristik uzunluk (örneğin, hidrolik çap veya kanat profili kalınlığı) ve U akış hızıdır. Bazı durumlarda, dalgalanan uçuş gibi, bu karakteristik uzunluk salınımın genliğidir. Bu karakteristik uzunluk seçimi, Strouhal sayısı ile indirgenmiş frekans arasındaki farkı göstermek için kullanılabilir:

burada k indirgenmiş frekans (İng. reduced frequency) ve A dalgalanma salınımının genliğidir.

Uzun dairesel silindir için Reynolds sayısının (R) bir fonksiyonu olarak Strouhal sayısı (Sr).

Büyük Strouhal sayıları (1 mertebesi) için, viskozite akışkan akışına hakimdir ve akışkan "tıpasının" kolektif salınımlı hareketi meydana gelir. Düşük Strouhal sayıları (10−4 ve altı mertebesi) için, yüksek hızlı, yarı-kararlı hareket kısmı salınıma hakimdir. Orta Strouhal sayılarındaki salınım, vortekslerin birikimi ve ardından hızla dağılması ile karakterize edilir.[3]

8×102 < Re < 2×105 Reynolds sayısı aralığında, tekdüze akışta (İng. uniform flow) küreler için iki Strouhal sayısı değeri birlikte bulunur. Düşük frekans, uyandırmanın büyük ölçekli kararsızlığına bağlanır, Reynolds sayısından bağımsızdır ve yaklaşık olarak 0.2'ye eşittir. Yüksek frekanslı Strouhal sayısı, kayma tabakasının (İng. shear layer) ayrılmasından kaynaklanan küçük ölçekli kararsızlıklardan kaynaklanır.[4][5]

Türetim[değiştir | kaynağı değiştir]

Newton’un İkinci Yasasına göre, kuvvet kütle ile ivmenin çarpımına eşittir veya ile ifade edilir ve ivme, hızın türevi veya akışkanlar mekaniği bağlamında (karakteristik hız/zaman) olarak tanımlanır:

,

Karakteristik hız uzunluk birim zamanda temsil edilebileceğinden, olarak ifade edersek, şu sonucu elde ederiz:

,

burada,

m = kütle,
U = karakteristik hız,
L = karakteristik uzunluk.

Her iki tarafı da ile bölersek, şu ifadeyi elde ederiz:

,

burada:

m = kütle,
U = karakteristik hız,
F = net dış kuvvetler,
L = karakteristik uzunluk.

Bu, kütle, karakteristik hız, net dış kuvvetler ve uzunluk (boyut) arasında bir ilişki için boyutsuz bir temel sağlar ve bu da kütlesi olan bir cisim üzerindeki akışkanlar mekaniğinin etkilerini analiz etmek için kullanılabilir.

Net dış kuvvetler ağırlıklı olarak elastik ise, Hooke Yasasını kullanarak şu ifadeyi elde ederiz:

,

burada:

k = yay sabiti (elastik elemanın sertliği),
ΔL = deformasyon (uzunluktaki değişim).

varsayımı altında, ifadesi elde edilir. Elastik sistemin doğal rezonans frekansı ifadesinin 'ye eşit olması durumunda, şu sonuç ortaya çıkar:

,

burada:

m = kütle,
U = karakteristik hız,
= doğal rezonans frekansı,
ΔL = deformasyon (uzunluktaki değişim).

Döngüsel hareket frekansının olarak temsil edilmesi durumunda, şu sonuç elde edilir,

,

burada:

f = frekans,
L = karakteristik uzunluk,
U = karakteristik hız.

Uygulamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Mikro/Nanorobotik[değiştir | kaynağı değiştir]

Mikro ve nanorobotik alanında, Strouhal sayısı, mikrorobotun gövdesi üzerindeki dış salınımlı akışkan akışının etkisini analiz etmek için Reynolds sayısı ile birlikte kullanılır. Döngüsel hareketi olan bir mikrorobot düşünüldüğünde, Strouhal sayısı şu şekilde değerlendirilebilir:

,

burada:

f = döngüsel hareket frekansı,
L = robotun karakteristik uzunluğu,
U = karakteristik hız.

Strouhal sayısının kullanılması, mikrorobotun içinde bulunduğu akışkanın hareketinin, mikrorobotun hareketi üzerindeki etkisini, baskın kuvvetlerin elastik olup olmadığından bağımsız olarak, mikrorobot üzerinde etkili olan atalet kuvvetlerine göre değerlendirmeyi sağlar.[6]

Tıp[değiştir | kaynağı değiştir]

Tıp alanında, yüzme hareketleriyle hareket eden mikrorobotlar, erişilmesi zor ortamlarda mikromanipülasyonlar gerçekleştirebilirler.

Bir kan damarı için kullanılan denklem:[7]

,

burada:

f = mikrobotun yüzme hareketinin salınım frekansı,
D = kan damarı çapı,
V = kararsız viskoelastik akış.

Strouhal sayısı, Deborah sayısı (De) ve Weissenberg sayısı (Wi) oranı olarak kullanılır:[7]

.

Strouhal sayısı ayrıca Womersley sayısını (Wo) elde etmek için de kullanılabilir. Kan akışı durumu, kararsız viskoelastik bir akış olarak sınıflandırıldığında, Womersley sayısı:[7]

,

veya her iki denklemi dikkate alarak,

.

Metroloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Metrolojide, özellikle eksensel akış türbin ölçerlerinde, Strouhal sayısı, akış hızı ile frekans arasında bir korelasyon sağlamak için Roshko sayısı ile birlikte kullanılır. Bu yöntemin frekans/viskozite ve K-faktörü yöntemine göre avantajı, ölçüm cihazı üzerindeki sıcaklık etkilerini dikkate almasıdır.

burada:

f = ölçüm cihazı frekansı,
U = akış hızı,
C = ölçüm cihazı gövde malzemesinin lineer genleşme katsayısı.

Bu ilişki Strouhal sayısını boyutsuz bırakır, ancak C3 için sıklıkla boyutsuz bir yaklaşım kullanılır ve bu da birimlerin darbeler/hacim (K-faktörü ile aynı) olmasını sağlar.

Bu akış ve frekans arasındaki ilişki havacılık alanında da görülebilir. Titreşimli metan-hava eşakış jet difüzyon alevlerini düşündüğümüzde, şu denklemi elde ederiz:

,

burada:

a = yakıt jetinin yarıçapı,
w = modülasyon frekansı,
U = yakıt jetinin çıkış hızı.

Küçük bir Strouhal sayısı (St=0.1) için modülasyon, akışta çok uzaklara kadar ulaşan bir sapma oluşturur. Strouhal sayısı arttıkça, boyutsuz frekans, titrek bir alevin doğal frekansına yaklaşır ve sonunda alevden daha büyük bir titreşim oluşturur.[8]

Hayvan hareketi[değiştir | kaynağı değiştir]

Yüzen veya uçan hayvanlarda, Strouhal sayısı şu şekilde tanımlanır:

burada:

f = salınım frekansı (kuyruk çırpma, kanat çırpma vb.),
U = akış hızı,
A = tepe-tepe salınım genliği.

Hayvan uçuşu veya yüzmesinde, itme verimliliği dar bir Strouhal sabiti aralığında yüksektir ve genellikle 0.2 < St < 0.4 aralığında zirve yapar.[9] Bu aralık, yunusların, köpekbalıklarının ve kemikli balıkların yüzmesinde ve kuşların, yarasaların ve böceklerin kruvazör uçuşunda kullanılır.[9] Ancak, diğer uçuş biçimlerinde farklı değerler bulunur.[9] Sezgisel olarak bu oran, yan taraftan bakıldığında darbelerin dikliğini ölçer (örneğin, sabit bir akışkan içinden hareket varsayıldığında) – f darbe frekansıdır, A genliktir, bu nedenle pay fA kanat ucunun dikey hızının yarısıdır, payda V ise yatay hızdır. Bu nedenle, kanat ucunun grafiği, Strouhal sabitinin iki katı eğimle yaklaşık bir sinüzoid oluşturur.[10]

Hareket verimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Strouhal sayısı en yaygın olarak, bir cismin bir akışkan içindeki hareketinin sonucu olarak ortaya çıkan salınımlı akışı değerlendirmek için kullanılır. Strouhal sayısı, hayvanların döngüsel itici hareketleriyle bir akışkan içinde verimli bir şekilde hareket etmelerinin zorluğunu yansıtır. Bu sayı, %70 ila %80 arasında zirveye ulaşan itme verimliliği ile ilişkilidir ve optimal Strouhal sayısı aralığı 0,2 ila 0,4 arasında yer alır. Darbe frekansı, her darbenin genliği ve hız gibi faktörlerin kullanılmasıyla Strouhal sayısı, hayvanların yüzme veya uçma gibi bir akışkan içindeki itici kuvvetlerinin verimliliğini ve etkisini analiz edebilir. Örneğin, değer, seyir halindeyken hareketi ve havada asılı kalma sırasında aerodinamik kuvvetleri etkileyen itme verimliliği için kısıtlamaları temsil eder.[11]

Nesneye karşı etki eden reaktif kuvvetler ve özellikler, örneğin viskozite ve yoğunluk, yüzme sırasında bir hayvanın hareketinin ideal Strouhal sayısı aralığında olma yeteneğini azaltır. Uçan veya yüzen farklı türlerin değerlendirilmesi sonucunda, birçok kuş ve balık türünün hareketinin optimal Strouhal aralığında olduğu bulunmuştur.[11] Ancak, Strouhal sayısı, aerodinamik kuvvetlere yanıt olarak kısıtlanmış bir şekilde nasıl hareket ettiklerine bağlı olarak aynı tür içinde diğer türlerden daha fazla değişiklik gösterir.[11]

Örnek: Dalıcımartıgiller[değiştir | kaynağı değiştir]

Strouhal sayısı, hayvanların uçuşunu analiz etmekte önemli bir role sahiptir çünkü bu sayı, akış çizgileri ve hayvanın bir akışkan içinde hareket ederkenki hızı esas alınarak belirlenir. Bu önemi, dalıcımartıgillerin farklı ortamlardan (hava ile su) geçerkenki hareketi ile gösterilir. dalıcımartıların değerlendirilmesi, kanat alanlarına göre yüksek kütlelerine rağmen hava ve suda verimli Strouhal sayısı aralığında uçabilme özelliğini ortaya koymuştur.[12] Dalıcımartıgillerin çift ortamda verimli hareketi, doğal seçilim yoluyla gelişmiştir ve çevre, zamanla hayvanların belirli bir verimli aralığa girmesinde rol oynamıştır. Çift ortam hareketi, dalıcımartıların her bir akışkan içinde hareket ederken darbe hızlarına bağlı olarak iki farklı uçuş modeli sergilediğini gösterir.[12] Ancak, kuş farklı bir ortamdan geçerken, akışkanın yoğunluğunun ve viskozitesinin etkisiyle karşı karşıya kalır. Ayrıca, dalıcımartılar yatay hareket ederken yukarı doğru etki eden kaldırma kuvvetine de direnmek zorundadır.

Strouhal sayısının ölçeklenmesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ölçek analizi[değiştir | kaynağı değiştir]

Strouhal sayısının farklı ölçeklerdeki önemini belirlemek için ölçek analizi yapılabilir. Bu, bazı ölçeklerle ilgili olarak faktörlerin değişiminin etkisini analiz etmek için kullanılan bir basitleştirme yöntemidir. Mikrorobotik ve nanorobotik bağlamında değerlendirildiğinde, ölçek analizi yapılırken boyut dikkate alınan faktördür.

Strouhal sayısının ölçek analizi, kütle ve atalet kuvvetleri arasındaki ilişkinin boyuta göre değişimini analiz etmeyi sağlar. Özgün türetilmemiş formunu alarak, , her terimi boyutla ilişkilendirip boyut değiştikçe oranın nasıl değiştiğini görebiliriz.

verildiğinde, burada m kütle, V hacim ve yoğunluktur, kütlenin boyutla doğrudan ilişkili olduğu görülmektedir çünkü hacim uzunluk (L) ile ölçeklenir. Hacmi olarak alırsak, kütle ve boyut şu şekilde doğrudan ilişkilendirilebilir:

.

Karakteristik hız (U), cinsindendir ve göreli mesafe boyutla ölçeklendiğinden, bu nedenle

.

Net dış kuvvetler (F), kütle ve ivme ile ilişkilidir ve ile verilir. İvme, cinsindendir, bu nedenle . Kütle-boyut ilişkisi olarak belirlenmiştir, dolayısıyla tüm üç ilişki dikkate alındığında, şu sonucu elde ederiz:

.

Uzunluk (L) zaten boyutu ifade eder ve L olarak kalır.

Tüm bunları bir araya getirdiğimizde, şu sonucu elde ederiz:

.

Strouhal sayısı, kütleyi atalet kuvvetlerine bağladığında, bu beklenir çünkü bu iki faktör boyutla orantılı olarak ölçeklenecek ve cismin akışkanın döngüsel hareketindeki davranışına katkıları açısından ne artacak ne de azalacaktır.

Richardson sayısı ile ilişkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Richardson sayısı ile Strouhal sayısı arasındaki ölçekleme ilişkisi şu denklemle temsil edilir:[13]

,

burada a ve b, duruma bağlı sabitlerdir.

Yuvarlak helyum yüzer jetleri ve akıntıları için:[13]

.

olduğunda,

.

olduğunda,

.

Düzlemsel yüzer jetler ve akıntılar için:[13]

.

Şekil bağımsız ölçekleme için:[13]

Reynolds sayısı ile ilişkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir cismin bir akışkan içinde hareket etmesi için ideal yöntemi belirlerken Strouhal sayısı ve Reynolds sayısı dikkate alınmalıdır. Ayrıca, bu değerler arasındaki ilişki, bir cismin bir akışkan içinde hareket ederken karşılaştığı reaktif kuvvetleri atalet kuvvetleri ile ilişkilendiren Lighthill'in uzun gövde teorisi ile ifade edilir.[14] Strouhal sayısının boyutsuz Lighthill sayısına bağlı olduğu ve bunun da Reynolds sayısı ile ilişkili olduğu belirlenmiştir. Strouhal sayısının değeri, artan Reynolds sayısı ile azalırken, artan Lighthill sayısı ile artar.[14]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Strouhal, V. (1878) "Ueber eine besondere Art der Tonerregung" (On an unusual sort of sound excitation), Annalen der Physik und Chemie, 3rd series, 5 (10) : 216–251.
  2. ^ White, Frank M. (1999). Fluid Mechanics. 4th. McGraw Hill. ISBN 978-0-07-116848-9. 
  3. ^ Sobey, Ian J. (1982). "Oscillatory flows at intermediate Strouhal number in asymmetry channels". Journal of Fluid Mechanics. Cilt 125. ss. 359-373. Bibcode:1982JFM...125..359S. doi:10.1017/S0022112082003371. 
  4. ^ Kim, K. J.; Durbin, P. A. (1988). "Observations of the frequencies in a sphere wake and drag increase by acoustic excitation". Physics of Fluids. 31 (11). ss. 3260-3265. Bibcode:1988PhFl...31.3260K. doi:10.1063/1.866937.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  5. ^ Sakamoto, H.; Haniu, H. (1990). "A study on vortex shedding from spheres in uniform flow". Journal of Fluids Engineering. 112 (December). ss. 386-392. Bibcode:1990ATJFE.112..386S. doi:10.1115/1.2909415. 
  6. ^ Sitti, Metin (2017). Mobile Microrobotics. The MIT Press. ss. 13-24. ISBN 9780262036436. 
  7. ^ a b c Doutel, E.; Galindo-Rosales, F. J.; Campo-Deaño, L. (2 Aralık 2021). "Hemodynamics Challenges for the Navigation of Medical Microbots for the Treatment of CVDs". Materials. 14 (23). s. 7402. Bibcode:2021Mate...14.7402D. doi:10.3390/ma14237402. PMC 8658690 $2. PMID 34885556.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  8. ^ Sanchez-Sanz, M.; Liñan, A.; Smoke, M. D.; Bennett, B. A. V. (16 Temmuz 2009). "Influence of Strouhal number on pulsating methane–air coflow jet diffusion flames". Combustion Theory and Modelling. 14 (3). ss. 453-478. doi:10.1080/13647830.2010.490048. 
  9. ^ a b c Taylor, Graham K.; Nudds, Robert L.; Thomas, Adrian L. R. (2003). "Flying and swimming animals cruise at a Strouhal number tuned for high power efficiency". Nature. 425 (6959). ss. 707-711. Bibcode:2003Natur.425..707T. doi:10.1038/nature02000. PMID 14562101. 
  10. ^ Corum, Jonathan (2003). "The Strouhal Number in Cruising Flight". Erişim tarihi: 13 Kasım 2012– depiction of Strouhal number for flying and swimming animals 
  11. ^ a b c Taylor, G. K.; Nudds, R. L.; Thomas, A. L. R. (16 Ekim 2003). "Flying and swimming animals cruise at a Strouhal number tuned for high power efficiency". Nature. 425 (6959). ss. 707-711. Bibcode:2003Natur.425..707T. doi:10.1038/nature02000. PMID 14562101. ProQuest 204520869. 
  12. ^ a b Lapsansky, Anthony B.; Zatz, Daniel; Tobalske, Bret W. (30 Haziran 2020). "Alcids 'fly' at efficient Strouhal numbers in both air and water but vary stroke velocity and angle". eLife. Cilt 9. doi:10.7554/eLife.55774. PMC 7332295 $2. PMID 32602463.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  13. ^ a b c d Wimer, N. T.; Lapointe, C.; Christopher, J. D.; Nigam, S. P.; Hayden, T. R. S.; Upadhye, A.; Strobel, M.; Rieker, G. B.; Hamlington, P. E. (21 Mayıs 2020). "Scaling of the Puffing Strouhal Number for Buoyant Jets and Plumes". Journal of Fluid Mechanics. Cilt 895. arXiv:1904.01580 $2. Bibcode:2020JFM...895A..26W. doi:10.1017/jfm.2020.271. 
  14. ^ a b Eloy, Cristophe (5 Mart 2012). "Optimal Strouhal number for swimming animals". Journal of Fluids and Structures. Cilt 30. ss. 205-218. arXiv:1102.0223 $2. Bibcode:2012JFS....30..205E. doi:10.1016/j.jfluidstructs.2012.02.008. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]