İçeriğe atla

Kalbi Olmayan Dev

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Vücudunda Kalbi Olmayan Dev Asbjørnsen ve Moe tarafından derlenen bir Norveç peri masalıdır.

George MacDonald, Adela Cathcart'ta bunu "Dev'in Kalbi" olarak anlatır. Masalın bir versiyonu da A Book of Giants kitabında Ruth Manning-Sanders tarafından anlatılır.

Özet[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir kralın yedi oğlu vardı ve diğer altısı gelin bulmaya gittiğinde, hepsinden ayrı kalmaya dayanamadığı için en küçüğünü yanında tuttu. Ona da bir gelin getirmeleri gerekiyordu, ancak altı kızı olan bir kral bulup kardeşlerini unutarak onlarla evlendiler. Ama geri döndüklerinde, bir devin şatosunun çok yakınından geçtiler öfkeli dev hem prensleri hem de prensesleri büyü ile taşa çevirdi.

Onlar geri dönmeyince, kral, yani babaları, en küçük kardeşin peşlerinden gitmesini engellemeye çalıştı ama o gitti. Yolda aç bir kuzguna yemek verdi, karaya vurmuş bir somonun nehre geri dönmesine yardım etti ve aç bir kurda atını yemesi için verdi. Kurt, prensin üzerine binmesine izin verdi ve ona devin kalesini göstererek içeri girmesini söyledi. Prens, devin gazabından korktuğu için kaleye girmek konusunda isteksizdi, ancak kurt, prensi kaleye girmeye ikna etti, çünkü orada devle değil esir bir prenses ile karşılaştı.

Prenses çok güzeldi ve prens devi nasıl öldürebileceğini ve onu ve ailesini nasıl özgür bırakacağını bilmek istedi. Prenses, dev kalbini vücudunda tutmadığı ve bu nedenle öldürülemeyeceğini söyledi. Dev geri döndüğünde, prenses prensi sakladı ve deve kalbini nerede tuttuğunu sordu. Dev Kapı eşiğinin altında olduğunu söyledi. Prens ve prenses ertesi gün orayı kazdılar ve kalp bulamadılar. Prenses kapı pervazına çiçekler saçtı ve dev döndüğünde ona kalbinin orada olmadığını söyledi. Dev orada olmadığını kabul etti ve ona dolapta olduğunu söyledi. Daha önce olduğu gibi, prenses ve prens kalbi aradı ama bulamadı. Prenses bu kez dolaba çiçekler saçtı ve deve bunun kalbi orada olduğu için yaptığını söyledi. Bunun üzerine dev ona, aslında kalbinin uzak bir gölde bir ada olduğunu ve üzerinde bir kilisenin bulunduğunu kilisenin içinde bir ördeğin yüzdüğü bir kuyunun olduğunu ördeğin yuvasında bir yumurta olduğunu ve yumurtada kalbinin olduğunu söyledi.

Prens göle gitti ve kurt onu adaya götürdü. Prens, açlıktan kurtardığı kuzgunu çağırdı ve ona kilisenin anahtarlarını getirdi. İçeri girince ördek ona doğru geldi ama yumurtayı kuyuya düşürdü. Prens somonu kendisine yumurtayı alması için çağırdı. Somon yumurtayı sudan çıkarıp Prens'e verdi. Kurt ona yumurtayı sıkmasını söyledi. Prens yumurtayı sıktığında dev çığlık attı. Kurt ona tekrar sıkmasını söyledi. Dev hayatını bağışlarsa her şeyi yapacağını söyledi. Prens ona kardeşlerini ve gelinlerini hayata döndürmesini söyledi, dev bunu yaptı. Sonra prens yumurtayı ikiye böldü ve prensesle eve gitti ve onunla evlendi. Kardeşleri ve gelinleri ona eşlik etti. Kral çocuklarını sağ salim görünce çok sevindi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Shimer, Edgar Dubs. Fairy stories my children love best of all. New York: L. A. Noble. 1920. pp. 110–116. [1]
  2. ^ Sherman, Josepha (2008). Storytelling: An Encyclopedia of Mythology and Folklore. Sharpe Reference. p. 218. ISBN 978-0-7656-8047-1
  3. ^ Horàlek, Karel. "Zur typologischen Charakteristik der tschechischen Volksmärchen". In: Zeitschrift für Slawistik 14, no. 1 (1969): 87. https://doi.org/10.1524/slaw.1969.14.1.85
  4. ^ Thompson, Stith (1977). The Folktale. University of California Press. p. 35. ISBN 0-520-03537-2
  5. ^ Donà, Carlo. "Les «Cantari» et la tradition écrite du conte populaire". In: Cahiers de recherches médiévales et humanistes, 20, 2010. pp. 225–243 (§36). online dal 30 décembre 2013, consultato il 17 février 2021. URL: http://journals.openedition.org/crm/12229; DOI: https://doi.org/10.4000/crm.12229
  6. ^ Wijbrans, Coretta. "De reus zonder hart". In: Van Aladdin tot Zwaan kleef aan. Lexicon van sprookjes: ontstaan, ontwikkeling, variaties. 1ste druk. Ton Dekker & Jurjen van der Kooi & Theo Meder. Kritak: Sun. 1997. p. 305.
  7. ^ Frazer, James George, Sir. The Golden Bough: a Study In Comparative Religion. Vol. II. London: Macmillan, 1890. pp. 296–326. [2]
  8. ^ Wijbrans, Coretta. "De reus zonder hart". In: Van Aladdin tot Zwaan kleef aan. Lexicon van sprookjes: ontstaan, ontwikkeling, variaties. 1ste druk. Ton Dekker & Jurjen van der Kooi & Theo Meder. Kritak: Sun. 1997. pp. 306–307.
  9. ^ Haltrich, Josef. Deutsche Volksmärchen aus dem Sachsenlande in Siebenbürgen. Wien: Verlag von Carl Graeser. 1882. pp. 33–34