Huzaa
Huzaa (Arapça: قضاعة), güçlü Kelb ve Tanukhid da dahil olmak üzere, esas olarak Suriye ve kuzeybatı Arabistan'da yoğunlaşan, en azından 4. yüzyıldan, Bizans yönetimi zamanında, 12. yüzyıla kadar, erken İslam döneminde bir Arap kabile konfederasyonuydu. Suriye merkezli Emevi Halifeliği'nin (661-750) ilk halifeleri altında, Huzaa kabilesi, yönetim ve askeri alanda ayrıcalıklı bir konuma sahipti. İkinci Fitne (683-692) döneminde, Yemen'deki rakipleri olan Kays kabilesine karşı Yemen fraksiyonu olarak Güney Arabistan ve diğer kabilelerle ittifak kurdular. Bu ittifakı kurarken, Huzaa'nın liderleri, kuzey Arap ataları Ma'ad'ı bir kenara bırakarak, soylarını Güney Arap Himyer'e göre yeniden düzenlediler ve bu, ilk İslam alimleri arasında yüzyıllarca süren tartışmalara yol açtı.
Alt kabileler[değiştir | kaynağı değiştir]
Huza'a'nın alt kabileleri şunlardı:
- Cüheyne[1] [2]
- Kelb[3][4]
- Bali, toprakları kuzeyde, Suriye sınırlarına kadar Cüheynelere bitişik olan önde gelen bir kabile [2]
- Behra,[5] Müslümanların Suriye'yi fethinden önce Fırat vadisinden Humus çevresindeki ovalara göç eden küçük bir kabile. [6]
- Cerm veya Beni Cürüm
- Uzre,[7] tarihsel olarak Suriye ve Hicaz arasındaki sınır bölgelerinde Vadilkura[8] bölgesinde kurulmuş bir kabile. Yesrib sakinleriyle yakın bağları vardı. Aşiretlerinin bir kısmı Suriye'ye göç etti ve bir kısmı orada Emevi halifelerinin önemli görevlerinde bulundu. [9]
- Kayn,[10] En son 8. yüzyılın sonlarında Şam çevresinde kabileler arası çatışmalara katılanlar olarak anılıyorlardı. [11]
- Saliḥiler, Ürdün'ün Belka bölgesinde yoğunlaşmış bir kabile.
Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "CÜHEYNE (Benî Cüheyne)". TDV İslâm Ansiklopedisi. 21 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.
- ^ a b Kister 1986.
- ^ "KELB (Benî Kelb)". TDV İslâm Ansiklopedisi. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.
- ^ Dixon 1978.
- ^ "BEHRÂ (Benî Behrâ)". TDV İslâm Ansiklopedisi. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.
- ^ Bosworth 1960.
- ^ "UZRE (Benî Uzre)". TDV İslâm Ansiklopedisi. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.
- ^ "VÂDİLKURÂ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.
- ^ Lecker 2000.
- ^ "KAYN (Benî Kayn)". TDV İslâm Ansiklopedisi. 21 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.
- ^ Watt 1978.
Bibliyografya[değiştir | kaynağı değiştir]
- Blankinship, Khalid Yahya (1994). The End of the Jihâd State: The Reign of Hishām ibn ʻAbd al-Malik and the Collapse of the Umayyads (İngilizce). Albany, New York: State University of New York Press. ISBN 978-0-7914-1827-7.
- Crone (1994). "Were the Qays and Yemen of the Umayyad Period Political Parties?". Der Islam. Walter de Gruyter and Co. 71 (1): 1-57. doi:10.1515/islm.1994.71.1.1. ISSN 0021-1818.
- Kister (1976). "Notes on Caskel's Ğamharat an-Nasab". Oriens. 25: 48-68. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.
- Madelung (1986). "Apocalyptic Prophecies in Ḥimṣ in the Umayyad Age". Journal of Semitic Studies. 31 (2).