Sergey Neçayev
Sergey Neçayev | |
|---|---|
| Rusça: Сергей Нечаев | |
 | |
| Doğum | Sergey Gennadiyeviç Neçayev 2 Ekim 1847 İvanovo, Vladimir Guberniyası, Rus İmparatorluğu |
| Ölüm | 03 Aralık 1882 (35 yaşında) Sankt-Peterburg, Rus İmparatorluğu |
| Milliyet | Rus |
| Tanınma nedeni | |
| Hareket | |
Sergey Gennadiyevich Neçayev (Rusça: Серге́й Генна́диевич Неча́ев) (2 Ekim [E.U. 20 Eylül] 1847 – 3 Aralık [E.U. 21 Kasım] 1882), Rus nihilist hareketinin bir parçası olan ve devrimci terör de dahil olmak üzere, gerekli olan her yola başvurarak kararlı bir şekilde devrim peşinde koşmasıyla tanınan bir Rus anarşistidir.[1]
Neçayev, yeraltı örgütünün varlığından şüphe duyan bir öğrencinin öldürülmesine karıştıktan sonra 1869'da Rusya'dan kaçmıştır. Devrimci arkadaşlarıyla olan karmaşık ilişkileri onun Birinci Enternasyonal'nden atılmasına neden olmuştur. 1872'de İsviçre'de tutuklanmış, Rusya'ya iade edilmiş ve burada yirmi yıl hapis cezasına çarptırılmış ve hapishanede ölmüştür.
Neçayev'in teorilerinin Pyotr Tkaçov ve Vladimir Lenin gibi diğer Rus devrimcileri üzerinde büyük etkisi olmuştur. Profesyonel devrimci temasını Rusya'ya getiren ilk kişi odur. Lenin'in kardeşi Aleksandr Ulyanov, programını Neçayev'in programına dayandıran bir örgütün parçası olmuştur. Lenin, Neçayev'in "devrimin titanı" olduğunu ve tüm komünist devrimcilerin "Neçayev'i okuması" gerektiğini belirtmiştir.[2][3][4] Sovyetler Birliği içindeki ve dışındaki pek çok eleştirmen, onun devrimci sosyalizm versiyonunu Sovyetler Birliği'nde gerçekleşen versiyon olarak nitelendirmiştir; Stalin döneminden sonra Sovyet politikacıları da bunu defalarca kabul etmiştir. Ayrıca sonraki nesil Rus devrimci nihilistlerini de etkilemiştir.[5][6][7] Stalin'in zamanında itibarı iade edilmiştir.[8]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Maegd-Soëp, Carolina (1990). Trifonov and the Drama of the Russian Intelligentsia. Ghent State University, Russian Institute. s. 79. ISBN 978-90-73139-04-6.
- ^ Clellan, Woodford Mc (1973). "Nechaevshchina: An Unknown Chapter". Slavic Review. 32 (3): 546-553. doi:10.2307/2495409. ISSN 0037-6779. JSTOR 2495409.
- ^ Mayer, Robert (1993). "Lenin and the Concept of the Professional Revolutionary". History of Political Thought. 14 (2): 249-263. ISSN 0143-781X. JSTOR 26214357.
- ^ "The Influences of Chernyshevsky, Tkachev, and Nechaev on the political thought of V.I. Lenin". 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2019.
- ^ "Сергей Нечаев: "темный чуланчик" русской революции". МирТесен - рекомендательная социальная сеть (Rusça). 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2019.
- ^ Kimball, Alan (1973). "The First International and the Russian Obshchina". Slavic Review. 32 (3): 491-514. doi:10.2307/2495406. ISSN 0037-6779. JSTOR 2495406.
- ^ Read, Cristopher (2004). Lenin: A Revolutionary Life.
- ^ Souvarine, Boris (1939). "A Critical Survey of Bolshevism". Marxists Internet Archive. 15 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2019.
- Genel
- "Bakunin rebukes Nechayev and his Chatechism for vanguardism". Spunk Library. 2 Şubat 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Avrich, Paul (1988). "Bakunin and Nechayev". Anarchist Portraits (İngilizce). Princeton: Princeton University Press. ss. 32-52. ISBN 978-0-691-04753-9. OCLC 17727270.
- Coetzee, J. M. (1994). The Master of Petersburg. Secker and Warburg.
- Hodges, Andrew; Hutter, David (1977). With Downcast Gays. Pink Triangle Press.
- Hyams, Edward (1975). Terrorists and Terrorism. ISBN 978-046-00786-3-4.
- Nomad, Max (1961) [1939]. "The Fanatic: Sergei Nechayev, The Possessed". Apostles of Revolution. New York: Collier Books. ss. 214-256. LCCN 61018566. OCLC 984463383.
- Payne, Pierre (1975). The Corrupt Society. New York: Praeger. s. 202. ISBN 978-0-275-51020-6.
- Payne, Robert (1967). The Fortress. New York.
- Pomper, Phillip (Kış 1976). "Bakunin, Nechaev and the "Catechism of a Revolutionary": The Case for Joint Authorship". Canadian Slavic Studies: 534-551.
- Prawdin, Michael (1961). The Unmentionable Nechaev: A Key to Bolshevism. Londra: George Allen & Unwin.
- Robynski (1994). Nechaev and Bakunin: Left Libertarianism's Lavender Lineage. Northcote, Vic: Autonomous Tendency.
- Shively, Charley (1990). "Anarchism". Dynes, Wayne R. (Ed.). Encyclopedia of Homosexuality. New York: Garland. s. 51.
- Siljak, Ana (2009). Angel of Vengeance. New York: St. Martin's Griffin. ISBN 9780312364014. OCLC 461268649.
- Yarmolinsky, Avrahm (2014) [1956]. "Force and Fraud". Road to Revolution: A Century of Russian Radicalism. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ss. 149-169. ISBN 978-0691610412. OCLC 890439998.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Ambler, Eric (1981). The Care of Time. New York.
- Semprún, Jorge (1987). Netchaïev est de retour.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- Nechayev, Sergey (1869). The Revolutionary Catechism.
