III. Münzir
| III. Münzir bin Nûman | |
|---|---|
| Lahmîlerin Kralı | |
 Bizans İmparatorluğu'na karşı Sasani Şahı I. Hüsrev'den yardım isteyen el-Münzir (sağda), Şehnâme çizimi. | |
| Hüküm süresi | 503/505–554 AD |
| Önce gelen | Abu Ya'fur ibn Alqama |
| Sonra gelen | III. Âmr ibn el-Münzir |
| Doğum | Hîre (günümüzde Irak) |
| Ölüm | 554 Yawm Halima |
| Babası | Al-Nu'man II ibn al-Aswad |
| Annesi | Maria bint Awf bin Geshem |
III. Münzir bin Nûman (Arapça: المنذر بن النعمان), el-Münzir ibn İmrî el-Kays (Arapça: المنذر بن إمرئ القيس) olarak da bilinir (ö. 554) 503/505-554'te Lahmîlerin Kralıdır.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
Annesinin adı Mawia binti Avf bin Geshem'di. II. Numan bin Esved'in oğlu, babasının ya 503'teki ölümünün hemen ardından ya da Ebu Ya'fur ibn Alkama'nın kısa bir fetret döneminden sonra yerine geçti. En ünlü Lahmî krallarından biridir ve askeri başarıları ile tanınır. Bu başarıları taç giymeden önce başlamıştır, Anastasya Savaşı sırasında, 503 yılında Palaestina Salutaris ve Arabia Petraea'da çok sayıda Romalıyı ele geçirerek bir baskın düzenlemiştir.[1] Münzir'in baskınları, doğuda Fırat ile batıda Mısır arasındaki bölgeyi kapsıyordu[2] ve 516'da güneye doğru Necid'de Himyar kralı Maadi Karb ile bir muharebeye girdi.[3]
526'da Bizans ile Sasani imparatorlukları arasında İberya Savaşı başladı ve Münzir Suriye'ye saldırarak orayı talan etti. İki Bizanslı yüksek rütbeli komutan, Timostratus ve İoannis esir alındı. Bu, I. Justinianus'un Münzir'e, Euphrasius'un oğlu Abraham (tarihçi Nonnosus'un babası) ve Beth Arsham'lı Simeon'dan oluşan bir barış elçi heyeti göndermesine neden oldu. Daha sonra Justinian tarafından Münzir'e hediyeler ile gönderilen Rasafalı Sergius onlara katıldı. 528'de Münzir Suriye'ye saldırdı ve bol ganimet ile geri döndü. Ertesi yıl (529), önce tüm hudut alanlarını alarak saldırılarını yeniledi. Daha sonra, Epemiye ve Chalcedon'a devam etmeden önce şehirleri yağmalayıp harap ederek Arzona ve Nisibis'e yürüdü. Münzir, Antakya'yı ele geçiremedi çünkü Justinianus onu korumak için büyük bir ordu gönderdi. Münzir, aralarında tanrıça El-Uzzâ'ya yaktığı 400 rahibenin de bulunduğu çok sayıda ganimetle geri döndü.
Münzir, Haziran 554'te Haris bin Cebele komutasındaki Gassaniler ile yapılan Yawm Halima ("Halime Günü") muharebesinde öldürüldü. Yerine üç oğlu III. Amr (h. 554-569), Kâbus (h. 569-573) ve IV. Münzir (h. 574-580) geçti.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ John Binns, Ascetics and ambassadors of Christ: the monasteries of Palestine, 314-631. p.113; Frank R. Trombley, J. W. Watt, The chronicle of pseudo-Joshua the Stylite (the margin) p.108; Cyril of Scythopolis, Life of John the Hesychast, 211. 15-20
- ^ Prokopius I. xvii. 41; Rothstein, Dynastie der Lahmiden, p. 46; Shahid, Byzantium and the Arabs in the Fifth Century, pp.24-25
- ^ Le Muséon, LXVI, 1953, P. 307, 310, Ryckmans 510-446
Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Toral-Niehoff, Isabel (2018). "al-Mundhir III". Nicholson, Oliver (Ed.). The Oxford Dictionary of Late Antiquity (İngilizce). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-866277-8.