Gülnas Muharebesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Gülnas Muharebesi
Aydınoğulları Beyliği'nin ilhakı (1425-1426)
Tarih1425
Bölge
Sebep Osmanlı Devleti'nin tâbiyet koşullarını yerine getirmeyerek ayaklanan Aydın Beyi İzmiroğlu Cüneyd Bey'i tedip etmek (cezalandırma) istemesi
Sonuç Kesin Osmanlı zaferi
Coğrafi
Değişiklikler
Manisa ve İzmir kesin olarak Osmanlı Devleti'ne katıldı
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Aydınoğulları Beyliği
Komutanlar ve liderler
Halil Yahşi Bey İzmiroğlu Cüneyd Bey
Kurt Bey  (esir)
Hamza Bey  (esir)
Güçler
~5-10.000 ~4-5.000
Kayıplar
Hafif Ağır


Gülnas Muaharebesi, Halil Yahşi Bey komutasındaki Osmanlı birliğinin (Osmanlı Devleti'ne karşı ayaklanmış olan) Aydın Beyi İzmiroğlu Cüneyd Bey komutasındaki birlikleri 1425 yılında Akhisar civarındaki Gülnas mevkiinde mağlup ettiği askeri çarpışma.

Muharebe öncesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Osmanlı Devleti'nin 1402-1413 arasında yaşadığı Fetret Devri'nde Osmanlı şehzadeleri arasındaki iktidar mücadelesinde etkin rol oynayan İzmiroğlu Cüneyd Bey, 1421 yılında bir kez daha Bizans İmparatorluğu tarafından kışkırtılarak Düzmece Mustafa'yla birlikte, Osmanlı tahtına yeni çıkan II. Murad aleyhine ayaklandı. Bununla birlikte, 1422 yılında Ulubat Çayı civarında Düzmece Mustafa'nın saflarından ayrıldı ve Osmanlılar tarafından Aydın iliyle mükafatlandırıldı.

Bununla birlikte Cüneyd Bey, Osmanlılara bağlılığının gereği olarak oğlunu Osmanlı sarayına göndermekten imtina etti ve başına buyruk davranmaya başladı. Bunun üzerine Padişah II. Murad, Halil Yahşi Bey komutasında bir birliği tedip (cezalandırma) amacıyla Cüneyd Bey'in üzerine gönderdi.

Muharebe[değiştir | kaynağı değiştir]

Halil Yahşi Bey, doğruca Cüneyd Bey'in üzerine yürüdü ve Akhisar civarına ulaştı. Esasen Cüneyd Bey de 4 ilâ 5.000 askerlik ordusuyla bu bölgede Osmanlı birliklerini bekliyordu. Gülnas mevkiinde iki ordu karşılaştı. Cüneyd Bey cepheden hücuma geçerken, küçük oğlu Kurt Bey de yandan sarma harekâtına girişti. Ancak, Halil Yahşi Bey bu manevrayı anladı ve birlikleriyle yüksek tepeleri tutmaya devam etti. Hatta, askerlerine başlıklarını saklamalarını emrederek Kurt Bey'in gerilere sarkmasına müsaade etti. Bununla birlikte, Kurt Bey birlikleriyle Cüneyt Bey'in asıl kuvvetlerinden çok uzaklaşmıştı.

Osmanlı birlikleri hücuma geçerek Aydın birliklerini mağlup etti ve Kurt Bey ile (Cüneyd Bey'in kardeşi) Hamza Bey esir edildi. Esirler zincire vurularak Gelibolu'ya gönderildi.

Cüneyd Bey ise, oğlu ile kardeşinin Osmanlılara esir düştüğünü ve birliklerinin de mağlup olduğunu görünce süratle ricat etti ve muharebe meydanını terkederek İpsili Hisar'a doğru çekildi.

Muharebe sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Cüneyd Bey'in İpsili Hisarı'na çekilmesinin nedeni bu müstahkem mevkiinin uzun bir kuşatmaya dayanabilecek coğrafi konum, cephane ve erzağa sahip olmasıydı. Kendisi de Karamanoğulları Beyliği'nden yardım istemeye Anamur'a geçtiyse de beklediği desteği temin edemedi. Geri döndüğü İpsili Hisarı'nda ise karadan Osmanlıların, denizden ise Cenevizlilerce sıkıştırılan Cüneyt Bey teslim oldu.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]