Hughes TH-55 Osage

Vikipedi, özgür ansiklopedi
TH-55 Osage
Hughes 269
Schweizer 300C
Türü Hafif hizmet ve eğitim helikopteri
Üretici Hughes Helicopters
İlk uçuş 2 Ekim 1956
Ana kullanıcı Amerikan ordusu
Üretim aralığı 1961-1983
Üretim sayısı 2.800[1]
Varyantlar Schweizer 300

Hughes TH-55 Osage Amerika Birleşik Devletleri Ordusu için üretilmiş, pistonlu bir hafif eğitim helikopteridir. Ayrıca Model 269 hafif ticari helikopter ailesi olarak üretildi ve bazıları Model 300 olarak pazarlandı. Model 300C, 1983'ten sonra Schweizer tarafından üretildi ve daha da geliştirildi. Hughes TH-55 Osage günümüze kadar yaklaşık 2.800 adet üretildi.[1]

Kullanıcılar[değiştir | kaynağı değiştir]

 ABD
 Brezilya
 Cezayir
 Kolombiya
 Kosta Rika
 Haiti
 Honduras
Almanya'daki Bückeburg Helikopter Müzesi'nde sergilenen bir TH-55 Osage
 Hindistan
 Japonya
 Peru
 İspanya
 İsveç
 Sierra Leone
Tayvan
 Tayland
 Türkiye
Yunanistan Yunanistan

Specifications (Hughes 300)[değiştir | kaynağı değiştir]

Veri kaynağı Jane's All the World's Aircraft 1974-75[22] Evergreen Aviation and Space Museum[23]

Genel özellikler

  • Mürettebat: 2
  • Uzunluk: 28 ft 1.075 in (35,84 m)
  • Yükseklik: 8 ft 275 in (9,42 m) genel
  • Boş ağırlık: 958 lb (435 kg)
  • Brüt ağırlık: 1.550 lb (703 kg)
  • Maksimum kalkış ağırlığı: 1.670 lb (757 kg) sertifikalı
1.850 lb (839 kg) kısıtlı işlemlerle maksimum ağırlık
  • Yakıt kapasitesi: 30 US gal (25 imp gal; 110 L) in external mounted tank with provision for a 10 US gal (8,3 imp gal; 38 L) auxiliary tank.
  • Güç kaynağı: 1 × Lycoming HIO-360-A1A 4-cylinder air-cooled horizontally-opposed piston engine., 180 hp (130 kW)  ::::(HIO-360-B1A in TH-55A)
  • Ana rotor çapı: 25 ft 35 in (8,51 m)
  • Ana rotor alanı: 503 ft2 (46,7 m2) *Blade section: NACA 0015[24]

Performans

  • Maksimum sürat: 87 mph (140 km/sa, 76 kn)
  • Seyir sürati: 80 mph (130 km/sa, 70 kn) maksimum
66 mph (57 kn; 106 km/sa) ekonomik.
  • Asla aşılmaması gereken sürat (VNE): 87 mph (140 km/sa, 76 kn)
  • Menzil: 300 mi (480 km, 260 nmi) maksimum yakıtla ve rezervsiz.
  • Dayanıklılık: Maksimum yakıtla 3 saat 30 dakika.
  • Azami irtifa: 13.000 ft (4.000 m) *Hover ceiling IGE: 7.700 ft (2.347 m)
  • Hover ceiling OGE: 5.800 ft (1.768 m)
  • Tırmanma oranı: 1.140 ft/dak (5,8 m/s)
  • Disk yükü: 33 lb/ft2 (160 kg/m2)
  • Güç/kütle: 01.075 hp/lb (1.767 kW/kg)

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

İlgili gelişmeler

Karşılaştırılabilir görev, biçim ve dönemin uçakları

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b FLUG REVIEW online 1 Ekim 2007'de erişildi 10 Nisan 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ "TH-55A Osage Training Helicopter". olive-drab.com. 25 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  3. ^ "World Helicopter Market 1968 - pg. 49", Flight International, flightglobal.com, 94 (3096), 11 Temmuz 1968, 29 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Şubat 2013 
  4. ^ "World Helicopter Market 1968", Flight International, flightglobal.com, 94 (3096), s. 48, 11 Temmuz 1968, 20 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Şubat 2013 
  5. ^ "World Helicopter Market 1968 - pg. 50", Flight International, flightglobal.com, 94 (3096), 11 Temmuz 1968, 8 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Şubat 2013 
  6. ^ a b "World 's Air Forces 1987 pg 49". Flight International. 1 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  7. ^ Hughes 269C., 15 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi  Haiti Air Force Unit History. Retrieved: 17 June 2012.
  8. ^ "World 's Air Forces 1990", Flight International, Flight Global, s. 54, 14 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Şubat 2013 
  9. ^ "Honduran Hughes-TH-55A". Demand media. 14 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  10. ^ "World 's Air Forces 1987 pg 60", Flight International, flightglobal.com, 5 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Şubat 2013 
  11. ^ "Indian Naval Hughes 269C". jetphotos.net. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  12. ^ "World 's Air Forces 1987 pg 66", Flight International, flightglobal.com, 29 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Şubat 2013 
  13. ^ "World Air Forces 2021". FlightGlobal. 4 Aralık 2020. 8 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2021. 
  14. ^ "World 's Air Forces", Flight International, flightglobal.com, s. 90, 1987, 5 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Şubat 2013 
  15. ^ "World Helicopter Market 1968 - pg. 55". flightglobal.com. 11 Temmuz 1968. 21 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  16. ^ "World 's Air Forces 1987 pg 81", Flight International, flightglobal.com, 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Şubat 2013 
  17. ^ "World 's Air Forces 2000 pg 90". flightglobal.com. 14 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  18. ^ "Taiwan Army Hughes-TH-55C". Demand media. 14 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  19. ^ "World 's Air Forces 1987 pg 95", Flight International, flightglobal.com, 27 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Şubat 2013 
  20. ^ "Turkey - Major Army Equipment". 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2013. 
  21. ^ "Breda Nardi NH300C". Helis.com (İngilizce). 20 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2018. 
  22. ^ Taylor, John W.R., (Ed.) (1974). Jane's All the World's Aircraft 1974-75. 65th annual. New York: Franklin Watts Inc. ss. 356-366. ISBN 978-0354005029. 
  23. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; spruce-1 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  24. ^ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. 5 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2019. 

Bibliyografya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Abulo, Samuel A. "The Story of the PC/INP Air Unit." The Constable & INP Journal, 17 July–August 1985, pp. 27–31.
  • Apostolo, Giorgio. The Illustrated Encyclopedia of Helicopters. New York: Bonanza Books, 1984. 0-517-439352.
  • Elliot, Bryn (March–April 1997). "Bears in the Air: The US Air Police Perspective". Air Enthusiast, 68. ss. 46-51. ISSN 0143-5450. 
  • Elliott, Bryn (May–June 1999). "On the Beat: The First 60 Years of Britain's Air Police, Part Two". Air Enthusiast, 81. ss. 64-69. ISSN 0143-5450. 
  • Frawley, Gerard. The International Directory of Civil Aircraft, 2003-2004. Fyshwick ACT, Australia: Aerospace Publications Pty Ltd, 2003. 1-875671-58-7.
  • Frawley, Gerard. The International Directory of Military Aircraft. Fyshwick ACT, Australia: Aerospace Publications Pty Ltd, 2002. 1-875671-55-2.
  • Gunston, Bill. The Illustrated Encyclopedia of the World's Modern Military Aircraft. New York: Crescent Books, 1978. 0-517-22477-1.
  • Hirschberg, Michael J. and David K. Daley. US and Russian Helicopter Development In the 20th Century. 2000.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]