Boris Yeltsin sayfasının kaynağını görüntüle

{{Makam sahibi bilgi kutusu
| isim = Boris Nikolayeviç Yeltsin<br/><small>Борис Николаевич Ельцин</small>
| resim = Борис Николаевич Ельцин-1 (cropped) (cropped).jpg
| resim_büyüklüğü = 220px
| makam = [[Rusya devlet başkanı]]
| dönembaşı = 12 Temmuz 1991
| dönemsonu = 31 Aralık 1999
| başbakan = [[Yegor Gaydar]] <small>1992</small><br/>[[Viktor Çernomirdin]] <small>1992-1998</small><br/>[[Sergey Kiriyenko]] <small>1998</small><br/>[[Yevgeni Primakov]] <small>1998-1999</small><br/>[[Sergey Stepaşin]] <small>1999</small><br/>[[Vladimir Putin]] <small>1999</small>
| başkanyardımcısı = [[Alexander Rutskoy]] <small>(1991–1993)</small>
| öncegelen = [[Mihail Gorbaçov]] ([[Sovyetler Birliği|SSCB]] adına)
| sonragelen = [[Vladimir Putin]]
| makam1 = [[Rusya Yüksek Sovyeti|RSFSC Yüksek Sovyeti Prezidyum Başkanı]]
| dönembaşı1 = 29 Mayıs 1990
| dönemsonu1 = 10 Temmuz 1991
| öncegelen1 = [[Vitali Vorotnikov]]
| sonragelen1 = [[Ruslan Hasbulatov]] <small> geçici </small>
<!-- Kişisel Bilgiler -->| doğum_tarihi = {{Doğum tarihi|1931|2|1}}
| doğum_yeri = [[Sverdlovsk]] (Bugün [[Yekaterinburg]])
| ölüm_tarihi = {{ölüm tarihi ve yaşı|2007|4|23|1931|2|1}}
| ölüm_yeri = [[Moskova]], [[Rusya]]
| ölüm_sebebi = [[Kalp yetmezliği]]
| doğum_adı = Boris Nikolayevich Yeltsin
| partisi = 
| eşi = {{Evlilik|[[Naina Yeltsina]] |1956|2007|sebep=ö}}
| çocukları = Tatyana Dyachenko (1960)
| öğrenim = 
| meslek = 
| dini = [[Rus Ortodoks Kilisesi|Rus Ortodoks]]
| imza = Yeltsin signature.svg
| resim_başlığı = Yeltsin'in resmî portresi, 1992
}}
'''Boris Nikolayeviç Yeltsin''' ([[Rusça]]: Бори́с Никола́евич Е́льцин) (1 Şubat 1931, [[Sverdlovsk]] -  23 Nisan 2007, [[Moskova]]), [[Rusya]]'nın ilk [[başbakan]]ı ve [[devlet başkanı]].

==Gençliği==
[[Ruslar|Rus]] kökenli bir çiftçinin oğludur. [[İnşaat mühendisliği]] öğrenimi gördükten sonra, bir inşaat işletmesinde idareci olarak vazife aldı. 1961'de [[Sovyetler Birliği Komünist Partisi]]'ne girdi. Parti içinde hızla yükselerek [[Sverdlovsk]] bölgesi parti birinci sekreterliğine getirildi. [[Mihail Gorbaçov]]'un [[Sovyetler Birliği]] devlet başkanı oluşundan hemen sonra [[Moskova]]'ya çağrıldı. Nisan 1985'te Komünist Partisi Merkez Komitesine seçildi. Ekim 1985'te de Moskova Parti Teşkilatı Şefi oldu. Kısa zamanda kamuoyunun güvenini kazandı. Aynı zamanda [[Politbüro]]'ya da girdi. [[Yegor Ligaçev]] ile anlaşmazlığa düştü. 1987'de [[Gorbaçov]] tarafından görevden uzaklaştırıldı. Şubat 1988'de partiyle ilgili bütün yetkileri elinden alındı. İnşaat Bakanı Yardımcılığına tayin edildi.

==Gorbaçov ile karşıtlık==
Daha sonra Moskova'da halkın isteklerini dile getiren bir siyasetçi olarak sivrildi. Mart 1989'da Moskova'da %89,6 oranında oy alarak [[Sovyetler Birliği|SSCB]] Halk Temsilcileri Kongresine seçildi. Siyasi ve ekonomik sahada çoğulculuğu savundu. Mayıs 1990'da Gorbaçov'un isteğine aykırı olarak Rusya Federasyonu Komünist Partisi Başkanlığına getirildi.

Haziran 1991'de [[Rusya]] Başkanlığına seçildi. 19 Ağustos 1991 de [[Sovyetler Birliği|SSCB]] başkanı [[Gorbaçov]]'a karşı sertlik yanlıları tarafından düzenlenen [[1991 Sovyet darbe girişimi|darbeyi]] şiddetle protesto etti. Darbecilere karşı halkı direnişe çağırdı. [[Moskova]]'da [[Beyaz Saray (Rusya)|Beyaz Saray]] denen Rusya parlamento binasına ulaşmayı başardı. Darbecileri suçlu ve hain ilan ederek, ordu ve [[KGB]] içinde darbeye karşı çıkanların ve ABD'nin yardımıyla Beyaz Saray'ı direnişin merkezine dönüştürdü. Gorbaçov'un Devlet Başkanı olarak yeniden göreve dönmesini sağladı. Darbenin başarısızlığa uğratılmasında ve Gorbaçov'un yeniden göreve dönmesinde en önemli rolü oynadı. Darbecilere karşı gösterdiği kararlı tutumuyla büyük bir prestij kazandı. Gorbaçov'un bazı başarısızlıkları Yeltsin'i daha güçlü hâle getirdi. Gorbaçov'un göreve dönmesinden sonra askeriyede ve çeşitli devlet kademelerinde yapılan tasfiye hareketleri ile nüfuzunu arttırdı.[[Anayasa]]ya aykırı kararnameler çıkardı ve Gorbaçov'dan bağımsız uygulamalara girişti. Komünist Partiyi yasakladı ve bütün parti mallarına el koydu.

[[Dosya:Boris_Yeltsin_22_August_1991-1.jpg|küçükresim|upright=0.91|22 Ağustos 1991 günü Yeltsin, Sovyetler Birliği darbe girişimi sonrası]]

Askerî darbe girişimi 17 Mart 1991'deki [[Sovyetler Birliği Referandumu 1991|Sovyetler Birliği Referandumu]]'na göre 20 Ağustos 1991'de yapılacak olan yenilenmiş birlik antlaşmasının da iptal edilmesine sebep oldu. Siyasi reformların yanı sıra, ekonomik konularda da reformlara giden Yeltsin, 2 Ocak 1992'de yürürlüğe girecek olan yüksek oranlı fiyat artışları hususunda halktan ve parlamentodan destek istedi. Rusya parlamentosundan olağanüstü yetkiler aldı.

==Rusya Federasyonu Başkanlığı==
8 Aralık 1991'de Yeltsin ile [[Ukrayna]] ve [[Belarus]] Cumhuriyetlerinin Devlet Başkanları [[Sovyetler Birliği]]'nin dağıldığını ve [[Bağımsız Devletler Topluluğu]]'nun (BDT) kurulduğunu ilân ettiler. Ancak 12 Aralık'ta [[Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti|Rusya Federatif Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti]] [[Yüksek Sovyet]]i bu antlaşmanın onaylanmasını reddetti. Sovyet anayasasına göre birliğin dağıtılması ancak [[Yüksek Sovyet]] Meclisinin yetkisindeydi. Ancak Yeltsin'in Gorbaçov'u istifaya zorlaması [[Yüksek Sovyet]]'in kararını geçersiz kıldı. 21 Aralıkta geri kalan 12 Cumhuriyetin 11'i de BDT'ye katıldı. Yeltsin, Gorbaçov'la birlikte BDT'nin yıl sonunda [[Sovyetler Birliği]]'nin yerini alacağını açıkladı. Ancak [[Gorbaçov]] 25 Aralık 1991'de Devlet Başkanlığı vazifesinden istifa etti. Çok çabuk davranan Yeltsin, Gorbaçov'un [[Kremlin]]'deki ofisine taşındı. Ordunun komutasını eline aldı. [[Birleşmiş Milletler]]e [[Sovyetler Birliği]]'nin Güvenlik Konseyindeki yerini Rusya Federasyonunun alacağını bildirdi. [[Nükleer füze]]lerle ilgili fırlatma şifrelerine el koydu. İdarede [[Amerika Birleşik Devletleri|ABD]]'yi örnek alan Yeltsin Başkanlık vazifesini de kendinde topladı.

Eylül 1992’de Halk Temsilcileri Kongresi’nde [[Sergey Baburin]] önderliğindeki Ulusal Birlik adlı muhalif grup  [[Sovyetler Birliği|SSCB]]'yi dağıtan anlaşmanın 12 Aralık 1991’deki [[Yüksek Sovyet]] oturumunda reddedildiğini, bu nedenle anlaşmanın geçersiz olduğunu bildiren dilekçeyi Anayasa Mahkemesi’ne gönderdi. Fakat Yeltsin denetimindeki mahkeme bu dilekçeyi incelemeye almadı.

==1993 Krizi==
Yeltsin 1993 yılında reform önerilerini ve yönetim değişikliklerini engellemeye çalışan Parlamentoyu asker kullanarak dağıttı. Parlamento binasını tanklarla bombalatmaktan bile çekinmedi.<ref>Bakınız: [[1993 Rusya anayasa krizi]]</ref> Ardından Parlamento seçimleri yapıldı.Seçimleri Yeltsin yanlısı adaylar kazandı. Böylece Yeltsin Parlamento da yandaş sayısını arttırarak konumunu daha da güçlendirdi.

[[Rusya]]'nın [[1990'lar|1990'lı yıllar]]da hızlı özelleştirilme sürecinde ülkeyi yöneten Yeltsin, 1994 yılında [[Çeçenistan]]'da büyük çaplı bir askerî müdahale düzenledi ve işgal etti. Ardından [[Çeçenistan]]'ın özerkliğini sınırlandırarak Rusya egemenliğini sağlamlaştırmaya çalıştı. Ancak [[Çeçen]] direnişinin artarak devam etmesi ve Rusya kayıplarının artması sonucu iç politikada zor duruma düştü.

[[Dosya:BorisYeltsin and BillClinton 1999-11-18.jpg|küçükresim|upright=0.91|Boris Yeltsin [[Bill Clinton]] ile, 1999]]

Yeltsin, Rusya Devlet Başkanı olarak son dış gezilerinden birinde Kasım 1999'da [[Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı|Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilâtı]] (AGİT) zirvesine katılmak üzere [[İstanbul]]'a gitti.<ref>[http://www.hri.org/news/turkey/trkpr/1999/99-11-18.trkpr.html Hellenic Resources Network, 18 Kasım 1999] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20070929122459/http://www.hri.org/news/turkey/trkpr/1999/99-11-18.trkpr.html |tarih=29 Eylül 2007 }} (İngilizce)</ref> O günlerde [[Amerika Birleşik Devletleri|ABD]] ile ilişkileri gayet iyi durumda olan Türkiye, [[Orta Asya]] ve [[Kafkaslar]]'da Rusya ile rekabete girişmişti. Zirve sırasında imzalanan [[Bakü-Ceyhan Boru Hattı]] antlaşması, ABD destekli Türkiye'nin eski [[Sovyetler Birliği|Sovyet]] topraklarında artan etkisinin bir göstergesiydi. Zirvede ABD Başkanı [[Bill Clinton]] ile söz düellosuna giren Yeltsin, Kafkaslar'da bir içsavaş başlatan [[Çeçenistan|Çeçen]] isyancılarını "haydut ve katil" olarak niteledi ve "Silâhlı çetelerle aynı masaya oturamayız. Bu teröristlerin kökünü kazımalıyız ve onlara hangi ülkelerin yardım ettiğini biliyoruz" ifadelerini kullandı. Yeltsin, [[Yugoslavya]]'ya yapılan [[NATO]] hava saldırılarına da karşı çıktı. Bu yorumları, Çeçenistan sorununa barışçı bir çözüm bulunmasını isteyen Clinton'un eleştirisine hedef oldu. Yeltsin [[Fransa]] başkanı [[Jacques Chirac|Chirac]] ve [[Almanya]] [[şansölye]]si [[Gerhard Schröder|Schröder]] ile yaptığı bire bir görüşmelerde de eleştirilince AGİT toplantısını terk etti ve Rusya'ya döndü.<ref>[http://www.hri.org/news/turkey/trkpr/1999/99-11-19.trkpr.html Hellenic Resources Network, 19 Kasım 1999] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20070929110526/http://www.hri.org/news/turkey/trkpr/1999/99-11-19.trkpr.html |tarih=29 Eylül 2007 }} (İngilizce)</ref>

==1996 Seçimleri==
Yeltsin 1996 yılındaki şaibeli devlet başkanlığı seçimlerinde yeniden başkan seçildi. Ancak seçimin hileli olduğuna yönelik pek çok itiraz yapıldı. Yeltsin'in bu seçimlerde ABD Başkanı [[Bill Clinton]]'un devreye girmesiyle, [[Amerika Birleşik Devletleri|ABD]]'li danışmanlardan yardım aldığı ileri sürüldü. Yeltsin bu seçimin ilk turunda % 35 oy alırken rakibi [[Rusya Federasyonu Komünist Partisi|Komünist Parti]] adayı [[Gennadi Züganov]] % 32 oy almıştır. İkinci tur seçimlerde [[Rusya Federasyonu Komünist Partisi|Komünist Parti]] adayı bazı sağcı güçlerin de desteğini almış fakat % 40 oy alabilmiştir. Yeltsin ise % 53 oyla tekrar başkan seçilmiştir. Ancak 20 Şubat 2012'de muhalif cepheden [[Sergey Baburin]] ve [[Sergey Udaltsov]] 1996 seçimlerinde pek çok seçim sahtekarlığına şahit olduklarını ve bu seçimin galibinin kesinlikle [[Rusya Federasyonu Komünist Partisi|Komünist Parti]] lideri [[Gennadi Züganov]] olduğunu belirtmişlerdir.

Yeltsin [[1998 Rusya ekonomik krizi|1998 yılındaki ekonomik krizin]] ardından tamamen otoritesini kaybetti. Bu dönemde başarısızlığını hükûmetlere yükleyerek sık sık başbakan değiştiren Yeltsin giderek ordunun da desteğini kaybetmeye başladı. Ekonomik kriz döneminde göreve getirdiği [[Yevgeni Primakov]]'un ekonomide kısmen toparlanma sağlayarak halktan ve meclisten destek alması Yeltsin'de iktidarı kaybetme korkusuna sebep oldu. Bunun üzerine Yeltsin, Mayıs 1999'da başbakan [[Yevgeni Primakov]]'u da görevden aldı.

==İktidarının sonu ve ölümü==
Özellikle 2. döneminde Yeltsin; [[alkolizm]] sorunları ve [[Rusya]]'yı yönetebilecek sağlığa sahip olmadığından sıkça eleştirilmiştir.

1999 yılında Yeltsin'in kızının ve damadının adının bir [[yolsuzluk]] skandalına bulaşması ile Rusya basını Yeltsin'in Başkanlığını iyice sorgulamaya başladı. Yeltsin ise bu baskılara iç ve dış politikada sertlik yanlısı düşünceleri ile tanınan eski [[KGB]] ajanı olan [[Vladimir Putin]]'i başbakanlığa getirerek karşılık verdi. Ancak aynı yılın sonuna doğru muhalefetten ve halktan gelen baskılara karşı koymakta zorlanan Yeltsin 31 Aralık 1999 akşamı televizyonda yaptığı konuşmada istifa ettiğini ve yerine anayasa gereği Başbakan [[Putin]]'in geçeceğini açıkladı.

2000 yılında, emekliliğe ayrıldıktan sonra bir Rusya televizyon kanalında yaptığı röportajında, geçmişte katlanmak zorunda kaldığı en büyük sorumluluğunun, [[Çeçenistan]]'da ölen insanlar olduğunu belirtti.<ref>{{Web kaynağı |url=http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/6584481.stm |başlık=bbc news |erişimtarihi=29 Nisan 2007 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20170906114736/http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/6584481.stm |arşivtarihi=6 Eylül 2017 |ölüurl=hayır }}</ref>

Yeltsin, 23 Nisan 2007 tarihinde [[kalp yetmezliği]] sebebiyle öldü.<ref>{{Web kaynağı |url=http://www.ntvmsnbc.com/news/406216.asp |başlık=ntvmsnbc |erişimtarihi=29 Nisan 2007 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20070425063730/http://www.ntvmsnbc.com/news/406216.asp |arşivtarihi=25 Nisan 2007 |ölüurl=hayır }}</ref> Devlet töreni yapıldı, cenazesine 3 bin kişi katıldı. Rusya'nın önde gelen kamuoyu araştırma şirketlerinden olan [[Levada]]'nın Ocak 2015'te yaptığı anket sonuçlarına göre halkın % 9'u Boris Yeltsin hakkında olumlu bir değerlendirmede bulunurken, % 78'i olumsuz bir değerlendirmede bulundu.<ref>{{Web kaynağı |url=http://www.levada.ru/2015/01/20/rol-lichnostej-v-istorii-rossii/ |başlık=Arşivlenmiş kopya |erişimtarihi=26 Şubat 2018 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20180227034735/http://www.levada.ru/2015/01/20/rol-lichnostej-v-istorii-rossii/ |arşivtarihi=27 Şubat 2018 |ölüurl=hayır }}</ref> Yeltsin'in cenazesi [[Novodeviçi Mezarlığı]]'na gömüldü.

==Siyasi eleştiriler==
{{Ek kaynak gerekli|tarih=Temmuz 2022}}
Rusya Parlamento Başkanı [[Ruslan Hasbulatov]]'a göre Yeltsin'in tüm liderliği boyunca "yüzlerce" [[CIA]] ajanıyla çevrili olduğunu belirtmiştir. Hasbulatov, Yeltsin'in özellikle tartışmalı 1996 yılındaki seçimleri ABD'nin doğrudan yardımı ve desteği sayesinde kazandığını iddia etmiştir. Yeltsin'in birlikte çalışacağı bakanlar ve yetkililer için CIA ajanlarından onay aldığı da iddia edilmiştir.<ref>[https://www.rt.com/russia/526345-yeltsin-cia-connection-claim/ 12 Haziran 2021 tarihli Russia Today haberi] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20210710031616/https://www.rt.com/russia/526345-yeltsin-cia-connection-claim/ |tarih=10 Temmuz 2021 }} {{En}} 26 Ağustos 2021 tarihinde erişilmiştir</ref>
==Kişisel yaşamı==
Colton, Yeltsin'i "içsel karmaşıklıklarla dolu",{{sfn|Colton|2008|p=6}} hem "matematiksel bir zihin yapısı" hem de "macera zevki" sergileyen bir adam olarak tanımladı,{{sfn|Colton|2008|p=50}} Yeltsin'in "bir durumu bütünsel olarak kavrama sezgisine" sahip olduğunu belirtti.{{sfn|Colton|2008|p=51}} Colton, Yeltsin'in dik kafalı,{{sfn|Colton|2008|p=36}} ve huzursuz olabileceğini düşünüyordu.{{sfn|Colton|2008|p=37}} Evans, Yeltsin'in otobiyografisinde, liderin kendisini bir Rus'tan çok bir Sovyet olarak gördüğünü belirtmiştir.{{sfn|Evans|1994|p=36}} Yeltsin, hayatı boyunca genellikle gizlemeye çalıştığı bir dizi sağlık sorunu yaşamıştır.{{sfn|Colton|2008|pp=91, 92}} Çocukken hem kırık bir burnu hem de sakat bir eli vardı ve bu fiziksel özelliklerinden dolayı utanç duymaya devam etti;{{sfn|Colton|2008|p=48}} toplum içindeyken sık sık sol elini masanın altına ya da kravatının arkasına gizlerdi.{{sfn|Aron|2000|p=8}} Ayrıca orta kulak enfeksiyonu nedeniyle sağ tarafı da sağırdı.{{sfn|Colton|2008|p=92}} Annesi dindar bir Ortodoks Hristiyan olmasına rağmen, Yeltsin bir dindar olarak büyümemiş, ancak 1980'lerde ve 1990'larda dindar olmuştur.{{sfn|Colton|2008|p=35}}

Yeltsin, "yönetim tarzının" "sert" olduğunu ve "sıkı disiplin ve verilen sözlerin yerine getirilmesini talep ettiğini" belirtmiştir.{{sfn|Aron|2000|p=31}} Yeltsin bir işkolikti;{{sfn|Colton|2008|p=91}} UPI üniversitesindeyken geceleri sadece dört saat uyuma alışkanlığı geliştirdi.{{sfn|Aron|2000|p=17}} Dakikti ve astlarının geç kalması konusunda çok katıydı.{{sfn|Aron|2000|p=31}} Mükemmel bir hafızası vardı{{sfn|Aron|2000|p=32}} ve okumayı severdi; 1985'te ailesinin elinde yaklaşık 6000 cilt kitap vardı.{{sfn|Colton|2008|p=95}} UPI üniversitesinde eşek şakalarından hoşlanmasıyla tanınırdı.{{sfnm|1a1=Aron|1y=2000|1p=15|2a1=Colton|2y=2008|2p=57}} Halk şarkılarını ve pop melodilerini dinlemekten hoşlanırdı{{sfn|Colton|2008|p=110}} ve gençliğinden itibaren ''[[Kaşık (müzik aleti)|lozhki]]'' kaşıklarını çalabilirdi.{{sfn|Colton|2008|p=37}} Yeltsin, 1990'larda sağlık durumu kötüleşene kadar buzlu suda yüzmekten hoşlanıyordu ve hayatı boyunca her güne soğuk bir duşla başladı.{{sfn|Colton|2008|p=50}} Ayrıca ''[[Banya (sauna)|banya]]'' buhar banyosunu kullanmayı da severdi.{{sfn|Colton|2008|p=37}} Yeltsin ayrıca avlanmayı severdi ve kendi av silahları koleksiyonuna sahipti.{{sfn|Colton|2008|pp=87-88}} Çalışanlarına, genellikle onları daha çok çalışmaya motive etmek için saat ve diğer hatıra eşyaları vermeyi severdi.{{sfnm|1a1=Aron|1y=2000|1pp=23-24|2a1=Colton|2y=2008|2p=100}} İnsanların küfür etmesinden hoşlanmazdı{{sfn|Aron|2000|p=28}} ve sinirlendiğinde ya da öfkelendiğinde sık sık elindeki kalemleri kırdığı bilinirdi.{{sfn|Colton|2008|p=112}}

Yeltsin'in alkole karşı yüksek bir toleransı vardı ve 1980'lere gelindiğinde ortalamanın üstünde alkol alıyordu.{{sfn|Colton|2008|p=88}} Yeltsin'in en sevdiği yazar [[Anton Çehov]] idi,{{sfn|Colton|2008|p=45}} ancak [[Sergei Yesenin]] ve [[Alexander Pushkin]]'in eserlerini de beğeniyordu.{{sfn|Colton|2008|p=110}} Colton Yeltsin'i "boğuk bariton" bir sese sahip olarak tanımlamıştır.{{sfn|Colton|2008|p=83}}

Doder ve Branson, Yeltsin'in "genç Ruslar için bir kahraman, antikomünist olmaları gerekmeyen ancak Brejnev yıllarının acısı ve ilgisizliğiyle dolu olanlar için bir kült figür" olduğunu belirtmişlerdir.{{sfn|Doder|Branson|1990|p=270}} Onun "coşkulu, neredeyse aşırı derecede açık",{{sfn|Doder|Branson|1990|p=278}} ve aynı zamanda "karizmatik" olduğunu belirttiler.{{sfn|Doder|Branson|1990|p=270}} Yeltsin'in Sovyet yönetimine meydan okurken kendisini "gerçek bir işçi sınıfı kahramanı" olarak sunduğunu da eklediler.{{sfn|Doder|Branson|1990|p=380}}

Yeltsin arkadaşlarına sadıktı.{{sfn|Aron|2000|p=34}} Yeltsin, arkadaş olarak mesleki açıdan yetkin ve ahlaki açıdan titiz olduğunu düşündüğü kişileri seçti.{{sfn|Aron|2000|p=34}} Aron, Yeltsin'in arkadaşları arasında "tükenmez bir neşe, coşku ve misafirperverlik kaynağı" olabileceğini belirtmiştir.{{sfn|Aron|2000|p=34}}

{{commons|Борис Николаевич Ельцин|Boris Yeltsin}}

== Kaynakça ==
{{kaynakça}}

== Ayrıca bakınız ==
* [[1991 Sovyet darbe girişimi]]
* [[1993 Rusya anayasa krizi]]

{{S-start}}
{{S-ppo}}
{{Sıra kutusu
|başlık  = [[Moskova Komünist Partisi]] Birinci Sekreteri
|önce = [[Viktor Grişin]]
|yıllar  = 23 Aralık 1985 - 12 Kasım 1987
|sonra  = [[Lev Zaykov]]
}}
{{s-off}}
{{Sıra kutusu
|başlık  = [[Rusya SFSC Yüksek Sovyeti Prezidyum Başkanı|Rusya SFSC Yüksek Sovyet Başkanı]]
|önce = [[Vitali Vorotnikov]]
|yıllar  = 29 Mayıs 1990 - 10 Temmuz 1991
|sonra  = [[Ruslan Kasbulatov]]
}}
{{Sıra kutusu
|başlık  = [[Rusya devlet başkanları listesi|Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti Başkanı]]
|önce = Yeni makam
|yıllar  = 10 Temmuz 1991 - 25 Aralık 1991
|sonra  = [[Rusya devlet başkanları listesi|Rusya Devlet Başkanı]]
}}
{{Sıra kutusu
|başlık  = [[Rusya hükûmet başkanları listesi|Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti Başbakanı]]<br><small>[[Rusya devlet başkanları listesi|Rusya SFSC Devlet Başkanı]] olarak</small>
|önce = [[Oleg Lobov]]<br><small>Geçici</small>
|yıllar  = 6 Kasım 1991 - 25 Aralık 1991
|sonra  = [[Rusya hükûmet başkanları listesi|Rusya Başbakanı]]
}}
{{Sıra kutusu
|başlık  = [[Rusya devlet başkanları listesi|Rusya Devlet Başkanı]]
|yıllar  = 25 Aralık 1991 - 31 Aralık 1999
|önce = [[Rusya devlet başkanları listesi|Rusya SFSC Devlet Başkanı]]
|sonra  = [[Vladimir Putin]]}}
{{Sıra kutusu
|başlık  = [[Rusya hükûmet başkanları listesi|Rusya Başbakanı]]<br><small>[[Rusya devlet başkanları listesi|Rusya Devlet Başkanı]] olarak</small>
|önce = [[Rusya hükûmet başkanları listesi|Rusya SFSC Başbakanı]]
|yıllar  = 25 Aralık 1991 - 15 Haziran 1992
|sonra  = [[Yegor Gaydar]]<br><small>Geçici</small>
}}
{{Sıra kutusu
|başlık = [[Rusya Savunma Bakanlığı|Rusya Savunma Bakanı]]<br><small>Geçici</small>
|önce = [[Konstantin Kobetz]]<br><small>Geçici</small>
|yıllar = 16 Mart - 18 Mayıs 1992
|sonra = [[Pavel Graçev]]
}}
{{S-end}}

{{Rusya Federasyonu devlet başkanları}}
{{Rusya başbakanları}}

{{Otorite kontrolü}}

[[Kategori:SSCB'liler]]
[[Kategori:1931 doğumlular]]
[[Kategori:2007 yılında ölenler]]
[[Kategori:Rusya devlet başkanları]]
[[Kategori:Rusya başbakanları]]
[[Kategori:Sovyet siyasetçiler]]
[[Kategori:Rus inşaat mühendisleri]]
[[Kategori:Lenin Nişanı sahipleri]]
[[Kategori:Perestroyka]]
[[Kategori:Kalp yetmezliğinden ölenler]]
[[Kategori:Novodeviçi Mezarlığı'na defnedilenler]]
[[Kategori:Altın Kartal Nişanı sahipleri]]
[[Kategori:Moskova'da ölenler]]
[[Kategori:İtalya Cumhuriyeti Liyakat Nişanı sahipleri]]
[[Kategori:20. yüzyıl Rus siyasetçileri]]
[[Kategori:Rus savunma bakanları]]
[[Kategori:Légion d'honneur Büyük Haç Nişanı sahipleri]]
[[Kategori:Rus milliyetçiler]]
[[Kategori:Rusya'da muhafazakârlık]]
[[Kategori:Kızıl Bayrak İşçi Nişanı sahipleri]]
[[Kategori:Sovyet albaylar]]
[[Kategori:Sovyet erkek voleybolcular]]
[[Kategori:Rus Ortodoks Hristiyanlar]]