Alcáçovas Antlaşması
Alcáçovas Antlaşması, Portekizli Viseu düşesi Beatriz ve Kastilya kraliçesi I. Isabel arasında yapılan antlaşma (1479). Bu antlaşmayla Portekiz kralı V. Afonso'nun Kastilya üzerindeki hak iddiaları sona ermiştir.
Afonso'nun iddiaları, kardeşi Kastilya kralı IV. Enrique'nin 1461'de henüz meşru bir varisinin olmamasına dayanıyordu. Ayrıca Enrique'in 1462'de doğan kızı Juana'nın babasının, saray danışmanı Beltràn de la Cueva olduğuna inanılıyordu. Enrique ve Afonso 1464'te Cebelitarık'ta buluştular. Afonso'nun, Enrique'in üvey kızkardeşi Isabel ile, Afonso'nun oğlu ve veliahtı olan II. Joāo'nun da, Enrique'in kızıyla evlenmesini kararlaştırdılar. Böylece Kastilya ve Portekiz arasında süregelen mücadele sona erecek ve iki ülkenin bağları güçlenecekti. Ama 1469'da Isabel, Aragon kralı II. Fernando'yla evlenerek Kastilya'yı bu ülkeyle birleştirdi. Enrique'in 1474'te ölümünden sonra Isabel ve Fernando kendilerini Leon ile Kastilya'nın kral ve kraliçesi ilan ettiler. Haklarının elinden alındığına inanan Afonso ise Juana'yla evlendi ve kendisini Leon ve Kastilya kralı ilan etti.
Bu gelişmeleri izleyen bir dizi savaş 1476'da Afonso'nun Castro Queimado'daki yenilgisiyle sona erdi. Bu yenilginin sonunda yapılan Alcáçovas Antlaşması, Juana'nın haklarını Kastilya'ya bırakarak bir manastıra çekilmesini ve Portekiz veliahtının, Isabel ve Fernando'nun büyük kızıyla evlenmesini öngörüyordu. Antlaşmanın dolaylı bir sonucu da Portekiz'in, Kastilya Krallığı'na bağımılılığını artırması oldu.[1]