Hegemonyadan Sonra

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hegemonyadan Sonra
YazarRobert Keohane
TürUluslararası ilişkiler teorisi
Yayım1984

Hegemonyadan Sonra (tam ismi: Hegemonyadan Sonra: Dünya Ekonomipolitiğinde İşbirliği ve Anlaşmazlık), Robert Keohane tarafından 1984 yılında yayımlanan bir kitaptır.[1] Liberal kurumsalcı bir uluslararası ilişkiler teorisinin önde gelen metinlerinden birisidir. Kitap, anlamlı bir uluslararası işbirliğinin mümkün olmadığına dair neorealist iddialara ve uluslararası işbirliğinin yalnızca hegemonya altında mümkün olduğun dair hegemonyacı istikrar teorisi iddialarına meydan okumaktadır. Kitap, yeni kurumsal iktisadın içgörülerini uluslararası ilişkilere uygulamaktadır.[2] Kitap, aktörler ve uluslararası sistem hakkındaki realist varsayımların mantıksal olarak anlamlı bir işbirliğinin mümkün olduğu sonucuna nasıl yol açabileceğini göstermektedir.[3]

İçerik[değiştir | kaynağı değiştir]

Yazar, hegemonik bir gücün yokluğunda çok taraflı işbirliğinin mümkün olduğunu göstermektedir. İkinci Dünya Savaşı’nın sonunda Amerika Birleşik Devletleri’nin neden olduğu çok taraflılık krizi, çok taraflılığın sonu anlamına gelmemektedir. Keohane böylece Amerikan gücünün azalmasının zorunlu olarak uluslararası rejimlerin ortadan kalkmasına yol açacağı fikrine karşı mücadele etmektedir.

Keohane’nin kararlı bir şekilde yeni kurumsalcı olan temel tezi, çok taraflı kurumların devletler için faydalı olduğudur. Uluslararası yaşamın daha fazla kurumsallaşması, yani uluslararası anlaşmaların, uluslararası rejimlerin veya uluslararası örgütlerin geliştirilmesi, küresel çatışmaların yönetilmesini ve hatta kontrol edilmesini mümkün kılacaktır.

Keohane, 1970’lerin sonlarında Hegemonyadan Sonra’nın kuramsal içgörülerini oluşturma sürecini şöyle anlatır:

Yapısal Realizmin ve hegemonya dünyasında, 1970’lerin sonlarında giderek daha fazla gözlemlediğimiz kurumsallaşmış politika koordinasyonu bir anomali gibi görünüyordu. Bu nasıl teoriyle tutarlı bir şekilde ortaya çıkabilirdi ya da teorinin kendisinde eksik olan bir şey mi vardı? Tek bir devletin hakimiyet veya hegemonyaya dayalı liderliği işbirliği için gerekli miydi? Minnesota Üniversitesi’nde ekonomist Anne Krueger tarafından düzenlenen ve Ulusal Bilim Vakfı tarafından desteklenen, Charles P. Kindleberger’in “işlem maliyetleri”, risk ve belirsizliği uluslararası ilişkiler üzerindeki etkilerinden bahsettiği bir toplantıya katılana kadar bu bilmeceyi net bir şekilde anlamamıştım. O zamana kadar işlem maliyetlerini duymamış bile, ancak Stanford’a döndüğümde “yeni kurumsal ekonomi” hakkında bilgi sahibi olan arkadaşlarımın ve meslektaşlarımın yardımıyla bu konular hakkında düşünmeye başladım… Aralık 1979’da Stanford’daki ofisimde kampüse bakarken, bu teorilerin uluslararası işbirliğinin anlaşılması açısından önemini fark ettiğimde “Aha!” duygusunu hala hatırlayabilirim.” [2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ After Hegemony. 20 Mart 2005. ISBN 9780691122489. 6 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2024. 
  2. ^ a b Keohane, Robert O. (2020). "Understanding Multilateral Institutions in Easy and Hard Times". Annual Review of Political Science. 23 (1). ss. 1-18. doi:10.1146/annurev-polisci-050918-042625. ISSN 1094-2939. 
  3. ^ Keohane, Robert Owen (1984). After Hegemony: Cooperation and Discord in the World Political Economy (İngilizce). Princeton University Press. s. 68. ISBN 978-0-691-07676-8.