Japan Air Lines 351 sefer sayılı uçuşu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Japan Air Lines Flight 351
Kaçırılmaya konu olan Boeing 727 uçağının bir benzeri.
Özet
Tarih31 Mart 1970
Olay türüKaçırma
BölgeJaponya
Hava taşıtı
KalkışHaneda Uluslararası Havalimanı (Haneda)
DestinasyonFukuoka Havaalanı
Yolcu sayısı122 (kaçırmaya çalışanlar hariç)
Mürettebat7
Kayıp0
Ölü sayısı0
Kurtulanlar138 (hepsi; kaçırmaya çalışanlar dahil)
Hava taşıtı modeliBoeing 727-89
İşletmeciJapan Air Lines
Kuyruk numarasıJA8315

Japan Air Lines Flight 351, 31 Mart 1970'de Tokyo Haneda Havalimanı'ndan Fukuoka'ya seyahat etmesi planlanmış yolcu uçuşu olup[1] Japan Communist League'nin Red Army Faction üyeleri tarafından kaçırılmıştır. Bu olay genellikle Japonca'da Yodogo Kaçırma Olayı (よど号ハイジャック事件, Yodogō Haijakku Jiken) olarak bilinir.[2]

Kaçırma[değiştir | kaynağı değiştir]

Kalkıştan yaklaşık 20 dakika sonra Takamaro Tamiya adında genç bir adam koltuğundan kalktı ve "Biz Ashita no Joe'yuz!" diye bağırarak bir katana çekti.[3] Böylece uçağı kaçırma niyetini belirtip diğer hava korsanlarına silahlarını çekmeleri talimatını verdi. Hava korsanları daha sonra 129 kişiyi (122 yolcu ve yedi mürettebat) rehin aldı ve pilotlara, komünist askerî gruplar tarafından eğitim almayı planladıkları Küba'nın Havana kentine uçmalarını emretti. Hava korsanlarına daha sonra, Boeing 727 olan, böyle bir uçağın, gerekli miktarda yakıtı olmaması nedeniyle böyle bir yolculuk yapamayacağı bildirildi. Bunu öğrendikten sonra, hava korsanları, Fukuoka'da yakıt ikmali için durduktan sonra uçağın Kuzey Kore'nin Pyongyang kentine yönlendirilmesinde ısrar etti. Fukuoka'ya vardıklarında polis, hava korsanlarını rehinelerinin çoğunu serbest bırakmaya ikna etti ve pilotlara Kore Yarımadası'nın bir haritası verildi. Haritaya iliştirilmiş, pilotlara telsizlerini belirli bir frekansa ayarlamalarını söyleyen bir not vardı. Durumun farkında olan hava trafik kontrolörleri, havaalanını Kuzey Kore'ye ait gibi göstererek Güney Kore'nin Seul kentindeki Gimpo Havalimanı'na inmelerini sağlamak için pilotlara kasıtlı olarak yanlış talimatlar verdi.[4] Buna rağmen, hava korsanları kandırıldıklarını çabucak anladılar ve Japonya'nın Ulaştırma Bakan Yardımcısı Shinjiro Yamamura, korsanların kabul ettiği kalan rehinelerin yerini almak için gönüllü oldu.[5] Daha sonra Yamamura'nın rehin olduğu Pyongyang'ın Mirim Havaalanına gittiler ve burada tüm gruba sığınma teklif eden Kuzey Koreli yetkililere teslim oldular.[3][6]

Kuzey Kore'yi bir üs olarak kullanarak, Güney Kore'de ve Doğu Asya'nın başka yerlerinde isyanı kışkırtmaya çalıştılar. Bakan Yardımcısı Yamamura'yı ve mürettebatın geri kalanını taşıyan uçak iki gün sonra serbest bırakıldı [7] ve 5 Nisan'da saat 09:39'da Haneda Havalimanı'ndaki kapısına geri döndü.[8]

Daha sonraki olaylar[değiştir | kaynağı değiştir]

Gerçek operasyonda yer almayan kaçırma olayının beyni olduğu iddia edilen Takaya Shiomi idi. Shiomi tutuklandı, hüküm giydi ve Japonya'da yaklaşık 20 yıl hapis yattı. 1989 yılında serbest bırakıldıktan sonra [9][10] kötü sağlık sorunlarına maruz kalan Shiomi, 2008 yılına kadar çalıştığı Tokyo, Kiyose'deki çok katlı bir otopark tesisinde düşük ücretli[9] bir görevli olarak iş buldu.[11] Kuzey Kore üzerinden Küba'ya gitmeyi planladıklarını söyledi.[12] Okinawa'da bir üs karşıtı harekete ve nükleer karşıtı bir kampanyaya katıldı ve Kızıl Ordu Fraksiyonu ile ilgili birkaç kitap yazdı.[10] Nisan 2015'te Kiyose'deki şehir meclisi seçimlerine katıldı ve Abe karşıtı bir platformda ve şehrin yaşlıları "zorbalık" eden politikalarına karşı kampanya yürüttü.[9] 14 Kasım 2017'de Tokyo'daki bir hastanede kalp yetmezliğinden öldü.[10]

Moriaki Wakabayashi, uzun süredir devam eden avangard rock grubu Les Rallizes Dénudés'in ilk üyelerinden (basçı) idi. Mart 2010'da Kyodo News ile yaptığı röportajda Wakabayashi, uçak kaçırmanın "bencil ve kendini beğenmiş" bir hareket olduğunu belirtti. Wakabayashi, Japonya'ya dönmek istediğini ve uçak kaçırmadaki rolü nedeniyle tutuklanıp yargılanmaya hazır olduğunu da sözlerine ekledi.[13] Nisan 2014'te hala hayattaydı ve grubunun diğer üyeleriyle birlikte Kuzey Kore'de yaşıyordu.[14]

1985 yılında, Yasuhiro Shibata grup için para toplamak amacıyla gizlice Japonya'ya döndü, tutuklandı ve beş yıl hapis cezasına çarptırıldı. Yoshimi Tanaka, Tayland'da yüklü miktarda sahte parayla tutuklandı ve Mart 2000'de Japonya'ya geri gönderildi ve burada mahkûm edildi; tamamlayamadan öldü. Ancak, Japonya Ulusal Polis Teşkilatı'na göre, diğer korsanlar hala bulunamadı.[15]

Grubun lideri Takamaro Tamiya 1995'te ve Kintaro Yoshida 1985'ten bir süre önce öldü. Takeshi Okamoto ve eşi Kimiko Fukudome, muhtemelen Kuzey Kore'den kaçmaya çalışırken öldürüldü.[16] Takahiro Konishi, Shiro Akagi, Kimihuro Uomoto ve Moriaki Wakabayashi hala Kuzey Kore'de yaşıyor; Kyodo News ile röportaj yaptıklarında Takeshi Okamoto hariç hepsinin (2004 (2004) itibarıyla) hayatta olduğu doğrulandı. Haziran 2004'te, kalan korsanlar, Kuzey Koreli yetkililere, uçak kaçırma nedeniyle cezalandırılacak olsalar bile Japonya'ya dönmelerine izin verilmesi talebinde bulundu.[15]

Kayde değer yolcular[değiştir | kaynağı değiştir]

İleride Roma Katolik Başpiskoposu olacak olan ve Kardinal Stephen Fumio Hamao, uçaktaki yolculardan biriydi. Diğer bir yolcu ise dünyanın en uzun süre hizmet veren doktor ve eğitimcilerinden biri olan Shigeaki Hinohara idi. Yolcular arasında Pepsi yöneticisi Herbert Brill de vardı.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Kuzey Kore'deki Japonlar
  • Japonya-Kuzey Kore ilişkileri

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Annual Report 2011 Review and Prospect of Internal and External Situations" (PDF). Public Security Intelligence Agency JAPAN. January 2012. 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  2. ^ "日本赤軍及び「よど号」グループの動向". www.npa.go.jp (Japonca). 29 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ a b "Acabar con la música para siempre" [Ending music forever]. elsaltodiario.com (İspanyolca). 1 Aralık 2021. 19 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  4. ^ "Hijacked Airliner Still in S. Korea— Seoul Rigged to Look Like North Korea, Goal of Leftist Students", Pittsburgh Post-Gazette, April 1, 1970, p1
  5. ^ "Japanese Hijackers Release 100 on Plane", Pittsburgh Post-Gazette, April 3, 1970, p1
  6. ^ 統一戦線の理論と経験 [United Front Theory and Experience] (Japonca). チュチェ思想国際研究所. 1983. s. 29. 
  7. ^ Violence in the Skies: A History of Aircraft Hijacking and Bombing. 2016. s. IV. 
  8. ^ "Hijacked Airliner Returns To Tokyo With 4 Aboard". The New York Times. 5 Nisan 1970. 31 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2020.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ a b c "Takaya Shiomi, former head of Sekigun-ha, up for election in Kiyose City assembly poll". 19 Nisan 2015. 6 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2018. 
  10. ^ a b c "Takaya Shiomi, former radical faction leader, dies at 76 - The Mainichi". The Mainichi. Mainichi Japan. 12 Ocak 2018. 12 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2020. 
  11. ^ Botting, Geoff, "From terror to parking cars", Japan Times, May 11, 2008, p. 9.
  12. ^ "Japanese hijackers go home after 32 years on the run". The Guardian. Londra. 9 Eylül 2002. 10 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  13. ^ Kyodo News, "Ex-Red Army Faction Member Says Airplane Hijacking Was 'Selfish'", March 31, 2010.
  14. ^ "The Yodogō Group's "Revolution Village" Today: Where the surviving Sekigun-ha Yodogō hijackers are living in North Korea". 16 Mayıs 2014. 28 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2018. 
  15. ^ a b Movements of the Japanese Red Army and the "Yodo-go" Group" (PDF), Japan: National Police Agency, 2003, 23 Mart 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 15 Mart 2007 
  16. ^ "Kidnapped Japanese in North Korea, The New Left Connection", Journal of Japanese Studies, 30 (1), 2004, ss. 123-142, doi:10.1353/jjs.2004.0035  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım). The suspicious deaths of Yoshida and Okamoto are referred to on pages 136 and 137. Her research is based on the journalistic work of Takazawa Koji.

Harici bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]