Homestake Madeni

Homestake Madeni, Lead, Güney Dakota'da bulunan, yerin 2.438 m (8.000 fit) altında bulunan derin bir yeraltı altın madeniydi 2002 yılında kapanana kadar Batı Yarımküre'deki en büyük ve en derin altın madeniydi. Maden çalıştığı süre boyunca toplam 1.240 tondan fazla altın üretimi yaptı.^[1]

Homestake Madeni, 1960'ların ortalarında burada kurulan derin bir yeraltı laboratuvarının çalışmaları nedeniyle bilim çevrelerinde ünlüdür. Burası, güneş nötrinosu probleminin ilk keşfedildiği Homestake Deneyinin yapıldığı yerdi. Raymond Davis Jr., deneyi 1960'ların ortalarında gerçekleştirdi ve güneş nötrinolarını ilk gözlemleyen deney oldu.

10 Temmuz 2007'de maden, Ulusal Bilim Vakfı tarafından Derin Yeraltı Bilim ve Mühendislik Laboratuvarı'nın yeri olarak seçildi.^[2]

Tarih

Homestake rezervinin yakınında yaşayan Siyular bölgedeki altının varlığını biliyorlardı ama rezervi yararlı bulmadılar. Misyoner Pierre-Jean De Smet, Yerlileri yerleşimcilere altından bahsetmemeleri konusunda uyardı, çünkü "beyaz adamlar altını öğrenirlerse ovalardaki her Kızılderiliyi öldürürlerdi."^[3]

1876'da yerleşimciler Fred ve Moses Manuel, Alex Engh ve Hank Harney , Black Hills Altına Hücum sırasında Homestake rezervini keşfettiler. Kara Tepeler, Fort Laramie Anlaşması ile Lakota Ulusu'na garanti edilmişti, ancak arazi, altınları için işgal edilmişti.^[4]

Madencilik girişimcilerinden oluşan üçlü, George Hearst, Lloyd Tevis ve James Ben Ali Haggin, madeni 1877'de Manuel, Manuel, Engh ve Harney'den 70.000 $ karşılığında satın aldı. George Hearst, Ekim 1877'de Deadwood'a ulaştı ve maden mülkünün kontrolünü ele geçirdi. Hearst, madencilik ekipmanının Sidney, Nebraska'daki en yakın demiryolu hattından vagonla taşınmasını ayarladı. Arthur De Wint Foote mühendis olarak çalıştı.^[5] Uzak konumuna rağmen derin madenler kazılarak cevher üretilmeye başlandı.

Bilimsel araştırma için kullanılması

Barrick Gold şirketi (2001 yılı ortalarında Homestake Mining Company ile birleşmişti) 2002 yılı başlarında, maden sahipleri yeni bir derin yeraltı laboratuvarı için potansiyel bir alan olarak maden üzerinde Ulusal Bilim Vakfı ile müzakere ederken, madendeki susuzlaştırmaya devam etme kararı aldı. Ancak ilerleme yavaştı ve pompaların ve havalandırmanın bakımı ayda 250.000 dolara mal oluyordu.^[6] Sahipleri, 10 Haziran 2003'te bütün ekipmanları kapatıp ve madeni de tamamen kapattılar.^[7]

Homestake Madeni, 2007 yılında NSF tarafından Derin Yeraltı Bilim ve Mühendislik Laboratuvarı (DUSEL) için seçildi. Haziran 2009'da California Berkeley Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, Homestake'in DUSEL ve Büyük yeraltı ksenon deneyi kullanılarak nötrinolar ve karanlık madde parçacıkları üzerine bilimsel araştırmalar için yeniden açılacağını duyurdu.^[8]

Madende gelişmiş jeotermal sistemlere yönelik araştırmalar hazırlanıyor.^[9]

Kaynakça

^ Yarrow, Andrew L. (9 Ağustos 1987). "Beneath South Dakota's Black Hills". The New York Times. Erişim tarihi: 11 Ocak 2008. Homestake, which is the largest, deepest and most productive gold mine in North America, has yielded more than $1 billion in gold over the years.
^ "Team Selected for the Proposed Design of the Deep Underground Science and Engineering Laboratory" (Basın açıklaması). The National Science Foundation. 10 Temmuz 2007. Erişim tarihi: 23 Şubat 2010.
^ Mitchell, Steven T. (24 Kasım 2009). Nuggets to Neutrinos: The Homestake Story (İngilizce). Xlibris Corporation. ISBN 978-1-5434-8018-4.
^ Barbash, Fred; Elkind, Peter (1 Temmuz 1980). "Sioux Win $105 Million". Washington Post (İngilizce). ISSN 0190-8286. Erişim tarihi: 12 Haziran 2023.
^ Rickard, Thomas Arthur (1922). Interviews with Mining Engineers. San Francisco: Mining and Scientific Press. ss. 173–174. OCLC 2664362.
^ Chang, Kenneth (11 Haziran 2003). "Flooding of S. Dakota Mine Stalls Plans for Laboratory". The New York Times. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2007.
^ "The Drive for DUSEL". South Dakota Ready to Work. August 2007. 16 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2010. A history of the Homestake mine as it applies to DUSEL.
^ Sanders, Robert (17 Haziran 2009). "Berkeley stakes science claim at Homestake gold mine". University of California, Berkeley. Erişim tarihi: 25 Haziran 2009.
^ Metcalfe, Elisabet (28 Kasım 2017). "A Group of Scientists Walk Into a Mine ..." Energy.gov. 4 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2017.

[1] Yarrow, Andrew L. (9 Ağustos 1987). "Beneath South Dakota's Black Hills". The New York Times. Erişim tarihi: 11 Ocak 2008. Homestake, which is the largest, deepest and most productive gold mine in North America, has yielded more than $1 billion in gold over the years.

[2] "Team Selected for the Proposed Design of the Deep Underground Science and Engineering Laboratory" (Basın açıklaması). The National Science Foundation. 10 Temmuz 2007. Erişim tarihi: 23 Şubat 2010.

[3] Mitchell, Steven T. (24 Kasım 2009). Nuggets to Neutrinos: The Homestake Story (İngilizce). Xlibris Corporation. ISBN 978-1-5434-8018-4.

[4] Barbash, Fred; Elkind, Peter (1 Temmuz 1980). "Sioux Win $105 Million". Washington Post (İngilizce). ISSN 0190-8286. Erişim tarihi: 12 Haziran 2023.

[5] Rickard, Thomas Arthur (1922). Interviews with Mining Engineers. San Francisco: Mining and Scientific Press. ss. 173–174. OCLC 2664362.

[6] Chang, Kenneth (11 Haziran 2003). "Flooding of S. Dakota Mine Stalls Plans for Laboratory". The New York Times. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2007.

[7] "The Drive for DUSEL". South Dakota Ready to Work. August 2007. 16 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2010. A history of the Homestake mine as it applies to DUSEL.

[8] Sanders, Robert (17 Haziran 2009). "Berkeley stakes science claim at Homestake gold mine". University of California, Berkeley. Erişim tarihi: 25 Haziran 2009.

[9] Metcalfe, Elisabet (28 Kasım 2017). "A Group of Scientists Walk Into a Mine ..." Energy.gov. 4 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]