Nehcü'l-Enam

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Nehcü'l-Enam Molla Halil Siirdî'nin (1754-1843) ünlü eseri olup akaid konularının ele alındığı Kürtçe'nin Kurmanci lehçesiyle yazılmış manzum bir eserdir.[1]

Mesnevi şeklinde, aruz vezniyle feʿûlun feʿûlun feʿûlun feʿûl kalıbında yazılan eser, 22 bölümden ve 271 beyitten meydana gelmektedir.[2]

İçerik açısından eser, iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm akaid konusunda olup 127 beyittir. İkinci bölüm tasavvuf ve ahlak hakkında olup, sondaki dua ve hatime ile birlikte 146 beyittir. Akaid ile ilgili bölümler, Allah'ın sıfatları, melekler ve peygamberlere iman, miraç, rü'yetullah, peygamberlerin sayıları, duanın tesiri, cuzi ihtiyari, kabir sorgusu, kıyamet vb. konulardan oluşmaktadır. Tasavvuf ve ahlak bölümünde ise, bazı ahlaki erdemler, insan bedenindeki azaların görevleri, yemek adabı, giyinme adabı ve namaz adabı konularından bahsedilmektedir.[3]

Medrese eğitimine yeni başlayan öğrenciler için hazırlanan eser, halen Kürdistan medreselerinde okutulmakta ve öğrencilere tarafından ezberlenmektedir.[4]

Kitap üzerine birçok şerh yazılmıştır. Bunlardan en bilinenleri Ahmed Hilmî el-Qoxî'nin Kürtçenin Kurmanci lehçesiyle 1983'te yazdığı Rehberê Ewam Şerha Nehcu’l-Enam ve Zeynelabidin Amidî'nin Şerhû Nehcu’l-Enam isimli Arapça şerhidir.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Ömer Pakiş, "Molla Halil Siirdi" DİA, cilt: 30, s. 251 
  2. ^ Cüneyt Gökçe, "Molla Halil Es-Siʻirdî, Hayatı, Eserleri ve Tekfir Problemine Bakışı (Nehcü'l-Enam Adlı Eseriyle Sınırlı)", Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Yıl: 20, Sayı 34, Temmuz–Aralık 2015, s. 87 19 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ Bîlal Zîlan, Di Kitabê Muhemmedê Şêx Ensarî: "Raro Raşt" û "Meʿlûmatê Dînîye" (Metn û Cigêrayîş), Vate Yayınları/Weşanxaneyê Vateyî, İstanbul 2017, s. 27
  4. ^ Zeynelabidîn Zinar, Xwendina Medresê, Pencînar, Stockholm 1993, s. 79
  5. ^ Abdurrahman Adak, Destpêka Edebîyata Kurdî ya Klasîk, Nûbihar, İstanbul 2013, s. 229.