Lidokain
 | |
 | |
| Klinik verisi | |
|---|---|
| Uygulama yolu | IV, subkutan, topikal |
| Farmakokinetik veri | |
| Biyoyararlanım | 35% (oral) 3% (topikal) |
| Metabolizma | Hepatik, %90 CYP1A2 aracılığıyla |
| Boşaltım | renal |
| Tanımlayıcılar | |
| |
| CAS Numarası | |
| PubChem CID | |
| DrugBank | |
| CompTox Bilgi Paneli (EPA) | |
| ECHA Bilgi Kartı | 100.004.821 |
| Kimyasal ve fiziksel veriler | |
| Formül | C14H22N2 |
| Mol kütlesi | 234.34 g/mol |
| Yoğunluk | 1.0177g/cm^3 g/cm3 |
Lidokain, belli bir bölgedeki dokuyu uyuşturmak üzere kullanılan bir ilaçtır (lokal anestezik).[1] Kalbin karıncıklarından kaynaklanan yüksek atım hızını (ventriküler taşikardi) tedavi etmek ve sinir bloğu yapmak için de kullanılır.[1][2] Küçük miktarda adrenalinle beraber kullanımı uyuşturma amaçlı daha büyük doz kullanımına, kanamanın azaltılmasına ve uyuşturucu etkinin daha uzun sürmesine olanak sağlar.[1] Enjekte edilmesinden itibaren dört dakika içinde etkisini göstermeye başlar ve yarım saat ila üç saat boyunca etkisini korur.[1][3]
Ib sınıfı antiaritmik bir ilaçtır.[2] Lidokain genellikle kaşıntıyı gidermek, yanma veya deri enfeksiyonlarını hafifletmek ve küçük cerrahi işlemlerde veya dişte anestezik olarak kullanılır.
Çalışma mekanizması sodyum kanallarını tıkayarak kalbin atış hızını azaltmak[2] veya belli bir bölgedeki nöronların beyni uyarmasını engellemektir.[1]
İlk olarak 1943 yılında İsveçli kimyager Nils Löfgren tarafından "xylocaine" adında sentezlenmiş ve üretilen amino-amid tipi ilk lokal anestezik olmuştur.[4][5][6] Meslektaşı Bengt Lundqvist ilk olarak lidokaini kendi üzerinde enjeksiyon olarak denedi.[4]
Lokal anestezik olarak lidocainin etki profili bir eylem hızlı etki başlangıcı ve etkinliğinin ara süresi ile karakterizedir. Bu nedenle lidocain infiltrasyon, blok ve yüzeysel anestezi için uygundur.
Kaynakça
- ^ a b c d e "Lidocaine Hydrochloride (Local)". The American Society of Health-System Pharmacists. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2015.
- ^ a b c "Lidocaine Hydrochloride (Antiarrhythmic)". The American Society of Health-System Pharmacists. 10 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2015.
- ^ J. P. Nolan & P. J. F. Baskett (1997). "Analgesia and anaesthesia". David Skinner, Andrew Swain, Rodney Peyton & Colin Robertson (Ed.). Cambridge Textbook of Accident and Emergency Medicine. Project co-ordinator, Fiona Whinster. Cambridge, UK: Cambridge University Press. s. 194. ISBN 9780521433792. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b Löfgren N (1948). Studies on local anesthetics: Xylocaine: a new synthetic drug (Inaugural dissertation). Stockholm, Sweden: Ivar Heggstroms. OCLC 646046738.
- ^ Löfgren N, Lundqvist B (1946). "Studies on local anaesthetics II". Svensk Kemisk Tidskrift. Cilt 58. ss. 206-17.
- ^ Wildsmith JAW (2011). "Lidocaine: A more complex story than 'simple' chemistry suggests" (PDF). The Proceedings of the History of Anaesthesia Society. Cilt 43. ss. 9-16. 22 Nisan 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2017.