Ceza Muhakemesi Kanunu
| Ceza Muhakemesi Kanunu | |
|---|---|
|
Tam ad
| |
| Bölgesel kapsam |
 Türkiye |
| Kanun numarası | 5271 |
| Kabul tarihi | 4 Aralık 2004 |
| Yürürlük tarihi | 1 Haziran 2005 |
| Durum: Bilinmiyor | |
Ceza Muhakemesi Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde 4 Aralık 2004'te kabul edilen ve 1 Haziran 2005'te yürürlüğe giren 5271 sayılı kanundur. 4 Nisan 1929 tarihli ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nu yürürlükten kaldırdı.[1]
Ceza Muhakemesi Kanunu, Türkiye'de ceza muhakemesinin nasıl yapılacağını, bu yargı sürecine katılanların (hakim, savcı, avukat (müdafi)[2], müdahil, şüpheli, sanık, hükümlü, hükümözlü, mağdur, suçtan zarar gören, tanık (bilgi sahibi) ve bilirkişiler ile kolluk kuvvetleri) hak ve yetkileri ile yükümlülüklerini, korumaya ilişkin tedbirleri ve mahkeme kararlarına karşı denetim yollarını soruşturma ve kovuşturma evrelerinde belirleyen geniş anlamlı kurallar bütünüdür.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Ceza Muhakemesi Kanunu 8 Şubat 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., TBMM internet sitesi.
- Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun 23 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Resmî Gazete internet sitesi.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu (Mülga)". adalet.gov.tr. 1 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2013.
- ^ "Müdafi için CMK El Kitabı" (PDF). barobirlik.org.tr. 11 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Ocak 2013.
