Dominique Rousseau
Dominique Rousseau (d. 30 Kasım 1949) Fransız anayasa hukuku akademisyeni ve yargıç.
Eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]
Montpellier I Üniversitesi'ni bitirmiş ve Poitiers Üniversitesi'nde doktorasını tamamlamıştır.
Akademik Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]
Anayasal ve Siyasi Karşılaştırmalı Araştırmalar ve Çalışmalar Merkezi'nin (CERCOP) kurucusu ve yöneticisi olmuştur. Montpellier I Üniversitesi'nde ve Panthéon-Sorbonne Üniversitesi'nde anayasa hukuku profesörü olarak görev yapmıştır.
Araştırma ve Yüksek Öğrenim Değerlendirme Ajansı'nda uzmanlık yapmıştır.
Fransa Anayasa Hukuku Derneği (AFDC) bilim kurulu başkanlığı yapmış olup halen onursal başkanı ve bilim kurulu üyesidir.[1] Uluslararası Anayasa Hukuku Akademisi bilim kurulu üyesidir.
Temmuz 2012'de Lionel Jospin başkanlığında kurulan Kamusal Yaşamın Etiği ve Yenilenmesi Komisyonunda üye olarak görev yapmış ve bu komisyon Kasım 2012'de raporunu Cumhurbaşkanı François Hollande'a sunarak görevini tamamlamıştır.[2]
Yargı Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]
2002 yılında Fransa Ulusal Meclisi başkanı Raymond Forni tarafından atanarak 2002-2006 yıllarında Yüksek Yargı Kurulu (CSM) üyeliği yapmıştır.[3]
Nisan 2016'da Andorra Anayasa Mahkemesi üyeliğine atanmış olup halen bu görevi sürdürmektedir ayrıca Eylül 2018 tarihinden itibaren iki yıl Andorra Anayasa Mahkemesi başkanlığı yapmıştır.[4]
Siyasi Çizgisi ve Yaklaşımları[değiştir | kaynağı değiştir]
Sol çizgide bir akademisyen olup 2010 bölgesel seçimlerinde Sol Parti adayı René Revol'ü desteklemiştir.[5]
Anayasallık denetiminin savunucusu olup bunun demokratik bir ilerleme olduğunu ve dolaylı yoldan yurttaşların Anayasa Konseyi'ne başvurusuna imkan tanıdığını dile getirmektedir.[6][7]
2008 yılında yürürlüğe giren akli denge bozukluğu sebebiyle cezai sorumsuzluk ve güvenlik gözaltısına dair kanun içerisindeki güvenlik gözaltısının en temel haklarla şiddetli olarak çatıştığını savunmuştur.[8]
2007 yılında çıkan üniversitelerin sorumlulukları ve özgürlüklerine dair kanuna korporatist gücü konsolide edip, yerelleşmeyi güçlendiren ve araştırmayı cesaretsizlendiren bir kanun olduğu savıyla karşı çıkmıştır.[9]
Yeni bir demokrasi şekli düşüncesini savunmuş ve buna "sürekli demokrasi" demiştir.[10] Müzakereci güç ile bir sosyal meclis, yurttaş sözleşmelerinin kurumsallaşması ve bilgi uçurmanın anayasal bir statüye kavuşturulması bu demokrasi şeklinin en temel yenilikleridir. Adalet Bakanlığı ve Danıştay'ın kaldırılmasını önermiştir.[11] Ayrıca devletin zirvesindeki ikiliğe son vermek için cumhurbaşkanının bakanlar kuruluna başkanlık etme yetkisinin kaldırılmasını da önermiştir.[12]
2023 emeklilik reformunun anayasallığı tartışmalarına halka açık şekilde katılmış ve bu kanuna karşı çıkmıştır.[13]
Çok sayıda yayınlanmış kitabı ve makalesi bulunmaktadır.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Fransa Anayasa Hukuku Derneği kurulları". 25 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
- ^ David Revault d'Allonnes, Sylvia Zappi (17 Temmuz 2012). "M. Hollande confie à Lionel Jospin le dossier du cumul des mandats". 25 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
- ^ "Le CSM en danger de droitisation". 29 Mayıs 2002. 16 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2024.
- ^ "Anayasa Mahkemesi'nin mevcut üyeleri". 24 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2024.
- ^ "Dominique Rousseau soutient René Revol, A Gauche Maintenant,". 25 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
- ^ "Le crépuscule du Conseil constitutionnel". 6 Aralık 2001 yazar = Dominique Rousseau, Eric Spitz. 22 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024. Tarih değerini gözden geçirin:
|tarih=(yardım) - ^ Dominique Rousseau (19 Eylül 2008). "Constitutionnalisme et démocratie". 25 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
- ^ Emmanuelle Cosse (1 Mart 2008). "Rétention de sûreté. Entretien avec Dominique Rousseau* : « C'est une mesure digne d'un régime autoritaire »". 25 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
- ^ Dominique Rousseau (27 Ocak 2009). "Les universitaires dénoncent une dérive bureaucratique". 25 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
- ^ Yves Poirmeur (1996). "D. Rousseau, La démocratie continue". 25 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
- ^ Joseph Confavreux (7 Eylül 2014). "Dominique Rousseau : « On a inversé la fonction de la Constitution ! »". 6 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
- ^ Dominique Rousseau (18 Eylül 2014). "Il faut en finir avec ce système à la fois parlementaire et présidentiel". 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.
- ^ Aurélien Accart (17 Mart 2023). "Réforme des retraites : il y a un "déni de démocratie parlementaire", estime le constitutionnaliste Dominique Rousseau". 29 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024.