AMOLED

Vikipedi, özgür ansiklopedi
AMOLED ekranlı Samsung Galaxy Note
PenTile matris ailesinin RGBG sistemini kullanarak Nexus One akıllı telefonundaki AMOLED ekranının büyütülmüş görüntüsü

AMOLED (açılımı "active-matrix organic light-emitting diode" yani "Aktif matrisli organik ışık yayan diyot") akıllı saat, mobil cihazlar, akıllı telefon, tablet bilgisayar, dizüstü bilgisayarlar ve televizyonlarda kullanılan bir ekran teknolojisidir. OLED, organik bileşiklerin elektrolüminesan malzemeyi oluşturduğu belirli bir ince film gösterim teknolojisini tanımlar ve aktif matris, piksellerin adreslenmesinin ardındaki teknolojiyi belirtir.[1]

2008 yılı itibarıyla, AMOLED teknolojisi cep telefonlarında, medya oynatıcılarda ve dijital kameralarda kullanıldı ve düşük güç, düşük maliyetli ve geniş boyutlu (örneğin 40 inç) uygulamalara doğru ilerleme sağlamaya devam etti.[2]

Hakkında[değiştir | kaynağı değiştir]

Aktif matrisli OLED ekranın şematik görünümü

Bir AMOLED ekran, elektriksel aktivasyon üzerine ışığı (lüminesans) üreten, bir ince film transistör (TFT) dizisine yerleştirilen veya entegre OLED piksellerinin aktif bir matrisinden oluşur; her bir piksele akan akımı kontrol etmek için bir dizi anahtar olarak işlev görür. Tipik olarak, bu sürekli akım akışı, bir TFT, bir depolama kapasitörünün şarjını başlatmak ve durdurmak için her bir pikseldeki en az iki TFT (lüminesansın tetiklenmesi için) tarafından kontrol edilir.[3] İkincisi piksele bir sabit akım oluşturmak için gerekli seviyede bir voltaj kaynağı sağlamak, böylece pasif matrisli OLED işlemi için gerekli olan çok yüksek akımlara olan ihtiyacı ortadan kaldırmaktır. TFT arka plan teknolojisi, AMOLED ekranların üretiminde çok önemlidir. AMOLEDlerde, iki ana TFT arka plan teknolojisi, polikristalin silikon (poli-Si) ve amorf silikon (a-Si) şu anda düşük sıcaklıklarda (150 °C'nin altında) aktif matrisli arka planları doğrudan esnek plastik substratlara imal etme potansiyeli sunan, esnek AMOLED ekranlar üretmek için kullanılmaktadır. Kırmızı ve yeşil OLED filmler, mavi OLED filmlere kıyasla daha uzun ömürlüdür. Bu değişim, belirli bir piksel diğer piksellerden daha hızlı kaybolurken renk kaymalarıyla sonuçlanır. AMOLED ekranlar aşırı kullanılmış görüntülerle temsil edilen fazla kullanılan renklerin kalıcı bir izi bırakan yanık ekrana yatkındır.[4]

Üreticiler, kapasitif sensör dizilerinin üretimini AMOLED modülünün üretim sürecine entegre eden hücre içi dokunmatik paneller geliştirdiler. Hücre içi sensör AMOLED imalatçıları AU Optronics ve Samsung'u içerir. Samsung, bu teknolojinin sürümünü "Super AMOLED" olarak pazarladı. DuPont araştırmacısı, var olan kimyasal buhar birikimi (CVD) teknolojisiyle maliyet ve performans açısından rekabetçi olan yeni bir solüsyon kaplı AMOLED ekran teknolojisi için kaplama işlemlerini optimize etmek için hesaplamalı akışkanlar dinamikleri (CFD) yazılımını kullandı.[5] Özel modelleme ve analitik yaklaşımlar kullanarak Samsung, kısa sürede ve uzun menzilli film kalınlığı kontrolü ve ticari boyutta büyük cam boyutlarında tekdüzelik geliştirmiştir.[6]

Diğer teknolojilere kıyaslama[değiştir | kaynağı değiştir]

AMOLED ekranlar, pasif matristen daha yüksek yenileme oranlarına sahiptirler, genellikle tepki süresini bir milisaniyeden daha kısa bir sürede azaltır ve çok daha az güç tüketirler. Bu avantaj, aktif matrisli OLED'lerin güç tüketiminin pil ömrü için kritik önem taşıdığı taşınabilir elektronik cihazlar için oldukça uygun olmasını sağlar.

Ekranın kullandığı güç miktarı, gösterilen renk ve parlaklığa bağlı olarak önemli derecede değişir. Örnek olarak, ticari bir QVGA OLED ekranı, siyah bir zeminde beyaz metin gösterirken 0,3 watt tüketir, ancak gösterilenlerden bağımsız olarak 0,35 watt sabit bir LCD tüketebilirken siyah zemin üzerine siyah metin gösteren 0,7 wattdan fazladır. Siyah pikseller tamamen kapalı olduğu için, AMOLED'in LCD'den önemli ölçüde daha yüksek kontrast oranları da vardır. AMOLED ekranlar, azalan azami parlaklık nedeniyle LCD'lerle karşılaştırıldığında doğrudan güneş ışığında görmek zor olabilir.[7] Samsung'un Süper AMOLED teknolojisi, ekranın katmanları arasındaki boşlukların boyutunu azaltarak bu sorunu giderir. Buna ek olarak, PenTile teknolojisi sıklıkla daha yüksek çözünürlüklü bir ekran için kullanılırken, aksi halde gerekenden daha az altpiksel ister, bazen de aynı özünürlükte olmayan (kalem fayans) bir ekrana kıyasla daha az keskin ve daha grenli bir görüntü elde edilir.[8]

AMOLED ekranlarında kullanılan organik materyaller nispeten kısa bir sürede bozulma eğilimi gösterir ve bir renk diğerlerinden daha hızlı solmaya başlarken renk kaymalarına, görüntü kalıcılığına ya da yanmaya yol açar. 2010 yılı itibarıyla AMOLED ekranlar için talep artmış ve Samsungun üretilen görüntülerin arz sıkıntısı nedeniyle bazı HTC akıllı telefon modelleri gelecekte Samsung-Sony ortak girişimi SLCD'den yeni nesil LCD ekranlar kullanacak şekilde değiştirilmiştir .

Aralık 2011 itibarıyla satılan amiral gemisi akıllı telefonlar Super AMOLED veya IPS LCD premium LCD'lerden birini kullandı. Galaxy Nexus ve Samsung Galaxy S III'deki gibi süper AMOLED ekranlar, çoğu zaman, iPhone 4S, HTC One X ve Nexus 4'te bulunan IPS panel premium LCD'lerle karşılaştırılmıştır.[9] Örneğin, ABI Research'e göre Motorola Moto'da bulunan AMOLED ekranı, parlak koşullar esnasında sadece 92 mA ve loşken 68 mA akım çeker. Öte yandan, IPS ile karşılaştırıldığında, AMOLED'in verim oranı düşüktür, maliyet de yüksektir.

Pazarlama terimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Super AMOLED[değiştir | kaynağı değiştir]

Süper AMOLED, entegre sayısallaştırıcıya sahip bir AMOLED ekran için kullanılan bir terimdir: dokunmayı algılayan katman, ekranın üstünde üst üste bindirilmek yerine ekrana entegredir. Samsung'a göre Super AMOLED, ilk nesil AMOLED'in beşte biri kadar güneş ışığını yansıttı. Ekran teknolojisi kendisi değiştirilmez.[10] Süper AMOLED, bazen SAMOLED olarak kısaltılan Pentile matris ailesinin bir parçasıdır.

Önceliği Samsung Galaxy S II'nin pikselleme içermeyen geleneksel RGB (PenTile olmayan) Super AMOLED Plus yerine Super AMOLED'e dönen Samsung Galaxy S III için, S III'ün daha büyük ekran boyutu, kullanıcıları kalp çarpması etkisini belirginleştirmek için telefonu yüzlerinden daha fazla tutmalarını teşvik eder.

Super AMOLED Advanced[değiştir | kaynağı değiştir]

Super AMOLED advanced, Super AMOLED ekranlardan daha parlak bir ekran tanımlamak için Motorola tarafından pazarlanan bir terimdir; aynı zamanda Super AMOLED Advanced için WVGA veya 800 × 480 ve AMOLED için % 25 daha fazla enerji tasarrufu sağlayan daha yüksek bir çözünürlük - qHD veya 960 × 540'tır. Süper AMOLED Gelişmiş özellikler Yüksek çözünürlüklü ekran yapmak için piksellerin altındaki pikselleri keskinleştiren PenTile, ancak bunu yaparak bazı resim kalitesi kaybolur.[11] Bu ekran türü Motorola Droid RAZR ve HTC One S.'de kullanılır.

Super AMOLED Plus[değiştir | kaynağı değiştir]

Super AMOLED Plus, Samsung Galaxy S II ve Samsung Galaxy S 4G LTE akıllı telefonlarıyla ilk kez piyasaya sürüldü ve Super AMOLED ekranlarında kullanılan PenTile RGBG piksel matrisinin (2 altpiksel) yerini geleneksel bir RGB RGB (3 altpiksel) ile değiştirdiği Samsung markası kullanıldı. Aranjman genellikle LCD'lerde kullanılır. AMOLED'in bu varyantı daha parlaktır, bu nedenle Super AMOLED ekranlardan daha enerjidir ve artan altpiksel sayısıyla daha keskin, daha az tanecikli bir görüntü üretir.[12] AMOLED ve Süper AMOLED ekranlarla kıyaslandığında, daha enerji verimli ve daha parlaktırlar. Bununla birlikte Samsung, Galaxy S II'nin ardılı Samsung Galaxy S III'de Plus kullanmamak suretiyle ekran ömrünü ve maliyetini belirtti.

HD Super AMOLED[değiştir | kaynağı değiştir]

HD Super AMOLED, bir HD çözünürlüğü (> 1280 × 720) Süper AMOLED ekran için Samsung markasıdır. Kullanmak için ilk cihaz Samsung Galaxy Note idi. Samsung Galaxy Note 2, standart 3 şerit düzenlemesinde değil, bir RBG matrisi (3 altpiksel / piksel) kullanırken Galaxy Nexus ve Galaxy S III, her ikisi de bir PenTile RGBG matrisi (2 altpiksel / piksel) ile HD Super AMOLED'i uygular.[13]

HD Super AMOLED Plus[değiştir | kaynağı değiştir]

Samsung Galaxy S3'ün Tizen OS 1 kullanan bir varyantı, 2012'de bir non-pentile HD Super AMOLED Plus ekranıyla kıyaslandı.

Full HD Super AMOLED[değiştir | kaynağı değiştir]

Samsung Galaxy S4, Samsung Galaxy S5 ve Samsung Galaxy Note 3'te yer alan bu ekran, 1080p olarak daha iyi bilinen 1920x1080 çözünürlüğe sahiptir. Adobe RGB renk alanının% 97'sine kadar bir renk yelpazesine sahiptir.[14]

Quad HD Super AMOLED[değiştir | kaynağı değiştir]

Quad HD Super AMOLED teknolojisi Nisan 2014'te AU Optronics tarafından ilk kez kullanıldı. AU Optronics, Quad HD Super AMOLED ekran kullanan telefonlarını piyasaya sürdükten sonra, Samsung gibi diğer şirketler, Samsung Galaxy Note 4 ve Samsung Galaxy Note 5 Geniş Bant LTE-A ve Samsung Galaxy S6 ve Samsung Galaxy S7 gibi teknolojileri kullanan telefonları serbest bıraktı.[15]

Gelecek[değiştir | kaynağı değiştir]

Samsung'un 2011-2013 yılları arasında sergilediği gelecekteki ekranlarda esnek, 3B, kırılmaz, şeffaf Süper AMOLED Plus ekranlar çok yüksek çözünürlüklerde ve farklı boyutlarda telefonlarda gösterildi. Bu yayımlanmamış prototipler, bir cam tabakası, bir metal destek ve dokunmatik matrisi ortadan kaldıran bir substrat olarak bir polimer kullanıyor ve bunları tek bir entegre tabaka haline getiriyor.[16] Şimdiye kadar Samsung yeni ekranları Youm olarak markalamayı planlıyor. Gelecek için tam çözünürlüklü 3B görsel sunmak için göz izleme (stereoskopik cepheye bakan kameralar aracılığıyla) kullanan 3D stereoskopik görüntüler de planlanmaktadır.

Terim Çözüm Boyut (inç) PPI Piksel Düzeni Kullanılan
AMOLED 240×320 2.6 154 RGBG PenTile Nokia N85
AMOLED Kapasitif dokunmatik ekran 640×360 3.2 229 RGBG PenTile Nokia C6-01
Super AMOLED 3.5 210 RGB S-Stripe Nokia N8
4.0 184 RGB S-Stripe Nokia 808 PureView
854×480 3.9 251 RGBG PenTile Nokia N9
800×480 4.0 233 RGBG PenTile Samsung Galaxy S
960×540 4.3 256 RGB S-Stripe Samsung Galaxy S4 Mini
1280×768 4.5 332 RGBG PenTile Nokia Lumia 1020
Super AMOLED Plus 800×480 4.3 (4.27) 218 RGB stripe Samsung Galaxy S II
Super AMOLED Advanced 960×540 4.3 256 RGBG PenTile Motorola Droid RAZR
HD Super AMOLED 1280×800 5.3 (5.29) 285 RGBG PenTile Samsung Galaxy Note
1280×720 5.0 295 RGB S-Stripe BlackBerry Z30

Samsung Galaxy E7

4.7 (4.65) 316 RGBG PenTile Samsung Galaxy Nexus
4.7 (4.65) 316 RGB S-Stripe Moto X (1. nesil)
4.8 306 RGBG PenTile Samsung Galaxy S III
5.6 (5.55) 267 RGB S-Stripe Samsung Galaxy Note II
5.6 (5.55) 267 RGB S-Stripe Samsung Galaxy Note 3 Neo
HD Super AMOLED Plus 1280×800 7.7 197 RGB stripe Samsung Galaxy Tab 7.7
Full HD Super AMOLED 1920×1080 5.5 400 RGBG PenTile Meizu MX5
5.0 (4.99) 441 Samsung Galaxy S4
5.0 (4.99) 441 OnePlus X
5.0 (4.99) 441 Google Pixel
5.2 423 Motorola Moto X 2
5.1 432 Samsung Galaxy S5
5.5 401 OnePlus 3
5.7 388 Samsung Galaxy Note 3
WQHD Super AMOLED 2560×1440 5.1 577 RGBG PenTile Samsung Galaxy S6

Samsung Galaxy S6 Edge

Samsung Galaxy S6 Active

Samsung Galaxy S7

Samsung Galaxy S7 Active Samsung Galaxy S8 Samsung Galaxy S8+

5.2 564 Microsoft Lumia 950
5.5 534 Samsung Galaxy S7 Edge

Google Pixel XL

Alcatel Idol 4S

Motorola Moto Z

Moto Z Force

ZTE Axon 7

5.7 515 Samsung Galaxy Note 4

Samsung Galaxy Note 5

Samsung Galaxy S6 Edge+

Nexus 6P

Samsung Galaxy Note 7

5.7 518 Microsoft Lumia 950 XL
WQXGA Super AMOLED 2560×1600 8.4 359 RGBG PenTile Samsung Galaxy Tab S 8.4
10.5 287 RGB S-Stripe Samsung Galaxy Tab S 10.5

AMOLED kullanan aygıtlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Akıllı Saatler

Telefonlar
Tabletler
Taşınabilir müzik çalarlar
Oyun konsolları
Müzik üretim donanımı
Dijital kameralar

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 16 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017. 
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2017.