Erkam Yıldırım

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Erkam Yıldırım, Türk iş insanı ve Türkiye Cumhuriyeti'nin son başbakanı Binali Yıldırım'ın oğlu. Yıldırım, 2002'den bu yana deniz ticareti ve gemi taşımacılığı ile ilgilenmektedir.

Hayatı ve kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Erkam Yıldırım, Binali ve Semiha Yıldırım'ın oğlu olarak doğdu.

Yıldırım, kız kardeşi Bahar Büşra ile birlikte 2002 yılının başında Derin Denizcilik Gemi Taşımacılık Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'ni kurdu ve yeni şirketi ile gemiler almaya başladı. 2003 yılında ilk gemisini 445 bin Euro'ya satın aldı ve 800 yolcu ve 250 araç kapasiteli feribotla İzmir'e bağlı Çeşme yerleşkesinden İtalya'da bulunan Brindisi komününe seferler düzenleyeceğini açıkladı.[1] Ağustos 2020'de şirketin her biri 57 bin DWT'lik DD Marmara, DD Ege ve DD Karadeniz isimli gemilerini yaklaşık 30 milyon dolar karşılığında Çin'den bir alıcıya satmasıyla tüm filosunu satacağı açıklandı.[2]

Yıldırım, 2016 yılında Singapur'da Marina Bay Sands Hotel'e ait kumarhanede gazeteci Taylan Büyükşahin tarafından rulet oynarken görüntülendi.[1] Bu görüntülerin çekilmesi ve yayımlanması dolayısıyla Binali ve Erkan Yıldırım Sözcü Gazetesi'ne dava açtı, ancak daha sonra bu davayı geri çektiler.[3]

2017'de Paradise Papers sızıntısı kapsamında Yıldırım'ın kardeşi Bülent Yıldırım ile birlikte Malta'da Hawke Bay Marine Co. Ltd ile Black Eagle Marine Co. Ltd adlı iki off-shore şirketin hissedarı olduğu açıklandı. İki şirketin de direktörü ve çoğunluk hissesi sahibi olarak Erkam Yıldırım yer almaktaydı.[4] Binali Yıldırım, bu iddiaların zaten 2008'den beri öne sürülmekte olduğunu açıkladı ve Yıldırım'ın şirketleri ile ilgili soruşturma açılmasını özellikle istediğini belirtti.[5] Daha sonra Uluslararası Araştırmacı Gazeteciler Konsorsiyumu’nun (ICIJ) bir parçası olarak Cumhuriyet Gazetesi tarafından yayımlanmış Paradise Papers'ın "kişilik haklarına saldırı olması" neden gösterilerek gazeteye Binali, Erkam ve Bülent Yıldırım tarafından 500 bin TL'lik tazminat davası açıldı.[6]

Mayıs 2021'de Sedat Peker, kokain ticareti rotasının Kolombiya'dan Venezuela'ya döndüğünü, "Binali Yıldırım'ın oğlu Erkam Yıldırım'ın da yeni bir uyuşturucu güzergahı oluşturmak için bu yılın başında Venezuela'ya gittiğini" öne sürdü. Bu iddialar Yıldırım tarafından yalanlandı. Binali Yıldırım, Erkan Yıldırım'ın ülkeye COVID-19 pandemisi için malzeme yardımı kapsamında gitmiş olduğunu öne sürdü.[7]

Özel hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıldırım, Temmuz 2012'de İlknur Sarı ile Haliç Kongre Merkezi'nde basına kapalı olarak yapılan düğün töreninde evlendi.[8]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "AKP'li bakanın oğlu kumar masasında". Sözcü. 20 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  2. ^ Gazetesi, Dünya (20 Ağustos 2020). "'Marmara', 'Karadeniz' ve 'Ege' gemileri Çinlilere satılıyor". www.dunya.com/sektorler/lojistik/marmara-karadeniz-ve-ege-gemileri-cinlilere-satiliyor-haberi-478528. 21 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  3. ^ "Başbakan Yıldırım ve oğlu Erkan Yıldırım Sözcü'ye açtığı 7 davayı geri çekti". T24. 20 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  4. ^ Welle (www.dw.com), Deutsche. ""Cennet Belgeleri" yayımlandı | DW | 06.11.2017". DW.COM. 6 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  5. ^ "Son dakika!.. Başbakan oğullarının şirketleri ile ilgili iddialara yanıt verdi". Hürriyet. 27 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  6. ^ "Dünyada bir ilk... Paradise Papers haberimize 500 bin TL'lik dava". Cumhuriyet. 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  7. ^ "Binali Yıldırım, Sedat Peker'in 'uyuşturucu' iddialarını reddetti: "Oğlum Venezuela'ya Covid malzemesi dağıtmak için gitti"". BBC News Türkçe. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  8. ^ "Bakan Binali Yıldırım'ın mutlu günü". Deniz Haber. 2 Temmuz 2012. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021.