Cape Passero Muharebesi (1940)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Cape Passero Muharebesi (1940), 12 Ekim 1940'ın erken saatlerinde İngiliz hafif kruvazörü HMS Ajax ve yedi torpido botu ile İtalyan Regia Marina'ya ait muhrip arasında güneydoğu Sicilya'da II. Dünya Savaşı deniz çatışmasıydı.

Arkaplan[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekim 1940'ta Akdeniz Filosu, İskenderiye'den Malta'ya MB6 olarak bir ikmal operasyonu başlattı. Konvoy, iki uçaksavar kruvazörü ve dört muhrip eşliğinde dört Kargo gemisinden oluşuyordu. Tarama kuvveti, Koramiral Sir Andrew Cunningham'ın amiral gemisi HMS Warspite tarafından yönetildi ve diğer üç savaş gemisi, iki uçak gemisi, altı kruvazör ve 16 muhrip tugayıyla birlikte. Konvoy sırasında kayda değer tek olay, HMS Imperial muhripinin bir mayın tarlasına çarpması sonucu aldığı hasardı. Tüccarlar 11 Ekim'de hedeflerine ulaştı. O zamana kadar, kötü hava İtalyan Filosunun müdahalesini engellemişti. Bir uçak, Malta'dan ayrıldıktan kısa bir süre sonra geri dönen gemileri gördü. Bu arada HMS Ajax, bir subay görevi için diğer kruvazörlerden ayrıldı.[1]

Çatışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalyan komutan Amiral Inigo Campioni, İngiliz savaş gemilerinin Cebelitarık'a yelken açması ihtimaline karşı Cape Bon'a bir muhrip müfrezesi emri verdi. Campioni'ye göre İtalyan savaş gemileri ve kruvazörlerinin konvoya karşı harekete geçmesi için artık çok geçti. Dört muhrip ve üç torpido botundan oluşan bir filo da dolunay ışığında 35° 45' K ile 35° 25' K[2] arasında yaklaşık 3 nmi (3,5 mi; 5,6 km) mesafede devriye geziyordu.[3] İtalyan muhripleri Artigliere, Camicia Nera, Aviere ve Geniere idi. Torpido botları Ariel, Alcione ve Airone idi.[4]

Torpido botu eylemi[değiştir | kaynağı değiştir]

01: 37'de Ajax, iskele tarafında 19.600 yd (17.900 m) uzakta, doğuya doğru buharlaşan Alcione tarafından görüldü. 01:48'de üç torpido botu İngiliz kruvazörüne son sürat yaklaşıyordu. Kruvazör, düşman yaklaşımından tamamen habersizdi. 01: 57'de Alcione, 1.900 yd (1.700 m) menzilden iki torpido ateşledi.[5] İtalyan oluşumunun komutanı Yüzbaşı Banfi, amiral gemisi Airone'ye 100 mm (3,9 in) toplarıyla düşmana ateş açmasını ve ardından kardeş gemilerini emretti. İkisi köprüde ve üçüncüsü su hattının 6 ft (1,8 m) altında olmak üzere üç mermi eve isabet etti.[6]

Ajax, saldırı altında olduğunu fark etti ve en yakın torpido botuna (Ariel) tam hızla ateş açtı. Ariel salvolarla paramparça oldu ve 20 dakika sonra battı, ancak bir torpido ateşleyebilmiş olabilir.[7] İkinci komutanı Yüzbaşı Mario Ruta ve mürettebatın çoğu öldürüldü.[8] Airone, vurulacak bir sonraki İtalyan gemisiydi. Devre dışı bırakılmadan önce iki torpido fırlatmayı başardı, neredeyse anında alev aldı, köprüsü ve üst güvertesi kısa mesafeden Ajax tarafından makineli tüfekle vuruldu. Birkaç saat sonra battı. Banfi hayatta kalanlar arasındaydı. Ardından, hasar görmemiş tek İtalyan savaş gemisi olan Alcione, 02:03'te teması kesti.[8]

Muhrip eylemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu arada Ajax, çatışma sırasında manevra yaptıktan sonra doğuya doğru rotasına devam etti. Saat 02: 15'te, ateş kontrol radarı, komutanı Yüzbaşı Carlo Margottini'nin güneyden ateş geldiğini gördüğü iki İtalyan muhribi tespit etti. Bir radyo arızası, emredildiği gibi kuzey yerine kuzeybatıya yönelen Margottini'nin üç muhripinin tam güçle saldırmasını engelledi.[9] Aviere, bir torpido saldırısını püskürten İngiliz kruvazöründen gelen ani bir borda tarafından vuruldu ve ağır hasar gördü ve güneye geri çekilmek zorunda kaldı.[10] Artigliere, vurulmadan ve sakatlanmadan önce 2.800 yd (2.600 m) bir torpido ve dört tam 120 mm (4,7 in) top salvosu ateşlemeyi başardı. Torpido ıskaladı, ancak dört mermi Ajax'ın iki ikincil top kulesine çarparak[10] iskele balina avcısını yok etti[11] ve radarını devre dışı bıraktı.[12] Ajax, Camicia Nera'ya başarısız bir şekilde ateş ettikten sonra eylemi durdurdu. 490 mermi farklı kalibre ve dört torpido ateşlemişti. Gemisinin bölüğünden on üçü ölü ve 22'si yaralıyken, kruvazörün aktif hizmete dönmesi için bir aylık onarıma ihtiyacı vardı.[13]

Komutanı ve kurmay subaylarının çoğu öldürülen engelli Artigliere, Camicia Nera tarafından yedekte alındı. İlk ışıkta, sürüklenen Artigliere'yi bir torpido ile batırmadan önce Camicia Nera'dan ayrılan HMS York kruvazörü tarafından şaşırdılar. Hayatta kalanlar ertesi gün İtalyan Donanması tarafından kurtarıldı.[14]

Sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu eylem, Regia Marina'nın Kraliyet Donanması'nın gece eylemindeki üstün beceri ve ekipmanıyla ilk deneyimiydi. İtalyanlar teknik açığı kapatmadan önce, Kraliyet Donanması tarafından yıldız mermileri, projektörler ve yanıcı mermilerin yoğun kullanımıyla karşılanması gerekiyordu. Ayrıca düşmanın radar kullandığından şüpheleniyorlardı, ancak o sırada bu sadece bir spekülasyondu.[15] Zayıf İtalyan hava gözetiminin İtalyan ağır birimlerinin hızlı tepki vermesini engellediği ve İngilizlere elverişsiz koşullarda temastan kaçınma taktiksel avantajı sağladığı sonucuna vardılar.[16]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ Green & Massignani, page 97.
  2. ^ De la Sierra, page 122.
  3. ^ Greene & Massignani, page 97.
  4. ^ O'Hara, p. 57.
  5. ^ De la Sierra, page 123.
  6. ^ De la Sierra, page 124.
  7. ^ Greene & Massignani, page 98.
  8. ^ a b De la Sierra, page 125.
  9. ^ De la Sierra, pp. 125-126.
  10. ^ a b De la Sierra, page 126.
  11. ^ Navy, corporateName=Royal Australian. "H.M. Ships Damaged or Sunk by Enemy Action in WWII". www.navy.gov.au. s. 53. 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2015. 
  12. ^ De la Sierra, pp. 126-127.
  13. ^ "www.regiamarina.org". 18 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ Green & Massignani, page 98.
  15. ^ Greene & Massignani, page 99, quotes the Italian memo: "Bu alandaki her ilerleme büyük önem taşıyacak ve belki de organize edilmesi gereken en önemli unsur, eylemin başlangıcından itibaren projektörlerin ve meşalelerin kullanımını koordine etmek olacaktır."
  16. ^ Bragadin, page 40.
Genel
  • Bragadin, Marc'Antonio (1957). The Italian Navy in World War II, United States Naval Institute, Annapolis. 0-405-13031-7.
  • Green, Jack & Massignani, Alessandro (1998). The Naval War in the Mediterranean, 1940-1943, Chatam Publishing, London. 1-86176-057-4.
  • O'Hara, Vincent P. (2009). Struggle for the Middle Sea: The Great Navies at War in the Mediterranean Theater, 1940-1945. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-648-3. 
  • Sierra, Luis de la (1976). La guerra naval en el Mediterráneo, 1940-1943, Ed. Juventud, Barcelona. 84-261-0264-6. (İspanyolca).

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]