İçeriğe atla

Kürican Muharebesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kürican Muharebesi
1730-1732 Osmanlı-İran Savaşı
Tarih16 Eylül 1731
Bölge
Sebep Patrona Halil İsyanının çıkmasında İran savaşlarından gelen olumsuz haberler
Sonuç Kesin Osmanlı zaferi, Ahmet Paşa Antlaşması imzalandı.
Coğrafi
Değişiklikler
Revan, Gence, Nahcivan, Bitlis, Şirvan ve Dağıstan Safevilerden Osmanlılara geçti.
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Osmanlılar Safevîler
Komutanlar ve liderler
Osmanlı İmparatorluğu Hekimoğlu Ali Paşa Şah II. Tahmasb
Güçler
40.000 40.000
Kayıplar
3.000 28.000

Kürican Muharebesi, 1730-1732 Osmanlı-Safevî Savaşı'nın en önemli ve en büyük muharebesidir.

İran Şahı II. Tahmasb, kırk bin kişilik asker, yirmi balyemez, beş şahî ve iki yüz zemberek topu ile, 15 Eylül 1731 tarihinde Hemedan yakınlarındaki Osmanlı kuvvetlerine karşı cephe aldı.

Kürican sahrasında meydana gelen muharebede İran kuvvetleri bozguna uğratıldı. Şâh Tahmasb Safevi, maiyeti ile kaçmak suretiyle canını kurtarabildi.

İran Ordusundaki yirmi bin yayanın hepsi, yirmi bin süvarinin de üçte ikisi ile ordu kumandanlarından Kaznin, Şiraz hânları ve vekilleri öldürüldü. Bol miktarda harp malzemesi ve ganimet ele geçirildi.

16 Eylül 1731 Kürican Zaferi'nden sonra Osmanlı ordusu, Hemedan'ı zapt etti.

İran şahının barış istemesi üzerine Ocak 16 Ocak 1732'de Ahmet Paşa Antlaşması imzalandı. Buna göre Aras Nehri iki devlet arasında hudut kabul edilerek Revan, Gence, Nahcivan, Bitlis, Şirvan ve Dağıstan Osmanlılara; Tebriz, Kirmanşah, Hemedan, Luristan ve Erdelan eyaletleri ise İran'a bırakıldı.

Söz konusu antlaşma Osmanlı Devleti'ni memnun etmedi ve sadrazam azledildi. Dolayısıyla, kırılgan bir barış ortamı oluştu. İran da kaybettiği Kafkasya topraklarını geri almak için fırsat kollamaya başladı. 1733'te İran'da iktidarı tamamen ele geçiren Nadir Şah, Osmanlıların eline geçen bölgeleri almak için tekrar savaş açtı.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]