Sant'Anna di Stazzema Katliamı

Koordinatlar: 43°58′27″K 10°16′25″D / 43.97417°K 10.27361°D / 43.97417; 10.27361
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sant'Anna di Stazzema Katliamı
Katliam anıtı heykeli
Harita
BölgeSant'Anna di Stazzema, İtalya
Tarih12 Ağustos 1944
Saldırı türü
Savaş suçu, katliam
Ölü~ 560 (130 çocuk)
KurbanlarKöylüler ve mülteciler
İşleyen16. Waffen-SS Panzergrenadier Tümeni Reichsführer SS, 36. Brigata Nera Benito Mussolini

Sant'Anna di Stazzema Katliamı, İtalya'nın Toskana bölgesindeki Sant'Anna di Stazzema köyünde, İkinci Dünya Savaşı'ndaki İtalya Cephesi'nde İtalyan direniş hareketine karşı düzenlenen bir operasyon sırasında Almanlar tarafından işlenen bir savaş suçuydu.[1][2][3] 12 Ağustos 1944'te Waffen-SS, Kara Tugaylar'ın da yardımıyla yüzden fazla çocuk da dahil olmak üzere yaklaşık 560 yerel köylü ve mülteciyi öldürdü ve cesetlerini yaktı. Bu suçlar, La Spezia Askerî Mahkemesi ve en yüksek İtalyan temyiz mahkemesi tarafından gönüllü ve organize terör eylemleri olarak tanımlanmıştır.[4][5]

Katliam[değiştir | kaynağı değiştir]

14 Aralık 1944'te köyde hayatta kalan yaşlı bir kişi
2008'de restore edilmiş köy kilisesi ve I. Dünya Savaşı anıtı

12 Ağustos 1944 sabahı, SS-Hauptsturmführer Anton Galler komutasındaki 16. SS Panzergrenadier Tümeni Reichsführer-SS'e bağlı SS Panzergrenadier Alayı 35'in 2. Taburu'ndaki Alman birlikleri, Sant'Anna di Stazzema dağ köyüne girdi. Onlarla birlikte Lucca merkezli 36. Kara Tugaylar Benito Mussolini'den Alman üniformaları giymiş bazı faşistler geldi.[6]

Askerler derhal köylüleri ve mültecileri toplamaya başladı ve yüzlercesini sistematik olarak infaz etmeden önce birkaç ahıra kilitledi. Cinayetler çoğunlukla insan gruplarını makineli tüfeklerle vurarak veya onları bodrum gibi kapalı alanlarda toplayarak ve içeri el bombaları atarak işlendi. 16. yüzyıldan kalma yerel kilisede, rahip Fiore Menguzzo (1999'da ölümünden sonra Sivil Cesaret Madalyası ile ödüllendirilmiştir[7]) yakın mesafeden vuruldu ve ardından orada toplanan yaklaşık 100 kişiye makineli tüfekle saldırıldı. Kurbanlar arasında en az 107 çocuk (en küçüğü Anna Pardini sadece 20 günlüktü)[8] ve sekiz hamile kadın (bunlardan biri, rahmini süngü ile kesilen ve bebeği çıkarılıp öldürülen Evelina Berretti idi) vardı.[9]

Köyde insanlar öldürüldükten sonra cesetleri kilisede ateşe verildi. Kiliselenin tahta koltukları ateş yakmak için kullanıldı. Çiftlik hayvanları da yok edildi ve tüm köy ateşe verildi. Bütün bunlar üç saat sürdü. SS görevlileri daha sonra yanan Sant'Anna'nın önüne oturdu ve öğle yemeği yedi.[10]

Sonuç[değiştir | kaynağı değiştir]

2007'deki Ulusal Barış Parkı Anıtı

Savaştan sonra kilise yeniden inşa edildi. Ölü Mahzeni Anıtı ve Tarihî Direniş Müzesi köyün yakınlarında inşa edildi. Haç Yolu, 2000 yılında kurulan Ulusal Barış Parkı'na giden yol boyunca katliamdan sahneleri gösteriyor. Katliam, James McBride'ın yazdığı Miracle at St. Anna romanına ve Spike Lee'nin buna dayanan aynı adlı filmine ilham verdi.

Kovuşturmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kurbanların listesi

Tümen komutanı Max Simon dışında,[a] Almanya'da yaşayan on eski Waffen-SS subayı ve astsubayın İtalya'nın La Spezia kentindeki bir askerî mahkemede yargılandığı Temmuz 2004'e kadar hiç kimse bu katliam nedeniyle yargılanmadı. 22 Haziran 2005'te mahkeme, şu sanıkları cinayetlere katılmaktan suçlu bulmuş ve gıyabında müebbet hapis cezasına çarptırmıştır:[11]

  • Werner Bruss (d. 1920, eski SS-Unterscharführer),
  • Alfred Concina (d. 1919, eski SS-Unterscharführer),
  • Ludwig Goering (d. 1923, eski SS-Rottenführer, yirmi kadını öldürdüğünü itiraf etmiştir),[12]
  • Karl Gropler (d. 1923, eski SS-Unterscharführer),
  • Georg Rauch (d. 1921, eski SS-Untersturmführer),
  • Horst Richter (d. 1921, eski SS-Unterscharführer),
  • Alfred Schoneberg (d. 1921, eski SS-Unterscharführer),
  • Heinrich Schendel (d. 1922, eski SS-Unterscharführer),
  • Gerhard Sommer, (d. 1921, eski SS-Untersturmführer), and
  • Ludwig Heinrich Sonntag (d. 1924, eski SS-Unterscharführer).

Ancak İtalya'dan gelen iade talepleri Almanya tarafından reddedilmiştir. 2012'de Alman savcılar, katliama karışan birimde yer alan ve adı açıklanmayan 17 eski SS askeri (sekizi hâlâ hayattaydı) hakkındaki soruşturmayı delil yetersizliği nedeniyle rafa kaldırdı.[13] Açıklamada, "Sant'Anna di Stazzema'da konuşlandırılmış bir Waffen-SS birimine ait olmak, bireysel suçu kanıtlama ihtiyacının yerini alamaz. Aksine, her sanık için katliama hangi biçimde katıldığının kanıtlanması gerekiyor." denildi.[14] Köyün başkanı Michele Silicani (baskın gerçekleştiğinde 10 yaşında hayatta kalan bir kişi) kararı "skandal" olarak nitelendirdi ve İtalya adalet bakanını davayı yeniden açması için Almanya'ya lobi yapmaya çağıracağını söyledi.[15] Almanya Dışişleri Bakan Yardımcısı Michael Georg Link, "Alman adalet sisteminin bağımsızlığına saygı duyulurken" böyle bir kararın yalnızca hayatta kalanlar ve kurbanların yakınları için değil, İtalyanlar için derin bir dehşete ve yeniden acıya neden olduğunu görmezden gelmenin "mümkün olmadığını" söyledi.[16]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Simon, savaş suçlarından ölüm cezasına çarptırıldı. Ceza daha sonra müebbet hapse çevrildi. 1954'te beraat etti ve 1961'de öldü.

Bibliyografya[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Leslie Alan Horvitz, Christopher Catherwood, Encyclopedia of War Crimes and Genocide, 2009, 978-0816080830
  2. ^ Mogherini, Federica (5 Ekim 2014). "Minister Mogherini's message for the commemoration of the Marzabotto massacres". İtalya Dışişleri ve Uluslararası İş Birliği Bakanlığı. 13 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  3. ^ "German and Italian presidents honor Nazi massacre victims". Deutsche Welle. 24 Mart 2013. 9 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2017. 
  4. ^ "Strage di Sant'Anna, riaperte le indagini. Per il tribunale spezzino fu puro terrorismo" (İtalyanca). Gazzetta Della Spezia. 6 Ağustos 2014. 4 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  5. ^ "INTERROGAZIONE A RISPOSTA SCRITTA 4/05851 presentata da RICCI MARIO (RIFONDAZIONE COMUNISTA – SINISTRA EUROPEA) in data 10/12/2007". dati.camera.it (İtalyanca). İtalyan Temsilciler Meclisi. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  6. ^ "Stazzema, storia dei fascisti che aiutarono le SS: "Travestiti, ma li tradì l'accento"". Il Fatto Quotidiano (İtalyanca). 25 Nisan 2015. 2 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  7. ^ "Mulina di Stazzema ricorda i martiri don Lazzeri e don Menguzzi". www.luccaindiretta.it (İtalyanca). 5 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  8. ^ "Anna Pardini, di 20 giorni". www.santannadistazzema.org. 29 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  9. ^ "Centro studi della Resistenza: l'eccidio di S. Anna di Stazzema". www.storiaxxisecolo.it (İtalyanca). 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  10. ^ Popham, Peter (1 Temmuz 2004). "SS Massacre: A conspiracy of silence is broken". The Independent. 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  11. ^ McMahon, Barbara (22 Haziran 2005). "10 former Nazis convicted of Tuscan massacre". The Guardian. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  12. ^ Johnston, Bruce (1 Temmuz 2004). "'Haunted' SS veteran stands trial for massacre of the innocents in village". The Telegraph. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  13. ^ "Probe into Nazi massacre at Sant'Anna di Stazzema, Italy, dropped". BBC News. 1 Ekim 2012. 6 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  14. ^ "Sant'Anna di Stazzema Massacre By 16th SS-Panzergrenadier Division 'Reichsfuehrer SS' Probe Shelved". Huffingtonpost.com. 1 Ekim 2012. 5 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  15. ^ Tom Kington (2 Ekim 2012). "German court drops investigation into Nazi massacre in Italy". The Guardian. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 
  16. ^ Armellini, Alvise (2 Ekim 2012). "Italian outrage after Germany closes file on 1944 Nazi massacre". Stars & Stripes. 21 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2023. 

Ek okumalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • US NARA, Record Group 153, Judge Advocate General, War Crimes Branch, Cases filed 1944–1949, Location: 270/1/25/3-4, Entry 143, Box 527, Case 16–62 (Santa Anna).
  • National Archives and Records Administration, RG 238, Office of the Chief of Counsel for War Crimes, Location: 190/10/34/25, Entry 2, Box 10, Case 16–62 (Santa Anna).
  • Claudia Buratti/Giovanni Cipollini, Vite bruciate. La strage di Sant'Anna di Stazzema 1944–2005, Rome, 2006.
  • Carlo Gentile, Politische Soldaten. Die 16. SS-Panzer-Grenadier-Division "Reichsführer-SS" in Italien 1944, in: Quellen und Forschungen aus italienischen Archiven und Bibliotheken, 81, 2001, pp. 529–561.
  • Carlo Gentile, Sant'Anna di Stazzema, in: Gerd R. Ueberschär (ed.), Orte des Grauens. Verbrechen im Zweiten Weltkrieg, Darmstadt, 2003, pp. 231–236.
  • Carlo Gentile, Le SS di Sant'Anna di Stazzema: azioni, motivazioni e profilo di una unità nazista, in: Marco Palla (ed.), Tra storia e memoria. 12 agosto 1944: la strage di Sant'Anna di Stazzema, Rome, 2003, pp. 86–117.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]


"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Sant%27Anna_di_Stazzema_Katliamı&oldid=30485684" sayfasından alınmıştır