Muhammed Firuzabadî

Muhammed Firuzabadî (d. 1329, Kazerun - ö. 1414, Zebid), İranlı dil, edebiyat, hadis, fıkıh ve tefsir alimidir.

Tam adı 'Ebu Tahir Muhammed İbn Yakub İbn Muhammed eş-Şirazî' olan alim, 1329 yılında günümüzde İran sınırları içinde bulunan Kazerun şehrinde doğdu. İlk derslerini babasından aldı ve yedi yaşında hafız oldu. Şiraz'da Arap dili ve edebiyatı dersleri alıp Arapça'yı öğrendikten sonra Vasıt'a giderek dini ilimlerde eğitim gördü. Bu arada Bağdat'a giderek Nizamiye Medresesi'ne devam ettiği ve burada müderris ve aynı zamanda Bağdat kadısı olan Abdullah bin Bektaş'ın yardımcılığını yaptığı bilinir. Yine ilim öğrenmek amacıyla önce Şam'a, ardından Baalbek, Hama, Halep ve Kudüs'e gitti. Kudüs'te on yıl kadar kalmış ve medreselerde müderrislik yapmıştır. Uzun yıllar seyahatler yapan ve burada alimler ile devlet adamlarıyla görüşen Firuzabadî en son kadılık yaptığı Yemen'in Zebid şehrinde 1414 yılında vefat etti.

Eserleri

Firuzabadî, daha çok tefsir üzerine eserler yazmıştır. Eserlerinin pek çoğu günümüze kadar ulaşamamıştır. Bilinen eserleri şunlardır:

• Kamusu'l Muhit
• Besair: Tam adı 'Besair-u Zevi't Temyiz fi Letaifi'l Kitabü'l Aziz' olan eser bir Kur'an tefsiridir.
• Tenviru'l Mikbas min Tefsir-i ibn Abbas
• Sifrü's Sa'ade