Kullanıcı:Hedda Gabler~trwiki/Deneme
Yaşar Kemal için kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]
- http://webarsiv.hurriyet.com.tr/2002/08/11/164909.asp
- {{Web kaynağı|url=http://webarsiv.hurriyet.com.tr/2002/08/11/164909.asp |başlık=Yaşar Kemal evlendi|iş=[[Hürriyet (gazete)|Hürriyet]]|tarih=11 Ağustos 2002|ilk=Ayda|son=Kayar|erişimtarihi=27 Ağustos 2011|yer=İstanbul}}
Çocukluğu[değiştir | kaynağı değiştir]
Yaşar Kemal, Nigâr Hanım ile çiftçi Sadık Efendi'nin oğlu olarak aslen Van-Erciş yolu üzerinde ve Van Gölü'ne yakın Muradiye ilçesine bağlı Ernis (bugün Günseli) köyünden olan bir aileden dünyaya geldi. Ailesi, Birinci Dünya Savaşı'nde dolay Adana'nın Osmaniye ilçesine bağlı Hemite (bugün Gökçedam) köyüne yerleşti. Beş yaşındayken, babasının camide öldürülüşüne tanık oldu.[1]
Sanat hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
1978 yılındaki bir söyleşinde sanat çalışmalarına ilkokula başlamadan önce şiirle işe koyulduğunu ve okula başladığında yaşlı halk şairleriyle çakıştığımı anımsadığını belirtti.[2] İlkokulun son sınıfındayken arkadaşı Aşık Mecit, çok iyi saz çalarken kendisi annesinden ötürü sazı "berbat" çalmaktaydı. Bunun nedenini:
"Benim saz çalamamamın sebebi var, anam aşık olacağım da diyar diyar dolaşacağım diye saza, aşıklığa düşman olmuştu. Onun tek çocuğuydum ve gözünden ayırmıyordu beni. Okulda, düğünlerde bayramlarda beni hep Aşık Mecitle çakıştırırlardı. Aşık Mecitle Kadirlide bir kahvede bir gece sabaha kadar çakıştığımı şimdi iyice anımsıyorum."[2]
Ortaokuldan ayrıldıktan sonra folklor derlemelerine başladı ve 1940-1941 yılları arasında Çukurovadan ile Toroslardan derlediği ağıtları içeren ilk kitabı olan Ağıtlar, Adana Halkevi tarafından 1943 yılında yayınladı.[2]
1947'deİnce Memed'i yazdı fakat yarım bıraktı ve 1953-54’te bitirdi.[3] Romanı yazma nedeni eşkiya olan ve dağda vurulan amcasının oğlunun vurulması olduğunu 1987 yılındaki bir söyleşisinde belirtti. Ayrıca aynı söyleşide, çocukluğunun eşkiyalığın içinde geçtiğini, dayısının "en büyük" eşkiyalardan biri olduğunu, o çevrede 1936'lara kadar beş yüze yakın eşkiya bulunduğunu ve bunlardan birinin de Kurtuluş Savaşı'nda Kadirli'yi ilk örgütleyenlerden olan Karamüftüoğlu ailesinden ünlü Remzi Bey olduğunu söyledi.[4] Remzi Bey'in kendisine, ilk İnce Memed hikayesinde "Çakırdikeni" diye yer alan diken hikâyesini anlattı ve Yaşar Kemal'le "eşkıyalığın felsefesini" yaptı.[4]
| “ | Halka kim zulmediyorsa, etmişse, halkı kim eziyor, ezmişse, onu kim sömürmüş, sömürüyorsa, feodalite mi, burjuvazi mi... Halkın mutluluğunun önüne kim geçiyorsa ben sanatımla ve bütün hayatımla onun karşısındayım. [...] Ben etle kemik nasıl biribirinden ayrılmazsa, sanatımın halktan ayrılmamasını isterim. Bu çağda halktan kopmuş bir sanata inanmıyorum. | ” |
—Yaşar Kemal | ||
Yaşar Kemal'im edebi çalışmalarında halka dönük bir düşünce hakim oldu ve bunu, bir yerde politik düşünce ile birleştirerek yürüttü. Yapıtlarıda halk şiirinde, epopelerde olduğu gibi insan değerlerinden kopmamaya çalıştı.[2] Yşar Kemal, siyasi görüşü ile sanatının paralel olduğunu, "halk ve doğa"ya inandığını, sanatının proletaryanın çıkarlarının emrinde olduğunu dile getirmiştir.[5]
Yaşar Kemal'in dünyada ilk kez yayımlanan eseri, Bebek öyküsüdür ve önce Fransızcaya, sonra İngilizceye, İtalyancaya, Rusçaya, Romenceye ve diğer dillere çevrildi.[5]
Siyaset[değiştir | kaynağı değiştir]
17 yaşıdan bu yana sosyalist politikanın içindedir.[4] 1960 Anayasası'ndan sonra kurulan Türkiye İşçi Partisi'ne 1962'de katıldı.[5] Emekçi sınıfının tamamen yönetime gelmesini isteyen Kemal,[5] TİP'te sekiz yıl çalıştı ve yöneticilerden biriydi.[3] 1987'deki söyleşisinde Türkiye'de bir Marksist partiye ihtiyaç olduğunu belirtmiştir.[4] Aynı söyleşideki "Nasıl bir sol modelden yanasınız?" sorusuna, şu cevabı vermiştir:
"Her ülke sosyalist modelini kendisi kurar. Sovyetlerin 70 yıldır yaşama geçmiş modelini kabul edemeyiz. Yüzde yüz bağımsızlıktır sosyalizm. Kişi bağımsızlığı, ülke bağımsızlığı, politik bağımsızlık, ekonomik bağımsızlık, özellikle de kültürel bağımsızlık... Sosyalizmin başka bir anlamı yok benim için. Bu çağa gelinceye kadar kültürler biribirlerini beslemişlerdir, yok etmemişlerdir. Oysa çağımızda, kültürler kültürleri yok etmek için, bilinçli olarak kullanılmışlardır, emperyalistler tarafından. Benim için dünya bin çiçekli bir kültür bahçesidir; bir çiçeğin bile yok olmasını, dünya için büyük bir kayıp sayarım."
TİP'ten ayrılan yazar, nedenini partinin niteliğini yitirmesine, bürokratların eline geçmesine ve emekçilerden kopmasına bağladı.[5] Sovyetler Birliği çökmesinin, sosyalizmin de çökmesi değil, tam tersine dünya sosyalizminin zaferi olduğunu 1993'teki bir söyleşisinde dile getirmiştir.[3]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Gassner, John; Quinn, Edward (2002). The Reader's Encyclopedia of World Drama (İngilizce). Courier Dover Publications. s. 925. ISBN 9780486420646.
- ^ a b c d Sönmez, Tekin (29 Mayıs 1978). "Tekin Sönmez'in Yaşar Kemal'le Uzun Bir Söyleşisi". www.yasarkemal.net. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.
- ^ a b c Naci, Fethi (1-2 Mayıs 1993). "Yaşar Kemalle Edebiyat ve Politika". Aydınlık. www.yasarkemal.net. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.
- ^ a b c d Kışlalı, Ahmet Taner (22-28 Mart 1987). "Demokrasi, Roman, Dil, Eğitim, Sanat, Politika Üzerine". Haftaya Bakış. www.yasarkemal.net. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.
- ^ a b c d e İpekçi, Abdi (19 Nisan 1971). "Edebiyat ve Politika". Milliyet. www.yasarkemal.net. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2011.