Klofazimin

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Klofazimin, cüzzam tedavisinde rifampisin ve dapson ile birlikte kullanılan bir ilaçtır.[1] Özellikle multibasiller (MB) cüzzam ve eritema nodozum leprosum için kullanılır.[2] Amerika Birleşik Devletleri'nde klofazimin yetim bir ilaç olarak kabul edilir, eczanelerde bulunmaz ve MAC tedavisinde kullanımı Gıda ve İlaç İdaresi tarafından denetlenir.[3] Ağızdan alınır.[1]

Yaygın yan etkiler arasında karın ağrısı, ishal, kaşıntı, kuru cilt ve cilt renginde değişiklik bulunur.[1] Ayrıca gastrointestinal sistem zarının şişmesine, kan şekerinin yükselmesine ve güneşe karşı hassasiyete neden olabilir.[2] Hamilelik sırasında kullanımın güvenli olup olmadığı belirsizdir.[1] Klofaziminin DNA'ya müdahale ederek çalıştığına inanılmaktadır.[1]

Klofazimin 1950'lerde Dublin'deki Trinity College'da[4] keşfedilmiş ve 1986'da Amerika Birleşik Devletleri'nde tıbbi kullanım için onaylanmıştır.[1] Dünya Sağlık Örgütü'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.[5] Amerika Birleşik Devletleri'nde ticari olarak mevcut değildir ancak ABD Sağlık ve Sosyal Hizmetler Departmanından temin edilebilir.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g "Clofazimine". The American Society of Health-System Pharmacists. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2016. 
  2. ^ a b WHO Model Formulary 2008. World Health Organization. 2009. s. 132. ISBN 9789241547659. 
  3. ^ "Clofazimine in the Treatment of Pulmonary Mycobacterium Avium Complex (MAC) | Clinical Research Trial Listing ( Mycobacterium avium Complex | MAC Infection (Mycobacterium Avium Complex) | Mycobacterium avium-intracellulare Infection ) ( NCT02968212 )". 13 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Antimicrobial Drugs: Chronicle of a Twentieth Century Medical Triumph (İngilizce). OUP Oxford. 2008. s. 200. ISBN 9780199534845. 23 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2022. By 1954 related molecules known as iminophenazines were being investigated... one of the first ones to be made, originally given the laboratory code B663 ... B663—subsequently called clofazimine 
  5. ^ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Cenevre: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.