II. Kallias
Kallias (Antik Yunanca: Καλλίας, Kallias) MÖ 5. yüzyılda faaliyet gösteren Antik Yunan devlet adamı, asker ve diplomattı.[1]
Lavrion kentinin devlete ait gümüş madenine köle sağlayan zengin Atinalı bir ailede dünyaya geldi. Kendisi de Atina'nın en zengin adamlarından biriydi.[2] Kallias, rahip kıyafetleri içinde Maraton Muharrebesi'nde (MÖ 490) savaştı. Plutarhos, savaştan sonra bir düşman askerinin Kallias'ı kral zannettiğini ve ona büyük miktarda altının bir çukurda saklandığını söylediğini anlatır. Kallias'ın adamı öldürdüğü ve hazineyi gizlice ele geçirdiği söylenmektedir; ancak daha sonra olayın söylentileri her yere yayıldı ve şairler ailesine "Laccopluti" veya "hendekle zenginleşmiş" lakaplarını taktılar. Oğlu Hipponicus ise bir komutandı.
Militiades'in ölümü esnasında Kallias, Kimon'un kız kardeşi Elpinice'nin evliliğine karşılık Kimon'un babasından miras aldığı borcu ödemeyi teklif etti ve Kimon da bu teklifi kabul etti..
Bu dönemde Atina'nın etkin lideri olan Perikles'in destekçisi olan Kallias, Atina ve Attika-Delos Deniz Birliği için diplomat ve büyükelçi rolleri üstlendi.[2] MÖ 461 yılında Pers imparatoru I. Artaxerxes'e büyükelçi olarak gönderildi.
Kimon'un ölümünden bir süre sonra, MÖ 449 yılında[2][3] Susa'ya gitti ve I. Artaxerxes ile Kallias Barışı olarak bilinen bir barış antlaşması imzaladı. Bu antlaşma, Greko-Pers Savaşı'nı sona erdirdi ve Anadolu'daki Yunan şehir devletlerini Pers saldırılarından korudu. Kallias ayrıca Reggio Calabria ve Lentini ile yapılan barış antlaşmalarından ve ayrıca Sparta ile Otuz Yıl Barışı olarak bilinen barış antlaşmasından da sorumlu olduğu iddia edilmektedir.[4]
Kallias'ın Atina'ya döndükten sonraki kaderi bir sır olarak kalmaya devam etmektedir ve sonraki yıllarına ilişkin bilgiler çok kısıtlıdır. Bazı kaynaklar Artaxerxes görevinin başarılı görünmediğini ve Atina'ya dönüşünde vatana ihanetten suçlandığını ve elli talentlik para cezasına çarptırıldığını iddia etmektedir. Diğer kaynaklar ise[3] Atinalıların bir barış sunağı adadıklarını ve Kallias'a özel onur oyu sunduklarını iddia etmektedir.
Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ (İngilizce) Eupolis: Poet of Old Comedy. Oxford: Oxford University Press. s. 180. ISBN 9780199259922.
- ^ a b c (İngilizce) Encyclopedia of the Ancient Greek World. Facts on File library of world history. New York: Infobase Publishing. 2009. s. 177. ISBN 9781438110202. 16 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Sacks-177" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ a b (İngilizce) Ancient Greece: Social and Historical Documents from Archaic Times to the Death of Alexander the Great. Routledge Sourcebooks for the Ancient World. Abingdon: Taylor & Francis. s. 402. ISBN 9780415473293. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "Dillon-402" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ (İngilizce) The Athenian Tribute Lists. III. Princeton, New Jersey: American School of Classical Studies at Athens. 1968. s. 277. ISBN 9780876619131.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Herodot vii. 151; Diodorus Siculus xii. 4; Demosthenes, De Falsa Legatione, s. 428; Grote, antlaşmayı tarihsel bir gerçek olarak kabul eder , Yunanistan Tarihi, bölüm. xlv, Curtius iken, bk. iii. ch. ii, herhangi bir resmi anlaşmanın sonuçlandırılmasını reddeder; ayrıca bkz. Ed. Meyer, Forschungen., ii .; JB Bury, Hermathena'da, xxiv (1898).
- Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Callias and Hipponicus". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.</img>
