Küçük karabatak

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Küçük karabatak
Korunma durumu
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Aves
Takım: Suliformes
Familya: Phalacrocoracidae
(Karabatakgiller)
Cins: Microcarbo
Tür: M. pygmeus
Microcarbo pygmeus
Pallas, 1773
Sinonimler

Phalacrocorax pygmeus

Microcarbo pygmeus

Küçük karabatak (Microcarbo pygmeus), deniz kuşlarından karabatakgiller (Phalacrocoracidae) familyasına ait bir tür. Güneydoğu Avrupa ve güneybatı Asya'da bulunur. Kısmen göçmendirler, çoğunlukla yetiştikleri sahanın içinde kalacak şekilde, kuzeyde kalan topluluklar kışları daha güneye doğru giderler.

Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Orta büyüklükte siyah bir kuş olan karabatak, 15–55 cm uzunluğundadır. Kanat açıklığı yaklaşık 75–90 cm arasındadır. Uzun bir kuyruğu ve kısa, kalın bir gagası vardır.

Yaşam alanı[değiştir | kaynağı değiştir]

Küçük karabataklar sürüler halinde durgun suyun bulunduğu sulak arazilerde veya yavaşça akan tatlı suyun bulunduğu kıyısal çatal ağızlarda yaşarlar.

Üreme[değiştir | kaynağı değiştir]

Küçük karabatak, sazlık veya alçak ağaçlarda kendisine çim ve ince dal parçalarından bir yuva kurar. Buraya genellikle 3-6 yumurta yumurtlar. Ebeveynlerin ikisi de 27-30 günlüğüne kuluçkaya yatarlar ve yavru kuşlar yaklaşık 70 gün sonra bağımsız hale gelirler.

Beslenme[değiştir | kaynağı değiştir]

Çoğunlukla balık ile beslenir ve sıklıkla grup halinde avlanırlar.

Türkiye'deki dağılımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye'de Orta Anadolu, Marmara, Ege ve Akdeniz bölgelerinde kuluçkaya yatar. Diğer mevsimlerde yaygın bir şekilde görülür.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]