Ken Olsen

Kenneth Harry "Ken" Olsen (20 Şubat 1926 - 6 Şubat 2011)^[1] Digital Equipment Corporation'ı 1957 yılında Harlan Anderson ile kuran Amerikalı mühendis.^[2]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Aile hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ken Olsen 1926 yılında Bridgeport, Connecticut'da doğdu ve yakınlarda Stratford adlı bir semtte büyüdü. Babasının ailesi Norveçli, annesinin ailesi İsviçrelidir. Olsen yazları bir makine dükkânında çalıştı ve evinin bodrum katında radyo tamir etti.

MIT[değiştir | kaynağı değiştir]

1944'ten 1946'ya kadar süren United States Navy'de (ABD Deniz Kuvvetlerinde) görevi bittikten sonra Massachusettes Institute of Technology'de elektrik mühendisliği bölümünde okuyor. Olsen 1950 yılında MIT'de lisans eğitimini ve 1952'de yüksek lisans derecesini tamamlıyor.^[3] ABD Deniz Kuvvetlerinin Office of Naval Researchı Olson'u daha MIT'de öğrenciyken bilgisayarlı uçuş simülatörü kurması için işe alıyor.^[4] MIT Lincoln Laboratory'de TX-2 projesinde münhendis olmasından yana sıra, Olsen ilk transistörlu araştırma bilgisayarın kurulmasıyla ilgileniyor.

DEC[değiştir | kaynağı değiştir]

Olsen 1957 yılında MIT'den tanıdıgı Harlan Anderson ile birlikte bir şirket kurmaya karar veriyor. Amerika'nın ilk risk sermayesi firmalarından biri olan American Research and Development Corporationından %70 pay karşılığı 70,000 USD alarak DEC firmasını kuruyorlar. 1977 yılında Olsen evde kullanılan bilgisayarların luzumlu olmadığna dair şahsi görüşlerinin olduğunu açıklamış, ama sonra söylediklerinin bağlam dışına alındığını iddia ederek, PC'den değil kontrol evlerindeki kullanılan bilgisayarlardan bahsettığını izat etmiş.

1986 yılında IEEE Engineering Leadership Recognition Awardunu kazanmiş. 2011 yılında mini bilgisayar hakkında yaptığı çalışmalar için MIT150 listesinde altıncıydı.

Olsen 1992 yılında istifa etmek zorunda kaldı. DEC'den ayrıldıktan sonra Advanced Modular Solutions adlı bir firmanın başına geçti.

UNIX[değiştir | kaynağı değiştir]

1987'den itibaren konuşmalarında UNIXe "yılan yağı" iftirası atmış. Bazı kişiler Olsen'ın UNIX'in faydalarını abartan reklamlardan bahsettığını düsünüyör.

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Olsen Indianapolis, Indiana'da 6 Şubat 2011 yılında 84 yaşında öldü.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Rifkin, Glenn (7 Şubat 2011). "Ken Olden, Founder of DEC, dies at 84". The New York Times. 28 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2021.
^ "Digital Equipment Corporation. Nineteen Fifty Seven to the Present" (PDF). Digital Equipment COrporation. 8 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
^ Cruikshank, Jeffrey L. (2005). Shaping the Waves: A History of Entrepreneurship at Harvard Business School. s. 108. ISBN 978-1-59139-813-4.
^ "NIHF Inductee Kenneth Olsen Invented Magnetic Core Memory". National Inventors Hall of Fame. 20 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[1] Rifkin, Glenn (7 Şubat 2011). "Ken Olden, Founder of DEC, dies at 84". The New York Times. 28 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2021.

[2] "Digital Equipment Corporation. Nineteen Fifty Seven to the Present" (PDF). Digital Equipment COrporation. 8 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.

[3] Cruikshank, Jeffrey L. (2005). Shaping the Waves: A History of Entrepreneurship at Harvard Business School. s. 108. ISBN 978-1-59139-813-4.

[4] "NIHF Inductee Kenneth Olsen Invented Magnetic Core Memory". National Inventors Hall of Fame. 20 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[1]

[2]

[3]

[4]

g t d IEEE Kurucular Madalyası
1953–1975	David Sarnoff (1953) Alfred Norton Goldsmith (1954) Ödül yok (1955) Ödül yok (1956) Raymond A. Heising (1957) Walter Ransom Gail Baker (1958) Ödül yok (1959) Haraden Pratt (1960) Ralph Bown (1961) Ödül yok (1962) Frederick Terman (1963) Andrew McNaughton (1964) Ödül yok (1965) Elmer William Engstrom (1966) Harvey Fletcher (1967) Patrick E. Haggerty (1968) E. Finley Carter (1969) Morris D. Hooven (1970) Ernst Weber (1971) Masaru Ibuka (1972) Bill Hewlett and David Packard (1973) Lawrence A. Hyland (1974) John G. Brainerd (1975)
1976–2000	Edward W. Herold (1976) Jerome Wiesner (1977) Donald G. Fink (1978) Hanzo Omi (1979) Simon Ramo (1980) James Hillier (1981) Shigeru Yonezawa (1982) Joseph M. Pettit (1983) Koji Kobayashi (1984) William Norris (1985) George H. Heilmeier (1986) James B. Owens (1987) Ian Munro Ross (1988) Ivan A. Getting (1989) Erich Bloch (1990) Irwin Dorros (1991) Roland W. Schmitt (1992) Ken Olsen (1993) Akio Morita (1994) Malcolm R. Currie (1995) Norman R. Augustine (1996) Gordon Moore (1997) Alan W. Rudge (1998) Benjamin M. Rosen (1999) Bob Galvin (2000)
2001–günümüz	Robert A. Frosch (2001) Thomas Eugene Everhart (2002) Ray Stata (2003) Mildred Dresselhaus (2004) Eugene Wong (2005) Toshiharu Aoki (2006) Anita K. Jones (2007) Steven Sample (2008) Craig Barrett (2009) Paul E. Gray (2010) James F. Gibbons (2011) F. C. Kohli (2012) Leo Beranek (2013) Eric Schmidt (2014) James Plummer (2015) Ödül yok (2016) Takeo Kanade (2017) N. R. Narayana Murthy (2018) Robin Saxby (2019)