İçeriğe atla

Britanya Arktik Keşif Gezisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Buz kütlesi içindeyken HMS Alert

1875-1876 Britanya Arktik Keşif Gezisi, İngiliz Deniz Kuvvetleri tarafından Grönland'ın batı kıyısındaki Smith Sound üzerinden Kuzey Kutbu'na ulaşma girişiminde bulunmak üzere Sir George Nares öncülüğünde gönderilen keşif gezisi.

Keşif gezisi Kuzey Kutbu'na ulaşamasa da Grönland ve Ellesmere Adası kıyıları kapsamlı bir şekilde araştırıldı ve çok sayıda bilimsel veri toplandı.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaptanı Henry Frederick Stephenson'un yönettiği iki gemi, HMS Alert ve HMS Discovery 29 Mayıs 1875'te Portsmouth'tan yola çıktı.

Bu seferde Nares, gemilerini Grönland ile Ellesmere Adası arasındaki - günümüzde onun onuruna Nares Boğazı olarak anılan - kanaldan Lincoln Denizi'ne kadar kuzeye götüren ilk kaşif oldu. O zamana kadar bu rotanın, kutbu çevreleyen buzsuz bir bölge olan sözümona Açık Kutup Denizi'ne gideceğine dair popüler bir teori vardı, ancak Nares yalnızca buzdan oluşan çorak bir arazi buldu.

Komutan Albert Hastings Markham komutasındaki bir kızak grubu 83°20′26"K enlemine kadar giderek yeni bir rekora imza attı. Bu arada, kıdemli teğmen Lewis Beaumont, Grönland'ın kuzeybatı kıyılarını keşfetmek için Nisan 1876'da Discovery Harbor'dan doğuya doğru ilerleyen bir köpek kızağı ekibine liderlik etti ve 22 Mayıs'ta geri dönmeden önce Sherard Osborn Fiyordu'na ulaştı.[1]

Genel olarak keşif gezisi felakete yakındı. Adamlar iskorbüt hastalığından çok acı çekiyordu ve uygunsuz kıyafet ve ekipman nedeniyle zorlanıyorlardı. Adamlarının buzda bir kış daha hayatta kalamayacağını anlayan Nares, 1876 yazında her iki gemisiyle birlikte apar topar güneye doğru çekildi. Bununla birlikte, aralarında Thomas Mitchell'in de bulunduğu bahriyeliler ve topograflar, Eskimoları ve Kanada'nın Kuzeybatı Toprakları ve daha sonra Nunavut olacak yerlerin doğasını fotoğrafla belgelemeyi başardılar.

Keşif gezisine gelecekteki Donanma Amirali William May de dahildi. Hem Ayles Buz Sahanlığı hem de Ayles Dağı adını Deniz astsubay Adam Ayles'ten aldı. Keşif gezisinde adlandırılan diğer yapılar arasında Markham Buz Sahanlığı, Nares Boğazı, Repulse Limanı ve Yerküre üzerinde kalıcı yerleşimin olduğu en kuzeydeki yer olan Alert yer alıyor. Pelham Aldrich, keşif gezisinde teğmendi ve kendisinin onuruna adlandırılan Cape Aldrich'in bulunduğu Ellesmere Adası'na giden Batı Kızak Grubu'na komuta etti.

Sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Keşif gezisi Britanya'ya döndükten sonra hem Nares hem de Amirallik, keşif gezisinin Kuzey Kutbu'nda bir yıldan kısa bir süre kalıp sonra geri dönmesi ve iskorbüt salgını nedeniyle eleştirilerle karşı karşıya kaldı.[2] Eleştirilerin çoğu, keşif gezisi subaylarının kızak yolculuklarında rom tayınını vermeye devam etmesine odaklanıyordu. Bir Amirallik raporu, bu kararın akıllıca olmadığı ve iskorbüt salgınında payı olduğu sonucuna vardı.[3]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta British Arctic Expedition 1875 ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Lewis Beaumont collection
  2. ^ Armston-Sheret, Edward (1 Eylül 2019). ""A Good Advertisement for Teetotalers": Polar Explorers and Debates over the Health Effects of Alcohol, 1875–1904". The Social History of Alcohol and Drugs. 33 (2): 257-285. doi:10.1086/705337. ISSN 1930-8418. Erişim tarihi: free.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)
  3. ^ Armston-Sheret, Edward (1 Eylül 2019). ""A Good Advertisement for Teetotalers": Polar Explorers and Debates over the Health Effects of Alcohol, 1875–1904". The Social History of Alcohol and Drugs. 33 (2): 257-285. doi:10.1086/705337. ISSN 1930-8418. Erişim tarihi: free.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)

Bibliyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

  • George Nares: Narrative of a voyage to the Polar Sea during 1875–76 in H.M. ships 'Alert' and 'Discovery, two volumes, London 1878; online book Cilt 1 ve Cilt 2
  • John Edwards Caswell. The RGS and the British Arctic Expedition, 1875–76. The Geographical Journal 143(2) (Jul., 1977), pp. 200–210.