Cafer Aksu (Altuntaş)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Cafer Aksu (Altuntaş) (1 Ocak 1956, Aybastı, Ordu - 20 Nisan 1983, Ordu) 2 Nisan 1977'de kan davasından iki kişiyi öldürdü. Yargılandı ve ölüm cezasına çarptırıldı. 12 Eylül Darbesi'nden sonra 1980-1984 arasında idam edilen 24'ü adli suçlu 50 mahkûmdan biridir.

Cinayet, yargılama ve idam[değiştir | kaynağı değiştir]

Cafer Aksu (Altuntaş), babasını ve amcasını öldüren bir kişinin ailesine kin tutarak Lütfü Altuntaş, Ayşe Altuntaş ve Kemal Altuntaş'ı bir süre takip etti. 2 Nisan 1977'de tarlada çalışmakta olan bu üç kişinin yanlarına yaklaştı ve önce Lütfü Altuntaş'a tabancayla ateş açtı. Sırtından ve göğsünden yaralanan Lütfü Altuntaş öldü. Kaçan Ayşe Altuntaş ve Kemal Altuntaş'ı takip eden Cafer Aksu (Altuntaş), av tüfeğiyle ateş edip Ayşe Altuntaş'ı yaraladı. Yere düşen kadının yanına gitti ve tabancasıyla ateş açarak onu da öldürdü. Kemal Altuntaş ise kaçmayı başardı.[1]

Cafer Aksu (Altuntaş), Ordu Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 14 Kasım 1979'da ölüm cezasına çarptırıldı. Duruşmadaki hâli nedeniyle idam cezası müebbet hapse çevrildi. Ceza daha sonra tekrar ölüm cezasına dönüştürüldü. Yargıtay Birinci Ceza Dairesi, kararı 6 Şubat 1980'de onadı. 12 Eylül 1980'de Türk Silahlı Kuvvetlerinin yönetime el koymasının ardından idam kararları da infaz edilmeye başlandı. Önce Danışma Meclisinden geçen karar, son olarak 18 Nisan 1983 günü Cumhurbaşkanı Kenan Evren başkanlığındaki Millî Güvenlik Konseyinin 140. birleşiminde kabul edildi.[2] 20 Nisan 1983'ta asılarak idam edildi.[3]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]